Hoor je een stem tijdens het lezen?

[Grada]

Neuh, ik vind het helemaal niet erg dat we afdwaalden... maar jij bent de beheerster van de site, dus...
En zeker gaat het ergens over!

Hahahha... als je dat allemaal zo voor je ziet, begrijp je pas goed hoe onwaarschijnlijk zo'n verhaal is!

Ik heb Aanpakken! van Sophie Kinsella wel met plezier gelezen.
Dat is ook chicklit. En ik vind het best wel aardig.
Natuurlijk krijgen precies die twee een relatie met elkaar die aan het begin elkaars bloed wel kunnen drinken... Verder barst de plot van de onwaarschijnlijkheden... Maar door de stijl heb ik er wel van genoten. Ze is wel verfrissend over vrouwen en hun levens, gevoelens, gedrag en 'geheimen'.
Alleen heb ik wel het gevoel dat ik met dat ene boek het genre ook meteen wel helemaal gehad heb...
En dat vind ik dan weer geen goed teken, zeg maar.

groetjes,
Ariadne

[Marjo]

Dat is ook weer erg subjectief..
Jullie noemen nu voorbeelden van dingen die objectief gezien slecht zijn. Maar ik kan me het boek niet heugen dat ik las en dat slecht 'was'..ik denk eigenlijk dat het dan de uitgever niet voorbij komt?
Spel- en taalfouten, dat vind ik wel slecht, maar dat wil nog niet zeggen dat het verhaal slecht is. De redacteur wel..
Maar al heb ik dan geen boeken gelezen die slecht waren, ik heb er wel in handen gehad die ik slecht vond. En dan kan dat best aan mij liggen. Meestal is dat dan omdat ik ze niet kan volgen. Warrig, kromme taal, te veel persoons- of tijdswisselingen. Hm, nu heb ik het toch over stijl geloof ik..
Want boeken die ik niet kan volgen omdat ik er met mijn intellect niet bij kan, ja, die kan ik niet eens beoordelen..

[willemjansen]

"De perceptie van literatuur als bovennatuurlijk gegeven":

Titel mijner nieuwe proefschrift.

Het is allemaal ingegeven door een derde entiteit, ja ik zeg het maar, daar ben ik achtergekomen, er is de lezer, het boek en dan nog iets.

Dat iets behoeft nog wel enig nader onderzoek, helemaal preciezeren lukt me nog niet. Nee het is niet de ziel, en overigens schiet je daar ook niks mee op.

Kortom dat u stemmen beelden of wat dan ook meemaakt, dat is van wege dat derde dingetje, het enige wat u hoeft te doen is u er open voor te stellen.


Nieuwe vraag (met permissie)

Lezen linkshandigen anders dan rechtshandigen en dan niet qua vasthouden van het boek

[Inge]

Wat spontaan in mij opkwam: rechtshandigen lezen van links naar rechts en linkshandigen van rechts naar links....
Nee, alle gekheid op een stokje.... 'k zou niet weten wat ik daar moet op antwoorden want 'k begrijp maar half wat je bedoelt....
Zou er daarin dan ook een verschil zijn denk je? Hier heb ik wel geen materiaal om te vergelijken..... Ik ben rechtshandig, mijn man is linkshandig maar die leest niet
Of zou dat het zijn linkshandigen lezen niet

Inge

[willemjansen]

Ik heb ook geen idee, want ik kan alleen maar een beetje schrijven.

Lezen vindt in 1 hersenhelft plaats of in allebei, wat lezen dan ook mag zijn. Linkshandigen zijn op een aantal punten anders dan rechtshandigen.

Ook hun hersenhelften steken anders in elkaar, dat beinvloed dan mogelijk ook weer het lezen.

(Ik moet maar hersenonderzoeker worden, misschien bereik ik dan wel wat)

[Marjo]

Enig idee hoe je daar achter moet komen Willem?
Mijn dochter is links en leest.. hoe weet ik nu of zij anders leest dan ik..

[Inge]

Dat is een beetje het raadsel wat wij hier al jaren met ons dochter hebben. Zij is slechtziend sinds de geboorte. Zij kan ons niet uitleggen hoe weinig ze ziet want voor haar is dat normaal en wij kunnen haar niet uitleggen "hoe goed wij wel zien" want dat ziet zij toch niet
Hoe kun je nu begrijpbaar maken hoe linkshandigen en rechtshandigen lezen????? Ik weet zelf niet hoe ik als rechtshandige lees.... Normaal zou ik zeggen maar wat is normaal????
Om eerlijk te zijn, Willem, zijn dat dingen waar ik tot nu toe zelfs niet bij stilgestaan heb. Niet van die stemmen (want ik dacht dat iedereen dat had ) en nu nog minder over het feit of linkshandigen anders lezen dan rechtshandigen.
Ik vind het gewoon fantastisch dat je gewoon al op zo'n dingen komt.

Ik denk dat ik je het antwoord schuldig zal moeten blijven over links of rechtshandig. Maar ben wel benieuwd of anderen iets opgevallen is.

Inge

[willemjansen]

Inge, Marjo

Goed blijven slapen hoor, het heeft helemaal geen belang die vragen van mij.

"Heeft links/rechtshandigheid invloed op het lezen, dan wel de interpretatie van literatuur"

Kan geen kwaad daar over na te denken, maar we schieten er geen moer mee op.

Piepers zijn er niet eerder gaar als we het weten, treinen blijven vertraagd.

[Inge]

Zal daarom geen slaap laten hoor Eigenlijk zouden we meer bij dingen die wij "normaal" vinden moeten stilstaan. Daarom vind ik het zo boeiend. Wat is voor mij normaal en wat is normaal voor een ander?
En nee de treinen zullen daardoor niet plots op tijd beginnen rijden als we het antwoord op die vragen weten. Denk zelfs dat er niet 1 antwoord is....Maar zo leer je wel eens kijken door de ogen van een ander.

Inge

[Marjo]

Las vanmorgen in de krant dat linkshandige mensen eerder intuïtief reageren in vergelijking met rechtshandigen.
Zou dat dan bij lezen ook zo zijn?
Niet direct intuïtief misschien, maar toch met een ander soort aandacht..
Willem, tijd voor een gedegen onderzoek!

[Grada]

Nou, mijn dierbare echtgenoot is linkshandig, maar hij heeft de intuïtie van een baksteen.....
Terwijl ik zeeeeeeeeeerrrrrr intuïtief ben als rechtshandige.....

Ariadne

[Marjo]

Klopt ook al weer niet dus..
Wat leer je nu eigenlijk nog uit een krant?

[Inge]

Gaat men er niet vanuit dat linkshandigen creatiever zijn?
Creatiever lezen hoe doe je dat?
Komt hier dat beelden of stemmen horen niet aan te pas?
Zou daar het verschil zitten?????

Inge

[Dettie]

Ik ben Dettie, ik ben rechtshandig en zie beelden bij het lezen en volg mijn intuïtie.

Dettie

[Inge]

Lap, ook niet ik ben rechtshandig en ik hoor stemmen en zie beelden???? Bijna schizofreen

Inge

[Grada]

[Roel]

Hoi Ariadne en anderen,

Wat bedoel ik met de uitspraak dat alle wereldliteratuur transcendent is?
Daarmee bedoel ik mee dat alle geslaagde wereldliteratuur voorbij de grenzen van tijd en ruimte gaat.
Concreet wil dat zeggen dat een verhaal wat je aan het lezen bent, direct verbonden is met andere tijden. Dat je bv een verhaal leest dat zich afspeelt in de jaren vijftig, maar dat je associaties krijgt met bv de 16de eeuw. Dat zijn de lagen die in wereldliteratuur zijn aan te treffen.
Die lagen zijn transparant, waardoor tijdens het lezen als het ware door die lagen heen kijkt tot zelfs in een andere tijd. Dat is voor mij zondermeer het allerboeiendste aan wereldliteratuur, dat het voorbij de enggeestige hokjes gaat, dat het voorbij categorieën en labels gaat. Alleen hebben we die categorieën en labels nodig om een algemeen beeld te krijgen, maar ze zullen echter nooit de ongrijpbare literatuur vangen.

Groeten,
Roel

PS Misschien wel het beroemste voorbeeld van transcendentie is het mariakaakje van Marcel Proust, dat hem door de smaak terugbrengt in de tijd naar zijn jeugd, maar het kan ook naar tijden ver voor iemands geboorte.
Ik heb een tijdje terug een boek gelezen van Stanislav Grof, dat heet The holotropic Mind. Daarin wordt transcendente meditatie (TM) als therapie toegepast. Mij fascineren deze bijzondere bewustzijnsstaten enorm. Iets dat wij in het westen vaak afdoen als onzin, terwijl dit heel normaal is in het Oosten en dagelijkse praktijk.

Ha Roel,

Ik ken de volgende betekenissen van 'transcendent':

1. bovenzinnelijk, buitenzintuigelijk
2. hetgeen bestaat boven en buiten de wereld (bijv. God is transcendent)
3. niet te bepalen door een wiskundige berekening

Leg eens uit hoe je dat dan ziet met de wereldliteratuur.

:) Ariadne

[Grada]

Ha Roel,

Excuus dat ik hier niet eerder op teruggekomen ben. Het is langs me heengegaan op de een of andere manier.

Wat bedoel ik met de uitspraak dat alle wereldliteratuur transcendent is?
Daarmee bedoel ik mee dat alle geslaagde wereldliteratuur voorbij de grenzen van tijd en ruimte gaat.
Concreet wil dat zeggen dat een verhaal wat je aan het lezen bent, direct verbonden is met andere tijden. Dat je bv een verhaal leest dat zich afspeelt in de jaren vijftig, maar dat je associaties krijgt met bv de 16de eeuw. Dat zijn de lagen die in wereldliteratuur zijn aan te treffen.
Die lagen zijn transparant, waardoor tijdens het lezen als het ware door die lagen heen kijkt tot zelfs in een andere tijd. Dat is voor mij zondermeer het allerboeiendste aan wereldliteratuur, dat het voorbij de enggeestige hokjes gaat, dat het voorbij categorieën en labels gaat. Alleen hebben we die categorieën en labels nodig om een algemeen beeld te krijgen, maar ze zullen echter nooit de ongrijpbare literatuur vangen.

Ik ben het hier voor de volle honderd procent mee eens!

Alleen heb ik er een ander woord voor, namelijk 'universeel'.
Alle wereldliteratuur is universeel, zou dus mijn formulering van jouw bewering geweest zijn.
Bij het woord 'transcendent' heb ik het gevoel dat ik in spirituele zoniet godsdienstige regionen ben aangeland, en dat heeft met de wereldliteratuur voor mij niets van doen.

groet,
Grada
(of haar alter ego Ariadne?)

[sunlarmo]

Wat betreft dat lezen voor links- en rechtshandigen. Mijn lief studeert logopedie/audiologie. Ik zal eens horen of die logopedisten geen antwoord weten op die vraag

[Roel]

Hoi Grada,

Ik weet ook waarom! Jij was net met vakantie!! Dat is een zeer geldig excuus.
En probeer dan maar weer eens te herinneren waar je iets bepaalds hebt geplaatst! Als je twee weken later of zo terugkeert.

Ik drong hier een beetje op aan, omdat ik hetzelf razend interessante materie vind.

Ik ben zelf romanticus, zoals je al hier hebt kunnen merken en ontdek deze dingen vaak intuïtief. Ik wist niet van tevoren dat dit een zuiver romantische opvatting was/is, totdat ik het afgelopen weekend bij Safranski over de Duitse romantiek las.

Universeel is een mooi en treffend woord, alleen gaat voor mij gaat transcendent nog dieper. Transcendent gaat boven het universeel culturele uit, omdat het betrekking heeft op andere bewustzijnstaten. Zo voel ik het zelf tenminste. Bij Pascal Mercier trof ik dat transcendente ook aan, die overgangsstaat, waar je als lezer in meegenomen wordt. Je gaat als het ware over van het vertrouwde naar het onbekende. Dat Mercier dat met zij proza wist te bewerkstelligen, vormt voor het bewijs dat hij tot de grote schrijvers behoort. Een aantal momenten in die vervallen school, zou ik duidelijk transcendent willen noemen. Die momenten waar Mercier even het contact verliest met de moderne tijd en geheel overgaan is naar een tijd die persoonlijk niet heeft meegemaakt.
Spiritueel kan trouwens ook a-religieus zijn. Ik ben zelf niet gelovig, maar wel spiritueel.

Groeten en lees ze,

Roel

Ha Roel,

Excuus dat ik hier niet eerder op teruggekomen ben. Het is langs me heengegaan op de een of andere manier.

Wat bedoel ik met de uitspraak dat alle wereldliteratuur transcendent is?
Daarmee bedoel ik mee dat alle geslaagde wereldliteratuur voorbij de grenzen van tijd en ruimte gaat.
Concreet wil dat zeggen dat een verhaal wat je aan het lezen bent, direct verbonden is met andere tijden. Dat je bv een verhaal leest dat zich afspeelt in de jaren vijftig, maar dat je associaties krijgt met bv de 16de eeuw. Dat zijn de lagen die in wereldliteratuur zijn aan te treffen.
Die lagen zijn transparant, waardoor tijdens het lezen als het ware door die lagen heen kijkt tot zelfs in een andere tijd. Dat is voor mij zondermeer het allerboeiendste aan wereldliteratuur, dat het voorbij de enggeestige hokjes gaat, dat het voorbij categorieën en labels gaat. Alleen hebben we die categorieën en labels nodig om een algemeen beeld te krijgen, maar ze zullen echter nooit de ongrijpbare literatuur vangen.

Ik ben het hier voor de volle honderd procent mee eens! :D

Alleen heb ik er een ander woord voor, namelijk 'universeel'.
Alle wereldliteratuur is universeel, zou dus mijn formulering van jouw bewering geweest zijn.
Bij het woord 'transcendent' heb ik het gevoel dat ik in spirituele zoniet godsdienstige regionen ben aangeland, en dat heeft met de wereldliteratuur voor mij niets van doen.

groet,
Grada
(of haar alter ego Ariadne?)

[Gast]

Haha, ik vond dit zo een grappige topic, dat ik het toch even nieuw leven wou inblazen. "Hoor je een stem..."

Mm, nee eigenlijk totaal niet.
Maar ik zie het boek wel als een film die voor me afspeelt. Alle verschillende mogelijke plaatsen die in het boek voorkomen, zie ik voor me. Zo kan ik ook het verhaal beter onthouden, als ik wat langer over een boek doe en dus telkens de draad weer moet opnemen.

Speelt het zich in de middeleeuwen af, dan zie ik de mensen in armzaligen donkere kleding (of lompen) rondlopen, in vieze straatjes,....

Of in het hoge noorden met dikke pakken sneeuw....

Ach ja, die fantasie....