Herman Brusselmans - De droogte

[Gast]

Van Simenon naar Brusselmans.
De overgang werkt op mijn lachtspieren terwijl ik pas in het tweede hoofdstuk ben.
Het slaat helemaal nergers op.
Zoiets als na een zwaarwichtig gesprek slap ouwehoeren.

Toen ik eind twintig was las ik Brusselmans een keer en vond hem seksistisch en bot.
Een belediging voor de vrouw.

Nu amper veertig, vind ik dat hij de man ook behoorlijk op de hak neemt.
Zal wel met meer relativeringsvermogen te maken hebben.

Wat een droogkloot, die Brusselmans.

[Gast]

Hoe verder ik in het verhaal kom, zit toch al tegen hoofdstuk 10 aan, hoe banaler het wordt.
Snelle verwikkelingen, oppervlakkige groffe dialogen, veel seks: ik heb nog nooit zo'n raar boek gelezen.

[Roel]

Typisch Brusselmans

[Dettie]

Ja Brusselmans is bizar, gek, raar maar ik vind het vaak toch lekker om te lezen, niet te veel maar toch...
Ik kan er vaak wel om lachen.

Dettie

[Inge]

Brusselmans is een van die schrijvers waarvan ik nu al zo lang zeg:" die moet ik eens lezen"...... Het is een van die schrijvers waarvan de meningen zo verdeeld zijn dat je gewoon zelf nieuwsgierig wordt.

Inge

[Gast]

Sterker nog: ik ga het nog eens niet uitlezen dat boek.
Ik snap best dat hij het gebruik van taal op de hak wil nemen en het leven vanuit een dronkelap beschrijft.
Ik geloof het wel.

[Dettie]

De boeken van Brusselmans verschillen erg. Het ene boek staat vol met motorritten, gezuip, grove taal enz.
Het andere is leuk. Zelf vond ik De man die werk vond erg leuk.

Dettie

[Marjo]

Ik heb nog nooit een boek van die man uitgekregen..

[Gast]

Ik vind Brusselmans uniek in die zin dat hij een type man neerzet in zijn boeken waarin veel mannen aspecten van zichzelf kunnen herkennen.
Veel zuipen, zichzelf niet zo serieus nemen, oedipuscomplex maar ook een hekel aan je moeder hebben, motor rijden, het stamkroegleven, een goede wip, etc, etc, tralala.
Ook ik heb zo'n man ooit leren kennen. Integer met dezelfde eigenschappen, maar een eeuwig groot kind. Dus zo uniek is hij nu ook weer niet in zijn soort.

Ook heb ik het idee dat Brusselmans de kont graag tegen de kribbe gooit.
Een intellectueel met dezelfde eigenschappen als hierboven en een wanhopige behoefte om zich in taal uit te drukken.

[Roel]

Ik vind dat persoonlijk helemaal niet uniek. Wat is er voor bijzonders om een klojo van een man op zijn allergewoonst neer te zetten. Ja, als je zo zou beschrijven dat het boeiend wordt; maar dat doet Brusselmans niet.

Brusselmans is zo'n schrijver waar je van houdt of waar die je onverschillig gaat of die je mateloos irriteert. Ik begrijp in ieder geval totaal niet waarom hij zoveel aandacht krijgt, behalve dan voor de rondstrooien van opzichtige grofheden. Nee, het boek van Brusselmans wat ik gelezen heb, was hooguit aardig.

Voor mij is Brusselmans meer een café-intellectueel en dat bedoel ik dan op zijn negatiefst. Voor mij is de grootste café-intellectueel nog altijd Simon Carmiggelt. Die heeft het ook in zijn kronkels over alledaagse mensen en alledaagse gebeurtenissen, maar Carmiggelt wist daar het bijzondere aan te ontlokken.

Roel

[Dettie]

Ik denk dat Brusselmans laat zien hoe het vaak gaat.
ik vind ook een deel van zijn boeken niet geweldig maar er zitten wel boeken tussen die de moeite waard zijn.
Zoals in 'De man die werk vond', daarin laat hij de absurditeit van de regeltjes zien. Hij werkt in een bibliotheek van zijn werk (dus geen gewone bibliotheek) waar haast nooit iemand komt. Maar dan moet hij o.a. een jaarverslag maken en hij schrijft eerlijk dat er haast nooit iemand komt. Zijn hele verslag beslaat een half A4-tje.
Hij kijgt dat verslag terug want het moet minstens 3 A-4tjes beslaan. Dus verzint hij er maar een hoop omheen en dan is het wél goed. En zo gaat het vaak, dat wil hij laten zien.

Dettie

[Roel]

Heb je Brusselmans weleens op tv gezien. Ik heb hem vaker in een Belgische talkshow gezien. Dan vind ik zijn humor vaker wel raak, heel droog en heel grappig.
Maar ik weet het niet of ik nog tijd in een Brusselmans boek moet steken; dan nog veel sneller een boek van Grunberg. Dat gaat er toch een keer van komen. Het laat me niet los. Misschien wel zijn prijs bekoorde boek Tirza.

Roel

[Dettie]

Ja meerdere malen op t.v. gezien. Het is eigenlijk een vrij rustig, sympathiek mens. Ik moet dan ook vaak om hem lachen.

Dettie

[Gast]

Zag hem laatst bij "de wereld draait door" op Nederland 3.
Hij begon over zijn nieuwe boek dat met de zin begon: "Ik ga een boek van 600 bladzijden schrijven..."
Nou dat ging hij dan maar doen, al had hij geen idee waar het boek over ging maar anders klopte de beginzin niet.

Vond ik wel lachen.

[PetraO.]

Ik heb weleens iets van die Brusselmans proberen te lezen, maar ik kom er niet door. Stomvervelend, dat macho-toontje.

[Gast]

Misschien vindt Brusselmans dat macho-gedoe ook wel zo vervelend dat hij er boeken over schrijft.

[PetraO.]

Misschien vindt Brusselmans dat macho-gedoe ook wel zo vervelend dat hij er boeken over schrijft.

Zo heb ik het niet gelezen. Zoals ik me het herinner, zat er weinig ironie in. Geen aanwijzingen in die richting, bedoel ik.

[Gast]

In DE DROOGTE lees ik wel een enorme ironie en ballorigheid ten aanzien van het macho-gedoe.
Dat is het enige wat het boek, ook al heb ik het niet uitgelezen, inhoud gaf. Voor mij.

Maar teveel van iets vind ik geen humor meer, maar inderdaad stomvervelend.

[Cyra]

Herman Brusselmans.
Ik lees liever zijn zogenaamd autobiografische boeken (waarvan 90 procent verzonnen is... ) dan zijn absurdistische verhalen.

Je moet niet te veel van zijn boeken achter elkaar lezen....want dat kan je een beetje overdosis aan cynische humor geven.
Ik houd erg van zijn beschrijvingen van het alledaagse/banale en zijn overdrijvingen hierin.

En ik vind dat niemand zo goed de liefde kan beschrijven (tussen de regels door) als Herman!

En wat de schrijver zelf betreft. Ik vind het een mooie kwetsbare (met zijn angsten) liefdevolle man met een sterke persoonlijkheid.