Thema juli 2019 - Brieven

Elke maand een nieuw thema vertaald in boeken
Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Thema juli 2019 - Brieven

Berichtdoor Dettie » 01 Jul 2019, 10:32

Voordat brieven helemaal verdwijnen...

Romans en non-fictie rond het thema brieven (inhoudelijk of in de titel)

Veel plezier met deze brievenmaand! :D

Dettie

Marjo
Berichten: 25828
Lid geworden op: 16 Mei 2004, 21:01

Re: Thema juli 2019 - Brieven

Berichtdoor Marjo » 01 Jul 2019, 12:10

Brieven en deuren? Wat is de connectie?

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema juli 2019 - Brieven

Berichtdoor Dettie » 01 Jul 2019, 12:13

Marjo schreef:Brieven en deuren? Wat is de connectie?


De brievenbus! haha

(Deuren en poorten hadden we al in december gehad meldde Berdine dus toen maar voor brieven gekozen.)

Dettie

Marjo
Berichten: 25828
Lid geworden op: 16 Mei 2004, 21:01

Re: Thema juli 2019 - Brieven

Berichtdoor Marjo » 01 Jul 2019, 12:26

Natuurlijk! Nou, ik houd mijn brievenbus in de gaten!

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema juli 2019 - Brieven

Berichtdoor Dettie » 01 Jul 2019, 12:45

:D

Dettie

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema juli 2019 - Brieven

Berichtdoor Dettie » 02 Jul 2019, 08:54

Brief aan mijn dochter
Abdelkader Benali


Met een mengeling van schroom en ontboezeming, in lyrische bewoordingen én met een flinke dosis realisme schrijft Abdelkader Benali aan zijn pasgeboren dochter. Het wordt een openhartige brief over de liefde voor haar moeder, zijn blijdschap en onzekerheid over het vaderschap, zijn eigen jeugd en opvoeding volgens de Marokkaanse traditie, en de band met zijn ouders. Hij vertelt over de schoonheid van kunst, maar ook over racisme, discriminatie en geweld en probeert zo de wereld te duiden waarin zij zal opgroeien.

Recensie
Als aanstaande vader schrijft Abdelkader Benali (1975) een brief aan zijn dochter. Het is voor een deel een typisch vaderboek, met openhartige passages over liefde, zwangerschap en toekomstdromen. Maar het is veel meer dan dat: Benali geeft aan zijn dochter zijn familiegeschiedenis door. Op een vanzelfsprekende manier weet hij daarbij steeds het persoonlijke met het grotere geheel te verbinden. Zijn familie is exemplarisch; zijn moeder, die een kruisje zet in plaats van een handtekening, staat voor een hele generatie aan geëmigreerde moeders. En zo laat Benali gaandeweg ook aan zijn dochter zien in wat voor land, in wat voor tijd zij geboren wordt. Al vertellend over de welgestelde elite en de achterstandswijken – werelden die hij allebei van binnenuit kent – trekt hij harde conclusies over ongelijkheid en discriminatie.
Benali staat bekend om zijn brede taalregister, hij schakelt soepel tussen lyrische metaforen en heldere puntigheid. Dat werkt bijzonder goed bij deze brief, die vertelling, analyse en betoog ineen is. Een waardevolle aanvulling op het omvangrijke oeuvre van Benali.
Renate Sun-Louw


ISBN 9789029505611 | Paperback | 176 pagina's |De Arbeiderspers | april 2016

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema juli 2019 - Brieven

Berichtdoor Dettie » 02 Jul 2019, 08:54

Citaat van de dag

"Zelfklevende enveloppen doen het nooit, behalve als je vergeten bent de brief erin te stoppen."

Geoff Cox
Australische muzikant

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema juli 2019 - Brieven

Berichtdoor Dettie » 03 Jul 2019, 10:00

De verzegelde brief
Emma Donoghue


Admiraal Harry Codrington heeft een ongelukkig huwelijk. Zeven jaar leven hij en zijn vrouw Helen in aparte slaapkamers tijdens zijn dienstjaren op Malta. Het enige dat hij en Helen gemeenschappelijk hebben zijn hun twee kinderen. Na terugkeer in het victoriaanse Londen droomt de admiraal van een nieuwe oorlog. Helen hernieuwt de vriendschap met Fido Faithfull, een uitgeefster die ervoor pleit dat vrouwen mogen werken. Wanneer Codrington zijn vrouw beschuldigt van overspel en een echtscheiding aanvraagt breekt de hel los.


De verzegelde brief is een literaire rollercoaster over huwelijk, vriendschap, ouderschap, werk en de wet, kortom over alles wat 'heilig' was en nog steeds is. Emma Donoghue heeft met deze roman, gebaseerd op een werkelijk bestaande rechtszaak, opnieuw een monument opgericht voor vrouwen.
Emma Donoghue (Dublin 1969) brak internationaal door met haar roman Kamer, die zowel op de shortlist van de Man Booker Prize als de Orange Prize stond.


Recensie

Na het grote succes van Donoghue's roman 'Kamer' nu een ouder boek van deze in Canada wonende Ierse auteur in vertaling.

Het in het Londen van 1864 gesitueerde verhaal is gebaseerd op een destijds geruchtmakende echtscheidingsrechtszaak, waarin vice-admiraal Henry Codrington en zijn vrouw Helen tegenover elkaar stonden. Derde hoofdpersoon is Emily 'Fido' Faithfull, een van de drijvende krachten van de Britse vrouwenbeweging en eigenares van een drukkerij. Zij wordt slachtoffer van haar liefde voor de manipulatieve Helen en dient uiteindelijk als belangrijkste getuige in de rechtszaak de doorslag te geven.

Na eerder met 'Slammerkin' ('Lichtekooi') en het niet vertaalde 'Life Mask' geschreven te hebben over het Engeland van de 18e eeuw situeerde Donoghue deze levendige, spannende en geestige roman over liefde, vriendschap, overspel en de verhouding tussen mannen en vrouwen in het bruisende Victoriaanse Londen, waar de vrouwenbeweging voet aan de grond probeert te krijgen. Met uitgebreid nawoord waarin de auteur de historische achtergronden uiteenzet. Kleine druk.
F. Hockx

ISBN 9789045802916 | Paperback | 368 pagina's | Atlas Contact | november 2012

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema juli 2019 - Brieven

Berichtdoor Dettie » 03 Jul 2019, 10:00

Citaat van de dag

"Een woord, dat men zo grondig heeft doorgestreept dat het onleesbaar geworden is, boezemt de ontvanger van een brief meer belang in dan vier kantjes leesbaar schrift."

Fliegende Blätter
Duits humoristisch weekblad 1844-1944

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema juli 2019 - Brieven

Berichtdoor Dettie » 04 Jul 2019, 11:52


Brief aan Sally
Charles Chadwick


Een verstild meesterwerk over hoop, eenzaamheid en ouder worden.

In Brief aan Sally weet Charles Chadwick de lezer in het hart te raken Naomi Marshall, een oude vrouw, zit meestal voor het raam van haar Londense woning. Het enige contact dat zij met de buitenwereld heeft, bestaat uit het bezoek van verplegers tot een nieuwe buurvrouw zich komt voorstellen. De jonge Sally is levenslustig en nieuwsgierig en bezoekt Naomi regelmatig om te vertellen over familie, vrienden en werk. Ze probeert meer te weten te komen over het leven van haar bejaarde buurvrouw, maar Naomi wil Sally niet met haar verleden belasten.

Als Sally plotseling vertrekt, besluit Naomi haar een brief te schrijven waarin ze vertelt over haar tijd in Afrika, waar ze twee dierbaren verloor. Ze hoopt dat Sally snel terugkeert, zodat ze de brief kan geven. Maar de tijd begint te dringen. In zijn sobere stijl verwoordt Chadwick op krachtige en indringende wijze het universele thema van de eenzaamheid van ouderen en de last van het verleden.

Recensie
De Britse auteur (˚1932) debuteerde in 2005 met 'It's All Right Now', over het leven van een ambtenaar.
Hoofdfiguur in zijn derde roman is de bejaarde Naomi, die vanuit haar Londense appartement de buurt bekijkt. Buiten de mensen van de thuiszorg heeft ze alleen haar boeken en haar herinneringen. Als de energieke jonge buurvrouw Sally op bezoek komt, leeft Naomi op. Sally is nieuwsgierig naar Naomi's verleden, vooral naar de jaren die ze in Afrika heeft doorgebracht. Naomi houdt in het begin de boot af. Maar als Sally verhuist zonder afscheid te nemen, schrijft Naomi haar een (roman)lange brief.
Ze duikt in haar dagboeken en kijkt als bejaarde, een beetje verbitterde vrouw terug op haar tijd in Oost-Afrika, waar haar man directeur van een zendingspost was en zij als antropologe werkte. Het was geen eenvoudig huwelijk en pas na zijn dood - een roofmoord - komt Naomi meer te weten over zijn jeugd. In een sobere maar levendige stijl brengt de auteur Naomi's eenzaamheid en haar Afrikaanse herinneringen in kaart. Een gevoelige roman die zich ook leent tot bespreking in leesclubs. Kleine druk.
Marita de Sterck

ISBN 9789041415660 | Hardcover | 175 pagina's | Anthos | september 2011

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema juli 2019 - Brieven

Berichtdoor Dettie » 04 Jul 2019, 11:52

Citaat van de dag

"Een brief heeft voor mij iets van onsterfelijkheid omdat het alleen de geest is, zonder lichamelijke vriend."

Emily Dickinson
Amerikaans dichter 1830-1886

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema juli 2019 - Brieven

Berichtdoor Dettie » 05 Jul 2019, 10:20

Onvoldoende liefdesbrieven
Tijs Goldschmidt


Wanneer een begaafd essayist correspondeert krijg je het beste van twee werelden: persoonlijke ontboezemingen gelardeerd met flitsende beschouwingen. In het geval van Tijs Goldschmidt is het palet dan ook nog zeer rijk en boeiend: antropologie, Darwinisme, gedragsbiologie, ecologie, literatuur, muziek, dans, beeldende kunst, poëzie en veel meer. Elk van deze onderwerpen komt ruim en sprankelend aan bod in deze royale selectie van brieven aan: Henk van Woerden, Menno Wigman, Matthijs van Boxsel, Joyce Roodnat, Jet Bakels, Nico Frijda e.v.a.
Onvoldoende liefdesbrieven bevat observaties, overwegingen en omzwervingen van een afgedwaald bioloog met een zuivere pen en een vaak humoristische correspondentiestijl.


Fragment:
"Ben inmiddels weer terug uit de Ardèche. Veel bloemen in bloei, weilanden vol orchideeën – dat zag ik zelfs –, wikke's, klaver (veel gezoem van hommels) en de berghelllingen knalgeel van de brem. Heerlijk.
Frans de Waal heb ik inderdaad meerdere keren horen spreken, altijd de moeite waard. Ik herinner me een prachtige voordracht in Paradiso ter gelegenheid van het verschijnen van zijn boek De aap in ons. Er zaten in de zaal meer vrouwen dan mannen, maar op de eerste twee rijen was de verhouding juist andersom: daar zaten aanmerkelijk meer mannen dan vrouwen. Ik had geen idee wat dat betekende, maar vermoedde toch dat die mannen dichtbij deze belangrijke spreker in de buurt wilden vertoeven.
Maar toen kwam de pauze – je kon het boek van De Waal aanschaffen en laten signeren – en begon ik weer te twijfelen. In die rij voor De Waal stonden juist weer meer vrouwen dan mannen. Op een gegeven moment (heel even maar) zelfs zeventien vrouwen en geen enkele man. Gaan mannen niet in de rij staan voor een handtekening (ervaren zij dat als het publiekelijk tonen van een ondergeschikte positie), lezen ze niet, of heeft De Waal, toch een alfaman in chimpanseetermen, voor vrouwen een aantrekkende werking?'

ISBN 9789028291003 | Paperback | 300 pagina's | Van Oorschot | juni 2019

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema juli 2019 - Brieven

Berichtdoor Dettie » 05 Jul 2019, 10:20

Citaat van de dag

"Laat je leven een liefdesbrief zijn aan het leven."

Charley Chaplin (1889-1977)
Engelse artiest, acteur, regisseur, componist en komiek. Daarnaast deed hij ook nog aan pantomime en vaudeville

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema juli 2019 - Brieven

Berichtdoor Dettie » 06 Jul 2019, 09:50


Madame Sévigné - Brieven
Madame de Sevigne



De Franse literatuur kent grote briefschrijvers, maar een vroeg hoogtepunt van deze epistolaire traditie is de coorespondentie van de in 1696 overleden Madame de Sévigné. Deze brieven hebben de eeuwen overleefd: ze zijn nog zo leesbaar als een tekst in onze tijd maar kan zijn. Proust en Sait-Simon adoreerden de schrijfvaardige markiezin en Joseph de Maistre, zelf een groot briefschrijver, merkte op: 'Ik had de dochter alleen wel willen trouwen om alle brieven van de moeder als eerste te hebben mogen ontvangen en lezen.


Wie zich thans een beeld wil vormen van de tijd van Lodewijk de veertiende, kan niet buiten de brieven van Madame de Sévigné. Ze zijn geestig, menselijk, authentiek, intelligent en bekoorlijk. In haar speelse conversatiestijl hanteerde zij vrijwel alle literaire trucs. Madame de Sévigné leefde als het ware haar leven in de brieven. Ze was op haar zesentwintigste jaar weduwe geworden en bleef overeind door al haar aandacht op haar twee kinderen en op de literatuur te richten.
Als de geliefde dochter trouwt en zich ver buiten Parijs vestigt, schrijft ze wekelijks diverse, soms zeer lange brieven. Ze was een geboren vertelster. In haar handen wordt alles sprankelende literatuur. Haar brieven zijn dan ook meer dan een unieke spiegel van de zeventiende eeuw. Ze creëert zo'n spanning, haar karakter is zo spontaan, dat we in haar ons eigen leven herkennen.
Een deel uit de privé-domeinserie nr 176


Recensie:

Een interessante keuze uit de beroemde brieven van Madame de Sévigné die door haar uitzonderlijke stijl een vooraanstaande plaats inneemt in de geschiedenis van de briefschrijfkunst. Het boek geeft een indruk van de persoonlijkheid van de schrijfster, maar ook van de plaats van de vrouw in de zeventiende-eeuwse samenleving, van de sfeer aan het hof van Lodewijk XIV en van het leven van de adellijke families. Het illustreert bovendien dat de briefwisseling toen ook de functie van nieuwsvoorziening had, die later door de kranten is overgenomen. Behoudens enkele storende missers is de vertaling goed. Een nawoord geeft een bondige karakteristiek van de schrijfster en haar werk. Jammer genoeg is de annotatie zo ontoereikend dat soms alleen ervaren lezers, die al iets meer weten van die tijd, een en ander helemaal kunnen volgen. Het boek is goed uitgegeven: duidelijke letter, acht goede foto's, omslag waar op een rood fond een portret staat van Madame de Sévigné als briefschrijfster.
(Biblion recensie, J.A.G. Tans.)


ISBN 9789029538374 | Paperback | 229 pagina's | Arveiderspers | januari 1992

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema juli 2019 - Brieven

Berichtdoor Dettie » 06 Jul 2019, 09:50

Citaat van de dag

"Ik schrijf je graag brieven. Dat betekent dus dat ik blij ben met je afwezigheid, mijn dochter."

Madame de Sévigné 1626-1696
Frans brievenschrijfster en markiezin, geboren Marie de Rabutin-Chantal

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema juli 2019 - Brieven

Berichtdoor Dettie » 07 Jul 2019, 09:43

Brief aan Boudewijn
Walter van den Broeck


Om te tonen wat er werkelijk aan de hand is, voert Walter van den Broeck de Belgische vorst naar de Koperstraat 45 in Olen. Daar groeit in de jaren vijftig de kleine Walter op. We kijken over de schouder van de koning mee naar de veranderingen die de cité en het gezin van den Broeck door elkaar schudden. Terwijl het de mensen steeds beter gaat, verdampt de saamhorigheid.
In 'Brief aan Boudewijn' confronteert Walter van den Broeck zichzelf met zijn afkomst, met de sociale geschiedenis, met de verschuiving van materiële naar geestelijke armoede, met het verdriet om het verlies van vaste grond in een groep solidaire mensen.


Recensie:

Jubileumeditie van de beroemde roman, met nieuw naschrift (13 blz).

Walter van den Broeck (1941) schrijft een lange brief aan koning Boudewijn n.a.v. het 150-jarig bestaan van het koninkrijk Belgie in 1980. Hij wil de koning de realiteit laten zien waarin zijn onderdanen leven, met name de inwoners van Olen, Walters geboorteplaats (Kempen).
Na een spiraalsgewijze rondgang door Olen komen ze uiteindelijk in de mansarde waar de kleine Walter slaapt. Geroerd door het verdriet van het jongetje geeft Boudewijn hem zijn vulpen, waarmee deze dit alles jaren later zal kunnen opschrijven.
Daarna richt Walter zich, net als in het begin, rechtstreeks tot de koning. In het nieuwe naschrift doet hij dat opnieuw, al is de koning al 19 jaar dood!


In dit 'Tussentijds rapport' blikt Walter melancholisch en satirisch terug op de afgelopen dertig jaar in Belgie. Bekroonde, ontroerende roman, raamvertelling, dorpskroniek en sociaal-politieke satire over o.a. de zoektocht van een schrijver naar verloren identiteit, met sneren naar standsverschil, vorstenhuis en zichzelf. Terechte doorbraak van een sociaal bewogen schrijver. Paperback; kleine druk.


ISBN 9789463101578 | Paperback | 320 pagina's | Meulenhoff/Manteau | december 2015

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema juli 2019 - Brieven

Berichtdoor Dettie » 07 Jul 2019, 09:43

Citaat van de dag

"Deze brief is langer dan gewoonlijk, maar ik had de tijd niet om hem korter te maken."

Blaise Pascal (1623-1662)
Franse wis- en natuurkundige, christelijk filosoof, theoloog en apologeet.

-------------------------------------------

Toevallig vind ik vandaag dit citaat van Walter van den Broeck, dus zet ik die er even bij.

Een brief schrijven is tegen iemand praten zonder gehinderd te worden door zijn aanwezigheid.
Een brief lezen is luisteren naar iemand die vrijuit en zonder irritante tussenkomsten van omstanders tegen je praat

Auteur: Walter van den Broeck

--------------------------------------------

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema juli 2019 - Brieven

Berichtdoor Dettie » 08 Jul 2019, 11:48

En iedere week een brief
Irene Dische


'Liefste, allerliefste zoon!' Van zijn zesde tot zijn elfde krijgt Peter Nagel iedere week een brief van zijn vader uit Berlijn. Hij woont dan in Hongarije bij zijn grootvader, die heel streng is. Peter mag bijvoorbeeld maar twee keer per dag de kat bezoeken.

Voordat hij bij zijn grootvader intrekt, is Peter met zijn vader Laszlo Nagel, een echte losbol, van Hongarije naar de Duitse hoofdstad Berlijn verhuisd. Het is 1938. Peter moet eerst wennen aan de vreemde stad, de vreemde taal een de vreemde mensen. Laat niemand merken dat je zelf nadenkt! waarschuwt zijn vader hem. Maar wat moet je er eigenlijk van denken als de stad vol ligt met glasscherven, of als de buurman door soldaten wordt opgepakt? De Kristallnacht, waarin de winkels van joodse mensen werden vernield, zegt Peter niets. Hij weet nog niet wat joden zijn.

Om zijn zoon te beschermen stuurt Laszlo hem terug naar zijn grootvader. En dan komen de brieven, iedere week, jarenlang. 'Zo blijven we toch bij elkaar,' troost zijn vader hem als ze afscheid nemen. Maar er is iets vreemds met de brieven uit Berlijn... En met Peters strenge grootvader is ook iets aan de hand...

Prachtig, subtiel en herkenbaar laat Irene Dische zien hoe een kind de aanloop tot de oorlog beleeft, en hoe zijn leven daardoor verandert. Een spannend en ontroerend jeugdboek.

Irene Dische (New York, 1952) is opgegroeid in de Verenigde Staten te midden van Duitsers die voor de oorlog gevlucht zijn. Ze woont nu al jaren in Berlijn. Voor volwassenen schreef ze al veel boeken die heel beroemd werden. En iedere week een brief is haar eerste jeugdboek.


Recensie:
Peter, die bij zijn opa op het Hongaarse platteland woont, krijgt jarenlang iedere week een brief van zijn vader die in Berlijn zit en hij schrijft trouw een brief terug. Hij verlangt naar zijn vader die altijd vrolijk is, alles durft en precies het tegenovergestelde is van zijn opa, een vriendelijke maar afstandelijke man bij wie alles in een vast patroon gebeurt.

Het boek is het ontroerende verhaal van een liefdevolle vader/zoon-verhouding tegen de achtergrond van een steeds machtiger wordend Duitsland, de groeiende jodenhaat die uitmondt in de Kristallnacht. Nèt in die tijd logeert Peter in Berlijn bij zijn vader en wordt door hem overal mee naar toe genomen. Na die gebeurtenis brengt zijn vader hem terug bij zijn opa in Hongarije en begint de correspondentie.
Eind 1944, als de Duitsers Hongarije dreigen binnen te trekken, ontdekt Peter iets wat alles op zijn kop zet.

In een epiloog wordt verteld hoe het met Peter nà de oorlog is gegaan. Prachtig verhaal, uitstekend vertaald. Stevig gebonden, grote letter. Vanaf ca. 12 jaar.

ISBN 9789023481409 | Paperback | 87 pagina's | De Bezige Bij | 1997
Vertaald door Gerrit de Blaauw

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema juli 2019 - Brieven

Berichtdoor Dettie » 08 Jul 2019, 11:48

Citaat van de dag

"Een brief sturen is een goede manier om naar iemand toe te gaan zonder iets anders te verplaatsen dan je hart."

Phyllis Theroux (1939)
Amerikaans schrijfster

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema juli 2019 - Brieven

Berichtdoor Dettie » 09 Jul 2019, 13:03

Verscheur deze brief! ik vertel veel te veel
een briefwisseling
W.F. Hermans Gerard Reve


‘Ik heb verscheidene zeer domme mensen gesproken over je fragment in Podium, die zeiden: “Wat die Hermans voor een domme politieke nonsens verkondigt, etc.” Alweer zien we dus, hoe men in Nederland de schrijver verantwoordelijk stelt voor de gedachten en handelingen van zijn personages. (…) Het is de provinciale mentaliteit, volgens welke men de boef uit het stuk na de voorstelling opwacht om hem op zijn donder te slaan. Ik voorspel je grotere tegenwerking en meer wanbegrip, ook bij de critici die krachtens hun ontwikkeling beter moesten weten, dan je tevoren al hebt ondervonden, maar het zal je geen kwaad doen. Als je toch een vuilschrijver bent, hoef je je nergens meer iets van aan te trekken.’ - Gerard Reve aan Willem Frederik Hermans, 29 juni 1951


‘Ik schrijf maar door, ook al weet ik beter dan ooit dat het allemaal voor niemendal is. Maar ik heb toch nog minstens vijftig jaar te leven en helaas geen aanleg om aan de drank te raken. Ik kan ook niet 24 uur per dag slapen, niets doen maakt mij zenuwachtig, in de exacte wetenschappen vindt de da¿µ¿¿¿ ß¿aße¿a [straf der goden] geen leniging. Dus ik moet wel.’ - Willem Frederik Hermans aan Gerard Reve, 7 mei 1957


Twee van de belangrijkste Nederlandse schrijvers van de twintigste eeuw, Willem Frederik Hermans en Gerard Reve, schreven elkaar in de jaren veertig en vijftig vele openhartige brieven. Hun correspondentie staat aanvankelijk in het teken van groeiend literair zelfvertrouwen, gevoelens van miskenning en vooral een grondige afkeer van het artistieke klimaat in het naoorlogse Nederland. De aanstormende talenten hadden grote waardering voor elkaars werk en ontwikkelden zelfs plannen voor een gezamenlijke roman. In 1959 kwam het tot een abrupte breuk. Hermans: ‘Hoe onbegrensd mijn medelijden ook moge wezen, mijn tijd is niet onbegrensd. Daarom is in ongenade laten vallen wel het meest geschikte middel om van het gezeur af te komen. Dit overkomt jou dus bij dezen.’


Recensie:

Na de voorpublicatie uit deze correspondentie in het eerste nummer van "Hollands Diep" werd met spanning uitgekeken naar deze uitgave, die om verschillende redenen uniek is. Beide schrijvers stonden aan het begin van een imposante literaire loopbaan. De vriendschap (hoe hecht die was, blijkt uit de vaak hartelijke toon en uit het feit dat Reve optreedt als paranimf bij Hermans' promotie) ontstaat in 1947, na publicatie van een hoofdstuk uit "De avonden" in het Criterium waarvan Hermans redactielid is, en eindigt abrupt in 1959 nadat Reve Hermans vraagt om bijdrage aan Tirade. Daarna doet Reve een aantal vergeefse pogingen tot verzoening. Hun beider wereldbeeld, literaire ideeen en persoonlijkheid blijken te uiteenlopend.


Deze correspondentie geeft het beeld van twee zeer ambitieuze schrijvers die een plaats in de Nederlandse literaire leven trachten te verwerven. Wie afgaat op hun reputatie van nu, verbaast zich over de moeite die dat heeft gekost. Een groot aantal brieven van Reve is in het Engels. Een unieke uitgave, prachtig bezorgd door de biografen Maas (Reve) en Otterspeer (Hermans).
Jan van Bergen en Henegouwen


ISBN 9789023454656 | Hardcover | 320 pagina's | De Bezige Bij | september 2010

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema juli 2019 - Brieven

Berichtdoor Dettie » 09 Jul 2019, 13:04

Citaat van de dag

"Het is een kunst op zichzelf een brief op de juiste tijd te doen aankomen. Een ontvangen brief kan ons 's morgens iets heel anders doen dan 's avonds."

Christian Morgenstern (1861-1914)
Duits dichter

--------------

Ik vond deze citaten nog:

Hoe langer een brief wordt uitgesteld, hoe moeilijker het wordt, eraan te beginnen.

Gerard Reve (1923-2006)
Nederlands auteur, geboren Gerard Kornelis van het Reve

----------

`Zo weerloos als een brief in een brievenbus` zou een staande uitdrukking moeten zijn.
W.F. Hermans

------------

Renate
Berichten: 5898
Lid geworden op: 22 Jun 2014, 15:29

Re: Thema juli 2019 - Brieven

Berichtdoor Renate » 09 Jul 2019, 13:49

Tja, hoe zorg je er voor dat een brief op de juiste tijd aankomt?

berdine
Berichten: 3619
Lid geworden op: 23 Mei 2006, 20:42
Locatie: breda

Re: Thema juli 2019 - Brieven

Berichtdoor berdine » 09 Jul 2019, 14:29

Haha, ja, dat is duidelijk een citaat uit het verleden! Ik vrees dat je hem nu zelf moet brengen en ook nog aan moet bellen als je hem op het juiste moment bij de ontvanger wilt hebben.

Renate
Berichten: 5898
Lid geworden op: 22 Jun 2014, 15:29

Re: Thema juli 2019 - Brieven

Berichtdoor Renate » 09 Jul 2019, 14:51

Je zou het met een e-mail kunnen proberen. Dan weet je overigens nog steeds niet wanneer de brief gelezen wordt.

Marjo
Berichten: 25828
Lid geworden op: 16 Mei 2004, 21:01

Re: Thema juli 2019 - Brieven

Berichtdoor Marjo » 09 Jul 2019, 17:09

Ik stuur nog regelmatig brieven, nog nooit klachten gehad. Alleen dat niet-bezorgen op maandag is lastig.


Terug naar “Thema's”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 16 gasten