Johan Vandevelde - Jaspers vlinders 13+

[Marjo]

Er is geen enkele verrassing: je voelt op je klompen aan hoe het zal gaan: die pesters, de vader, zelfs de vriend, allemaal zoals verwacht. Niet 100 % natuurlijk, maar toch, als je nergens iets aparts leest, dan slaat de verveling toe. Het is te braaf allemaal, zelfs het einde.
Het ligt ook aan de schrijfstijl denk ik. Heel toevallig las ik een ander boek hierna, ook over een jongere die op zoek is naar identiteit, dus ik heb me echt lopen afvragen: waarom vind ik Jasper niet, en Pasca wèl boeiend.
Het onderwerp is het niet, want ik heb echt wel eens boeken gelezen over dit thema die ik wel mooi vond. Ik ontdekte dus dat Pasca me verraste, dat er wendingen in zaten die ik niet verwachtte. En daar is de stijl kort en bondig, het leest een stuk vlotter.
Dat verslag komt nog.

[Dettie]

Wat ik zelf nogal moeilijk vind, is dat de jongens zo jong waren.
Maar wat ik de grote kracht vond was dat het behoorlijk realistisch was. Misschien dat dát je juist tegenstaat?
Dat je meer een verhaal wil in plaats van redelijk realistisch? Ik roep maar wat hoor.
Echt spannend is het inderdaad niet. Maar voor jongeren met ontluikende homoseksuele of lesbische gevoelens lijkt het me wel een prettig en vooral herkenbaar verhaal. Ze zijn niet de enige met zulke gevoelens.

Er is ook Lesmateriaal bij zag ik nu op de site van Johan Vandevelde
http://www.johanvandevelde.be/jaspersvlinders/

Het boek is trouwens al eerder uitgegeven in 2006 en nu opnieuw uitgebracht.

Dettie

[Marjo]

Voor mij maakt de leeftijd niet uit.
Te realistisch? Als je bedoelt dat het verhaal sec verteld wordt, zonder leuke tierelantijnen dan is dat inderdaad wel een aspect dat mij niet aanstaat. Dat is hetzelfde als 'niets aparts'
En dat heeft dat andere boek ook. Het is dus niet alles.
Ik denk eigenlijk dat ik het hier boven wel zeg zoals ik het voel.