Thema augustus 2013 - Dagboeken

[Dettie]

Het leukste jaar uit de geschiedenis van de mensheid
Dagboek 2001
Ronald Giphart

2001 bleek verre van het leukste jaar in de geschiedenis van de mensheid te zijn. Maar het was wel het jaar dat Ronald Giphart dit dagboek schreef. En dat deed hij openhartig. Doorspekt met zijn bekende bijtende humor vertelt hij over de eenzaamheid van het schrijven, de gedragingen van zijn zoon en dochter, de perikelen rond de verfilming van Ik ook van jou, de reis die hij maakte naar Srebrenica, en natuurlijk over 11 september. Maar ook over de strijdbaarheid van de groep-Mak en zijn gelukkige jeugd in een nieuwbouwrijtjeshuis midden jaren zeventig.

Recensie
De veelgelezen schrijver Ronald Giphart (1965) hield op verzoek van Uitgeverij De Arbeiderspers in 2001 een persoonlijk dagboek bij ten behoeve van de prestigieuze reeks Prive-Domein. Giphart schreef over politiek, literatuur, vrienden, kroegen, optredens, kinderen, huizen, relaties, film en nog veel meer; soms feitelijk, veelal aangenaam subjectief. Als lezer krijg je enig inzicht in het eenmansliteratuurbedrijf dat Giphart runt, in zijn opvattingen, zijn emoties en zijn drukke agenda. Giphart kan schrijven, vaak humoristisch, soms ontroerend, dikwijls bevlogen en altijd boeiend.
Het boek bevat nauwelijks seks en het is zoeken naar onvertogen woorden. Toch is het meeslepend en smaakt het voor liefhebbers van de soort zeker naar meer. Deze tweede druk heeft een nieuw voorwoordje van de auteur. Kleine druk.
Redactie

ISBN 9789029564434 paperback 330 pagina's De Arbeiderspers februari 2007

[Dettie]

Citaat van de dag

In de auto terug naar Utrecht denk ik aan de puberjaren dat ik mezelf tot schrijver programmeerde en dacht dat mijn leven er als volgt uit zou gaan zien: mijn dagen zou ik slijten ergens in een boerengat in de provincie in een lege witte kamer en gezeten aan een leeg wit bureau met slechts één typemachine en een stapel wit papier zou ik louter schrijven, lezen, schrijven, lezen, schrijven.

Ronald Giphart
Uit: Het leukste jaar uit de geschiedenis van de mensheid

[Dettie]

Excuses voor het ongemak
Kees Volkers

Journalist en openbaar vervoergebruiker Kees Volkers besloot een onderzoek te beginnen. Een jaar lang hield hij een dagboek bij van al zijn openbaar vervoerverplaatsingen en noteerde hij alles wat hem verbaasde, ergerde, of in positieve zin opviel. Zijn eigen bevindingen vergeleek hij met de berichtgeving in de media. Het resultaat is een persoonlijk, maar voor velen herkenbaar, en soms hilarisch verslag van het wel en wee van een treinreiziger anno 2003.

NBD|Biblion recensie
Gedurende een jaar (van juli 2002 tot juli 2003) heeft de auteur zijn ervaringen als gebruiker van het Nederlandse openbaar vervoer te boek gesteld en van eigen commentaar en relevante berichten uit de media voorzien. Een twintigtal cartoons en enige foto's illustreren het boek, dat voor de treinreiziger veel herkenbaars bevat en waaraan de niet-reiziger zijn mening kan toetsen.
De laatste dertig pagina's vormen een samenvatting en conclusies, waarbij de 25 grootste ergernissen en de tien meest positieve ervaringen voorafgaan aan oorzaken en oplossingen. Een relativerende 'Verklarende woordenlijst' besluit het boek, dat een interessante niet-polemische bijdrage levert aan de discussies omtrent het trein- en overig openbaar vervoer in Nederland.
(Biblion recensie, F.C.J.M. Ongering)

ISBN 9789059940222 paperback 224 pagina's Aprilis december 2003

[Dettie]

Citaat van de dag

Het lezen in de trein wordt meer bevorderd met het verbieden van de mobile telefoon in stiltewagons dan door het rookverbod.

Wim Hazeu

[WilV]

Ik heb even neit zo opgelet door mijn vakantie, maar ik heb heel wat moois gemist zie ik!

[Dettie]

Ha ja, dagboeken zijn ook wel jouw ding hè.

Dettie

[WilV]

Ja precies!! Zal mijn nieuwsgierige aard wel zijn.

[Dettie]

Vaslav Nijinski dagboek
Romola Nijinski


In 1917 maakte Vaslav Nijinski op dramatische wijze een einde aan zijn fabelachtige carrière als danser en choreograaf. Hij keerde zich af van de werkelijkheid en hield dit vol tot zijn dood in 1950. Tijdens de eerste fase van zijn geestesziekte hield Nijinski een dagboek bij dat zijn intiemste bekentenissen bevat. Het toont ons de lijdensweg van een genie dat - evenals Nietzsche en Van Gogh - de grens van zijn creatieve visionaire vermogens heeft overschreden en ten onder gaat in de wereld van de onwerkelijkheid.

Nijinski's Dagboek, bewerkt en uitgegeven door zijn vrouw Romola, getuigt van zijn hartstochtelijke liefde voor het leven en voor zijn medemensen. In bewogen visioenen is hij op zoek naar zijn creativiteit, naar God en naar zichzelf.

Het succes van de roman Vaslav van Arthur Japin, waarin Nijinski de centrale figuur is, maakt dit dagboek opnieuw actueel.

Vaslav Nijinski werd in 1889 geboren in Kiev. Van 1909-1913 vierde hij triomfen in West-Europa met de Ballets Russes onder leiding van Sergej Diaghilev. Door zijn huwelijk met Romola kwam er een einde aan zijn met glamour en intriges omgeven relatie met Diaghilev.

ISBN 9789029575225 Paperback 224 pagina's Arbeiderspers februari 2011
Vertaald door A.M.H. Binkhuysen

[Dettie]

Citaat van de dag

Als je het verhaal van een dans op kan schrijven, is het literatuur en geen dans.

Martha Graham

[Dettie]

De wonderen van de heilbot
dagboek 1997-2002
Oek de Jong


In de jaren dat hij werkte aan Hokwerda’s kind registreerde Oek de Jong in zijn dagboek de wonderlijke ontstaansgeschiedenis van deze roman. Hoe een kort verhaal voor een daklozenkrant uitgroeide tot een grote roman valt in De wonderen van de heilbot stap voor stap te volgen. Dit verhaal is in een brede bedding gelegd van notities over inspiratiebronnen als zeilen, hardlopen, schilderkunst en natuur, de plekken waar gewerkt wordt en het leven met de geliefde. Het is een intiem boek van de schrijver die in Hokwerda’s kind excelleerde in de verbeelding van het intieme.

In De wonderen van de heilbot toont Oek de Jong beurtelings zijn kwaliteiten als romanschrijver en essayist: beeldende beschrijvingen van een spectaculaire zeiltocht, een oeroude Kruisiging in Umbria en een ontroerende uitvoering van de Goldberg-variaties worden afgewisseld met beschouwende passages over het scheppingsproces, het werk van Tsjechov, Carver, Kawabata en Meister Eckhart en het gevecht met de melancholie.


ISBN 9789045700144 Paperback 256 pagina's Atlas-Contact februari 2006
Vertaald door A.M.H. Binkhuysen

[Dettie]

Citaat van de dag

'Ik kan het niet' heeft nog nooit wat bereikt;
'Ik zal het eens proberen' heeft al wonderen verricht.

George P. Burnham

[Dettie]

Dagboek van een teleurgesteld man
W.N.P. Barbellion

De dagboeken van Barbellion zijn wrang, groots, aangrijpend. Ze zijn ontsproten aan het brein van een man die door het leven getreiterd werd, een man wiens wanhopig vitalisme en grote ambities voortdurend door een slechte gezondheid gefnuikt werden. Zijn dagboek werd het levenswerk dat hij de wereld wilde nalaten.

Bruce Frederick Cummings, zoals Barbellion werkelijk heette, gaf al jong blijk van een fanatieke belangstelling voor de natuur, en het eerste deel van de dagboeken staat in het teken van deze passie. . Zijn Londense periode wordt gekenmerkt door een geleidelijk aftakelende gezondheid - hij lijdt aan een speciale, zeldzame vorm van multiple sclerose - en steeds grotere eenzaamheid. Hij zwerft door de straten, ligt ziek op zijn huurkamer en smacht naar vrouwelijk gezelschap. Uiteindelijk wordt zijn liefde voor Eleanor Benger beantwoord. Haar onvoorwaardelijke liefde staat centraal in het laatste deel van het dagboek. In een plaatsje vlak bij Londen slijt Barbellion zijn laatste levensdagen, tegen het einde bijna totaal verlamd.


NBD|Biblion recensie
De dagboeken van een man - Bruce Fredrick Cummings (1889-1919), beter bekend onder de schuilnaam Barbellion - die slechts dertig jaar werd.
Hij had een enorme belangstelling voor de natuur en wist zich door zelfstudie op te werken tot een groot deskundige op dit gebied. Zijn grote kennis op het gebied van de natuur bezorgt hem een functie bij het British Museum. Door zijn slechte gezondheid - hij leed aan een vorm van MS - wordt zijn wereld steeds beperkter. Uiteindelijk trouwt hij en door dit huwelijk ontkomt hij min of meer aan de groter wordende eenzaamheid.
Een dagboek dat diepe indruk maakt door de levensmoed en het doorzettingsvermogen van de schrijver. De lezer krijgt de indruk van een vol en zinvol leven, al duurde dit maar dertig jaar. De uitstekende vertaling laat deze dagboeken uit het begin van deze eeuw volledig in hun waarde.
(Biblion recensie, H. de Jong.)

Zie ook http://www.privedomein.info/Files/pdf/210.pdf

ISBN 9789029501576 Paperback 334 pagina's Arbeiderspers april 2011
Vertaald door Harry Oltheten

[Dettie]

Citaat van de dag

Jij zou medelijden met me hebben, nietwaar? Ik ben eenzaam, platzak, verlamd en net achtentwintig. Maar ik knip met mijn vingers in je gezicht en met een zelfde arrogantie heb ik medelijden met jou. Ik heb medelijden met je rimpelloze geluk en de bewegingloze sereniteit van je geest. Ik prefereer mijn eigen kwelling.

W.N.P. Barbellion

[Marjo]

Die man durft wat te zeggen! Je zou bijna zijn boek gaan lezen.. (ook vanwege de vertaler)

[Dettie]

Waarom zou ik liegen?
Een keuze uit haar dagboeken, 1873 - 1884
Marie Bashkirtseff


'Waarom zou ik liegen en me anders voordoen dan ik ben?' Zo luidt de eerste zin van het dagboek dat Marie Bashkirtseff op haar twaalfde jaar begon en voortzette tot tien dagen voor haar dood op zesentwintigjarige leeftijd in 1884.
Een dagboek waarvan ze publicatie niet uitsloot: hoewel ze had getracht bij het schrijven niet aan toekomstige lezers te denken, was ze ijdel genoeg om een groot belang toe te kennen aan dit document waarin zij zich uitsprak zonder een blad voor de mond te nemen.


Marie Bashkirtseff werd in 1858 in de Oekraïne geboren. Nadat het huwelijk van haar ouders was gestrand, volgden de jaren waarin zij in een bont en zeer vermogend gezelschap langs de mondaine oorden van Europa zwierf. Een zwerftocht die soms voor enige tijd werd onderbroken in Nice en die uiteindelijk eindigde in Parijs.
Marie was intelligent, getalenteerd en - voora l- ambitieus. In haar weliswaar rijke maar totaal aculturele milieu was het moeilijk die ambitie vorm te geven. Wat haar vorming en ontwikkeling betreft was ze voornamelijk op zichzelf aangewezen. 'Vanaf mijn derde jaar heeft mijn leven in het teken van toekomstige roem gestaan,' schreef Marie in haar dagboek.
Toen de eerste symptomen van de tering waaraan ze uiteindelijk zou sterven, een einde maakten aan haar ambitie zangeres te worden, besloot ze zich te gaan richten op de schilderkunst. De laatste jaren van haar leven studeerde ze, voor zover haar gezondheid dat toeliet, aan de Académie Julian, de enige academie die toegankelijk was voor vrouwen.


Na de dood van Marie wijdde haar moeder zich geheel aan haar nagedachtenis. Zij verzorgde de in 1887 verschenen editie van haar dagboek, waarin ze niet schroomde de waarheid omtrent haar dochter hier en daar wat bij te kleuren.


ISBN 9789029502733 Paperback 439 pagina's Arbeiderspers oktober 1997
Vertaald door Marianne Kaas

[Dettie]

Citaat van de dag

Indien dit boek niet de precieze, de absolute, de strikte waarheid is, heeft het geen bestaansrecht. Ik zeg steeds wat ik denk, en dat niet alleen, het is zelfs nooit één moment bij me opgekomen dingen te verhullen die me misschien belachelijk leken of die mij in een slecht daglicht konden plaatsen. -- Trouwens, ik heb een te hoge dunk van mezelf om me te censureren. --

Marie Baskirtseff
Lees het eerste hoofdstuk: http://www.privedomein.info/Files/pdf/215.pdf

[Dettie]

Het innerlijk blauw
Een keuze uit het dagboeken, 1918-1939
André Gide


Wie was André Gide? Zonder enige twijfel een van de belangrijkste Europese schrijvers van zijn tijd, maar ook een vat vol tegenstrijdigheden. Schrijver van de eerste moderne roman van de vorige eeuw (Les Faux-Monnayeurs), zorgvuldig stilist, oprichter van de Nouvelle Revue Française, homoseksueel die zich het hoofd brak over geloofskwesties, moralist en reiziger.

Ook is Gide (1869-1951) de chroniqueur van een dagboek dat hij van 1887 tot zijn dood bijhield. Daaruit heeft Mirjam de Veth een keuze gemaakt, zich concentrerend op de periode tussen de twee wereldoorlogen. Het zijn de decennia waarin hij enkele van zijn belangrijkste boeken publiceerde, behalve Les Faux-Monnayeurs ook het autobiografische Si le grain ne meurt. Daarover valt het nodige te lezen, maar ook over zijn steeds minder latent beleden homoseksualiteit, over het bezoek aan Proust een jaar voor diens dood, en over zijn vriendschappen met schrijvers als Jef Last, Roger Martin du Gard, Paul Valéry en Thomas Mann.

Voorts doet hij verslag van talrijke reizen (zoals naar Nederland, Tunesië, Congo en naar de Sovjet-Unie, een reis waarvan hij zo teleurgesteld terugkwam dat hij zich afkeerde van het communisme) en observeert hij zijn dochtertje Catherine.
Al met al biedt deze selectie uit Gides dagboeken een caleidoscopisch portret van een man die over zichzelf beweerde: 'Alle absurde dingen in mijn leven heb ik altijd gedaan uit naam van het verstand.'

ISBN 9789029563260 Paperback 662 pagina's Arbeiderspers juni 2006
Samengesteld door Mirjam de Veth

[Dettie]

Citaat van de dag

Ik hou van hen die niet weten waarom ze liefhebben, want dan hebben ze écht lief

André Gide

[Dettie]

Dagboek van de veertienjarige Selma Lagerlöf
Selma Lagerlöf

Het dagboek van de veertienjarige Selma Lagerlöf verscheen in 1932 en baarde veel opzien. Een Nederlandse uitgave verscheen kort na de oorlog. Latere onthullingen maakten duidelijk dat dit dagboek in feite els een van de grote literaire curiositeiten van de twintigste eeuw moet worden bestempeld.

NBD|Biblion recensie
De grote Zweedse schrijfster Selma Lagerlof (1858-1940) werd op het landgoed Marbacka geboren. Als 14-jarige verlaat zij voor een half jaar het Zweedse platteland om in Stockholm vanwege haar kinderverlamming een gymnastiek-behandeling te ondergaan. Deze periode wordt in dit dagboek beschreven. Opmerkelijk is het gegeven dat Lagerlof het dagboek niet op haar 14e, maar op 73-jarige leeftijd schreef. Het gaat derhalve om werkelijke gebeurtenissen, aangevuld met verzonnen elementen. Zij verhaalt intelligent, sober, uiterst subtiel en met goed gedoseerde humor over de dagelijkse gebeurtenissen in het huis van haar oom en tante, over het leven in de 'wereldstad' Stockholm, over verliefdheid en teleurstellingen en over het offer dat zij moet brengen vanwege haar schrijverschap.
Het kleine, goed leesbare literaire juweeltje eindigt met een liefdesverklaring voor haar Marbacka, waar geen verdriet is.
Bevat een inleiding van Rudy Kousbroek, en een levensloop en bibliografie van Selma Lagerlof.
Sobere uitgave, formaat tussen paperback en pocket, kleine letter.
(Biblion recensie, G. Brandorff)


ISBN 9789035119659 Paperback 155 pagina's Bakker april 2001
Bijgewerkte heruitgave van 1958 Vertaald door N.M. Wartena, Rita Verschuur

[Dettie]

Citaat van de dag

De cultuur is wat er overblijft als je alles vergeten bent wat je geleerd hebt.

Selma Lagerlöf

[Dettie]

Het geheime dagboek van Klein Duimpje
Philippe Lechermeier & Rebecca Dautremer


Mijn naam is Klein Duimpje
Ik hou van schrijven en tekenen
Over de dingen die ik heb beleefd
Dit is mijn verhaal
Je zal het nooit meer vergeten

Klein Duimpje ken je vast wel van zijn avontuur met de reus en de zevenmijlslaarzen. Maar wist je ook dat hij verliefd is op zijn buurmeisje? En dat hij 's nachts plannen bedenkt om van zijn gemene stiefmoeder verlost te raken? Of dat hij en zijn zes broers 79 dagen lang overleefden in het bos?


In Het geheime dagboek van Klein Duimpje ontdek je alles wat het klassieke sprookje verzwijgt. Over knorrende magen, slechte stiefmoeders, hongerige leraars, broodkruimels, en zevenmijlslaarzen natuurlijk. Grappig, dromerig, poëtisch en gedetailleerd beschrijft de kleine, maar dappere sprookjesheld zijn dagdagelijkse belevenissen en fantastische avonturen.


Recensie:
Deze variant van het sprookje van Klein Duimpje geeft, naast de bekende thema's, een heel eigen draai aan het verhaal. Het gezin wordt uitgebreid beschreven en de personages getypeerd: de zes broers, de boze stiefmoeder en hun omgeving. De reis van Klein Duimpje is een spannend avontuur met veel ontberingen. Er is ook aandacht voor maatschappijkritiek.
Naast een speels gebruik van taal (bewerkt door Edward van de Vendel), spelen de illustraties een cruciale rol in het geheel. Tekst en beeld bevatten een creatieve invulling van allerlei aspecten van het verhaal en vormen een zeer creatief en artistiek geheel. Er is veel te zien en te genieten.
Origineel, prachtig vormgegeven kunstwerk, waarin taal en beeld elkaar verrijken en een unieke combinatie vormen. Stevig gebonden, speciale uitgave voor fijnproevers.
Geschikt om voor te lezen vanaf ca. 8 jaar, zelf lezen vanaf ca. 10 jaar.
Cecile J.M. Zonnenberg-Benerink


ISBN 9789035119659 Paperback 208 pagina's Davidsfonds oktober 2010
Afmeting 27x212x187 mm Leeftijd 10-12 jaar

[Dettie]

Citaat van de dag

Dagboek: middel tegen gedachtenloosheid.

Franz Grillparzer

[Dettie]

Dagboek van een herdershond
gebaseerd op Kroniek eener parochie van Jacques Scheurs
Willy van Hemert


Dagboek van een herdershond is het geliefde verhaal van de jonge kapelaan-op-de-fiets Erik Odekerke in het Limburgse Geleen van de jaren rond de Eerste Wereldoorlog. Soms vertederend,soms stuntelig, maar altijd met de beste bedoelingen zet de jonge kapelaan zich in voor zijn dorpelingen in een tijd waarin de streek te maken krijgt met belangrijke veranderingen door de opkomst van de mijnbouw.
De populaire tv-serie, , wordt op veler verzoek weer uitgezonden.
In 1978 werd het boek `Kroniek eener parochie' van Jacques Schreurs bewerkt tot een televisieserie met de titel `Dagboek van een Herdershond' met glansrollen voor Jo de Meyere, Ko van Dijk, Bruni Heinke, Joop Doderer en Renée Soutendijk onder regie van Willy van Hemert.


NBD|Biblion recensie
Bewerking van de oorspronkelijke 3-delige roman "Kroniek eener parochie" naar aanleiding van de succesvolle televisieserie uit de jaren '70. Het verhaal gaat over de wederwaardigheden van een jonge geestelijke in een Limburgs dorp aan het begin van de 20e eeuw. Door zijn sociale bewogenheid raakt hij in conflict met zijn pastoor, terwijl ook de dorpsroddel hem niet onberoerd laat. De hoofdstukken van het boek volgen de delen van de serie. Deze uitgave bevat ook het tweede deel "Tweede dagboek van een herdershond", dat speciaal t.g.v. de televisieserie is geschreven.
Paperback; kleine, dunne druk. Op de omslag een foto uit de serie.
(Biblion recensie, Redactie)

Zie ook http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1015727

ISBN 9789022538630 Paperback 409 pagina's De Boekerij december 2003

[Dettie]

Citaat van de dag

Het was een rijzige figuur met kalkwitte krullen tot op de schouders die recht als een paaschkaars tusschen dag en avond te lezen stond in zijn brevier. U krijgt een goed pastoor, had de bisschop mij gezegd en deze vaderlijke waardeering was eene voor mij niet geringe geruststelling geweest na den goedmoedigen scherts waarop een jongere generatie mijne benoeming onthaald had.

De openingsregels van Kroniek eener parochie
zie ook http://www.dbnl.org/tekst/schr014kron01 ... 1_0001.php waar je het hele boek kunt lezen

[Dettie]

Voor de serie Dagboek van een herdershond bleef je thuis, het was zo enorm leuk.
Nooit geweten dat naar Kroniek eener parochie gemaakt was.

Dettie