Thema september 2018 - Het WERK van de schrijvers

Elke maand een nieuw thema vertaald in boeken
Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema september 2018 - Het WERK van de schrijvers

Berichtdoor Dettie » 19 Sep 2018, 10:09

Citaat van de dag

hee, ik ben verbaasd want ik had volgens mij wel een citaat over een architect geplaatst. Waarschijnlijk vergeten op opslaan te klikken :-(

Dettie

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema september 2018 - Het WERK van de schrijvers

Berichtdoor Dettie » 19 Sep 2018, 10:45

Renate schreef:Zeker, maar als je een reep in 4 stukken breekt, dan heb je dus 4 stukken van een reep. Er staat niet 4 stukjes van een reep afbreken. Een reep van Ritter Sport, waar ik de meeste repen van heb, zou dan namelijk uit 16 stukjes bestaan. Daarom zei ik ook dat het formaat van de reep er ook toe doet. Een reep van Johnny Doodle heeft eigenlijk helemaal geen richels, waarlangs je 'm zou kunnen breken. En dan wil ik het nog niet hebben over andere repen, die onregelmatige breukrichels hebben.

Ik vind het al heel gedisciplineerd van mezelf dat ik onaangebroken repen maanden in m'n koelkast kan laten liggen.

Jouw vergelijking met wijn doet me denken aan een vriendin, die altijd zei dat ze niet voor 6 uur 's avonds begon met drinken. Tja, ze stond ook vaak niet voor 6 uur 's avonds op.


O ja, er staat in vier stukken breekt! Je hebt gelijk!

En dat is hééél knap chocola maanden in je koelkast laten liggen! :D

Dettie

Renate
Berichten: 5898
Lid geworden op: 22 Jun 2014, 15:29

Re: Thema september 2018 - Het WERK van de schrijvers

Berichtdoor Renate » 19 Sep 2018, 12:01

Ik heb zelfs al een hele tijd een bakje pindarotsjes in de koelkast liggen en als ik die aanbreek, weet ik me over het algemeen toch te beperken tot een pindarotsje per week. Dat deed ik vroeger, toen V&D nog bestond en in het Prijzencircus altijd pindarotsjes in de aanbieding had, ook.

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema september 2018 - Het WERK van de schrijvers

Berichtdoor Dettie » 20 Sep 2018, 10:29

Schrijver

Alles voor de dakgoot
Ben Haveman

Wanneer ga je me vermoorden?' vroeg ze.
Hij schepte vier tuinboontjes op.
'Vanavond zal niet meer lukken. Ik heb beloofd de tuin van de buren te besproeien.'

Journalist Freek de Geus vlucht in cynisme wanneer op de redactie van zijn krant de popularisering toeslaat. Er wordt gretig aan de poten van zijn stoel gezaagd. Thuis is het oorlog met Kythia. Maar De Geus is een man met een missie, die hij in Berlijn zal vervullen. Hij zal het boek schrijven dat weer structuur aan zijn leven geeft, de roman die afrekent met spoken uit het verleden. Nieuwsgierigheid dreigt hem uiteindelijk noodlottig te worden, terwijl Kythia's hoon door zijn hoofd walst.
Alles voor de dakgoot is een hilarische en hartverscheurende roman over twee mensen die elkaar tot het einde toe in gijzeling houden.


Recensie:
Debuutroman van gepensioneerd Volkskrant-journalist Ben Haveman (1942).
Hoofdpersoon en journalist Freek de Geus dreigt als een van de oude rotten bij dagblad 'De Nieuwe Koerier' uitgerangeerd te worden door een nietsontziende modernisering binnen de redactie. Zijn relatie met Kythia is er een van haat en een klein beetje liefde, die hen toch bij elkaar houdt. Freek besluit te vluchten naar Berlijn, waar hij het boek wil schrijven dat zijn leven een nieuwe impuls moet geven, maar waar hij ongepland in allerlei andere verwikkelingen betrokken raakt.
De rode draad door dit boek is duidelijk: een keiharde, cynische blik op het toenemend populisme in de samenleving. Daarnaast raakt Havemans op aangrijpende wijze aan grote thema's als ouderdom, liefde, depressie en oorlogstrauma's. Die zware kost wordt zeer draaglijk gemaakt door een grote dosis humor, vaart, spanning en de prachtig gestileerde taal, die duidelijk laat zien waarom Havemans destijds met zijn portretten de Prijs voor de Dagbladjournalistiek won.
Een heftig en indringend boek, zeer geschikt voor de literaire liefhebber. Kleine druk.
Jelmer Soes


ISBN 9789038894218 | Hardcover | 479 pagina's | Nijgh & Van Ditmar | april 2011

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema september 2018 - Het WERK van de schrijvers

Berichtdoor Dettie » 20 Sep 2018, 10:30

Citaat van de dag

Schrijven is herschrijven. Proza is als haar: het glanst meer naarmate je het vaker borstelt.

Julian Barnes (1946)
Brits schrijver

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema september 2018 - Het WERK van de schrijvers

Berichtdoor Dettie » 21 Sep 2018, 10:11

De handelsreiziger van de Nederlandsche Cocaïne Fabriek
Conny Braam



Op 31 juli 1917 klimt de 26-jarige Engelse onderwijzer Robin Ryder in de buurt van Ieper een loopgraaf uit en rent overmoedig de Duitse mitrailleurs tegemoet. Drie dagen later raakt hij zwaargewond door een Duitse granaat; voortaan moet hij zijn gezicht verbergen achter een maskertje. Op ongeveer hetzelfde moment haalt zijn leeftijdsgenoot Lucien Hirschland, handelsreiziger van de bloeiende Nederlandsche Cocaïne Fabriek, een grote order binnen van een Engelse farmaceutische firma, en kort daarop sluit hij met een inkoper van het Duitse leger een lucratieve deal. Van de provisies kan hij zijn felbegeerde Harley Davidson kopen.
Na de wapenstilstand brengt een wonderlijk toeval Robin Ryder in huize Hirschland, waar hij liefdevol wordt opgevangen door Luciens jongere zus Swaantje. Er groeien verwachtingen en illusies, maar door bedrog en zelfbedrog raken hun levens volledig ontworteld, want de oorlogsveteraan heeft meer te verbergen dan zijn verminkte gezicht. De handelsreiziger is een weergaloze roman, gebaseerd op ware feiten.


Conny Braam (1948) was mede-oprichtster en jarenlang voorzitster van de Anti-Apartheids Beweging Nederland. Ze debuteerde in 1992 met Operatie Vula. Daarna verschenen De bokkeslachter, de roman Zwavel, de verhalenbundel De amazone van Dahomey, een romantrilogie over de familie Abraham en Mandela op de koelkast. Van haar grootste bestseller, De woede van Abraham, zijn meer dan 50.000 exemplaren verkocht.


Recensie:

De Nederlandse journaliste en schrijfster (1948) heeft al een tiental boeken geschreven die veelal gebaseerd zijn op haar eigen ervaringen, zoals haar debuut 'Operatie Vula' (1992), of op historische feiten, zoals de bestseller 'De woede van Abraham' (2000).
In deze roman gaat het om de feiten rond de cocainefabriek die tot eind jaren '60 in Amsterdam gevestigd was, op de plek waar nu het clubhuis van de Hell's Angels staat. Want de Nederlandse relatie met drugs blijkt terug te gaan tot 1900. Braam ontdekte dat deze fabriek Duitse en Engelse soldaten tijdens de Eerste Wereldoorlog schaamteloos van grote hoeveelheden cocaine voorzag, terwijl Nederland neutraal was in die oorlog. Ze vertelt het verhaal van de Engelse soldaat Robin en de Nederlandse handelsreiziger in cocaine Lucien, die elkaar na de oorlog ontmoeten, wisselend vanuit beider perspectief. Braam doet dit met vaart en gevoel voor drama. Spanning komt in het plot met een liefdesverhaal tussen Robin en Luciens zus, Swaantje. In een prettige stijl legt Braam een stukje onbekende geschiedenis bloot terwijl ze een meeslepend verhaal vertelt. Een nawoord verantwoordt het verhaal. Vrij kleine druk


ISBN 9789046810491 | Paperback | 416 pagina's | Nieuw Amsterdam | mei 2011

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema september 2018 - Het WERK van de schrijvers

Berichtdoor Dettie » 21 Sep 2018, 10:11

Citaat van de dag

Een handelsreiziger die regelmatig op de mat moet blijven staan, is 's avonds afgemat.

Auteur onbekend

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema september 2018 - Het WERK van de schrijvers

Berichtdoor Dettie » 22 Sep 2018, 11:51

soepfabriek

Soep
Martin de Jong



''Dalmeester, drol van een vent, waar zit je?''
In deze hilarische komedie, die voor verschijnen al een cultstatus verwierf, krijgt Buisdorpse soepfabriek Busofa te maken met een lugubere tijdelijke CEO die in een Bugatti rijdt en er aangemoedigd door een ingehuurd adviesbureau voor zorgt dat tientallen medewerkers boventallig verklaard worden en een vrijgekomen etage verhuurd wordt aan een sekte. De kantonrechter moet in twee zaken (waaronder een kort geding tegen het Buisdorps Nieuwsblad) uitspraak doen. Kortom: een feest van herkenning voor wie te maken heeft of ooit had met mensonterende toestanden op het werk en een leerzame les voor jongeren die plannen hebben om te gaan werken.


Recensie:

Martin de Jong (1958), bedenker van het fictieve Buisdorp waarmee hij heel Nederland al jaren een spiegel voorhoudt, heeft het in deze hilarische vertelling voorzien op de waanzin van veel reorganisaties. Een nieuwe CEO bij Buisdorps grootste werkgever, de Bosufa-soepfabriek, heeft maar één oplossing voor de problemen bij dit bedrijf, voor zover die er werkelijk zijn: ontslagen.
Bijgestaan door consultants, gedoogd door de ondernemingsraad, verraden door klokkenluiders, hinderlijk gevolgd door de lokale krant, voorzien van 'ontsuffende' medicijnen, onder de hoede van de aristocratische eigenaar van de fabriek en altijd bereid feilloos het verkeerde te doen, zet Talko Hofman Pier de reorganisatie in gang. Uiteraard kost de reorganisatie meer dan hij oplevert. Een dementerende kantonrechter moet eraan te pas komen. De boventallig geworden arbeiders bewijzen dat zij niet nodig zijn door volop te genieten van de voor hen met biljart, flatscreen tv en nog meer leuks ingerichte relaxruimte.
Tussendoor: memo's van het MT aan het personeel in een taaltje dat uit het leven gegrepen lijkt.
Humoristische vertelling, aanval op de logica en de taal die usance is bij reorganisaties, met maar beperkte overdrijving van de werkelijkheid. Soms flauw, dan weer scherpzinnig.
Anneke van Ammelrooy


ISBN 9789463187671| Paperback | 160 pagina's | de Nieuwe Boekhandel | januari 2016

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema september 2018 - Het WERK van de schrijvers

Berichtdoor Dettie » 22 Sep 2018, 11:51

Citaat van de dag

Alleen vrouwen in soepadvertenties vinden het elke dag prettig als hun man thuiskomt.

Simon Carmiggelt

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema september 2018 - Het WERK van de schrijvers

Berichtdoor Dettie » 24 Sep 2018, 09:23

politie

Bij de politie
Ellen Labrecque



In de serie Stoere beroepen komen kinderen meer te weten over mensen die heldhaftig werk doen. De boeken zijn geschreven op een toegankelijk leesniveau met eenvoudig woordgebruik en zijn dus zeer geschikt voor kinderen die moeite hebben met lezen.
Bij de politie gaat over hoe politiemannen gevaarlijke
misdadigers arresteren en ervoor zorgen dat mensen veilig kunnen leven.


Recensie:
Het beroep van een politieagent is het thema van deze uitgave in de subserie 'Stoere beroepen' van de makkelijk lezen serie 'Lees-mij!'. Bij grote kleurenfoto's wordt in weinig tekst uitgelegd wat een politie-inval is, hoe misdaad bestreden wordt, wat tot de uitrusting van een politieagent behoort, maar ook hoe onderzoek wordt gedaan naar misdaden, drugsinvallen of hoe iemand op heterdaad wordt betrapt.
De teksten van maximaal vier zinnen per dubbele bladzijde zijn verlevendigd met feitjes in opvallende gele kaders en grote kleurenfoto’s. Eenvoudig taalgebruik, groot lettertype. Moeilijke woorden, vetgedrukt in de tekst, worden toegelicht in de woordenlijst achterin. De teksten staan op een witte achtergrond, waardoor ze goed leesbaar zijn. Overzichtelijke lay-out. Met inhoudsopgave, woordenlijst, register en verwijzing naar meer informatie. De kleurenfoto's van met name de politieagenten verraden de Amerikaanse oorsprong van de uitgave.
Deze uitgave met een aantrekkelijk omslag kreeg het vignet Makkelijk Lezen. Het zal moeizame lezers, ook gezien het onderwerp jongens, zeker aanspreken.
Vanaf ca. 9 t/m 12 jaar.
S. van Bruinisse


ISBN 9789462020825 | Hardcover | 32 pagina's | Ars Scribendi | januari 2015
Vertaald door Karin Beneken Kolmen

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema september 2018 - Het WERK van de schrijvers

Berichtdoor Dettie » 24 Sep 2018, 09:23

Citaat van de dag

Een auteur moet in een boek zijn zoals de politie in de stad: overal en nergens.


Edmond de Goncourt
Frans schrijver en criticus 1822-1896

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema september 2018 - Het WERK van de schrijvers

Berichtdoor Dettie » 25 Sep 2018, 11:20

Kantoor

Het Bureau compleet
J.J. Voskuil


Meneer Beerta is het eerste deel van Het Bureau, een roman in zeven delen, die de menselijke verhoudingen op en rondom een wetenschappelijk instituut tussen de jaren 1957 en 1987 tot onderwerp heeft. Hoofdpersoon is Maarten Koning, die ook in Bij nader inzien - het debuut van J.J. Voskuil uit 1963 - centraal stond.


Maarten Koning ervaart de maatschappij waarin hij een plaats moet vinden als bedreigend en past zich moeilijk aan. Dat scherpt zijn blik voor zijn eigen tekortkomingen en die van zijn collega’s. In zijn ogen is de wereld waarin zij leven een schijnwereld, waarin mensen hun behoefte aan aandacht, erkenning of macht verbergen achter, schijnbaar zinvolle, maar in werkelijkheid zinloze werkzaamheden. Deze verborgen behoeften van mensen die elkaar niet hebben uitgezocht maar wel dag in dag uit met elkaar moeten verkeren, zijn aanleiding tot talloze wrijvingen en spanningen, een enkele maal met een tragische afloop, maar meestal komisch.


Het tweede deel van Het Bureau, Vuile handen, beschrijft de jaren tussen 1965 en 1973. Buiten woeden het Bouwvakkersoproer, de Maagdenhuisbezetting en de Vietnam-demonstraties. Het Bureau zelf groeit uit zijn voegen en verhuist naar een oud bankgebouw aan de Amsterdamse Keizersgracht. De gepensioneerde directeur Anton Beerta blijft achter de schermen actief.


In het derde deel van Het Bureau, Plankton, neemt de druk op Maarten Koning om zijn proefschrift te schrijven toe, zoals ook van hem en zijn afdeling verlangd wordt om meer in de openbaarheid te treden, twee zaken waarvoor hij allergisch is. In weerwil van de bezuinigingsmaatregelen die volgen op de oliecrisis van 1974 breidt de bezetting van het Bureau zich nog steeds uit en wordt de koffieruimte steeds meer een ontmoetingsplaats.


Het A.P. Beerta-Instituut, het vierde (en dikste) deel van Het Bureau omspant de jaren 1975-1979. Als gevolg van Beerta's uitschakeling komt de verantwoordelijkheid voor de koers van de afdeling geheel bij Maarten Koning te liggen. Met zijn optreden in de voorafgaande jaren heeft hij het zichzelf niet gemakkelijk gemaakt. De Europese Atlas heeft door zijn toedoen op het congres in Hongarije de doodsteek gekregen. En de samenwerking met de Vlaamse redacteuren van Ons Tijdschrift is door zijn kritiek op de opvattingen van Pieters praktisch onmogelijk geworden. De noodzaak om aan het vak een nieuwe grondslag te geven en met een handjevol mensen, zonder hulp van buiten, een tijdschrift te vullen, verhoogt de werkdruk op de afdeling. Dat veroorzaakt spanningen tussen Maarten en zijn medewerkers.


En ook weemoedigheid, deel vijf van Het Bureau, omspant de jaren 1979-1982. Terwijl hoofdpersoon Maarten Koning in zijn vak steeds meer aanzien krijgt, ziet hij de bestuurlijke problemen op het wetenschappelijk Bureau waar hij werkt alleen maar groeien. Bezuinigingspogingen leiden tot toenemende bureaucratisering en centralisering, die de schijn moeten wekken dat er doelmatig en op hoog niveau wordt gewerkt. Intussen dwingt de Vakbeweging een systeem van periodieke beoordeling af, die de bedoeling hebben eventuele ontslagprocedures te vertragen.


In Afgang, deel zes van Het Bureau dat de periode 1982-1987 bestrijkt, ontladen de opgehoopte spanningen zich op alle niveaus. Als hoofd van zijn afdeling op het A.P. Beerta-Instituut stuit hoofdpersoon Maarten Koning op lijdelijk én openlijk verzet tegen het door hem gevoerde beleid. Dit leidt met een aantal medewerkers tot een definitieve breuk. Hij voelt zich mislukt als afdelingshoofd en trekt zich steeds meer terug in zijn andere taken. De verhouding met zijn vrouw Nicolien lijdt daaronder. In die zelfde tijd wordt zij geconfronteerd met de ziekte en dood van haar moeder, en korte tijd later met die van hun vriend Frans Veen, de enige die in haar ogen een fatsoenlijk leven heeft geleid.


In De dood van Maarten Koning, het laatste deel van Het Bureau ziet Maarten Koning zich al op de eerste dag na zijn afscheid gesteld voor de vraag wat hij met zijn leven moet aanvangen. Hij begint met kleine klusjes in huis, merkt dat hij daarbij Nicolien in de weg loopt die het ontwend is om de hele dag met zijn tweeën te zijn, loopt een blokje om, pakt de fiets en gaat een keer bij het Bureau langs om de drukproeven terug te brengen van het Bulletin, waarvoor hij tot het eind van het jaar nog de verantwoordelijkheid heeft. Geleidelijk vindt hij een evenwicht, waarin gevoelens van onbestemdheid afgewisseld worden door die van gelukzaligheid en vrijheid.


ISBN 9789028240018 | Paperback | Van Oorschot | januari 2002
Alle delen zitten samen in een schuifcassette.

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema september 2018 - Het WERK van de schrijvers

Berichtdoor Dettie » 25 Sep 2018, 11:21

Citaat van de dag

“Ik heb dat hele boek, het hele Bureau, als één geheel geschreven. Pas daarna heb ik gekeken waar de cesuren zaten. Dat is ook de reden dat de delen van ongelijke grootte zijn. Toen ik dit vierde deel binnenkreeg, bijna duizend bladzijden dik, dacht ik wel: Dit wordt 'Eeuwig waaien de rotsen' of zoiets dergelijks.” “Toch zou dit boek niet dunner kunnen. Het moet zó.

J.J. Voskuil

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema september 2018 - Het WERK van de schrijvers

Berichtdoor Dettie » 25 Sep 2018, 11:21

Toen ik de beschrijvingen las, kreeg ik gelijk heimwee naar de boeken. Ze waren zo lekker om te lezen.

Dettie

Renate
Berichten: 5898
Lid geworden op: 22 Jun 2014, 15:29

Re: Thema september 2018 - Het WERK van de schrijvers

Berichtdoor Renate » 25 Sep 2018, 11:32

Mij bekruipt bij de boeken alleen een gevoel van walging en de gedachte: "Als je je werk nu zo ontzettend zinloos vindt, waarom zoek je dan geen andere baan. Wordt vuilnisman, verpleger, putjesschepper, buschauffeur, trambestuurder, treinmachinist, of zoek een ander beroep dat je wel als zinvol ervaart, maar blijf niet je hele leven in een baan hangen, om daar vervolgens een serie stomvervelende klaagboeken over te schrijven, waarin vooral gezeurd lijkt te worden over futiliteiten als: 'is een kerstboom wel verantwoord?' en 'is je best doen eigenlijk wel verantwoord vanuit socialistisch oogpunt?'." M'n vader heeft de boeken met veel plezier gelezen, maar wat ik er van gelezen heb en wat me bij is gebleven is vooral het enorme geneuzel.

Marjo
Berichten: 25828
Lid geworden op: 16 Mei 2004, 21:01

Re: Thema september 2018 - Het WERK van de schrijvers

Berichtdoor Marjo » 25 Sep 2018, 12:40

Ha ha, die Renate! Ik ben het helemaal met je eens!

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema september 2018 - Het WERK van de schrijvers

Berichtdoor Dettie » 25 Sep 2018, 13:16

Ik vind dat 'geneuzel' juist zo leuk. Want het gaat écht zo op een kantoor. Iedereen die daar werkt heeft een heel eigen karakter en die worden voor minstens 8 uur per dag bij elkaar gezet en dat kan natuurlijk nooit helemaal goed gaan. Er zijn wederzijdse irritaties, je mag de een meer dan de ander, er zitten zeurpieten en optimisten tussen, net als in het gewone leven buiten kantoor en die sfeer en al die gedoetjes en dingetjes heeft Voskuil zo prachtig weer weten te geven. Dat maakt de boeken zo knap. Dat kantoor is een wereldje op zich zoals er overal wereldjes zijn, schoolwereldjes, balletwereldjes, kunstwereldjes enz. en om dát te kunnen beschrijven is knap. Juist dat getutter wat overal is op iemands werk, máken deze boeken.

Voskuil had zijn werk nodig om te kunnen leven, alles te kunnen betalen, hij zei ook in een interview ( https://www.boekennieuws.nl/video/bij-j ... uil-thuis/ ) als ik niet had kunnen schrijven was ik gek geworden. Het schrijven was zijn uitlaatklep. Voskuil was een denker. Nicolien is overigens ook haar hele leven verontwaardigd gebleven dat hij werkte.
Maar Voskuil moest wel omdat er brood op de plank moest, maar daarom hoef je je werk nog niet leuk te vinden...

Hier is een interview met hem te lezen, dat is een ander interview dan waar ik het hierboven over heb.
https://www.dbnl.org/tekst/_tir00120010 ... 1_0017.php

Dettie

Renate
Berichten: 5898
Lid geworden op: 22 Jun 2014, 15:29

Re: Thema september 2018 - Het WERK van de schrijvers

Berichtdoor Renate » 25 Sep 2018, 19:22

Het gaat niet om het werken op zich. Dat zou ik ook graag willen, maar als je je werk als zinloos ervaart, ga je op zoek naar een andere baan, die je als zinvoller ervaart.
Lezen is voor mij iets om aan het dagelijks leven te ontsnappen. Ik heb dus ook weinig behoefte om te lezen over iemand die z'n hele leven werkloos is. Ik weet al hoe dat is, dus daar hoef ik ook niet over te lezen. En om te lezen over een bestaan dat ik zelf misschien ook niet zo willen hebben, trekt me al evenmin.

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema september 2018 - Het WERK van de schrijvers

Berichtdoor Dettie » 26 Sep 2018, 10:03

Werktuigkundige

Zeevrouw
Fleur van der Laan


Wanneer Roos van Straaten als werktuigkundige aanmonstert op een zeeschip van Indonesië naar Australië is de consternatie groot. De wereld van de koopvaardij is een ruwe mannenwereld, vol smeerolie, nicotine en wodka. Maar met een vrouw aan boord wordt alles anders, gevaarlijker ook.

Naarmate de reis vordert geven de bemanningsleden zich steeds meer bloot en ontstaat er een intieme band met de vrouw in de machinekamer. Op den duur wordt het schip niet langer door professionals bestuurd, maar door driften en jaloezie.

In het tweede deel van het boek keert Roos terug aan boord. Ditmaal monstert ze aan op een luxejacht, samen met haar hond Boris en een vreemdsoortige bemanning. Ze komt terecht in de absurde wereld van de rijken, die Cannes en Monaco als pleisterplaats gebruiken. Door toedoen van de grillige sjeik, die zijn jacht steeds wil verplaatsen, van de Middellandse Zee naar de Antillen en vervolgens naar New Orleans en Dubai, belandt zij op het afzinkbare schip Pleasure Craft Carrier. Ook daar barst de strijd om Roos’ gunsten los. Bij de doorvaart door de Golf van Aden wordt het schip door piraten gekaapt. De inmiddels hoogzwangere Roos bereidt zich voor op een wel zeer ongewisse afloop.

Recensie:
Uit eigen ervaring vertelt de schrijfster die zeven maanden per jaar in de machinekamer van grote koopvaardijschepen werkt, in vlotte stijl en in razendsnel tempo, over belevenissen van de vrouwelijke machinist Roos van Straaten aan boord van diverse schepen. Dat gaat van bordeelbezoek tot gijzeling en levensgevaar door een kaping door piraten! Als vrouw in een mannenwereld is het om vele redenen extra lastig zich staande te houden. Je moet dubbel goed zijn - wel, dàt is ze ook. Behoudens kleine slordigheden in taalgebruik is dit een spannend en zeer leesbaar verslag van een ongewoon vrouwenleven. Eerder verschenen over deze hoofdpersoon 'Rus' en 'Zwarte Zee'*. Normale druk.
C.M. Quist

ISBN 9789038896663 | Paperback | 240 pagina's | Nijgh en Van Ditmar | mei 2013

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema september 2018 - Het WERK van de schrijvers

Berichtdoor Dettie » 26 Sep 2018, 10:03

Citaat van de dag

“Wat een eigenaardig beroep had ik toch gekozen. Altijd zwaar werk, vaak in de hitte. Staal rondom en ellende in de havens. Giftige stoffen, stinkende motoren. En mannen. Zoveel mannen ontmoet, zoveel harten gebroken. Mannen om de tuin geleid, in de val gelokt, misbruikt! Mannenverslindster. Dat zeiden ze. Ik stond overal voor open, maar liet bijna nooit iemand binnen.”

Fleur van der Laan

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema september 2018 - Het WERK van de schrijvers

Berichtdoor Dettie » 26 Sep 2018, 10:05

Schrijfster Fleur van der Laan, heeft haar personage de naam Roos van Straaten gegeven... wel grappig
Het boek lijkt me verder 3 x niets. Maar dat mag ik eigenlijk niet zeggen als ik het niet gelezen heb.

Dettie

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema september 2018 - Het WERK van de schrijvers

Berichtdoor Dettie » 27 Sep 2018, 10:38

Parkeerwacht

Als je de stad binnenrijdt
Rob Waumans


Gert Verhulst is de meest toegewijde parkeerbeheerder van Amsterdam. Hij begint vaak een uurtje eerder, heeft een hekel aan de scooter en houdt thuis op zijn computer het aantal uitgeschreven boetes bij.


Een overzichtelijk leven, maar na het verlies van zijn moeder vallen ongemerkt de zekerheden weg. Steeds fanatieker en onredelijker begint hij auto's te bekeuren, liefst van mensen die hem tegenwerken: zijn arrogante broer, de patser in zijn Mercedes, of de werknemers van een bank die een hypotheek hebben geweigerd aan zijn oom Don, die droomde van een huisje op Texel. Hij droomt van iets groots, maar wanneer hij erachter komt dat 'Gert Verhulst' ook de naam van een Vlaamse beroemdheid is, realiseert hij zich daarvoor niet in de wieg is gelegd.


Recensie:
Dit debuut van Rob Waumans (1977) gaat over de wederwaardigheden van een parkeerwachter. Een eenzame en wereldvreemde man, die met een overmaat aan plichtsbetrachting, maar ook met persoonlijke wraakgevoelens, zijn werkzaamheden uitvoert, altijd op weg naar dagrecords. Zijn rayon is Amsterdam-Oost. Slordig geparkeerde auto's zijn hem een gruwel; een obsessie die hem tot in zijn vrije tijd beheerst.
Verschillende verhaallijnen - gemarkeerd door de beeltenis van een frontaal autootje - komen bijeen: ziekte en dood van de moeder (eerste zin: 'Ze hebben mijn moeder uitgezet.'); het bekijken van oude opnames van Twin Peaks; de bezoeken aan oom Don (een oude vriend van zijn moeder); het verloop (letterlijk) van de carriere als parkeerwachter; de poging om op Texel verder te gaan; weerzin tegen mensen.
De roman wordt in de ik-vorm verteld, in de tegenwoordige tijd, in uiterst korte zinnen. Schijnbaar naief. Effectief wordt in deze stijl ingehouden woede tot klinken gebracht. Uiteindelijk is er een schril verlangen naar geborgenheid. Een bijzonder debuut. Vrij kleine druk.
Jos Radstake


ISBN 9789025436001 | Paperback | 236 pagina's | Uitgeverij Contact | februari 2011

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Thema september 2018 - Het WERK van de schrijvers

Berichtdoor Dettie » 27 Sep 2018, 10:41

Citaat van de dag

Het eindstadium van het autotijdperk wordt bereikt als parkeren meer kost dan rijden.

Peter Sellers (1925-1980)
Brits acteur en komiek

Marjo
Berichten: 25828
Lid geworden op: 16 Mei 2004, 21:01

Re: Thema september 2018 - Het WERK van de schrijvers

Berichtdoor Marjo » 27 Sep 2018, 11:40

Ik zou er geen moeite mee hebben!

Alse
Berichten: 1
Lid geworden op: 27 Sep 2018, 23:43

Re: Thema september 2018 - Het WERK van de schrijvers

Berichtdoor Alse » 27 Sep 2018, 23:59

Dan denk ik ook meteen aan boeken waarin de hoofspersoon uitgever is zoals in het boek De prijs van Marco Kamphuis :D


Terug naar “Thema's”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 12 gasten