Dit boek heb ik al geruime tijd geleden gelezen, maar een verslag maken van zoiets ingrijpends is vreselijk moeilijk. de sfeer is als bij 'het meisje dat te veel van lucifers hield', zo aangrijpend en indrukwekkend. Je leest door terwijl je het einde vreest.
Lees meer: http://www.leestafel.info/samar-yazbek
-
# Samar Yazbek - De blauwe pen
Re: # Samar Yazbek - De blauwe pen
Oei de sfeer van 'het meisje dat teveel van lucifers hield'! Dat boek heeft me nog lang achtervolgd.
Het was prachtig maar ook zo heel erg erg. Net als het verhaal over dat meisje dat achtergelaten wordt in Huis der nevelen. Ook zo'n verschrikkelijk verhaal.
Jouw verslag zelf is al indrukwekkend, vooral als je schrijft dat ze vastgebonden zit en in haar eigen schrift haar verhaal doet.
Je schreef: Ze heeft een heel eigen alfabet gemaakt, waarin de letters tekeningen zijn. Ze schreef, las en tekende, sinds ze dat geleerd had van de bibliothecaresse van de school waar haar moeder werkte. Deze Sett Souad heeft er voor gezorgd dat haar leven geen hel werd.
Dus naderhand kan ze wel schrijven?
Ze vertelt hoe ze haar leven lang vastgebonden zit ‘omdat haar voeten altijd willen lopen.’ Alleen deze zin al, die hakt er al in.
Dettie
Het was prachtig maar ook zo heel erg erg. Net als het verhaal over dat meisje dat achtergelaten wordt in Huis der nevelen. Ook zo'n verschrikkelijk verhaal.
Jouw verslag zelf is al indrukwekkend, vooral als je schrijft dat ze vastgebonden zit en in haar eigen schrift haar verhaal doet.
Je schreef: Ze heeft een heel eigen alfabet gemaakt, waarin de letters tekeningen zijn. Ze schreef, las en tekende, sinds ze dat geleerd had van de bibliothecaresse van de school waar haar moeder werkte. Deze Sett Souad heeft er voor gezorgd dat haar leven geen hel werd.
Dus naderhand kan ze wel schrijven?
Ze vertelt hoe ze haar leven lang vastgebonden zit ‘omdat haar voeten altijd willen lopen.’ Alleen deze zin al, die hakt er al in.
Dettie
Re: # Samar Yazbek - De blauwe pen
Precies: en dat wordt je al meteen in het begin verteld, zodat je vanaf het eerste begin al met die beklemming zit.
Ze schreef met haar eigen alfabet tot ze bedacht dat het misschien toch wel beter was om 'gewone' letters te gebruiken. Dat was dan wel het Arabische schrift. Ze had ook alleen maar die ene blauwe pen.
Ze schreef met haar eigen alfabet tot ze bedacht dat het misschien toch wel beter was om 'gewone' letters te gebruiken. Dat was dan wel het Arabische schrift. Ze had ook alleen maar die ene blauwe pen.
Re: # Samar Yazbek - De blauwe pen
En die pen raakt een keer leeg...
Dettie
Dettie