--------------------------------------------------------------------------------
Het juiste woord
L. Brouwers
F. Claes
Weer een boek dat ik zou willen hebben en dat erg nuttig voor me zou kunnen zijn, maar de berg is al zo groot
Thema december 2008 - Taal (in al zijn vormen)
-
Gast
Dettie schreef:Citaat van de dag 16 december 2008
"Ik ben absoluut tegen de puurheid van de taal. Als het iets wezenlijks meebrengt, moet je anglicismen, germanismen en gallicismen meteen cultiveren. Ik geloof niet in het uitgedunde, dat men voorhoudt als het enige Nederlands, ik irriteer me aan de Nederlandse overheersing."
Hugo Claus
Daar ben ik het wel mee eens. Taalpurisme leidt tot taalarmoede. Wat het "zich irriteren" betreft, ik heb er even de Grote Van Dale op nageslagen, en daarin vind ik alleen een overgankelijk "irriteren". Dus eigenlijk zou hij moeten zeggen "de Nederlandse overheersing irriteert mij". In hoe verre hij dit nu opzettelijk zo zou geschreven hebben (ik ga hierbij Pieter niet tegenspreken) wil ik persoonlijk in het midden laten.
-
Gast
Ben er natuurlijk fier op, dat het Groot Dictee door een Vlaming gewonnen is. Maar het had evengoed een Nederlander kunnen zijn. Ik denk dat het toeval wel een rol zal spelen.
Wanneer men het gemiddeld aantal fouten bekijkt (34), kan men zich toch nog vragen stellen bij de eenvoud van de spelling van het Nederlands. Een spelling die trouwens na zo vele veranderingen nog steeds niet volledig consequent is.
Wanneer men het gemiddeld aantal fouten bekijkt (34), kan men zich toch nog vragen stellen bij de eenvoud van de spelling van het Nederlands. Een spelling die trouwens na zo vele veranderingen nog steeds niet volledig consequent is.
I always get my sin
het bizarre Engels van Nederlanders
Maarten H. Rijkens
I always get my sin is een vermakelijke bloemlezing van fouten die Nederlanders maken als zij Engels spreken.
I do not want to fall with the door in house
Het geeft een hilarisch beeld van het taalgebruik van onze Nederlandse ministers, state secretaries en top hotemetotes.
How do you do and how do you do your wife?
NBD|Biblion recensie:
De kern van deze bloemlezing uit fouten van Nederlanders die (zakelijk) Engels spreken wordt gevormd door 10 thematische hoofdstukken over o.a. voorstellen en sociaal Engels, vergaderen, time-out, overeenstemming en tekenen van contract, afscheidsdiner. Per hoofdstuk staan in grote druk 20-35 kromme Engelse zinnen, gebruikt door Nederlanders in het buitenland, met eronder in kleinere, cursieve druk wat spreker in het Nederlands had willen zeggen. Daarna volgt een ouder gedicht van Charivarius (1870-1946) over de lastige uitspraak van het Engels voor Nederlanders en een voorstel van de EG-ministerraad voor gebruiksvriendelijker Engels.
Auteur (1946) was directeur van Heineken in Azie. De door hem gegeven zinnen bevatten veel voorkomende fouten van Nederlanders in zakelijke en sociale situaties die tot hilarische misverstanden kunnen leiden. Het gedicht is nog steeds relevant, het EG-voorstel leuk, maar onhaalbaar.
Leuk en nuttig voor (a.s.) docenten Engels en voor wie regelmatig voor werk in het buitenland is, of er tijdelijk woont. Met geestige zwart-wittekeningen.
Paperback 128 pagina's | Bzztoh | november 2005
het bizarre Engels van Nederlanders
Maarten H. Rijkens
I always get my sin is een vermakelijke bloemlezing van fouten die Nederlanders maken als zij Engels spreken.
I do not want to fall with the door in house
Het geeft een hilarisch beeld van het taalgebruik van onze Nederlandse ministers, state secretaries en top hotemetotes.
How do you do and how do you do your wife?
NBD|Biblion recensie:
De kern van deze bloemlezing uit fouten van Nederlanders die (zakelijk) Engels spreken wordt gevormd door 10 thematische hoofdstukken over o.a. voorstellen en sociaal Engels, vergaderen, time-out, overeenstemming en tekenen van contract, afscheidsdiner. Per hoofdstuk staan in grote druk 20-35 kromme Engelse zinnen, gebruikt door Nederlanders in het buitenland, met eronder in kleinere, cursieve druk wat spreker in het Nederlands had willen zeggen. Daarna volgt een ouder gedicht van Charivarius (1870-1946) over de lastige uitspraak van het Engels voor Nederlanders en een voorstel van de EG-ministerraad voor gebruiksvriendelijker Engels.
Auteur (1946) was directeur van Heineken in Azie. De door hem gegeven zinnen bevatten veel voorkomende fouten van Nederlanders in zakelijke en sociale situaties die tot hilarische misverstanden kunnen leiden. Het gedicht is nog steeds relevant, het EG-voorstel leuk, maar onhaalbaar.
Leuk en nuttig voor (a.s.) docenten Engels en voor wie regelmatig voor werk in het buitenland is, of er tijdelijk woont. Met geestige zwart-wittekeningen.
Paperback 128 pagina's | Bzztoh | november 2005
Rutger schreef:Ben er natuurlijk fier op, dat het Groot Dictee door een Vlaming gewonnen is. Maar het had evengoed een Nederlander kunnen zijn. Ik denk dat het toeval wel een rol zal spelen.
Wanneer men het gemiddeld aantal fouten bekijkt (34), kan men zich toch nog vragen stellen bij de eenvoud van de spelling van het Nederlands. Een spelling die trouwens na zo vele veranderingen nog steeds niet volledig consequent is.
De Vlamingen zijn over het algemeen beter in de Nederlandse taal.
Het is ook terecht dat een Vlaming wint.
Ik ben weer eens vergeten te kijken, meestal doen we wel mee met het dictee. De resulaten zijn dan wisselend.
Dettie
PieterW schreef:Geplaatst: Vr dec 19, 2008 13:18 Onderwerp:
--------------------------------------------------------------------------------
Het juiste woord
L. Brouwers
F. Claes
Weer een boek dat ik zou willen hebben en dat erg nuttig voor me zou kunnen zijn, maar de berg is al zo groot
Ja erg he Pieter, ik word er ook hebberig van, als ik toch eens rijk was, daideldiedel....
Dettie
Alles over leestekens
praktische handleiding voor het gebruik van leestekens en andere tekens
P.J. van der Horst
Deze praktische handleiding is een grondig herziene versie van 'Leestekenwijzer' (1990) van dezelfde auteur. Het is het eerste boek dat zo uitgebreid inging op het correct gebruik van leestekens, met speciale aandacht voor de praktijk. In zeventien hoofdstukken komen de afzonderlijke leestekens uitvoerig aan de orde. Veel voorbeelden illustreren de gebruiksregels. Ook aan typografische aspecten is aandacht besteed.
Uiteraard zijn de nieuwe spellingsregels verwerkt en waar nodig geïnterpreteerd.
Met deze verzorgde editie is, mede door de goede lay-out, een boek ontstaan waar professionele taalgebruikers steeds een beroep op kunnen doen. In de bibliografie ontbreekt opvallend de vergelijkbare 'Interpunctiewijzer' van J.H.J. van de Pol*, die ook oefenstof bevat, maar waarvan nog geen editie in de nieuwe spelling voorhanden is. Kleine letter. (Biblion recensie, Redactie)
Paperback Sdu Uitgevers | februari 2002
praktische handleiding voor het gebruik van leestekens en andere tekens
P.J. van der Horst
Deze praktische handleiding is een grondig herziene versie van 'Leestekenwijzer' (1990) van dezelfde auteur. Het is het eerste boek dat zo uitgebreid inging op het correct gebruik van leestekens, met speciale aandacht voor de praktijk. In zeventien hoofdstukken komen de afzonderlijke leestekens uitvoerig aan de orde. Veel voorbeelden illustreren de gebruiksregels. Ook aan typografische aspecten is aandacht besteed.
Uiteraard zijn de nieuwe spellingsregels verwerkt en waar nodig geïnterpreteerd.
Met deze verzorgde editie is, mede door de goede lay-out, een boek ontstaan waar professionele taalgebruikers steeds een beroep op kunnen doen. In de bibliografie ontbreekt opvallend de vergelijkbare 'Interpunctiewijzer' van J.H.J. van de Pol*, die ook oefenstof bevat, maar waarvan nog geen editie in de nieuwe spelling voorhanden is. Kleine letter. (Biblion recensie, Redactie)
Paperback Sdu Uitgevers | februari 2002
Ik begrijp wel niet goed dat 34 het gemiddelde is bij het Dictee. Zo moeilijk was het toch niet..(ik had er 15 fout). Er is heel veel nonchalance gekomen bij het schrijven via de computers en de mobieltjes. Ik weet dat het volgens velen overdreven klinkt maar ik erger me eraan. Evenals het overmatig gebruik van Engelse woorden. Zoals ik zorgzaam ben met mijn kleren, mijn meubels, mijn huis, mijn boeken, ben ik het ook met mijn taal..zo simpel is dat.
Dettie schreef:Gisteren hoorde ik op de radio ook zoiets raars 'work-life balance' Het ging erover dat je je werk- en privéleven goed in evenwicht moest houden. Zeg dat dan in het Nederlands denk ik dan. Ik erger me daar erg aan. 'Pimpen' en 'kids' vind ik ook vreselijke woorden.
Dettie
En: "taskforce"!
"kids"is wel makkelijk als je kleinkinderen hebt. Lekker kort.
Pieter
Kindertekeningen
de beeldende taal van het kleine kind beginstadia van de menselijke ontwikkeling
Michaela Strauss
De eerste spontane kindertekeningen vormen de basis voor een onderzoek naar de relatie van tekenen/schilderen en de lichamelijke groei van het kind. Aan de hand van veel duidelijke voorbeelden, waarvan vele in kleur, wordt lijn gegeven aan de ontwikkeling van de eerste krassen tot het maken van afbeeldingen van het zevenjarig schoolrijp kind.
De inhoud van het boek is gebaseerd op een onderzoek uit 1923 van de kunstschilder Hans Strauss, vader van de schrijfster. Als leraar aan de eerste Vrije School liet hij zich leiden door de antroposofische leer van Rudolf Steiner. Om de begeleidende teksten bij de ontwikkelingsfasen goed te kunnen volgen, is bekendheid met de achtergronden van de antroposofie noodzakelijk. Het fraai uitgevoerde boek bevat daarom een uitgebreide toelichting over de menskunde van Rudolf Steiner. De specifieke gedachtengang van de antroposofie maakt het boek ook interessant voor wie op dit punt kennis wil nemen van de ideëen van deze levensbeschouwing. Mooie druk.
(Biblion recensie, Mac Steenaart.)
Hardcover 96 pagina's | Uitgeverij Christofoor | juli 1995
de beeldende taal van het kleine kind beginstadia van de menselijke ontwikkeling
Michaela Strauss
De eerste spontane kindertekeningen vormen de basis voor een onderzoek naar de relatie van tekenen/schilderen en de lichamelijke groei van het kind. Aan de hand van veel duidelijke voorbeelden, waarvan vele in kleur, wordt lijn gegeven aan de ontwikkeling van de eerste krassen tot het maken van afbeeldingen van het zevenjarig schoolrijp kind.
De inhoud van het boek is gebaseerd op een onderzoek uit 1923 van de kunstschilder Hans Strauss, vader van de schrijfster. Als leraar aan de eerste Vrije School liet hij zich leiden door de antroposofische leer van Rudolf Steiner. Om de begeleidende teksten bij de ontwikkelingsfasen goed te kunnen volgen, is bekendheid met de achtergronden van de antroposofie noodzakelijk. Het fraai uitgevoerde boek bevat daarom een uitgebreide toelichting over de menskunde van Rudolf Steiner. De specifieke gedachtengang van de antroposofie maakt het boek ook interessant voor wie op dit punt kennis wil nemen van de ideëen van deze levensbeschouwing. Mooie druk.
(Biblion recensie, Mac Steenaart.)
Hardcover 96 pagina's | Uitgeverij Christofoor | juli 1995
Dettie schreef:Ja ik ben bang dat kids al zo ingeburgerd is dat er geen redden meer aan is. Het is ook makkelijk maar ik vind het een vreselijk 'woord'.
Zeg je dan ook ik heb kleinkids? :D
(gruwel gruwel)
Dettie
Ik gebruik het eigenlijk zelf niet, vind het aanstellerig. Maar ik erger me er niet zo aan als aan die andere woorden. Meestal spreek ik een groepje kleinkinderen aan met "jongens". maar soms pikken de meisjes dat niet.
Wat doe jij?
Ja Mira, ik moet even glimlachen ..ik gebruikte op school ook al altijd 'mannekes' tegenover mijn leerlingen in het secundair en later zei ik het ook tegen de studenten...ze vonden dat grappig en nooit hebben de meisjes geprotesteerd, omdat ik hen ook mannekes noemde.Het klinkt nogal vriendelijk vind ik zelf.
Het was ook iets wat mijn vader altijd zei.Ik hoor het hem nog zeggen..'Mannekes, ik denk dat we nu echt moeten gaan vertrekken.'
Hij zei dat altijd heel kalm tegen de hele bende(9 stuks), terwijl we eigenlijk al te laat waren. Maar als we dát zeiden, zei hij dan weer :Om te laat te zijn moeten we ons niet haasten, mannekes...
Het was ook iets wat mijn vader altijd zei.Ik hoor het hem nog zeggen..'Mannekes, ik denk dat we nu echt moeten gaan vertrekken.'
Hij zei dat altijd heel kalm tegen de hele bende(9 stuks), terwijl we eigenlijk al te laat waren. Maar als we dát zeiden, zei hij dan weer :Om te laat te zijn moeten we ons niet haasten, mannekes...
mira schreef:En een mannelijke mannequin, Pieter, die bestaat toch ook, of noem je die niet zo?
mira
Je hebt gelijk, Mira. Van Dale (1984) geeft de volgende definitie:
vrouwelijk persoon in dienst van een modemagazijn of modeontwerper
om nieuwe mode of modestoffen te vertonen. ook gez. van mannen; model (o).
Ik dacht natuurlijk aan het eerste deel van de definitie.
Pieter
man·ne·quin [mannekin] de; m,v -s iem die tijdens een modeshow nieuwe modes toont aan het publiek
zegt mijn woordenboek. Leuk dat 'manneken' genoemd wordt maar dan foenetisch.
Dettie
die nu ziet dat manneken niet goed overgenomen werd. In het woordenboek staat manneken met op de laatste e een ~ tekentje.
zegt mijn woordenboek. Leuk dat 'manneken' genoemd wordt maar dan foenetisch.
Dettie
die nu ziet dat manneken niet goed overgenomen werd. In het woordenboek staat manneken met op de laatste e een ~ tekentje.
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 132 gasten