Een magistrale monoloog ( weeral “m’s”),
een monoliet,
geen seizuren, geen inslagsporen, geen onafgewerkte binnenzijde.
En waar geen menselijk licht of oog bij kan,
waar de gloed slechts vermoedbaar is,
daar kan je het ruwe erts rechtstreeks betasten,
met je ene vrije hand,
want de andere hand heb je nodig om voor je openvallende mond te houden.
Dat is mijn reactie in verrukking uitgedrukt.
Waar waar waar zijn er nog boeken van Marai ?
mmmmmmmmmm...
Wat geweldig Jom dat je boek M.... vond! Ik hoopte al dat je het mooi zou vinden maar dat weet je nooit zeker.
Persoonlijk vond ik Gloed het beste boek van Marai.
De opstandigen is heel anders geschreven
De gravin van Parma is pas op het eind van het niveau van Gloed
De erfenis van Ezster is ook mooi maar ook weer heel anders dan Gloed.
De rest van zijn boeken moet ik nog lezen.
Groet Bernadet
