Arthur Japin: De zwarte met het witte hart
Voor de tweede keer gelezen en met net zoveel plezier als de eerste keer.
Japin behandelt hier een periode in onze geschiedenis die we liever zouden vergeten: na de afschaffing van de slavernij, midden 19e eeuw, werden uit West-Afrika nog steeds zwarten weggevoerd, nu werden ze zogenaamd als soldaat te werk gesteld, officiëel tegen een loon, maar in feite kregen ze niets.
Marjo
Helaas is het verslag verdwenen
Arthur Japin - De zwarte met het witte hart
Arthur Japin - De zwarte met het witte hart
Laatst gewijzigd door Dettie op 14 Jul 2005, 22:46, 3 keer totaal gewijzigd.
Wat een mooi artikel Marjo!
Dit boek wil ik al heel lang lezen en na jouw verhaal helemaal.
Ja wat in triest dat mensen zo gebruikt worden, en nog steeds! het lijkt me vreselijk een bezienswaardigheid te zijn.
Toen ik 16 was ben ik naar Mallorca geweest en daar ontmoette ik 3 Amerikanen, een van hen was een neger. Ik heb echt met verbijstering zitten kijken hoe mensen op hem reageerden. Ze bleven stil staan en gaapten hem aan, ze vroegen of ze hem even aan mochten raken om te kijken hoe zo'n huid nu voelde. Ze keken daarna naar hun handen in de verwachting dat ze zwart zouden zijn. Het was echt heel erg. Het leek wel een attractie!
Die jongen voelde zich ook heel vreselijk en moest nog wel een jaar blijven want hij zou samen met die andere twee les gaan geven op een internationale school. Ongelooflijk he hoe mensen kunnen reageren!
Bernadet
Dit boek wil ik al heel lang lezen en na jouw verhaal helemaal.
Ja wat in triest dat mensen zo gebruikt worden, en nog steeds! het lijkt me vreselijk een bezienswaardigheid te zijn.
Toen ik 16 was ben ik naar Mallorca geweest en daar ontmoette ik 3 Amerikanen, een van hen was een neger. Ik heb echt met verbijstering zitten kijken hoe mensen op hem reageerden. Ze bleven stil staan en gaapten hem aan, ze vroegen of ze hem even aan mochten raken om te kijken hoe zo'n huid nu voelde. Ze keken daarna naar hun handen in de verwachting dat ze zwart zouden zijn. Het was echt heel erg. Het leek wel een attractie!
Die jongen voelde zich ook heel vreselijk en moest nog wel een jaar blijven want hij zou samen met die andere twee les gaan geven op een internationale school. Ongelooflijk he hoe mensen kunnen reageren!
Bernadet
En ik dacht nog wel dat dit boek al lang bekend was. Heb je er niet ooit ook een item over gehad Bernadet?
En dat verhaal van jou, daaruit blijkt maar weer dat het altijd een actueel boek zal blijven al behandeld het een stukje van de geschiedenis. Je kan je toch eigenlijk niet voorstellen dat ook in deze tijd nog zo gereageerd wordt op een mens met een andere kleur..
Marjo
En dat verhaal van jou, daaruit blijkt maar weer dat het altijd een actueel boek zal blijven al behandeld het een stukje van de geschiedenis. Je kan je toch eigenlijk niet voorstellen dat ook in deze tijd nog zo gereageerd wordt op een mens met een andere kleur..
Marjo
Mijn moeder heeft me vertelt dat ik vroeger altijd praatte over de zwarte negers. Ik heb zitten bedenken dat degene die hier al lang zijn misschien witte negers zijn?
Ik weet het, flauw van mij
maar ik heb nooit geloofd dat als je een "zwarte neger" aanraakt dat je dan ook "vuil" wordt.
groetjes inge
Ik weet het, flauw van mij
maar ik heb nooit geloofd dat als je een "zwarte neger" aanraakt dat je dan ook "vuil" wordt.
groetjes inge
Nee hoor marjo, het boek is wel eens genoemd door Lizzy geloof ik, dat ze dat in haar vakanie gelezen had, maar echt een item, nee.
Ga vanavond naar de bib op zoek naar al je genoemde boeken!
Nee Inge dat heb ik ook nooit geloofd, ik had vroeger en Indonesische vriendin en toen werd ook wel tegen mij gezegd: "Ga je met een zwarte om?" Ik wist niet eens wie ze bedoelde, ik zag dat helemaal niet. Werd er naderhand zo kwaad om.
Maar als je sommige mensen hoort praten dan geloof je je oren niet. Ongelooflijk wat een vooroordelen! Vroeger ging ik er altijd fel tegen in maar nu denk ik, het heeft geen zin erop in te gaan. Dat beeld hebben ze en dat is er niet uit te krijgen. Misschien wel slap van me maar ik weet niet meer wat nog helpt eigenlijk.
Bernadet
Ga vanavond naar de bib op zoek naar al je genoemde boeken!
Nee Inge dat heb ik ook nooit geloofd, ik had vroeger en Indonesische vriendin en toen werd ook wel tegen mij gezegd: "Ga je met een zwarte om?" Ik wist niet eens wie ze bedoelde, ik zag dat helemaal niet. Werd er naderhand zo kwaad om.
Maar als je sommige mensen hoort praten dan geloof je je oren niet. Ongelooflijk wat een vooroordelen! Vroeger ging ik er altijd fel tegen in maar nu denk ik, het heeft geen zin erop in te gaan. Dat beeld hebben ze en dat is er niet uit te krijgen. Misschien wel slap van me maar ik weet niet meer wat nog helpt eigenlijk.
Bernadet
DE vooroordelen zijn nog steeds aanwezig en zitten soms diep. Toch probeer ik er altijd tegen in te gaan, al zeg ik alleen, dat ben ik niet met je eens. Jullie hebben natuurlijk gelijk, het helpt niets als mensen deze denkbeelden hebben. Het is meer voor mijn eigen gemoedsrust.
Het boek heb ik ooit gelezen voor mijn IRL leesgroep en hoezeer het onderwerp miij ook zou moeten boeien het boek boeide mij niet echt. Nu heeft hij de Librisprijs gewonnen. Misschien dat boek nog eens proberen?
Lizzy
Het boek heb ik ooit gelezen voor mijn IRL leesgroep en hoezeer het onderwerp miij ook zou moeten boeien het boek boeide mij niet echt. Nu heeft hij de Librisprijs gewonnen. Misschien dat boek nog eens proberen?
Lizzy
Heee Lizzy!!! Fijn je weer te zien!
Ik heb een tijdje terug Een schitterend gebrek gelezen en dat vond ik erg mooi. Ik ga dit boek nu ook zeker lezen.
Wat de gemoedsrust betreft: Ik ga dus niet meer naar een kapper omdat diegene zo vreselijk over buitenlanders praatte. Ze was naar Amsterdam geweest en bestolen en wat zegt ze: "Zal wel weer door zo'n zwarte zijn gedaan." Ook wist ze te vertellen dat
"door die zwarten ziektes mee werden gebracht." Dat de meeste Europeanen nu zelf naar verre oorden gaan komt blijkbaar niet bij haar op. Toch vind ik het laf van mezelf dat ik niet heb gezegd waarom ik niet meer kom.
Over gemoedsrust gesproken.
bernadet
Ik heb een tijdje terug Een schitterend gebrek gelezen en dat vond ik erg mooi. Ik ga dit boek nu ook zeker lezen.
Wat de gemoedsrust betreft: Ik ga dus niet meer naar een kapper omdat diegene zo vreselijk over buitenlanders praatte. Ze was naar Amsterdam geweest en bestolen en wat zegt ze: "Zal wel weer door zo'n zwarte zijn gedaan." Ook wist ze te vertellen dat
"door die zwarten ziektes mee werden gebracht." Dat de meeste Europeanen nu zelf naar verre oorden gaan komt blijkbaar niet bij haar op. Toch vind ik het laf van mezelf dat ik niet heb gezegd waarom ik niet meer kom.
Over gemoedsrust gesproken.
bernadet
De Amerikanen spoken wel meer dingen uit die niet kunnen. Zoals onder meer het Kyoto contract. Kan dat ook niet uitstaan. Alles draait om geld en macht, maar dat is niet alleen bij de Amerikanen zo. er wordt liever een gigantisch bedrag betaald voor een voetballer dan dat er eten wordt gestuurd naar derde wereld landen.
Nou ja, zo kan ik nog wel even doorgaan.
Ze hadden dit boek niet bij de bieb marjo, volgende keer kijk ik weer net zo lang tot ik het heb.
Bernadet
Nou ja, zo kan ik nog wel even doorgaan.
Ze hadden dit boek niet bij de bieb marjo, volgende keer kijk ik weer net zo lang tot ik het heb.
Bernadet
Oorlog is nog nooit "schoon" geweest, zoals nu weer blijkt. Volgens mij willen we dat graag maar het is een uitopie. Kijk naar de geschiedenis. En of het nu Amerikanen of Irakezen zijn. Niet dat ik ook maar iets goed wil praten, toch is het de realiteit. Kijk maar wat er in Srebrenica gebeurt is. De reden dat ik zo weinig reageer is omdat ik wel op de homepage van De leestafel kom maar dan niet kan doorschakelen naar het forum. Ik krijg dan het bericht "kan server niet vinden". Vandaag heb ik geluk en kom ik even reageren. Groeten Lizzy
Bij http://www.literairnederland.nl kan je vanaf vandaag (31 mei) vragen stellen aan Arthur Japin.
Zullen we samen wat vragen bedenken?
Ik zat te denken aan een vraag als:
Als u een boekenprogramma voor t.v. mocht maken hoe zou u willen dat het eruit kwam te zien, wat zou er zeker in moeten? En wat zeker niet? Die heb ik nu ook aan hem gesteld. Spannend!
Ik heb vlak voor Lelieblank Scharlakenrood, Een schitterend gebrek gelezen en ik vond Lelieblank zo mooi dat ik accuut Een schitterend gebrek vergeten ben. Ik weet er dus ook nauwelijks vragen over te stellen, weten jullie vragen over een van zijn boeken of andere vragen? We hebben nu de kans!!
Bernadet
Zullen we samen wat vragen bedenken?
Ik zat te denken aan een vraag als:
Als u een boekenprogramma voor t.v. mocht maken hoe zou u willen dat het eruit kwam te zien, wat zou er zeker in moeten? En wat zeker niet? Die heb ik nu ook aan hem gesteld. Spannend!
Ik heb vlak voor Lelieblank Scharlakenrood, Een schitterend gebrek gelezen en ik vond Lelieblank zo mooi dat ik accuut Een schitterend gebrek vergeten ben. Ik weet er dus ook nauwelijks vragen over te stellen, weten jullie vragen over een van zijn boeken of andere vragen? We hebben nu de kans!!
Bernadet
Laatst gewijzigd door Dettie op 31 Mei 2004, 14:46, 1 keer totaal gewijzigd.
Moeilijk, Bernadet! Die vraag over een boekenprogramma is zeker een goeie! Hij zou het zelfs mogen presenteren van mij, hij heeft iets van een filosoof in zich, ziet er goed uit, wat wil je nog meer? Alleen: hij schijnt niet te lezen zelf!!
Ik heb over het boek eigenlijk geen vragen. Het is toch vaak zo dat als er al een open eindje ergens is, een schrijver dan zegt dat de lezer dat zelf mag invullen..
Marjo
Ik heb over het boek eigenlijk geen vragen. Het is toch vaak zo dat als er al een open eindje ergens is, een schrijver dan zegt dat de lezer dat zelf mag invullen..
Marjo
Ik ga gelijk kijken! Ik vind dit toch wel erg leuk dat het zomaar kan.
Goeie vraag marjo, ben benieuwd wat hij daarop zegt.
Ik wil eigenlijk vragen hoe iemand nou tot schrijven komt. Een heleboel mensen willen schrijver worden maar laten het bij dat idee. Hebben ze een innerlijke drang dat ze MOETEN schrijven. Maar ik vind het zo'n slome vraag. Kan het denk je?
Bernadet
Goeie vraag marjo, ben benieuwd wat hij daarop zegt.
Ik wil eigenlijk vragen hoe iemand nou tot schrijven komt. Een heleboel mensen willen schrijver worden maar laten het bij dat idee. Hebben ze een innerlijke drang dat ze MOETEN schrijven. Maar ik vind het zo'n slome vraag. Kan het denk je?
Bernadet
Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 5 gasten