Amerikaanse student wil waarschuwing op romankaft

[Dettie]

Amerikaanse student wil waarschuwing op romankaft

Studenten van verschillende Amerikaanse universiteiten hebben verzocht waarschuwingsstickers op romans aan te brengen die bij lezers heftige reacties zouden kunnen ontketenen: een zogenaamde ‘trigger warning’.

lees verder http://www.nrc.nl/boeken/2014/05/22/ame ... romankaft/

Dettie

[Marjo]

Wat een quatsch...

[Renate]

Waar gaan we heen?
Eerst waarschuwingen op platenhoezen voor explicit lyrics en nu waarschuwingen op boeken?
Je zou bijna zeggen: "Rare jongens, die Amerikanen"

Hoewel, was er in Groot Brittannië niet wat ophef over een presentatrice van een kinderprogramma die een deel van haar arm miste, hetgeen shockerend zou kunnen zijn voor de kinderen?

[Lezer100]

Helaas, maar het komt weer maar eens van de Verenigde Staten van Amerika (zonder racistisch te willen zijn !). Geen verdere commentaar.

[Dettie]

Ik begrijp eigenlijk niet wat er zo op tegen is.
Soms zit ik nietsvermoedend te lezen en krijg ineens dingen te lezen die ik helemaal niet wil lezen.
Ik ben zelfs wel eens een paar dagen beroerd van een boek geweest.
Niet iedereen staat even sterk in zijn schoenen dus wat is er op tegen om mensen te waarschuwen?

Die Leiden des jungen Werthers veroorzaakte veel zelfmoorden en zo zijn er wel meer boeken geweest die akelige dingen
veroorzaakten. Waarom is het quatsch, of rare jongens die Amerikanen? Kunnen jullie wat specifieker zijn? Waarom vinden jullie dat?

Dettie

[Renate]

Ik vind het toch wat overdreven. Over het algemeen oriënteer je je toch voor je een boek gaat lezen. Ik houd niet te veel van boeken over verliefde mensen, dus die probeer ik te vermijden. Boeken met mensen die werk hebben, kunnen ook frusterend zijn, maar goed, daar ontkom je niet aan. Het aanhoren van gesprekken van mensen kan mij ook kwetsen, moet ik mensen dan maar de mond snoeren?

[Inge]

Ik begrijp je reactie Dettie maar ook ik vind het "zever".
Moet er dan bij alles gewaarschuwd worden? Bij ieder tvprogramma, bij ieder boek, bij iedere film?
Dan zullen ze ook moeten gaan waarschuwen bij het op straat komen want dan kun je ook dingen zien die je beter niet ziet. (een dode kat bv. want daar wordt ik dan weer heel misselijk van)
Nee voor mij hoeft het niet.
Oke... Ik neem als voorbeeld "Het Parfum". Er zijn daar passages, als je die leest en je inbeeld wat er staat dan wordt je inderdaad gewoon misselijk.
Moet ik daarvoor gewaarschuwd worden? tja dan is de "verrassing" eraf, dan is de clou weg...
En het gaat hier over dingen die ik in mijn eigen hoofd projecteer.
En als ik een thriller of zo neem dan weet ik in feite al wat er kan in staan. In een thriller gaat het niet over zeemzoete dingen. Dus ben je in principe al gewaarschuwd.

[Dettie]

oei dit wordt moeilijk uitleggen. Het gaat ook niet over zoals bij "Het parfum" wat hij doet. Dat boek is duidelijk fantasie.
Het gaat naar mijn idee over psychologische romans die zo dicht bij de realiteit zitten dat ze mensen op ideeën, negatieve gedachten kunnen brengen die ze nu niet hebben.
Sommige boeken zijn zo expliciet in een geest van iemand geschreven, dat mensen die toch al niet sterk in hun schoenen staan of een heel akelige tijd doormaken juist door zo'n boek helemaal in de war raken omdat in boeken mensen in een zelfde situatie iets heel specifiek gaan doen wat erg uitvergroot wordt. Als je toch al een rottijd doormaakt ben je daar extra gevoelig voor. Dan vind ik een een korte waarschuwing wel op zijn plek.

Ik moet trouwens steeds denken aan de pakjes sigaretten waarop staat dat roken schadelijk voor de gezondheid is. Hele massa's mensen roken stug door maar er zijn ook een grote groep mensen dien zich daardoor wel bewuster zijn geworden. Een waarschuwing dat een boek mogelijk schadelijk kan zijn heeft volgens mij hetzelfde effect. Mensen weten wat ze kunnen verwachten/tegenkomen en het is dan aan hun de keus, toch lezen of niet. Ik zie niet wat daar verkeerd aan is.

Dettie

[Inge]

De boeken zouden lezers die ervaringen hebben met bijvoorbeeld racisme, geweld of zelfmoord van hun stuk kunnen brengen.

En dan ook iedereen die "ervaring" heeft met (v)echtscheiding, werkloosheid, ziekte, noem maar op...

Ik bedoel maar... er is altijd wel iemand die door een detail van hun stuk te brengen zijn...
Voor mij hoeft het niet. Ik lees de korte inhoud wel en als ik in een boek iets tegenkom dat me echt niet aanstaat dan leg ik het boek weg...
Ja ik heb al boeken gelezen waar ik van huiverde, waar ik dagenlang mee in mijn maag zat...
Weet je nog dat boek van die jongens die oorlog wilden voeren? Ik kom (weer) niet op de titel. Dagenlang heb ik daarmee in mijn hoofd rondgelopen.
Ik heb ooit nog een boek gelezen... de titel was iets van "Naar afghanistan komt God alleen om te huilen". Ook daar was ik dagenlang misselijk van. Het boek van dat Engelse koppel dat kinderen ontvoerde,.... (ik kan er zomaar een hele reeks opnoemen)
MAAR.... bij deze boeken vertelt de korte inhoud al waar het over gaat... Je weet al waar je aan begint ik hoef dus niet nog eens extra gewaarschuwd te worden

[Lezer100]

Ik heb zo iets van, als er een waarschuwing opstaat, zou ik het boek dan nog lezen ? En waarom een waarschuwing op een boek, en op een ander niet ? Dat is al even subjectief als de interpretatie van het betreffende boek. Bovendien staat het mij als volwassene toch nog altijd vrij een boek te lezen, waarschuwing of niet. Trouwens, wie moet dan die waarschuwingen gaan schrijven ? Gaan wij terug naar de middeleeuwen, of zelfs recentere tijden, waarbij bepaalde boeken gewoon verboden waren voor bepaalde bevolkingsgroepen ? Ik bedank echt wel voor een nieuwe inquisitie. Persoonlijk vind ik dat wat nu op de rugkant van het boek staat, meer dan voldoende om mij een oordeel te vormen in mijn keuze.

Tot wat leidt trouwens een regulerende overheid, die pretendeert preuts te zijn ? Moeten wij nu ook terug preuts worden in onze boekenkeuze ? Kijk maar even naar het land waar dit idee vandaan komt (zoals hierboven aangestipt, geen verdere commentaar) in een andere, niet nader genoemde industrie.

[Dettie]

De waarschuwing (trigger warning) is voor mensen die een traumatische ervaring hebben gehad. Dat kan zijn mishandeling, verkrachting, geweld etc. Als zij nietsvermoedend een boek lezen dan kan dat de trigger zijn dat ze weer helemaal terug naar af gaan, ze krijgen weer al die vreselijke herinneringen, weer nachtmerries, weer angst etc. Lang niet alle flapteksten geven dit soort zaken weer. Bovendien is het voor mensen zonder die vreselijke ervaringen alleen maar een verhaal dat ze lezen, zonder al die vreselijke beelden en herbelevingen.
Als je gewaarschuwd bent kun je altijd op dat moment zelf besluiten of je goed genoeg in je vel zit om het aan te kunnen, maar zonder waarschuwing val je er zomaar in met alle gevolgen van dien.
Ik zie het niet als een inquisitie of iets dergelijk.
Bij films hebben ze toch ook icoontjes waardoor mensen gewaarschuwd worden dat er bijvoorbeeld veel geweld of heftige se.ksscènes e.d. in zitten. Waarom is dat niet erg en bij een boek wel?

Dettie

[Lezer100]

Dit thema maakt duidelijk heel wat los. Ook al is die trigger alleen bedoeld voor laat ons zeggen "onderwerpsgevoelige" lezers, hij blijft er voor iedereen. En dan blijf ik bij mijn opmerking over wie dit nu moet gaan bepalen, wat in die trigger staat, en bij welk boek. Big Brother ? Dit blijft voor mij een heel subjectief gegeven. Zo zouden lezers ook heel wat kunnen mislopen. Tenslotte wordt geweld, zelfmoord, ... door iedereen anders ervaren. Na het lezen van "Das Leiden des jungen Werthers" moest je nu echt ook geen zelfmoord gaan plegen. Niemand, en al zeker de auteur niet, vroeg dit. Ervaringen blijven individueel geladen.

De kwestie bij films is natuurlijk al heel lang ingeburgerd, de mens is ondertussen heel wat mondiger geworden, en wil misschien ook niet meer zo betutteld worden.

Tot slot. Als deze trigger er ooit komt, zullen we die waarschijnlijk toch slikken, want het zal voor ons algemeen wel gevoelen zijn.

[Dettie]

ik bedoel dit Lezer100, net als bij de film icoontjes. Het is gewoon informatie.

zie: http://mens-en-samenleving.infonu.nl/pe ... bolen.html

Dan weet je wat je te wachten staat en kun je er bewust voor kiezen en niet zomaar een heel akelig verhaal op je dak krijgen. Zo erg is dat toch niet?
Bij een film wordt toch ook door mensen bepaald welke icoontjes die meekrijgt, waarom mag dat bij een boek niet?

Dettie

[Inge]

2 opmerkingen nog:

Hoeveel mensen kijken nog écht naar die tekentje die bij films staan? Als het voor kinderen is ok maar de meeste volwassenen selecteren de films op andere criteria volgens mij

Het kan ook een omgekeerde invloed hebben: Op games staan die dingen ook (PC, Playstation,...) De reactie van mijn zoon (en nog andere gamers) als er vechten enz opstaat maakt dat de game interessanter.... Op heel veel van de games staat er ook een leeftijdsindex... volgens veel tieners totaal verkeerd want de meeste zijn +18 terwijl de meesten die games al spelen aan 15-16... Net door doordat het "verboden" is is het aanlokkelijker
En ik weet dat er nu zal gezegd worden dat het over romans gaat voor volwassenen en niet over games. Ik wil enkel zeggen dat er misschien mensen zijn die dan speciaal voor de icoontjes bepaalde boeken gaan lezen en andere boeken gewoon geen kans geven.

En oke, ik moet toegeven dat je niet altijd op de flaptekst kunt voortgaan. Ik dat ook dat "de zigeunermadonna" spannend zou zijn. Is dus absoluut niet spannend en ik was er een beetje door teleurgesteld. Een icoontje ging me misschien van die teleurstelling behoed hebben