Momenteel lees ik.....

[Dettie]

Het klinkt érg goed Renate, ik heb de cover al even bekeken en die is inderdaad ook heel aantrekkelijk.
Zou leuk zijn als je een bespreking wilt maken.

Dettie
gek op besprekingen

[Renate]

De cover is inderdaad heel mooi. Het trok me ook onmiddellijk naar dit boek, toen ik het in een winkel zag.

Ik moet eerst nog een flinke stapel CD's inschrijven en dan komen de besprekingen wel.

[Dettie]

ja hoor rustig aan!

Dettie

[Renate]

Hier zijn nog wat illustraties uit het boek te zien:
http://www.martijnvanderlinden.nl/okapi.html

Ik moet de besprekingen in ieder geval schrijven voor de boeken teruggaan naar de bibliotheek.

[Dettie]

Oh, die zijn écht heeeel eeruug mooi!
Heel apart ook.
Kan me voorstellen dat je enthousiast bent Renate.

Dettie

[Renate]

Ja, die tekeningen voegen echt iets extra's toe aan het boek. Aan de ene kant die heel realistisch getekende okapi, nou ja met muts en sjaal, en aan de andere kant die stripachtige okapi in het bestelbusje met 'Stem op de okapi'.

[berdine]

Ja, erg mooi die illustraties, met name de cover is prachtig! Kinderboeken zijn vaak heel mooi. Er is zoveel tekentalent in Nederland. Het verbaast me steeds weer omdat ik er zelf helemaal niks van terecht breng.

Ik lees momenteel Einde verhaal/End of story van Philibert Schogt en het is tot nu toe één en al eye-openers! Waarom een titel soms helemaal de lading niet dekt: de uitgever heeft het laatste woord en een titel moet goed verkoopbaar zijn. De vertaler mag dat tandenknarsend accepteren.
De hoofdpersoon in dit boek heeft een Canadese vader en een Nederlandse moeder. Hij spreekt twee talen vloeiend, nou ja: hij heeft veel moeite moeten doen om de Engelse woorden op zijn Nederlands uit te spreken, omdat zijn omgeving anders vindt dat hij overdrijft. Nooit bij stil gestaan.
Ook het feit dat een woord in de verschillende talen een andere gevoelswaarde kan hebben, zelfs als die talen je allebei eigen zijn, heb ik nooit echt beseft. En ik heb pas een pagina of 50 gelezen!
Op het moment worstelt de Nederlandse vertaler met zijn Canadese andere ik, die liever hun memoires wil schrijven. De Nederlander heeft al lang genoeg de boventoon gevoerd, nu doet de Canadees zich gelden. Ik schiet regelmatig in de lach. Wordt vervolgd.

[Renate]

M'n vader is nu bezig in 'Stem op de okapi'. Hij vindt het geen boek om achter elkaar uit te lezen. Dat is iets dat ik eigenlijk maar met weinig boeken heb.
We hadden het er vanmorgen nog even over. Het stuk over het vangen van de eerste okapi's is eigenlijk heel ontroerend en ook wel triest, omdat de dieren zo ongelofelijk kwetsbaar blijken te zijn. Dat geeft ze dan misschien ondanks hun formaat een grote aaibaarheidsfactor. Ze zijn heel schuw en verlegen en daarmee lijken ze op mijn kat.

[berdine]

Ik heb een keer diep ademgehaald en ben begonnen in "De welwillenden" van Jonathan Littell. Het boek heeft bijna 1000 blz. en de pagina's staan vol. Nauwelijks een nieuwe alinea of een witregel te vinden. De schrijfstijl is zorgvuldig en bedaard. En dit is de beschrijving: De welwillenden is het verslag van Max Aue, een SS'er die tot in de hoogste rangen opklimt en minutieus vertelt over de cruciale rol die hij heeft gespeeld bij de Endlösung der Judenfrage. De welwillenden heeft internationaal veel losgemaakt, is bejubeld en vergeleken met Oorlog en vrede van Tolstoj en Claude Lanzmanns film Shoah.

[Dettie]

Ik vind het knap dat je het aandurft! bijna 1000 bladzijden, hoe hou je het vast (niet denk ik) Ik ben dan altijd bang dat er enorm uitgebreid verteld wordt, uitgeweid wordt, daar heb ik een erge hekel aan heb ik gemerkt.

Dettie

[Marjo]

Ik was ooit begonnen, maar vond het te gruwelijk.

[berdine]

Ik hou het inderdaad niet vast, dat is geen doen. Ik gebruik mijn bookseat. Maar zelfs daarvan kan de klep, om de pagina's open te houden, het niet aan. Hij doet dus enkel dienst als een soort kussen.
Te dik hoeft niet altijd té uitgebreid te zijn, kijk maar naar Lelieblank, scharlakenrood.
Ja ik heb gehoord dat het gruwelijk is. Er werd me ook verteld dat het toch leest als een trein. De recensies waren goed en dus had ik het op mijn lijst gezet. Ik was het al eens tegengekomen op een boekenmarkt, maar schrok toch van het formaat en die brei van woorden. Nu kwam ik het weer tegen, voor 1 euro! Toen moest ik echt beslissen: nú kopen of van mijn lijst schrappen. Ik heb het eerste gedaan en het ligt al een aantal weken naar me te staren. Gisteren een heel dun boekje uitgelezen en ter compensatie nu maar de dikste gepakt....

[Renate]

Dat is een aardig boekwerk.

Ik worstel me nog steeds langzaam door het eerste deel van een drie-delige Beatles biografie (De ander 2 delen moeten nog verschijnen) en dat eerste deel bevat 1698 pagina's in 2 banden, maar dat is inclusief voetnoten en een register.

[berdine]

Over boekwerk gesproken...

[Renate]

Ja, het is een stuk in m'n huishouden en dan ook nog in het Engels. Het was wel wat duurder dan 1 euro, maar ik kreeg het van m'n vader voor m'n verjaardag. Als m'n vader lang genoeg leeft, zal ik de andere delen ook nog wel krijgen, tenzij Mark Lewisohn (de auteur) zo lang over het schrijven doet, dat dit niet mogelijk is. M'n vader is nu hij bijna 87 jaar is, nog steeds behoorlijk gezond, maar ja, de jaren gaan natuurlijk wel tellen. Ik zou me ook geen raad weten als hij er niet meer is. Of ik dan zelf nog veel behoefte heb om te wachten tot de boeken verschijnen, weet ik niet.

[berdine]

Eh...Renate, misschien moet je je vorige bericht enigszins anders formuleren. Uit de laatste regel blijkt dat je het niet zo bedoelt als het er staat.

[Renate]

Ik dacht dat ik deze reactie al geplaatst had, maar niet dus.
Ik had ook wel het idee dat m'n oorspronkelijke woorden misschien anders uitgelegd zouden kunnen worden dan ze bedoeld waren, maar ik wist niet goed hoe het anders te formuleren. Ik heb het een en ander nu dus maar gewijzigd.

[berdine]

Ik denk dat je het nu wel goed onder woorden heb gebracht. Pff, dat is een hele leeftijd. Dan ga je je er inderdaad wel op voorbereiden, maar je weet het nooit. Je mag hem misschien nog wel 10 jaar houden! Ik duim voor je!

[Renate]

Inmiddels uit:
Sven Nordkvist - Pettson gaat kamperen
Siegfried Lenz - Een dure grap en andere dorpse verhalen
En nu lees ik: Met een cello door Siberië
Het onderwerp van dit boek is wel interessant, maar ik vind de manier waarop het verhaal verteld wordt wat gekunsteld overkomen. Grote delen van het verhaal worden door het onderwerp (de celliste Lise Christiani) in de 'ik'-vorm verteld, waarin ook fragmenten van haar brieven zijn verwerkt, die door inspringen aangeduid worden. Het een en ander wordt afgewisseld met stukken over haar cello. Daarnaast zijn er de nodige voetnoten, die naar kranten-artikelen, websites en dergelijke blijken te verwijzen, terwijl er bij sommige voetnoten ook stukken in het Russisch in cyrillisch schrift zijn geplaatst, waar je als lezer dus helemaal niets aan hebt.

[Renate]

Tja, ik hoop ook dat m'n vader nog lang blijft leven. Zo lang z'n gezondheid en z'n geestelijke gesteldheid ook maar goed blijven. Geduld is helaas namelijk niet mijn sterkste kant.

[berdine]

Goed oefenen dan maar Renate. Voor zo'n lieve vader moet je dat over hebben!

[Renate]

Ik doe m'n best, maar helaas lukt dat niet altijd. Ik ben helaas geen gemakkelijk mens, niet voor mezelf en niet voor anderen. M'n ouders merkten vroeger wel op dat ik een gebruiksaanwijzing had, maar dat die niet mee was geleverd.

[berdine]

Van het naargeestige dorp van Philippe Claudels Brodeck meteen overgegaan naar een zelfde soort dorp in "Oogst" van Jim Crace. Zoals zo vaak zijn opeenvolgende boeken op de een of andere manier aan elkaar gelinkt......

[Marjo]

Raar hè!! Heb jij dat nou ook! Er is altijd iets dat ze gemeen hebben...

[berdine]

Het zal wel toeval zijn. In dit geval is het niet alleen een zelfde soort dorp, maar ook de verteller van het verhaal is iemand die niet in het dorp geboren is en meer onderwijs heeft gehad dan de dorpelingen. Ook hier worden vreemdelingen argwanend bekeken.
Ooit las ik er eens twee na elkaar die zoveel elementen gemeen hadden, dat ik achteraf de verhalen door elkaar meng.