De weg naar huis
Rose Tremain
Lev is op weg naar Groot-Brittannië om werk te vinden, zodat hij zijn moeder en zijn dochter in Oost-Europa geld kan sturen. Door de ogen van de economische migrant zien we Engeland, Londen, de typische 'Engelsheid' en de mysterieuze rituelen die daarbij horen. Een man die een bestaan probeert op te bouwen, maar zijn thuis nooit achter zich heeft gelaten. Hij vindt eerst werk als bordenwasser, daarna weet hij op te klimmen. Zijn onverwachte talent brengt hem nieuwe vriendschappen, stelt hem voor dilemma's en zal hem ook de mogelijkheid bieden om de weg naar huis terug te vinden.
NBD|Biblion recensie
Nadat Lev (42) zijn werk bij een houtzagerij in een Oekraiens dorp is kwijtgeraakt omdat er geen bomen meer zijn, en zijn vrouw aan leukemie is overleden, laat hij zijn dochtertje achter bij zijn moeder om in Engeland werk te zoeken. Hij vindt dat in de spoelkeuken van een Londens restaurant, huurt een betaalbare kamer en wordt verliefd op collega Sophie. Om zijn harde werken en leergierigheid gepromoveerd tot kok wordt hij ontslagen als Sophie een ander heeft. Na het bericht dat zijn dorp plaats moet maken voor een stuwdam groeit het plan een restaurant in dichtstbijzijnde stad Baryn te beginnen. Met hard werken en een onverwachte gift kan hij dit realiseren.
De (historische) veelbekroonde romans van de belangrijke Engelse auteur (1943) gaan vaak over mensen in de marge. In deze uitstekende, actuele, goed vertaalde roman, bekroond met de Orange Prize for Fiction 2008, verplaatst ze zich niet alleen heel goed in denken en motieven van de migrant, maar beschrijft ook prachtig zijn kijk op de Engelsen en hoe hij verandert door zijn ervaringen.
Omslagfoto in kleur van een hutkoffer, zeer kleine druk.
(NBD|Biblion recensie, Drs. Madelon de Swart)
ISBN 9789044510720 Paperback 447 pagina's | Uitgeverij De Geus | augustus 2008
Vertaald door Eugène Dabekaussen, T. Maters
Thema november 2010 - Huizen
De weg naar huis
Vannessa del Fabbro
De Zuid-Afrikaanse journaliste Monica Brunetti belandt, na een traumatische gebeurtenis, in een ziekenhuis in het township Soweto. Ze is in het hele ziekenhuis de enige blanke. In het bed naast haar ligt Ella Nkhoma, een inspirerende vrouw die met haar humor en zorgzaamheid gaandeweg Monica's vertrouwen weet te winnen. Als dochter van welgestelde ouders is Monica beschermd opgevoed. De opmerkelijke vriendschap met Ella brengt haar echter ver buiten de afgesloten blanke wijken. Daar maken vrouwen iets mee dat hun levens voorgoed en ingrijpend verandert.
NBD|Biblion recensie
Monica Brunetti (ik-figuur), een blanke journaliste die in Afrika is opgegroeid, wordt op de terugweg van een interview beroofd en voor dood achtergelaten. Als ze bijkomt, ligt ze in een ziekenhuis in een 'zwarte' achterstandswijk, waar ze de enige blanke is. Half verlamd en vol woede over wat haar is overkomen, eist ze dat ze naar een 'blank' ziekenhuis wordt overgebracht. Haar gezondheid laat dat echter niet toe en langzaam maar zeker ontstaat een bijzondere vriendschap met haar buurvrouw, Ella. Zij laat alle vooroordelen waarmee Monica is grootgebracht, verdwijnen, waardoor haar leven voorgoed verandert. Eenmaal uit het ziekenhuis worden de rollen omgedraaid: nu kan Monica iets voor Ella betekenen.
Met veel kennis van de Afrikaanse cultuur en geschiedenis vertelt de Zuid-Afrikaanse journaliste het verhaal vanuit het perspectief van een blanke en van een donkere vrouw. Op een vlotte en toegankelijke manier beschrijft de auteur de relatie van de twee vrouwen, tegen de achtergrond van de problematiek van Zuid-Afrika. 'Op weg naar huis' leest als een lichte, christelijke getinte roman, die de zware onderwerpen niet schuwt.
Op www.uitgeverijmozaiek.nl zijn discussievragen over dit boek voor leeskringen te vinden. Normale druk.
(NBD|Biblion recensie, Wendy Buenen)
ISBN 9789023992219 Paperback 325 pagina's | Mozaiek | april 2007
Vertaald door D. Langerak
Vannessa del Fabbro
De Zuid-Afrikaanse journaliste Monica Brunetti belandt, na een traumatische gebeurtenis, in een ziekenhuis in het township Soweto. Ze is in het hele ziekenhuis de enige blanke. In het bed naast haar ligt Ella Nkhoma, een inspirerende vrouw die met haar humor en zorgzaamheid gaandeweg Monica's vertrouwen weet te winnen. Als dochter van welgestelde ouders is Monica beschermd opgevoed. De opmerkelijke vriendschap met Ella brengt haar echter ver buiten de afgesloten blanke wijken. Daar maken vrouwen iets mee dat hun levens voorgoed en ingrijpend verandert.
NBD|Biblion recensie
Monica Brunetti (ik-figuur), een blanke journaliste die in Afrika is opgegroeid, wordt op de terugweg van een interview beroofd en voor dood achtergelaten. Als ze bijkomt, ligt ze in een ziekenhuis in een 'zwarte' achterstandswijk, waar ze de enige blanke is. Half verlamd en vol woede over wat haar is overkomen, eist ze dat ze naar een 'blank' ziekenhuis wordt overgebracht. Haar gezondheid laat dat echter niet toe en langzaam maar zeker ontstaat een bijzondere vriendschap met haar buurvrouw, Ella. Zij laat alle vooroordelen waarmee Monica is grootgebracht, verdwijnen, waardoor haar leven voorgoed verandert. Eenmaal uit het ziekenhuis worden de rollen omgedraaid: nu kan Monica iets voor Ella betekenen.
Met veel kennis van de Afrikaanse cultuur en geschiedenis vertelt de Zuid-Afrikaanse journaliste het verhaal vanuit het perspectief van een blanke en van een donkere vrouw. Op een vlotte en toegankelijke manier beschrijft de auteur de relatie van de twee vrouwen, tegen de achtergrond van de problematiek van Zuid-Afrika. 'Op weg naar huis' leest als een lichte, christelijke getinte roman, die de zware onderwerpen niet schuwt.
Op www.uitgeverijmozaiek.nl zijn discussievragen over dit boek voor leeskringen te vinden. Normale druk.
(NBD|Biblion recensie, Wendy Buenen)
ISBN 9789023992219 Paperback 325 pagina's | Mozaiek | april 2007
Vertaald door D. Langerak
Huis van volmaakte eenzaamheid
Edna O'Brien
Wanneer de bedlegerige Josie in haar vervallen landhuis de deur ziet opengaan en een hoofd met een bivakmust verschijnt, weet ze wie het is. McGreevy, bloedig strijder voor een verenigd Ierland, die haar eenzame huis als schuilplaats heeft gekozen, treedt haar wereld binnen.
NBD|Biblion recensie
Een oude Ierse vrouw woont in een groot, afgelegen landhuis, waar ze met duidelijk afnemende krachten een eenzaam bestaan leidt. Ze denkt veel over haar leven, en vooral over haar ongelukkige huwelijk, dat tot haar verdriet kinderloos bleef. Opeens stapt een gewapende IRA-man haar wereld binnen, die wordt gezocht en daarom ongevraagd bij haar onderduikt. Hoewel ze hem aanvankelijk alleen als indringer, cipier en potentiële moordenaar beschouwt, gaat ze zich toch in hem verdiepen, waardoor er wederzijds steeds meer begrip komt. Tussen de oude, gedesillusioneerde vrouw en de idealistische jongere man groeit een band die haar uiteindelijk het leven en hem zijn vrijheid kost. De belangrijke Ierse schrijfster debuteerde in 1960 met de openhartige roman 'The Country Girls', waarna vele romans volgden. Dit is een van haar beste door de manier waarop twee kanten van de Ierse vrijheidsstrijd worden beschreven: een indringend contrast tussen de oude, treurige vrouw en de nog steeds idealistische, jongere man. Goede vertaling. Omslagfoto in kleur van een groot huis in een landschap, kleine druk.
(Biblion recensie, Drs. M.A.H. de Swart.)
ISBN 9789023435129 Paperback 232 pagina's | De Bezige Bij
Vertaald doorAnneke van Huisseling
Edna O'Brien
Wanneer de bedlegerige Josie in haar vervallen landhuis de deur ziet opengaan en een hoofd met een bivakmust verschijnt, weet ze wie het is. McGreevy, bloedig strijder voor een verenigd Ierland, die haar eenzame huis als schuilplaats heeft gekozen, treedt haar wereld binnen.
NBD|Biblion recensie
Een oude Ierse vrouw woont in een groot, afgelegen landhuis, waar ze met duidelijk afnemende krachten een eenzaam bestaan leidt. Ze denkt veel over haar leven, en vooral over haar ongelukkige huwelijk, dat tot haar verdriet kinderloos bleef. Opeens stapt een gewapende IRA-man haar wereld binnen, die wordt gezocht en daarom ongevraagd bij haar onderduikt. Hoewel ze hem aanvankelijk alleen als indringer, cipier en potentiële moordenaar beschouwt, gaat ze zich toch in hem verdiepen, waardoor er wederzijds steeds meer begrip komt. Tussen de oude, gedesillusioneerde vrouw en de idealistische jongere man groeit een band die haar uiteindelijk het leven en hem zijn vrijheid kost. De belangrijke Ierse schrijfster debuteerde in 1960 met de openhartige roman 'The Country Girls', waarna vele romans volgden. Dit is een van haar beste door de manier waarop twee kanten van de Ierse vrijheidsstrijd worden beschreven: een indringend contrast tussen de oude, treurige vrouw en de nog steeds idealistische, jongere man. Goede vertaling. Omslagfoto in kleur van een groot huis in een landschap, kleine druk.
(Biblion recensie, Drs. M.A.H. de Swart.)
ISBN 9789023435129 Paperback 232 pagina's | De Bezige Bij
Vertaald doorAnneke van Huisseling
Huis van de schildpadden
Annette Pehnt
'Ze keken elkaar aan tot de professor de weemoed van zijn zoon niet meer kon verdragen. Hij wilde Ernst een glas sherry aanbieden, maar hij wist het woord niet meer. Wil je een, vroeg hij. Een. Een kop koffie, vroeg Ernst. Nee, riep de professor, een glas wijn, of hoe heet dat, dat zoete spul, dat. Ik heb echt geen dorst, vader, zei Ernst zachtjes.'
De meesten komen in het weekend, keurig gekapte dochters en zonen, kleinkinderen in zondagse kleren. Bezorgdheid en schuldgevoel voeren hen naar het tehuis waar bejaarde ouders hun dagen slijten tussen tafeltje-dek-je en de avondboterham. Ernst gaat altijd doordeweeks naar zijn vader, op dinsdag. Dat is ook de vaste dag van Regina, die haar moeder steevast vruchtensap brengt, en soms een bloemetje. Na het bezoek roken Ernst en Regina samen schuldbewust een sigaret op de parkeerplaats. Verrast door de gedeelde wanhoop, beginnen ze een hartstochtelijke verhouding. Maar is gezamenlijk tekortschieten (weer niet geluisterd naar vader, weer geen geduld gehad met moeder) wel een goede basis voor een relatie?
NBD|Biblion recensie
Gewoon een bejaardenhuis, waar oude mensen hun tijd uitzitten. Een schrikbeeld voor velen en het lezen van dit boekje zal niemand echt vrolijk stemmen, ook al ontbreekt een soort humor niet. Maar het is een trieste humor, waarmee het uitgebluste leven van velen wordt beschreven.
De oude mensen stralen vergeetachtigheid en verveling uit. De auteur heeft dat griezelig echt weergegeven.
Ook de liefdesgeschiedenis tussen een zoon van een oude man en de dochter van een oude vrouw komt akelig akelig onappetijtelijk over. Er wordt wel mooi-eenvoudige taal gebruikt, het kan gezien het onderwerp en de verwerking daarvan ook bijna niet anders. Er komt echter een persoon voor in het verhaal van wie de lezer vast gaat houden: de jongeman Maik, die echt gevoel heeft voor de oude mensen voor wie hij zorgt.
De redelijk jonge Duitse schrijfster (1967) schrijft zowel voor volwassenen als voor kinderen. Voor zonen, dochters en hulpverleners. Vrij kleine druk.
(NBD|Biblion recensie, T. van Oirschot-Sparla)
ISBN 9789025422561 Paperback 142 pagina's | Uitgeverij Contact | oktober 2008
Vertaald door J. Breeschoten
Annette Pehnt
'Ze keken elkaar aan tot de professor de weemoed van zijn zoon niet meer kon verdragen. Hij wilde Ernst een glas sherry aanbieden, maar hij wist het woord niet meer. Wil je een, vroeg hij. Een. Een kop koffie, vroeg Ernst. Nee, riep de professor, een glas wijn, of hoe heet dat, dat zoete spul, dat. Ik heb echt geen dorst, vader, zei Ernst zachtjes.'
De meesten komen in het weekend, keurig gekapte dochters en zonen, kleinkinderen in zondagse kleren. Bezorgdheid en schuldgevoel voeren hen naar het tehuis waar bejaarde ouders hun dagen slijten tussen tafeltje-dek-je en de avondboterham. Ernst gaat altijd doordeweeks naar zijn vader, op dinsdag. Dat is ook de vaste dag van Regina, die haar moeder steevast vruchtensap brengt, en soms een bloemetje. Na het bezoek roken Ernst en Regina samen schuldbewust een sigaret op de parkeerplaats. Verrast door de gedeelde wanhoop, beginnen ze een hartstochtelijke verhouding. Maar is gezamenlijk tekortschieten (weer niet geluisterd naar vader, weer geen geduld gehad met moeder) wel een goede basis voor een relatie?
NBD|Biblion recensie
Gewoon een bejaardenhuis, waar oude mensen hun tijd uitzitten. Een schrikbeeld voor velen en het lezen van dit boekje zal niemand echt vrolijk stemmen, ook al ontbreekt een soort humor niet. Maar het is een trieste humor, waarmee het uitgebluste leven van velen wordt beschreven.
De oude mensen stralen vergeetachtigheid en verveling uit. De auteur heeft dat griezelig echt weergegeven.
Ook de liefdesgeschiedenis tussen een zoon van een oude man en de dochter van een oude vrouw komt akelig akelig onappetijtelijk over. Er wordt wel mooi-eenvoudige taal gebruikt, het kan gezien het onderwerp en de verwerking daarvan ook bijna niet anders. Er komt echter een persoon voor in het verhaal van wie de lezer vast gaat houden: de jongeman Maik, die echt gevoel heeft voor de oude mensen voor wie hij zorgt.
De redelijk jonge Duitse schrijfster (1967) schrijft zowel voor volwassenen als voor kinderen. Voor zonen, dochters en hulpverleners. Vrij kleine druk.
(NBD|Biblion recensie, T. van Oirschot-Sparla)
ISBN 9789025422561 Paperback 142 pagina's | Uitgeverij Contact | oktober 2008
Vertaald door J. Breeschoten
Citaat van de dag
"Niet doen als Jan Breydel, Borluut, Piet Hein en De Ruyter, maar het hoofd intrekken zoals de verstandige schildpad doet wanneer zij onraad ruikt. Dat is natuurlijk een houding waar je geen decoraties mee verdienen zal, al ben ik daar nog niet geheel zeker van, maar zij biedt in ieder geval de beste kans om God pas te aanschouwen als je zat van de dagen zult zijn."
Willem Elsschot
Vlaam schrijver (ps. van Alfons de Ridder) (1882-1960)
"Niet doen als Jan Breydel, Borluut, Piet Hein en De Ruyter, maar het hoofd intrekken zoals de verstandige schildpad doet wanneer zij onraad ruikt. Dat is natuurlijk een houding waar je geen decoraties mee verdienen zal, al ben ik daar nog niet geheel zeker van, maar zij biedt in ieder geval de beste kans om God pas te aanschouwen als je zat van de dagen zult zijn."
Willem Elsschot
Vlaam schrijver (ps. van Alfons de Ridder) (1882-1960)
Het huis van de blauwe mango's
David Davidar
Het is het jaar 1899, een periode van grote sociale en politieke onrust in India. Salomon Dorai, dorpshoofd van het dorp Chevathar, probeert de kwetsbare gemeenschap te bewaken. De geest van verzet tegen het kastenstelsel waart door het zuiden en bedreigt alles wat Salomon lief is - zijn familie, zijn land en zijn rijkdom. Als het geweld eindelijk losbarst, sleurt het Salomon en het traditionele dorpsleven mee in zijn vaart.
Het huis van de blauwe mango's is het verhaal van de opkomst en de ondergang van het geslacht Dorai, dat drie generaties en meer dan vijftig jaar omspant.
De geschiedenis van het moderne India vloeit dwars door het verhaal van de Dorais, en het lot van de familie is er onlosmakelijk mee verbonden. De voornaamste gebeurtenissen van de twintigste eeuw- het begin van de onafhankelijkheidsstrijd, de opkomst van Mahatma Gandhi, het ontstaan van de Congrespartij en de uiteindelijke onafhankelijkheid van India - vormen het decor voor dit uitzonderlijke familie-epos.
Het huis van de blauwe mango's is een uitbundig debuut, rijk aan details, dat wemelt van de levendige personages en dat doorspekt is met de prachtige kleuren en schitteringen van het diepe zuiden van India.
NBD|Biblion recensie
Roman over de geschiedenis van India tussen 1899 en de onafhankelijkheid in 1947, zoals beleefd door drie opeenvolgende generaties van een redelijk welvarende plattelandsfamilie in het zuiden van India. Grote thema's zijn de opvlammende kastentegenstellingen, het verzet tegen de Britse kolonisatoren, de ongelijkheid tussen de seksen, een vorm van lotsbeschikking, familiebanden maar ook ontbinding der oude banden en de verschillende reacties binnen de familie op dit alles. Daarnaast het naast elkaar bestaan van hindoeisme en christendom in het zuiden.
Verdienstelijke debuutroman van de Indiase journalist en uitgever met een hoog beschrijvend gehalte, vaak zeer gedetailleerd. Met enkele uitgesproken karakters, maar veelal zijn deze - vooral de vrouwen - niet geheel doorgeexerceerd.
Bevat landkaart, verklarende woordenlijst, nawoord plus verantwoording van de auteur waarin hij de bronnen van zijn gedegen wetenschappelijke voorbereiding bespreekt. Paperback; kleine druk.
(Biblion recensie, B.C. Meulenbeld)
ISBN 9789035124240 Paperback 480 pagina's | Bert Bakker | mei 2003
Vertaald door Sjaak de Jong, Ella Aertsen
David Davidar
Het is het jaar 1899, een periode van grote sociale en politieke onrust in India. Salomon Dorai, dorpshoofd van het dorp Chevathar, probeert de kwetsbare gemeenschap te bewaken. De geest van verzet tegen het kastenstelsel waart door het zuiden en bedreigt alles wat Salomon lief is - zijn familie, zijn land en zijn rijkdom. Als het geweld eindelijk losbarst, sleurt het Salomon en het traditionele dorpsleven mee in zijn vaart.
Het huis van de blauwe mango's is het verhaal van de opkomst en de ondergang van het geslacht Dorai, dat drie generaties en meer dan vijftig jaar omspant.
De geschiedenis van het moderne India vloeit dwars door het verhaal van de Dorais, en het lot van de familie is er onlosmakelijk mee verbonden. De voornaamste gebeurtenissen van de twintigste eeuw- het begin van de onafhankelijkheidsstrijd, de opkomst van Mahatma Gandhi, het ontstaan van de Congrespartij en de uiteindelijke onafhankelijkheid van India - vormen het decor voor dit uitzonderlijke familie-epos.
Het huis van de blauwe mango's is een uitbundig debuut, rijk aan details, dat wemelt van de levendige personages en dat doorspekt is met de prachtige kleuren en schitteringen van het diepe zuiden van India.
NBD|Biblion recensie
Roman over de geschiedenis van India tussen 1899 en de onafhankelijkheid in 1947, zoals beleefd door drie opeenvolgende generaties van een redelijk welvarende plattelandsfamilie in het zuiden van India. Grote thema's zijn de opvlammende kastentegenstellingen, het verzet tegen de Britse kolonisatoren, de ongelijkheid tussen de seksen, een vorm van lotsbeschikking, familiebanden maar ook ontbinding der oude banden en de verschillende reacties binnen de familie op dit alles. Daarnaast het naast elkaar bestaan van hindoeisme en christendom in het zuiden.
Verdienstelijke debuutroman van de Indiase journalist en uitgever met een hoog beschrijvend gehalte, vaak zeer gedetailleerd. Met enkele uitgesproken karakters, maar veelal zijn deze - vooral de vrouwen - niet geheel doorgeexerceerd.
Bevat landkaart, verklarende woordenlijst, nawoord plus verantwoording van de auteur waarin hij de bronnen van zijn gedegen wetenschappelijke voorbereiding bespreekt. Paperback; kleine druk.
(Biblion recensie, B.C. Meulenbeld)
ISBN 9789035124240 Paperback 480 pagina's | Bert Bakker | mei 2003
Vertaald door Sjaak de Jong, Ella Aertsen
Berichten van het blauwe huis
Hella S. Haasse
Na een halve eeuw in het buitenland te hebben doorgebracht keren de zuster Felicia en Nina, op de drempel van hun ouderdom, terug naar het huis van hun jeugd om de verkoop ervan te regelen. Hun aanwezigheid in het Blauwe Huis brengt een vage onrust teweeg onder de buurtgenoten. Na het vertrek van de zusters zal niets ooit meer zijn zoals het was.
NBD|Biblion recensie
Na lange jaren in het buitenland te hebben geleefd, ver van elkaar, keren twee zusters terug naar het huis van hun jeugd. De confrontatie van hun uiteenlopende temperamenten, de evaluatie van hun zeer verschillende levenslopen, wekken emoties op die ten slotte zelfs hun buren beinvloeden. Het lot drijft de zusters weer uiteen. De beschrijving van hun verblijf in het oude huis wordt afgewisseld met de weergave van indrukken en reacties van mensen om hen heen. Knap geschreven in een helder en zorgvuldig Nederlands. Pocketuitgave, kleine druk, krappe marge.
(Biblion recensie, Redactie)
ISBN 9789041300393 Paperback 161 pagina's | Singel Pockets | juli 2007
Hella S. Haasse
Na een halve eeuw in het buitenland te hebben doorgebracht keren de zuster Felicia en Nina, op de drempel van hun ouderdom, terug naar het huis van hun jeugd om de verkoop ervan te regelen. Hun aanwezigheid in het Blauwe Huis brengt een vage onrust teweeg onder de buurtgenoten. Na het vertrek van de zusters zal niets ooit meer zijn zoals het was.
NBD|Biblion recensie
Na lange jaren in het buitenland te hebben geleefd, ver van elkaar, keren twee zusters terug naar het huis van hun jeugd. De confrontatie van hun uiteenlopende temperamenten, de evaluatie van hun zeer verschillende levenslopen, wekken emoties op die ten slotte zelfs hun buren beinvloeden. Het lot drijft de zusters weer uiteen. De beschrijving van hun verblijf in het oude huis wordt afgewisseld met de weergave van indrukken en reacties van mensen om hen heen. Knap geschreven in een helder en zorgvuldig Nederlands. Pocketuitgave, kleine druk, krappe marge.
(Biblion recensie, Redactie)
ISBN 9789041300393 Paperback 161 pagina's | Singel Pockets | juli 2007
Dit is jouw huis
Maartje Wortel
Iemand vindt een zwijgend kind in haar achtertuin. Een meisje fotografeert de huizen van wildvreemde mensen. Op het antwoordapparaat van een vrouw wordt steeds dezelfde, duistere tekst ingesproken. In de verhalen van Maartje Wortel gebeuren merkwaardige dingen. Hoewel de toon meestal droog en registrerend is, hangt overal een onbestemde dreiging. Het draait daarbij steeds om het betreden van het eigen erf, om een inbreuk in de privacy, om het doorbreken van grenzen, om de spanning tussen buiten- en binnenwereld.
Met een heel eigen geluid betreedt Maartje Wortel het literaire podium. Een nieuwe stem, die uitblinkt door humor, een scherp observatievermogen en de speciale kwaliteit met weinig woorden, veel te zeggen.
NBD|Biblion recensie
Maartje Wortel (1983) debuteert met deze bundel. Ze heeft hiervoor enkele verhalen gepubliceerd in bladen als Passsionate en De Brakke Hond en won de verhalenwedstrijd 'Duizend woorden'. Samenvatten van de inhoud is vrijwel onmogelijk. Alles speelt zich op het oog af in alledaagse situaties, maar dat is schijn. De verhalen zijn wisselend van kwaliteit, zowel inhoudelijk als qua stijl. Helaas is het openingsverhaal, 'Bezoek', niet erg sterk. Maar er zitten ook juweeltjes bij, zoals: 'Kranten', 'Scrabble' en 'Boodschappen'.
Wortel heeft een authentiek geluid; haar verhalen zijn niet bepaald vrolijk, behoorlijk zwart zelfs. Er gebeuren steeds absurde, onheilspellende, soms komische dingen. Ze observeert scherp en geeft aan veel zaken een originele draai. Een aardig, maar onevenwichtig debuut, met veelbelovende verhalen. Paperback; vrij kleine druk.
(NBD|Biblion recensie, Gonny Biezeveld)
ISBN 9789023455004 Paperback 158 pagina's | De Bezige Bij | augustus 2009
Maartje Wortel
Iemand vindt een zwijgend kind in haar achtertuin. Een meisje fotografeert de huizen van wildvreemde mensen. Op het antwoordapparaat van een vrouw wordt steeds dezelfde, duistere tekst ingesproken. In de verhalen van Maartje Wortel gebeuren merkwaardige dingen. Hoewel de toon meestal droog en registrerend is, hangt overal een onbestemde dreiging. Het draait daarbij steeds om het betreden van het eigen erf, om een inbreuk in de privacy, om het doorbreken van grenzen, om de spanning tussen buiten- en binnenwereld.
Met een heel eigen geluid betreedt Maartje Wortel het literaire podium. Een nieuwe stem, die uitblinkt door humor, een scherp observatievermogen en de speciale kwaliteit met weinig woorden, veel te zeggen.
NBD|Biblion recensie
Maartje Wortel (1983) debuteert met deze bundel. Ze heeft hiervoor enkele verhalen gepubliceerd in bladen als Passsionate en De Brakke Hond en won de verhalenwedstrijd 'Duizend woorden'. Samenvatten van de inhoud is vrijwel onmogelijk. Alles speelt zich op het oog af in alledaagse situaties, maar dat is schijn. De verhalen zijn wisselend van kwaliteit, zowel inhoudelijk als qua stijl. Helaas is het openingsverhaal, 'Bezoek', niet erg sterk. Maar er zitten ook juweeltjes bij, zoals: 'Kranten', 'Scrabble' en 'Boodschappen'.
Wortel heeft een authentiek geluid; haar verhalen zijn niet bepaald vrolijk, behoorlijk zwart zelfs. Er gebeuren steeds absurde, onheilspellende, soms komische dingen. Ze observeert scherp en geeft aan veel zaken een originele draai. Een aardig, maar onevenwichtig debuut, met veelbelovende verhalen. Paperback; vrij kleine druk.
(NBD|Biblion recensie, Gonny Biezeveld)
ISBN 9789023455004 Paperback 158 pagina's | De Bezige Bij | augustus 2009
annotatie: Een sprookjesverteller vertelt aan de laatste telg uit een oud Armeens geslacht de geschiedenis van zijn volk en diens uitroeiïng door de Turken tijdens de Eerste Wereldoorlog.
staat er op literatuurplein bij dit boek. en hier staat een interview met Edgar Hilsenrath
http://www.literatuurplein.nl/rubriek.jsp?rubId=37
Flaptekst van Het sprookje van de laatste gedachte
De laatste gedachte van een mens, zo gaat het sprookje, staat buiten de tijd. Op de poort van de Anatolische stad Bakir beleeft Thovma Khatisian nog één keer de lijdensweg van het Armeense volk, gespiegeld in zijn eigen familiegeschiedenis. Geleid door de meddah, de sprookjesverteller, volgt Thovma als laatste telg uit een oud geslacht de levensweg van zijn vader, die hem voert van een idyllisch bergdorpje naar de folterkamers van de Turkse machthebbers. Terwijl hij zijn laatste adem uitblaast is hij getuige van de schrikwekkende pogrom, waarmee de Turkse regering in 1915 beoogde het ‘Armeense probleem’ op te lossen.
Het sprookje van de laatste gedachte vertelt over de gruwelen die het Armeense volk zijn aangedaan, maar is tegelijkertijd een wonderlijke verzameling verhalen en sagen vol humor, geloof en hoop uit de rijke geschiedenis van de Armeniërs. Dankzij Hilsenraths laconieke toon en enorme vertelkracht is Het sprookje van de laatste gedachte niet alleen een wreed verhaal over een van de meest beschamende episodes uit de moderne geschiedenis, maar ook een verhaal over liefde, wonderen en geloof.
Dettie
staat er op literatuurplein bij dit boek. en hier staat een interview met Edgar Hilsenrath
http://www.literatuurplein.nl/rubriek.jsp?rubId=37
Flaptekst van Het sprookje van de laatste gedachte
De laatste gedachte van een mens, zo gaat het sprookje, staat buiten de tijd. Op de poort van de Anatolische stad Bakir beleeft Thovma Khatisian nog één keer de lijdensweg van het Armeense volk, gespiegeld in zijn eigen familiegeschiedenis. Geleid door de meddah, de sprookjesverteller, volgt Thovma als laatste telg uit een oud geslacht de levensweg van zijn vader, die hem voert van een idyllisch bergdorpje naar de folterkamers van de Turkse machthebbers. Terwijl hij zijn laatste adem uitblaast is hij getuige van de schrikwekkende pogrom, waarmee de Turkse regering in 1915 beoogde het ‘Armeense probleem’ op te lossen.
Het sprookje van de laatste gedachte vertelt over de gruwelen die het Armeense volk zijn aangedaan, maar is tegelijkertijd een wonderlijke verzameling verhalen en sagen vol humor, geloof en hoop uit de rijke geschiedenis van de Armeniërs. Dankzij Hilsenraths laconieke toon en enorme vertelkracht is Het sprookje van de laatste gedachte niet alleen een wreed verhaal over een van de meest beschamende episodes uit de moderne geschiedenis, maar ook een verhaal over liefde, wonderen en geloof.
Dettie
Het huis met de leeuweriken
Antonia Arslan
De Armeense Yerwant heeft al jong het ouderlijk huis verlaten om te gaan studeren in Venetië. Nu, bijna veertig jaar later, treft hij de laatste voorbereidingen voor de reis naar Anatolië, waar hij eindelijk zijn broer Sempad en alle andere familieleden weer in de armen zal kunnen sluiten. Het nieuws van zijn komst verspreidt zich door zijn geboorteplaats waar de lucht geurt naar jasmijn en paasgebak. De dolgelukkige Sempad ontwaakt uit zijn kalme leventje: er moet een mooi welkomstfeest worden georganiseerd en er dienen ventilatoren te komen voor de gast uit Italië die zoveel hitte niet gewend is. Het is echter mei 1915. Italië is in oorlog en sluit zijn grenzen, terwijl in het land van de Jonge Turken geen plaats meer is voor minderheden. Yerwant zal niet komen, er zal geen feest zijn. In plaats daarvan alleen verschrikking en dood. Maar de kinderen zullen leven - dankzij Sempads vrouw en zussen en met de hulp van onverwachte vrienden die ervoor zorgen dat ze uiteindelijk in Italië terechtkomen, waar hun oom Yerwant zich over hen ontfermt.
Antonia Arslan - Yerwants kleindochter - heeft het verhaal vormgegeven als een roman, even liefdevol en hartverscheurend als een sprookje.
NBD|Biblion recensie
Een Armeense wijk in een Anatolisch stadje aan het begin van de twintigste eeuw wordt in beeld gebracht. De hoofdpersonen hebben een broer in Italie, een broer in Aleppo en nog andere verwanten in Amerika. Ze leven als onderdanen van het Ottomaanse sultanaat; de ouderen in de familie herinneren zich nog de verschrikkingen, die hun volk tegen het einde van de negentiende eeuw moest lijden onder een wrede sultan, maar zo erg kan het nooit meer worden!
Door de schrijfster (zelf een kleinkind van de hoofdpersonen) wordt op meesterlijke wijze een stemming van beklemming en onzekerheid opgebouwd. De broer uit Italie zal op bezoek komen, maar het is 1915 en in Istanbul wordt door de leiders, die het rijk willen moderniseren, een zuiveringsactie gepland; 'Turkije voor de Turken' is het motto en op een avond als alles klaar is voor de grote ontvangst, komt het bevel, dat de mannen zich moeten melden bij de prefect.
De hoofdpersonen besluiten naar hun voor het buitenlands bezoek gerenoveerde zomervilla te gaan -de mannen worden er voor de ogen van de vrouwen meedogenloos afgeslacht; de kleine jongen, die toevallig meisjeskleren draagt op dat moment, is de enige mannelijke overlevende.
Bijzonder goed geschreven roman. Vrij kleine druk.
(Biblion recensie, I. Klerk)
ISBN 9789045850528 Paperback 256 pagina's | Uitgeverij Mouria | juni 2005
Vertaald door M. G. Smits
Antonia Arslan
De Armeense Yerwant heeft al jong het ouderlijk huis verlaten om te gaan studeren in Venetië. Nu, bijna veertig jaar later, treft hij de laatste voorbereidingen voor de reis naar Anatolië, waar hij eindelijk zijn broer Sempad en alle andere familieleden weer in de armen zal kunnen sluiten. Het nieuws van zijn komst verspreidt zich door zijn geboorteplaats waar de lucht geurt naar jasmijn en paasgebak. De dolgelukkige Sempad ontwaakt uit zijn kalme leventje: er moet een mooi welkomstfeest worden georganiseerd en er dienen ventilatoren te komen voor de gast uit Italië die zoveel hitte niet gewend is. Het is echter mei 1915. Italië is in oorlog en sluit zijn grenzen, terwijl in het land van de Jonge Turken geen plaats meer is voor minderheden. Yerwant zal niet komen, er zal geen feest zijn. In plaats daarvan alleen verschrikking en dood. Maar de kinderen zullen leven - dankzij Sempads vrouw en zussen en met de hulp van onverwachte vrienden die ervoor zorgen dat ze uiteindelijk in Italië terechtkomen, waar hun oom Yerwant zich over hen ontfermt.
Antonia Arslan - Yerwants kleindochter - heeft het verhaal vormgegeven als een roman, even liefdevol en hartverscheurend als een sprookje.
NBD|Biblion recensie
Een Armeense wijk in een Anatolisch stadje aan het begin van de twintigste eeuw wordt in beeld gebracht. De hoofdpersonen hebben een broer in Italie, een broer in Aleppo en nog andere verwanten in Amerika. Ze leven als onderdanen van het Ottomaanse sultanaat; de ouderen in de familie herinneren zich nog de verschrikkingen, die hun volk tegen het einde van de negentiende eeuw moest lijden onder een wrede sultan, maar zo erg kan het nooit meer worden!
Door de schrijfster (zelf een kleinkind van de hoofdpersonen) wordt op meesterlijke wijze een stemming van beklemming en onzekerheid opgebouwd. De broer uit Italie zal op bezoek komen, maar het is 1915 en in Istanbul wordt door de leiders, die het rijk willen moderniseren, een zuiveringsactie gepland; 'Turkije voor de Turken' is het motto en op een avond als alles klaar is voor de grote ontvangst, komt het bevel, dat de mannen zich moeten melden bij de prefect.
De hoofdpersonen besluiten naar hun voor het buitenlands bezoek gerenoveerde zomervilla te gaan -de mannen worden er voor de ogen van de vrouwen meedogenloos afgeslacht; de kleine jongen, die toevallig meisjeskleren draagt op dat moment, is de enige mannelijke overlevende.
Bijzonder goed geschreven roman. Vrij kleine druk.
(Biblion recensie, I. Klerk)
ISBN 9789045850528 Paperback 256 pagina's | Uitgeverij Mouria | juni 2005
Vertaald door M. G. Smits
Een huis vol
Bill Bryson
Met hetzelfde enthousiasme en dezelfde nieuwsgierigheid als waarmee hij de geschiedenis van het leven op aarde beschreef, richt Bill Bryson zijn blik nu op de huiselijke wereld om zich heen. Waarom zijn we van alle specerijen op aarde zo gehecht aan zout en peper? Waarom hebben vorken vier tanden en niet drie of vijf? En wat doet die rij zinloze knopen op de mouwen van een colbert? Een huis vol doorgrondt de geschiedenis van deze en andere huiselijke vanzelfsprekendheden aan de hand van een reis door Brysons eigen huis, van de ene kamer na de andere: de badkamer wordt de geschiedenis van de hygiëne, de keuken van het koken, de slaapkamer van seks, dood en slapen.
Bill Bryson:
'Tot mijn grote verbazing ontdekte ik dat alles wat in de wereld gebeurt – alles wat er maar wordt ontdekt of uitgevonden, alles waar bitter om wordt gevochten – uiteindelijk op een of andere manier in je huis belandt. […] Daardoor is de geschiedenis van het huiselijk leven niet louter een geschiedenis van bedden en banken en fornuizen, zoals ik vagelijk had aangenomen, maar van scheurbuik en guano en de Eiffeltoren en wandluizen en zo'n beetje alles wat er maar ooit is gebeurd. Een huis is geen schuilplaats voor de geschiedenis daarbuiten. Het is de plek waar de geschiedenis uiteindelijk belandt.'
NBD|Biblion recensie
We kennen Bryson van 'Een kleine geschiedenis van bijna alles' (2004). Nu neemt hij zijn huis, een oude pastorie, als uitgangspunt. Wie een beschrijving van dit huis verwacht, wordt aangenaam verrast, want Bryson neemt dit alleen maar als uitgangspunt voor associaties met allerlei voorvallen uit het dagelijkse leven. De paarse kamer is bijvoorbeeld het uitgangspunt voor een uitvoerige beschrijving van de bouw van Monticello door Thomas Jefferson. Zo ontstaat een geheel van fragmentarisch verstrekte kennis van Engeland - en in veel mindere mate de Verenigde Staten - uit de negentiende eeuw met wortels in de achttiende en uitlopers naar de twintigste eeuw. Mede dank zij de vele anekdotes is het boek heel boeiend geworden en doet de lezer veel kennis van het dagelijkse leven in die tijd op. Gelukkig is er een register dat het de lezer mogelijk maakt bepaalde feiten terug te zoeken. De kwaliteit van dit boek blijkt eruit dat wie het na lezing van de laatste pagina dichtslaat, toch de indruk heeft gekregen dat het een totaal overzicht van de negentiende eeuw in Engeland heeft verstrekt. Een prachtig boek dat heel veel lezers zal trekken!
(NBD|Biblion recensie, Wim Kleisen)
ISBN 9789045074245 Paperback 526 pagina's | Atlas | mei 2010
Vertaald door Inge Kok, Peter Diderich
Bill Bryson
Met hetzelfde enthousiasme en dezelfde nieuwsgierigheid als waarmee hij de geschiedenis van het leven op aarde beschreef, richt Bill Bryson zijn blik nu op de huiselijke wereld om zich heen. Waarom zijn we van alle specerijen op aarde zo gehecht aan zout en peper? Waarom hebben vorken vier tanden en niet drie of vijf? En wat doet die rij zinloze knopen op de mouwen van een colbert? Een huis vol doorgrondt de geschiedenis van deze en andere huiselijke vanzelfsprekendheden aan de hand van een reis door Brysons eigen huis, van de ene kamer na de andere: de badkamer wordt de geschiedenis van de hygiëne, de keuken van het koken, de slaapkamer van seks, dood en slapen.
Bill Bryson:
'Tot mijn grote verbazing ontdekte ik dat alles wat in de wereld gebeurt – alles wat er maar wordt ontdekt of uitgevonden, alles waar bitter om wordt gevochten – uiteindelijk op een of andere manier in je huis belandt. […] Daardoor is de geschiedenis van het huiselijk leven niet louter een geschiedenis van bedden en banken en fornuizen, zoals ik vagelijk had aangenomen, maar van scheurbuik en guano en de Eiffeltoren en wandluizen en zo'n beetje alles wat er maar ooit is gebeurd. Een huis is geen schuilplaats voor de geschiedenis daarbuiten. Het is de plek waar de geschiedenis uiteindelijk belandt.'
NBD|Biblion recensie
We kennen Bryson van 'Een kleine geschiedenis van bijna alles' (2004). Nu neemt hij zijn huis, een oude pastorie, als uitgangspunt. Wie een beschrijving van dit huis verwacht, wordt aangenaam verrast, want Bryson neemt dit alleen maar als uitgangspunt voor associaties met allerlei voorvallen uit het dagelijkse leven. De paarse kamer is bijvoorbeeld het uitgangspunt voor een uitvoerige beschrijving van de bouw van Monticello door Thomas Jefferson. Zo ontstaat een geheel van fragmentarisch verstrekte kennis van Engeland - en in veel mindere mate de Verenigde Staten - uit de negentiende eeuw met wortels in de achttiende en uitlopers naar de twintigste eeuw. Mede dank zij de vele anekdotes is het boek heel boeiend geworden en doet de lezer veel kennis van het dagelijkse leven in die tijd op. Gelukkig is er een register dat het de lezer mogelijk maakt bepaalde feiten terug te zoeken. De kwaliteit van dit boek blijkt eruit dat wie het na lezing van de laatste pagina dichtslaat, toch de indruk heeft gekregen dat het een totaal overzicht van de negentiende eeuw in Engeland heeft verstrekt. Een prachtig boek dat heel veel lezers zal trekken!
(NBD|Biblion recensie, Wim Kleisen)
ISBN 9789045074245 Paperback 526 pagina's | Atlas | mei 2010
Vertaald door Inge Kok, Peter Diderich
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 129 gasten