Albert Camus - De pest samenleesboek

[Dettie]

het is toch De pest van Camus geworden.

Allemaal veel leesplezier en hopelijk een goede discussie!

http://www.leestafel.info/albert-camus

Dettie

[Inge]

Mijn boek is uit 1970 en is qua taal nogal gedateerd. (algemene opnie waar het volgens mij opinie moet zijn enz.) Anders leest het wel tamelijk vlot. Van welke data zijn jullie boeken?

Groetjes Inge

[Inge]

nee, geen tikfout, denk i ktoch niet omdat er nog meer oubollige woorden instaan maar vind ze nu niet direct terug. Ik ga vanavond nog naar de bib gaan kijken ze zouden daar een versie van 2003 hebben.

Inge

[Inge]

Ik heb de recentere druk gehaald in de bib en amai, wat een verschil!
de eerste zin in het boek van 1970 luidt: "De merkwaardige gebeurtenissen, die het onderwerp van deze kroniek vormen, hebben zich afgespeeld in '...' te Oran."
De eerste zin in het boek van 1998 luidt: " De merkwaardige gebeurtenissen die in deze kroniek worden beschreven, vonden plaats in 194x, in Oran".
Mmmmmmmmmm minder poetisch. Ik denk dat ik ze allebei zal lezen.

Inge

[irene]

Ook hier ligt een gedateerde uitgave c.q. vertaling van "De Pest".
Om precies te zijn: 1948, vertaling Willy Corsari.
Het verhaal is immers ook in 1942 uitgegeven in de originele franse versie door Gallimard.
Wat is er mis met een oude vertaling?
Ik laat het bij de versie die ik in huis heb; misschien, heel misschien, dat ik La Peste nog koop als ik deze maand in Frankrijk kom.
Een jonge leraar nederlands, die in een rapport van een schoolgaand kind schrijft: wees allert!!!!! zegt mij al genoeg voor hedendaagse vertalers van de mooie franse taal.

groetjes, irene (die voor ze met dit boek begint, eerst iets "luchtigers"gaat lezen).

[Inge]

Het boek is ook van 1948, de vijtiende druk 1970, vertaling ook Willy Corsari.
Er is voor mij niets verkeerd met de oude vertaling. Alleen duurt het altijd een tijdje voor ik in de "zinswendingen" kom. Bij het boek uit 1992 (vierde druk 1998) gaat dat een beetje vlugger omdat ik de manier van de zinnen opbouwen beter gewend ben.
Ja, ik weet wel de ene vertaling is de andere niet. Daarom dat ik ze misschien allebei lees.

Inge

[Hendrik]

Albert Camus, volgens mij heb ik een boek gelezen waarin naar hem verwezen werd en vrij veel.
Heb net even opgezocht op wikipedia wie hij ook alweer was. Volgens wikipedia is hij bekent om zijn ideeen over het absurde. Het idee dat het leven geen betekenis of bedoeling heeft. Wat ik zelf eigenlijk minder absurd vind dan denken dat het leven wel bedoeling heeft of betekenis.

Camus beweerde dat de enige ware filosofische vraag die van zelfmoord was. Namelijk, Zouden wij ons intensief bezig moeten houden met het leven of zouden wij ons eenvoudig moeten doden? Camus beargumenteerde dat historisch gezien de meeste mensen of geloofd hebben dat het leven zonder betekenis is en concludeerden ten gunste van zelfmoord, of een soort kunstmatige betekenis zoals godsdienst gecreëerd hebben om hun leven te vullen. Camus beweert dat er ook een derde optie is: wij kunnen realiseren dat het leven zonder betekenis is en niettemin onszelf in leven houden. Mensen die voor deze derde optie kiezen zijn absurde helden.

Ah, wat een opbeurende gedachte, zijn boeken zijn vast heel vrolijk.

[Gast]

Mooi Boek. Gelezen toen ik 17 was. Essentie van liefde mooi weergegeven.
De Vreemdeling is ook mooi.
Mythe van Sisyphus het mooiste.

De essentialist onder de existentialisten.

De Mandarijnen van Simone de Beauvoir
evenals Alle Mensen zijn Sterfelijk zijn ook mooi.
Voor de doorbijters de Tweede Sexe.

Sartre hoeft voor mij niet zo.

[Inge]

De pest is uit. Weet niet goed wat ik van het boek moet denken voor het ogenblik. Enerzijds vond ik het goed anderzijds soms langdradig. Ik denk van de versie van '70 te laten voor wat hij is. Misschien later nog eens.

Inge

[Marjo]

A ja Inge, maar zo kom je er niet van af: wat vond je dan wel goed, en wat vond je langdradig?

"Diverse handboeken noemen zijn grote roman La peste zelfs een studie in existentiële verlatenheid, terwijl het boek juist oproept tot solidariteit en onzelfzuchtig verzet. Maar 'als je er wanhoop in zoekt, zul je die er ook in lezen', zei Camus in 1947, kort na de verschijning ervan, in een radio-interview."

Dit bijvoorbeeld. Hoe reageer je daarop?

[elviratoverspin]

van mij is het al een heel eind geleden dat ik la peste las, maar het bleef me wel bij. de algemene sfeer die ik heb onthouden, is er inderdaad een van verlatenheid. het troosteloze vooral. de beschrijvingen van de straten, het drukkende gevoel... maar wat me ook is bijgebleven, is de poging tot verzet. ook al heb ik niet de indruk dat camus echt geloofde dat een mens uit die eenzaamheid kon geraken: eerder dat vechten altijd ergens een vechten tegen de bierkaai is... toch is de eeuwige strijd van het blijven proberen vrij belangrijk in het boek, denk ik...

[WilV]

Ik ben nog druk aan het lezen..ik lees het echt in kleine stukjes,het is bijna te veel steeds..er word zoveel gezegd, en je kunt er inderdaad zoveel kanten mee uit, ook in je eigen hoofd..je linkt een boek toch vaak ook naar je eigen leven, tenminste bij een goed boek gebeurt dat soms,

maar ik weet nu al dat dit een boek is wat een grote indruk achter gaat laten.

Wil

[tiba]

Ik heb het boek weer mee van de bib. Dezelfde oude uitgave die ik niet zolang geleden las.
Inge schrijft:

Het boek is ook van 1948, de vijftiende druk 1970, vertaling ook Willy Corsari.
Er is voor mij niets verkeerd met de oude vertaling. Alleen duurt het altijd een tijdje voor ik in de "zinswendingen" kom.

Ik heb dezelfde uitgave, Inge, (wel de 25ste druk uit 1986), in de vertaling van Willy Corsari. Ik heb in de plaatselijke bib nog gevraagd of er geen recentere was, die hadden ze niet, zouden ze waarschijnlijk ook niet krijgen omdat het boek niet vaak wordt uitgeleend. De bibliothecaresse overliep daarbij het aantal uitleningen. Dit jaar en verleden jaar waren er niet veel (aantal vergeten), waaronder dus 1 van mij, de twee jaar voordien geen enkele... Van dergelijke boeken "krijgt" ons bibje dus geen nieuwere uitgave. Die is wel te vinden in de hoofdbibliotheek in Gent (ga ik niet heen).
Ik probeer even diagonaal mee te lezen en af en toe te reageren.

Groetjes. Tiba.

[Inge]

Hier kort een paar bedenkingen: speciaal voor Marjo Het is een boek dat inderdaad eenzaamheid en wanhoop "uitstraalt". Maar soms had ik mijn bedenkingen. Steeds (of toch zéér veel) wordt er ingegaan op de gescheidenen. Mensen die ergens anders waren, mensen die in quarantaine waren, mensen die in ziekenhuizen waren, enz. Ik ha heel de tijd iets:" en wat met de mensen die nog samen zijn? Die nog niet ziek zijn?" Ik vond dat er maar 1 kant van het verhaal belicht werd. Misschien ben ik te optimistisch en zoek ik daarom altijd de positieve kant. Misschien daarom dacht ik bij het lezen van het boek dikwijls aan de andere kant van de medaille.....

Zoals al eerder gezegd is het een boek waar ik voor de moment niet goed uitkom. Ik weet niet goed wat ik er moet van denken. het is echt wel een boek dat je meerdere keren moet lezen om echt tot de essentie te komen, denk ik. Voor de moment heb ik teveel strijdige gevoelens erover om iets zinnigs te kunnnen zeggen erover.

Inge

[Marjo]

Als je over Camus leest, krijg je inderdaad het idee dat hij erg pessimistisch was. Ik las ook dat hij de ontdekking dat geboren worden meteen al het begin van sterven is, heel erg vond. Wij zitten daar denk ik niet zo mee..

[Inge]

Ik zit daar ook niet mee. het is een waarheid als een koe. De dag dat je geboren wordt ga je op weg naar je stervensdag. Da's gewoon de realiteit. Wat je daartussen doet dat is van belang. En om op de pest terug te komen. Sommige mensen wisten dat (onbewust?) Ik had bewondering voor de mensen die zonder erbij na te denken gewoon de handen uit de mouwen staken en anderen hielpen zelfs met het risico zelf besmet te raken.

Inge

[Marjo]

Ook dat is de realiteit. In iedere noodsituatie zul je mensen tegenkomen die toekijken, die weglopen, maar ook die aan de gang gaan.

[Gast]

Ik ben net begonnen in het boek, daarna mag ik dit draadje pas lezen.

[Marjo]

Ik heb ooit gelezen dat het boek geschreven is als een soort allegorie (is dat het goede stijlbeeld?) voor de Duitse inval in de tweede wereldoorlog. Ik wil daar nooit aan, ik vind dat ook schrijvers moeten zeggen wat ze kwijt willen en het niet moeten gaan verstoppen. Maar goed, nu herlees ik een stukje waarin Camus het binnendringen van de pest vergelijkt met oorlog. Dus is het misschien toch wel waar.
Het klopt natuurlijk ook allemaal: ook wat we hier al zeiden over die weglopers, toekijkers en harde werkers..

[Harry S]

Ik heb het boek van Camus, "de pest" deze week al gelezen.

Mijn boek is van de bieb en vertaald uit het frans door J.P van der Sterre en in 2005 uitgegeven.

Het boek is verhalend geschreven, dus alsof de schrijver getuige is geweest van de gebeurtenissen en ervan verslag doet.
Het is een bizar verhaal wat begint met de dode ratten en vervolgens vallen de vele menselijke slachtoffers.Het geeft weer hoe beangstigend en beklemmend de sfeer tijdens die pest was.
Het dilemma van goed en kwaad is aan bod gekomen.Ik vermoed dat de schrijver ons hiermee aan het denken heeft willen zetten.Ook de vraag waarom het kind in het ziekenhuis na afschuwelijk lijden toch nog moest sterven heeft de schrijver diep bewogen.Het antwoord op de vraag waarom,waarom dit onschuldige kind dat zijn leven nog voor zich heeft?
De vraag in deze context is vandaag de dag nog steeds actueel........
Het verhaal stemt zoals ik het zie tot nadenken over goed en kwaad, ook in onze tijd.

[Dettie]

En? Hebben nog meer mensen het gelezen? Hoe vonden jullie het?
Hebben jullie nog wat op en/of aan te merken?

Bernadet

[WilV]

Ik ben nog steeds bezig, schiet niet zo op,
maar dat ligt meer aan mij dan aan het boek.
Ga deze week weer eens kijken of ik het uit kan krijgen.

groetjes,
Wil

[irene]

Ik heb langgeleden genoten van de vreemdeling en van de val, beide zeer goede boeken van Camus.De pest stond te verouderen en stof te verzamelen in mijn boekenkast. De afgelopen week heb ik het proberen uit te lezen in la douce france. Helaas: misschien dat het de stemming was, of de entourage, ik weet het niet, maar dit verhaal van Camus kon mij niet zo bekoren.

groetjes, irene

[Dettie]

Wie heeft het nog meer gelezen? vertel, vertel...

Bernadet
die het niet gelezen heeft, een beetje hectisch geweest hier.

[Inge]

Ik heb het ook gelezen, en ik dacht dat ik er al mijn mening over gezegd had. Ik vond het boek niet goed of niet slecht. Alleen tamelijk oppervlakkig, ..... nou oppervlakig is het woord niet. ppppppppppppfffffffffffff moeilijk uit te leggen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik de ellende enz niet aanvoelde. Ik las, registreerde en daarmee uit. Ik heb me nooit geen moment echt begaan gevoeld met de mensen. Ze waren daarvoor te "onduidelijk". Behalve het meisje dat na lang lijden toch nog sterft. Ik had wel bewondering voor de dokter en de mensen die de hulp organiseerden, ze zetten hun eigen leven op het spel om ander mensen te helpen. Maar voor de rest was het een boek die er voor mij niet diep inging.

Inge