Pagina 2 van 2
Geplaatst: 12 okt 2007, 14:52
door cecile
Ik heb net het boek uit en vind het erg mooi.Heerlijk hoe Charlie door het leven gaat, daar kan ik alleen maar bewondering voor hebben.En Jonathan zou je erg graag willen helpen.Om even terug te komen op voorgaande meningen van lezers, het taalgebruik vind ik helemaal niet 'popi'. (Met dat woord doe je er eerder aan mee.) Je moet niet vergeten dat het over tieners gaat en dat soort uitdrukkingen er tegenwoordig bij horen,anders is het ook weer zo geforceerd.Nee, van mij mag dit boek prijzen winnen en hoop ik dat we in de toekomst nog meer van Stan kunnen gaan lezen.Cécile.
Geplaatst: 12 okt 2007, 15:04
door Dettie
Ja heerlijk verhaal is het. Dit is zo'n boek dat ik koester.
Dettie
die eigenlijk nooit 'popi' zegt of 'popi' termen gebruikt.

Geplaatst: 25 nov 2008, 12:21
door Sarah
Dit boek leest als een trein. Ik vond de eenzaamheid en de depressiviteit van Jonathan erg invoelbaar beschreven en het is heel goed te begrijpen hoe hij opleeft door zijn vriendschap met Charlie. Ik was echter zeer teleurgesteld door het einde. Veel te abrupt. Alsof de schrijver zich er met een jantjevanleiden van af wilde maken en hij geen beter einde wist. Jammer. Het Amerikaanse sfeertje irriteerde me overigens niet.
Geplaatst: 26 nov 2008, 21:54
door Dettie
Ha die Sarah,
Nee ik vond het niet echt abrupt, het is natuurlijk erg maar persoonlijk vond ik het verhaal meer over Jonathan gaan en zijn eenzaamheid, zijn ouders keken nauwelijks naar hem om. Nu dat met Charlie gebeurde was de eenzaamheid er opnieuw maar nu deden z'n ouders wel wat. Het is maar de vraag of Jonathan dat nog wel wilde.
Jonathan heeft enorm veel geleerd van Charlie. Niet afwachten, op alles afstappen, vragen stellen als je iets te vragen hebt enz.
En natuurlijk had ik ook liever gezien dat het anders was gegaan. Maar op zich vond ik het meer een verhaal over Jonathan en daar eindigde het ook mee.
Groetjes
Dettie
Geplaatst: 21 aug 2010, 15:19
door Dettie
Ik ben bezig met het archief en nu ik dit boek tegen kom denk ik weer, och wat was dat toch mooi.
Toch bijzonder dat bepaalde boeken kennelijk iets met je doen en dat je gelijk het verhaal weer weet als je de titel ziet.
Dettie
Geplaatst: 21 aug 2010, 16:15
door Marjo
Ha, wat typisch.. ik zag dat er iets was gepost bij dit item en ik dacht dus: o ja, dat was dat 'rotboek'...
Nou ja, zo erg was het niet geloof ik, maar ik vind het niks.