Thema februari/maart 2025 - 2e of meerdere boek van debutanten

[Dettie]

Wees onzichtbaar
Murat Isik

Hij debuteerde met Verloren grond in 2012

Wees onzichtbaar van Murat Isik is een grootse epische roman over de wanhopige strijd van een gezin tegen een tirannieke vader en een prachtige coming of age van een sensitieve jongen die opgroeit in een onveilige wereld, gebaseerd op Murat Isiks eigen jeugd. Maar het is ook een schitterende en kleurrijke ode aan de Bijlmer.

De Bijlmermeer, begin jaren tachtig. De vijfjarige Turkse Metin komt met zijn ouders en zus naar Nederland. Vader is een werkloze communist die overdag boeken van Marx leest en zich ’s avonds bezat met vrienden. Thuis is hij vaak gewelddadig en dan siddert het hele gezin. Metin vreest hem en maakt zich onzichtbaar. Maar langzaam – als de kinderen ouder worden en de moeder emancipeert – groeit het verzet tegen de vader.

Ondertussen verandert de Bijlmer ook. Bedoeld als vooruitstrevende wijk verwordt die tot een gevreesd getto met veel criminaliteit en hordes junks. Op een zondagavond in 1992 boort een Boeing 747 zich in de flat Kruitberg. Tientallen bewoners komen om. In de weken daarna lopen op Metins middelbare school de raciale spanningen op. De Bijlmer verandert in de daaropvolgende jaren definitief: ondanks fysiek verzet van activistische bewoners worden veel flats gesloopt, waaronder die van Metin.

Murat Isik (1977) debuteerde in 2012 met de roman Verloren grond, die tot op heden tien drukken beleefde. Hij ontving er de Bronzen Uil Publieksprijs mee en werd genomineerd voor de Academica Literatuurprijs. Verloren grond werd vertaald in het Duits, Zweeds en Turks.In 2017 verscheen zijn nieuwe roman Wees onzichtbaar. Hij won hiermee de prestigieuze Libris Literatuur Prijs 2018. Tevens werd de roman het Boek van het jaar 2017 bij NRC Handelsblad en bol.com. Bovendien won het de Boekhandelsprijs 2018. Ook werd Wees onzichtbaar genomineerd voor BNG Bank Literatuurprijs en Halewijnprijs.

ISBN 9789026361616 | Hardcover | 600 pagina's | Ambo|Anthos | 16 november 2023 (1e druk 2017)

[Dettie]

Citaat van de dag

We moesten geduld hebben, hield ik mezelf voor. We moesten geduld hebben en doorstaan wat op ons afkwam. Het had geen zin om weg te lopen voor de pijn, we konden nergens heen. En als het ons te veel werd, moesten we onzichtbaar zijn.”

Murat Isik (1977-)
Citaat uit: Wees onzichtbaar

[Dettie]

De ogen van Fadil
Mohammed Benzakour

Hij debuteerde met Yemma in 2013

In De ogen van Fadil, de eerste verhalenbundel van veelgeprezen en geliefd verhalenverteller Mohammed Benzakour, wordt gekletst en geroddeld, gestreden en liefgehad. Een unieke verhalenbundel, geschreven met zwierige, sensuele hand.

Een duivels knappe jongen tovert met zijn ogen. Twee witte nonnen koesteren een schokkend geheim. Een manke jongeman ontraadselt het meloenmysterie. Een culinair wonderkind neemt als paleiskok de koning te grazen. Een jong kind krijgt liefdeslessen van een oude vrijster, Zoubida, de dochter van Humphrey Bogart. Achter een sluier van godsvrucht en deugd spelen zich heimelijke taferelen af van overspel, waanzin, genialiteit, zwendel, incest en sodomie. Daarin figureren pratende ezels, dansende geesten, vliegende honden en biddende bijen.

In deze eerste verhalenbundel van Mohammed Benzakour lijken alle personages een onvermoed geheim te hebben dat zich plotseling openbaart: een kunst die alleen zij verstaan, een kracht die hen naar grote hoogten stuwt of een geheim dat onherroepelijk hun ondergang wordt.

Mohammed Bezakour heeft inmiddels acht boeken geschreven, de laatste verscheen in 2024 getiteld De reus uit de rif.

ISBN 9789026350191 | Hardcover | 208 pagina's | Ambo|Anthos | 28 februari 2020

[Dettie]

Citaat van de dag

Benzakour: "Een mooi spreekwoord is 'als je naar een ander wijst, wijzen er drie terug'.
Als je zelf naar de muur wijst, zul je zien dat je pink, ringvinger en middelvinger terugwijzen. Dat vind ik prachtig."

Mohammed Benzakour (1972-)
Citaat uit interview met NOS op 3
https://nos.nl/op3/artikel/2251549-moha ... eekwoorden

[Dettie]

Ik heet Lies!
De vergeten geschiedenis van de Hollandkinder
Jeroen Terlingen

Hij debuteerde met Gesualdo in 2013

Tijdens en na de Eerste Wereldoorlog zette de bevolking van het neutrale Nederland zich in om slachtoffertjes van honger en geweld uit Oostenrijk te redden. Ruim 65.000 kinderen kwamen met de trein uit Wenen en werden Hollandkinder of ‘Oostenrijkse bleekneusjes’ genoemd. Ze logeerden tussen de twee en zes maanden in gastgezinnen om aan te sterken en tot rust te komen. Sommigen bleven voorgoed.

Eén zo’n blijvertje was Liesl Kaltofen, een weeskind uit Oberleutensdorf, dat onderdak vond bij een katholieke familie in Utrecht. Haar levensverhaal vormt de rode draad in de chaotische ontwikkeling van Europa in de vorige eeuw, waarin haar geboorteplaats vier keer van nationaliteit veranderde.

In Nederland voerden charitatieve zuilen strijd over de hoofden van de Hollandkinder heen om zieltjes te winnen en elkaar te overtreffen in menslievendheid. Door zichzelf te blijven – tolerant, weetgierig, ondernemend – slaagde Liesl erin om haar immigratie tot een succes te maken. Zij werd Lies.
De vier verschillende klanken van de letter a in het woord ‘aantwoordapperoat’ sprak zij beter uit dan menige Utrechter. Tegelijkertijd droeg ze de liefde voor de historie en cultuur van het voormalige Habsburgse Rijk over op haar kinderen en kleinkinderen.

Auteur Jeroen Terlingen was vakbondsjournalist, redacteur van Vrij Nederland en docent journalistiek. Hij schrijft biografieën en geschiedkundige romans.
Zie https://jeroenterlingen.nl

ISBN 9789464872187 | Paperback | 153 pagina's | Uitgeverij Aspekt | 23 augustus 2024

[Dettie]

Citaat van de dag

"Als we ons bewust zouden zijn van onze sterfelijkheid en we ons gingen gedragen naar dat besef, werd het leven een stuk aangenamer."

Mohammed Benzakour (1943-)
Citaat uit interview met RD
https://www.rd.nl/artikel/801303-waarom ... iger-maakt

[Dettie]

De gloed
Annemarie de Gee

Zij debuteerde met Kamermensen in 2012

Op een dag ligt er een riviercruiser met honderd vluchtelingen voor de deur. De naamloze verteller wil het liefst wegblijven van problemen die niet de hare zijn, maar sinds de boot er ligt lijkt het alsof haar leven – dat tot nu toe vrijwel rimpelloos verliep – onder een vergrootglas ligt. Dan dwingen al haar privileges, en de angst om die te verliezen, haar de ongemakkelijke en onverklaarbare buitenwereld in.

De gloed is een persoonlijk verhaal over een moderne vrouw in een tijd van weelde, ongelijkheid en regressie.

De gloed is de vierde roman van Annemarie de Gee.

ISBN 9789400408968 | Paperback | 192 pagina's | Thomas Rap | 19 september 2024

[Dettie]

Citaat van de dag

"Een hoofd vol gedachten, het kantelt onrustig, telkens een slag, draaiend om de anderen te volgen."

Annemarie de Gee (1987-)
Citaat uit De Gloed

[Dettie]

Dodo
Mohana van den Kroonenberg

Zij debuteerde met Moorddiner in 2010

Na een lekker lange slentervakantie aan zee vreest Dorian dat het leven nooit meer hetzelfde zal zijn. Tijdens het voorstelrondje op de eerste brugklasdag komt hij niet verder dan de i van ik. Als hij vervolgens zijn naam wil zeggen wordt het Do-do. Daarna trekt hij zich, oog in oog met een opgezette dodo in een museum, terug in zichzelf en herschrijft hij zijn leven zoals hij zou willen dat het was.


In 'Dodo' vertelt Dorian zijn verhaal; over dromen en geheimen, over stotteren en struikelen. Over taart eten in je klerenkast en Liefde met een grote L. Dodo is een verhaal over vriendschap en de kracht van fantasie, over geloven in elkaar en in jezelf en dat iedereen is zoals hij is, ook jij.

Mohana van den Kroonberg heeft velekinderboeken geschreven, zij is nu bezig aan een verhalenbundel voor volwassenen


ISBN 9789051168877 | Paperback | 136 pagina's | De Vier Windstreken | 16 mei 2022

[Dettie]

Citaat van de dag

"Dit dier kent geen jaren, geen dagen, geen uren, het lijkt alsof dit prachtige dier hier eeuwig staat, en ik krijg het vreemde gevoel dat ik alles overzie. Al mijn dromen, mijn verleden, mijn toekomst, mijn hele leven eigenlijk. Het lijkt opeens alsof ik alles begrijp, alsof alles goed is. (Dodo blz. 35)"

Mohana van den Kroonenberg (1967-)

[Dettie]

Mitra
Kaweh Modiri

Hij debuteerde met Meneer Sadek en de anderen in 2012

Na de executie van haar dochter Mitra, in 1981 in Iran, is Haleh naar Nederland gevlucht, waar ze zich in de decennia erna heeft opgewerkt tot een gerenommeerde academica. Haar leven wordt ruw verstoord wanneer ze het bericht krijgt dat de vrouw die ze verantwoordelijk houdt voor de dood van haar dochter, in Nederland is. Omdat ze de waarheid wil weten, besluit Haleh contact met haar te zoeken. De vrouw blijkt recent, samen met haar eigen dochter, te zijn gevlucht.
Hoe nauwer Haleh betrokken raakt bij hun levens, hoe meer ze heen en weer wordt geslingerd tussen twijfels over de ware identiteit van de vrouw en haar eigen wraakgevoelens.

Mitra is een indringende roman over een leven dat getekend is door een onontkoombaar verleden. Het beklemmende verhaal van een vrouw die vat tracht te krijgen op de onrechtvaardigheid van haar lot en wanhopig probeert terug te halen wat verloren is.

ISBN 9789400405400 | Paperback | 304 pagina's | Thomas Rap | 12 november 2020

[Dettie]

Citaat van de dag

"Wraak vergt een verafgoding, een ultieme onderwerping aan degene die gewroken moet worden, en als het geen liefde voor die persoon is, dan tenminste toch liefde voor het doel op zich: wraak, vergelding, genoegdoening. (...) Die mensen haten, en om hun haat in stand te houden, willen ze zo min mogelijk feitelijkheden kennen van hun vijand, zodat ze kunnen volharden in hun blinde haat."

Citaat uit: Mitra
Kaweh Modiri (1982-)

[Dettie]

Jimmy Duffy
Kampioen in de loopgraven
Geert Spillebeen

Hij debuteerde met Man tegen de muur in 2005

Jimmy Duffy wordt jeugdkampioen van Schotland in het hardlopen. Maar Jimmy heeft een hekel aan trainen. Hij gaat liever op café. Als jongeman verhuist hij naar Canada. Een jaar later loopt hij voor zijn nieuwe land op de Olympische Spelen van 1912. Jimmy wint de ene marathon na de andere, ook die van Boston in 1914. Kort daarna breekt de Eerste Wereldoorlog uit. Jimmy meldt zich als soldaat. "Ik loop recht naar Berlijn", belooft hij zijn vrienden. In 1915 zijn de kogels hem te snel af. Jimmy Duffy sneuvelt bij Ieper.

Geert Spillebeen is radiojournalist voor de VRT-nieuwsdienst. Hij schrijft boeken voor jongeren, die meestal over de Eerste Wereldoorlog gaan. De verhalen zijn altijd echt gebeurd.


ISBN 9789400405400 | Paperback | 304 pagina's | Thomas Rap | 12 november 2020

[Dettie]

Citaat van de dag

“We moeten allemaal ons brood verdienen. De een maakt wapens, de ander bouwt ambulances.”

Geert Spillebeen (1956-)
Citaat uit: Mijn vader maakt wapens

[Dettie]

Renate
Detsje Holtrop

Zij debuteerde met Tussenkind in 2010

Toen ik klein was, leerde ik van mijn omgeving dat er dingen aan mij mankeerden, mijn schaduw kon ik toen nog niet herkennen als een deel van mezelf. Maar wat vanbinnen wordt ontkend, ook al is het onbewust, komt uiteindelijk toch van buitenaf wel naar je toe. Leeftijd maakt daarin niet uit, het krijgt alleen wel steeds meer vorm door de jaren heen.
De hoofdpersoon van dit boek wordt in haar werk gewaardeerd omdat ze gevoel en verstand lijkt te kunnen scheiden. Voor haarzelf is leven vanuit haar gevoel echter de enige manier om werk volgens haar idealen te doen. Maar haar gevoelens zijn vaak verwarrend. En herinneringen aan haar verleden, de plek in het gezin waarin ze opgroeide, de moeder, die haar als haar bezit beschouwde, belemmeren haar om de weg van haar hart te volgen. Het is een soort puzzel, die ze helemaal moet leggen om een compleet beeld te krijgen van haar ware zelf. Die persoon is krachtig en warm, capabel en moedig. In staat, om na al die jaren, eindelijk grenzen te stellen.

Detsje Holtrop (1954) groeide op in de Zuidwesthoek van Friesland in een middelgroot gezin in de jaren zestig.
Met haar eerste boek ""Tussenkind"" beschrijft ze hoe het was om kind te zijn in de decennia na de Tweede Wereldoorlog, jaren waarin de verzuiling van geloofs- en levensbeschouwingen nog in volle gang was. Met haar tweede boek ""Tovertijd"" legt de schrijfster een verbinding aan naar de volwassenheid, een ontwikkeling die zich afspeelt binnen een langzaamaan veranderende maatschappij. Het leerde haar keuzes te maken die bij haar pasten, maar het pad waarover ze ging voerde vaak langs wegen die ze niet kende."

ISBN 9789463652162 | Paperback | 267 pagina's | Elikser | 4 april 2020

[Dettie]

Citaat van de dag

“We moeten allemaal ons brood verdienen. De een maakt wapens, de ander bouwt ambulances.”

Geert Spillebeen (1956-)
Citaat uit: Mijn vader maakt wapens

Oeps geen citaat van Detsje... sorry

[Dettie]

De spons in ons
J.B. Matto

Hij debuteerde met Nieuwe Chinese plantenkunde in 2012

Rond Bonaire bevindt zich vanaf een diepte van 60 meter `het diepe rif , een paradijselijk gebied dat tot voor kort nog nooit door mensen was bezocht. Een gezelschap wetenschappers waagt zich als eersten in die onbekende zone in de hoop nieuwe sponssoorten te ontdekken.
Schrijver J.B. Matto daalt samen met hen af in de duikboot en wordt deelgenoot van hun speurtocht.

Een paradijs wordt tijdens deze tocht niet ontdekt, en dat blijkt ook niet meer nodig: Matto komt in zijn verrassende novelle tot het hilarische maar oprecht gemeende inzicht dat de spons een hemels wezen is en dat er daarvan meer in de mens schuilt dan hij ooit had kunnen vermoeden.


ISBN 9789028425880 | Paperback | 72 pagina's | Wereldbibliotheek | 18 november 2014

[Dettie]

Citaat van de dag

“Ontwerpers zijn vaak op zoek naar optimale simpelheid met maximale functionaliteit. Vanuit die gedachte zouden we jaloers moeten zijn op het lichaam van een spons. Het zijn creatieve, gevoelige en gulle wezens in allerlei groottes, vormen en kleuren. Ze stammen uit de tijd dat dieren nog geen ogen, neus, een spijsverteringskanaal, hart en andere complexe onderdelen nodig hadden. Ze leven van water dat ze door zich heen laten stromen. Ik vind het alleen jammer dat ze zichzelf niet af en toe als een badspons kunnen samenknijpen.”

J.B. Matto pseudoniem van Joost Bottema.
Citaat uit: interview met Hebban

[Dettie]

Onderstroom
Johan Bordewijk

Hij debuteerde met Morgen vlieg ik terug in 2012

Wat had hij dan gedacht? Dat alles hetzelfde zou blijven? Zo dom is hij niet. Of dat het niet erg was wat papa gedaan had? Natuurlijk niet. Dat snapt hij ook wel. Al weken wacht hij op de ontploffing, dat mama erachter zou komen. Reeds weken piekert hij over hoe dat verder moet. Hij krijgt er de vinger niet achter.

Jonathan doet zijn best zijn ouders te begrijpen. Maar vaak begrijpen die zichzelf niet eens. En dan moet hij zich aanpassen. Wat hij wel weet is dat ze uit elkaar drijven, hoe sterk hij dat ook probeert te voorkomen. Ze zijn vooral met zichzelf bezig, voor hem is geen plaats.

Op een dag vertrekt hij, ze bekijken het maar! Hij is dagen onderweg en ontmoet bijzondere mensen, die misschien vreemd zijn maar wel aandacht voor hem hebben. En zo ontdekt hij uiteindelijk wie hij zelf is.

Johan Bordewijk is natuurkundige en schrijver. Hij heeft jaren gewerkt als projectmanager in de IT. Momenteel richt Johan zich naast het doceren van natuurkunde op de literatuur. Eerder verschenen van hem een verhalenbundel en diverse romans zoals Zielsveel en in 2017 de spannende roman Vals. In 2024 verscheen het reisverhaal Oceaan.

ISBN 9789463652261 | Paperback | 241 pagina's | Elikser | 18 juni 2020

[Dettie]

Citaat van de dag

“Was hij maar groter, dan begreep hij het beter.”

Johan Bordewijk (1964-)
Citaat uit: Onderstroom

[Dettie]

Niemand vertelt je hier ooit wat
Erik Nieuwenhuis

Hij debuteerde met Een gat in de lucht in 2010

Voor zover Michiel Gregorius zich kan herinneren, is er nooit iets mis geweest met zijn gezondheid. Hoe het dan komt dat hij nu gedeeltelijk verlamd zijn dagen in een zorginstelling slijt, is hem een raadsel. En zo heeft hij er nog wel een paar. Waarom mag hij geen contact hebben met de buitenwereld? Wat is het nut van al die onderzoeken en medische ingrepen die hij moet ondergaan? En wat is er toch met die Tibo? Een toonbeeld van efficiëntie, zeker, maar zou het voor iedereen niet beter zijn als ook die zich af en toen eens van zijn menselijke kant liet zien?


Vragen genoeg. Maar aan wie hij ze ook stelt, telkens stuit Michiel op een muur van ongemakkelijk stilzwijgen of mooipraterij. Na een reeks ongemakkelijke en soms ontluisterende incidenten gaat hij op zoek naar mogelijkheden om buiten de muren van de instelling weer een eigen leven op te bouwen. Dat confronteert hem met pijnlijke waarheden over zichzelf en over de maatschappij waarin hij leeft.

Van zijn hand verschenen vijf romans, een novelle en drie boeken met columns.
Verder schreef hij diverse reisgidsen, onder meer voor de ANWB.


ISBN 9789492754110 | Paperback | 224 pagina's | uitg. Brooklyn | 26 oktober 2019

[Dettie]

Citaat van de dag

“Ik kan niet door de Sarphatistraat lopen zonder te denken aan Nescio. Als ik langs de Dappermarkt fiets, denk ik altijd aan 'domweg gelukkig'.”

Erik Nieuwenhuis (1964-)

[Dettie]

Blauw of de kleur van blijdschap
Anke Scheeren

Zij debuteerde met De mooiste dagen zijn het ergst in 2009

‘Wat vind je zo mooi aan Mongolië, Egbert?’
‘Dat het er leeg is.’
‘Wat vind je zo mooi aan de leegte?’
‘Dat er niks is.’
‘Maar dan ben jij er ook niet meer.’
‘Ja.’

Onverwacht stuurt zijn baas de weinig ambitieuze Egbert Klein op missie naar Mongolië. Hij moet de inwoners van het uitgestrekte land overtuigen van de ongekende duurzame mogelijkheden die de wind en de leegte bieden. In Ulaanbaatar verandert hij noodgedwongen in een avonturier met een rolkoffer. Blauw of de kleur van blijdschap gaat over verlies en hunkering, over jezelf tegenkomen, juist wanneer je er niet naar op zoek was.


Anke Scheeren is schrijver en wetenschapper in de psychologie. Ze publiceerde verschillende korte verhalen en ontving daarvoor een schrijversbeurs van literair tijdschrift Hollands Maandblad. In 2009 verscheen haar roman De mooiste dagen zijn het ergst. Het boek werd lovend ontvangen en genomineerd voor de Opzij Literatuurprijs en de Selexyz Debuutprijs.


ISBN 9789492754110 | Paperback | 224 pagina's | uitg. Brooklyn | 26 oktober 2019

[Dettie]

Citaat van de dag

“De ochtend na zijn allereerste zoen verzon hij een vriendin. Een vriendin zou zijn moeder geruststellen. Geruststelling, vermoedde hij toen al, was wel het minste wat hij als zoon kon bieden.”

Anke Scheeren (1982-)
Citaat uit: Blauw of de kleur van blijdschap

[Dettie]

Het meisje en de geleerde
Gerdien Verschoor

Zij debuteerde met De draad en de vliegende naald in 2011

Een gravin, twee verloren Rembrandts en een wonderbaarlijke ontdekking. Een waar verhaal over kunst die sterker is dan oorlog.

In 1641 schilderde Rembrandt Het meisje en De geleerde, twee schitterende beeltenissen, respectievelijk van een jong meisje en een oude man. Ze sierden de wanden van grachtenpanden en paleizen en behoorden tot de geliefde schilderijen van de laatste Poolse koning. In de 18de eeuw kwamen ze in handen van de Poolse adellijke familie Lanckoronska. Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog raakten ze op drift. Iedereen dacht dat ze in het ongekende geweld verloren waren gegaan. En dan gebeurt er een wonder: vijf jaar na de val van de Muur schenkt de Poolse gravin Karolina Lanckoronska een grote collectie kunstwerken aan het Koninklijk Paleis in Warschau, waaronder de twee meesterlijke schilderijen van Rembrandt.

Gerdien Verschoor schetst in de voor haar zo kenmerkende expressieve stijl het verbijsterende en fascinerende verhaal van de omzwervingen van de twee schilderijen en vervlecht dat met het levensverhaal van de gravin.

Gerdien Verschoor (1963) is kunsthistoricus en directeur van CODART, een internationale netwerkorganisatie voor museumconservatoren van Nederlandse en Vlaamse kunst. Eerder werkte ze als cultureel attaché op de Nederlandse ambassade in Warschau, de stad waar De draad en de vliegende naald (2011) zich afspeelt. In januari 2014 verscheen De kop van Oskar Wronski.

ISBN 9789045037912 | Paperback | 320 pagina's | Atlas Contact | 22 februari 2019