Leestafel forum

Mooi invoelend en realistisch verhaal over een jongen die verliefd wordt op een jongen

Zie http://www.leestafel.info/johan-vandevelde

Dettie

Nu ben ik wel benieuwd naar het eind... Verder klinkt het als een goed boek.

Ligt het er dik bovenop dat het om twee jongens gaat? We hebben dat we eens eerder ergens besproken: dat zou niet het geval moeten zijn.
En een heftig einde? Waarom denk je dat de schrijver dat nodig vond? Had het anders gekund?

Waarom zou dat niet het geval moeten zijn? Homoseksualiteit is het onderwerp van het boek.
Het hele boek gaat erom dat een jongen verliefd wordt op een andere jongen. Er wordt verteld hoe de jongere zelf
én de omgeving erop reageert. De een vindt het alleen maar fijn dat de jongens elkaar gevonden hebben, de ander
vindt het een ziekte die genezen moet worden. Zo gaat het in het echte leven ook.
Ik vind dat einde niet nodig en een beetje over de top. Alles loopt wel goed af voor de jongens maar persoonlijk vind
ik wat er op het einde gebeurde vrij onrealistisch, terwijl het verdere boek juist een goed verhaal was en weergaf
waar je als jongere én homoseksueel tegenaan kunt lopen. Dat laatste is in mijn ogen teveel van het goede en niet
nodig en niet goed.
Het had zeker anders gekund dus.

Dettie

Misschien is het te veel gevraagd, maar ik vind dat het expliciet gesteld zou moeten worden. Liefde is liefde, verliefdheid is verliefdheid, tussen wie dan ook. Het zou idealiter gelijk moeten zijn. Dat is vaak niet zo, maar ik kan ook niet duidelijk maken wat ik dan 'té' vind. Dat is vaak een gevoel, iets wat boven de tekst ligt, alsof de lezer er op gewezen moet worden dat wat nu beschreven wordt ook bestaat.

Ja ik snap wel wat je bedoelt, het zou ook moeten zijn dat het niet uitmaakt wie van wie houdt.
Helaas maakt het in onze maatschappij wel uit en de laatste tijd wordt over homoseksualiteit zelfs weer minder soepel gedacht dan een tijdje geleden.
Bovendien is het is een jongerenboek en het lijkt me voor jongeren met dergelijke gevoelens voor hun eigen se.xe wel prettig om daar eens een verhaal over te lezen in plaatst van de altijd en eeuwige mannetjes en vrouwtjes relaties en verliefdheidjes.

Het boek benadrukt eigenlijk meer dat hun gevoelens heel normaal zijn, net als bij iedereen die verliefd wordt maar dat de maatschappij ze in allerlei opzichten tot uitzonderingen maakt, dat doen de mensen die homoseksueel of lesbisch zijn zelf niet.
De maatschappij plaatst ze in een hokje en doet agressief en provocerend of behandelt ze als zieke mensen.

Dettie

Voor pubers zelf die dit ontdekken voelt het ook helemaal niet als normaal, dus ik vind het in die zin helemaal niet erg dat het echt een thema is in een boek. Als je volwassenboeken of films over een homoseksuele verliefdheid ziet is de liefde zelf doorgaans veel meer een thema, want dan schrijf of speel je vanuit de situatie van acceptatie.

Klinkt als een boeiend boek, al ben ook ik inderdaad wel nieuwsgierig naar het (te) heftige einde.

Je hebt gelijk Willeke, zo had ik het nog niet bekeken. Nee, helaas, voor jongeren zelf is het niet normaal. Jammer, maar heel begrijpelijk.

Wat een mooi boek Dettie! Ik heb het naar jou doorgestuurd Willeke. Als het goed is krijg je het vandaag al.

Mijn recensie staat hier: http://www.leestafel.info/johan-vandevelde

Ja prachtig is het.
Ik vond erg goed dat het alle kanten laat zien. De onzekerheid, het treiteren maar ook de enorme verliefdheid en
plezier in elkaar hebben. Mijn enige aanmerking is dat ze wel erg jong waren, maar het kan wel natuurlijk.

Dettie

Dettie schreef:Mijn enige aanmerking is dat ze wel erg jong waren, maar het kan wel natuurlijk.

Dettie

Ik vond het juist heel goed gekozen dat de jongens nog vrij jong (13 en 14 waren). Op die leeftijd kunnen jongeren al heel erg verliefd zijn maar volwassenen nemen dat vaak niet al te serieus. De auteur laat nu zien dat je op die leeftijd ook al kunt weten dat je homo bent en dat je dat als ouders moet respecteren en erkennen. Verder dan zoenen gaat het in het boek ook niet.

Hè je kunt het altijd zo mooi zeggen.

Ja, je hebt ook gelijk, het ligt aan mij hoor, ik denk dan jeetje pas 13! En zie dan een buurkind van die leeftijd voor me wat echt nog een kind is. Vandaar mijn opmerking, maar het kan inderdaad en ik denk ook wel dat op die leeftijd het ontdekken van sek.suele geaardheid begint. Maar de meeste ouders zullen hun kind op zo'n leeftijd nog als kind zien en dan zal zo'n mededeling denkelijk toch wel vaak gezien worden als 'hij of zij groeit er wel overheen.

Dettie

Goed boek hoor, fijn om gelezen te hebben. Dank Annemarie! Waar kan het nu naar toe?

Wel heftig hoor, veel pestgeweld, ik werd er akelig van, maar dat is soms ook de realiteit op middelbare scholen.
Van die directeur kwam het stoom waarlijk uit mijn oren. Hopelijk lopen die in het echt niet al te veel meer rond.
Gelukkig stonden er de leuke biologieleraar en de superleuke zus als tegenwicht tegenover.

En om nog even op de discussie hierboven terecht te komen. Dit boek kun je volgens mij prima toevallig lezen, homo of geen homo, het is spannend genoeg en niet alleen maar een themaboek.
Maar mocht je een jonge homo zijn die nog aan het worstelen is met zijn coming out en/of zijn omgeving dat zijn dit soort boeken wel een hart onder de riem.

Ik hoef het boek niet terug, geen idee of een ander het nog wil lezen.

Ja, die directeur is vreselijk kortzichtig, erg bekrompen in zijn gedachten.
Eigenlijk sowieso al vreemd dat die biologieleraar aangenomen was als die directeur zo bizar over homoseksualiteit denkt.

Hoe vond jij het einde Willeke?

Dettie

Nou als je het kwijt wil, mag het hierheen..

Het komt misschien allemaal wat overdreven over, dat geweld en de directeur maar ik vrees dat er nog steeds best veel mensen in Nederland zijn die negatief denken over homoseksualiteit. En geweld tegen homo's is de laatste tijd juist weer toegenomen geloof ik.

Ik kreeg eens een nieuw collegaatje en toen werd ik "gewaarschuwd" voor het feit dat ze lesbisch was. Dat vond ik echt bizar. Veel mensen vinden zichzelf vrij ruimdenkend zolang het maar niet over hun eigen kind gaat of over hun eigen vrienden. En er zijn natuurlijk ook mensen die er vanwege hun geloofsovertuiging negatief tegenover staan. Wat dat betreft zijn dit soort boeken dus zeker nog hard nodig. En juist door een tikje de extreme kant op te gaan laat de schrijver de lezer inzien hoe belachelijk het eigenlijk is om negatief te staan tegenover twee mensen die van elkaar houden.

>>>Hoe vond jij het einde Willeke?

Heftig, maar gelukkig liep het met de jongens zelf wel goed af. Een slecht einde had ik bij dit boek niet zo goed kunnen hebben.

En ja er is nog steeds veel onbegrip en oordeel, alsof het uit maakt van wie je houdt.
Een vriendin van mij, bijna vijftig, heeft net haar coming out, en dan zeggen mensen (en dat is dan vaak nog een positieve reactie)," tja, als dat je keuze is"
Maar dat is het nu net, er valt helemaal niets te kiezen.

En zij is volwassen, maar midden in de puberteit is , als je zelf ook nog eens zo in verwarring bent, is dat soort afwijzing echt verschrikkelijk.

En het boek komt na de Pasen jouw kant op Marjo.

Voor Pasen ook goed? Het is er al. Dank je wel!

Ha, ja ik was sneller dan ik zelf dacht.

WilV schreef:
Een vriendin van mij, bijna vijftig, heeft net haar coming out, en dan zeggen mensen (en dat is dan vaak nog een positieve reactie)," tja, als dat je keuze is".

Die leeftijd noemen ze ook wel de 2e puberteit vanwege de hormonale verschuivingen...

Dettie

Mid-lifecrisis dus. Maar dan kan je beter eindelijk uit komen voor wie je zelf bent, dan in depressie verzinken.

Nou... ik noem het de overgang
Maar het is altijd beter, op elk gebied, jezelf te zijn dan maar de schijn te moeten ophouden.

Dettie

Of jullie verrast zullen zijn weet ik niet, maar ik vind het boek niet mooi.
Het is een verzameling clichés, kabbelt gezapig door om dan tot een flitsend einde te komen.
Een beter verdeling van de spanning had het boek goed gedaan, denk ik. Hoewel het dan nog steeds een zoetig verhaal is.
Ik maak geen verslag, dat zou het boek geen recht doen, want op een gegeven moment ben ik diagonaal gaan lezen. Ik hoop dat jongeren dat niet doen, maar ik vrees het ergste.

Ha nee verrast ben ik niet, ik had wel verwacht dat je dit boek niet mooi zou vinden.
Wat vind je er cliché en zoetig aan?

Het einde vond ik wel érg heftig en onverwacht en ook wel een beetje overtrokken reactie.
Gelukkig komt het toch nog goed. Je hebt wel gelijk dat de spanning beter verdeeld kon worden.
De aanloop naar het einde had spannender gekund, zodat je meeleeft en voelt dat er iets staat te gebeuren.
Nu was het out of the blue wat eigenlijk niet nodig was.

Persoonlijk vind ik wel heel goed dat de schrijver de schrikreactie van de jongen zelf weergeeft als hij ontdekt dat hij vermoedelijk homoseksueel is en ook hoe verschillend de omgeving reageert daarop.

Dettie