Vincent Overeem - Tobi

[Marjo]

In het bos vlak bij het dorp waar ze woonde wordt het levenloze lichaam van Nickie gevonden, het zeventienjarige meisje over wie iedereen kwaadspreekt, het meisje dat bloedmooi is, en onhandelbaar. Wat heeft de veertienjarige Tobi ermee te maken en waarom trok hij de weken voor haar dood met haar op? Wat vertelde hij haar over zijn moeder, die een paar weken eerder is overleden en die hij niet kon loslaten? Gaandeweg komt de lezer erachter hoezeer hun levens zijn verstrikt.
Tobi is het subtiele verhaal over de obsessieve verhouding tussen een moeder en een zoon, en over de radeloze weken waarin de liefde voor Nickie haar beklemmende einde vindt.

De eerste alinea vormt het proloog van het boek. Daarna volgt een toch wel warrig verhaal over het psychotische gezin, waarin niemand zegt wat hij of zij denkt of vindt. Of erger nog: wat er gebeurt. De kleine jongen ziet dingen en begrijpt er niets van. Je kan je voorstellen dat hij het op een heel eigen manier gaat interpreteren, en dat levert waar vreemde situaties op.
Geen makkelijk boek, en je moet jezelf eigenlijk dwingen om langzamer te lezen, omdat de vorm complex is. Maar ja, je wil weten wat er nu eigenlijk gebeurd is, toen de jongen nog zo klein was.

De moeite waard? Jawel. Maar mooi, dat durf ik niet te zeggen.