Gloednieuwe novelle van schrijfster Rascha Peper. Op de heen en terugreis van Maastricht-Rotterdam-Maastricht uitgelezen. Haar vorige boek, de roman, "Wie scheep gaat" stelde danig teleur. Maar gelukkig revancheert ze zich met deze novelle.
Arnold, een homoseksuele (dat heeft verder geen betekenis, is alleen een feit) kunsthandelaar is gespecialiseerd in de Duitse romantiek. Al 15 jaar komt een obscure, oude man genaamd Terwindus naar zijn zaak, die een neus heeft voor bijzondere dingen. Arnold krijgt geen hoogte van hem, totdat hij Terwindus op weer op bezoek krijgt en ineens laat doorschemeren dat hij een onbekende Caspar David Friedrich (voor degene die niet op de hoogte zijn; deze schilder wordt algemeen beschouwd als een van de grootste van de Duitse Romantiek) in huis heeft. Arnold heeft hierin natuurlijk grote interesse en waar niemand anders in slaagt, slaagt hij wel in, hij mag een bezoek brengen aan, zoals blijkt een schatkamer van de romantische schilderkunst. Zonder verder zaken te verklappen blijkt dat Terwindus gefascineerd wordt door dit schilderij, maar toch besluit het uit te lenen voor een grote overzichtstentoonstelling aan een museum in Keulen. Wat daarna gebeurt had niemand kunnen voorzien, of toch?
Geweldig verhaal, mooi beschreven, net niet spannend tot het allerlaatste, maar met een toch toepasselijk einde.
Rascha Peper - Verfhuid
Ha rotor,
Ik ben ook erg benieuwd naar dit boek. Tot m'n verrassing zag ik nu dat het een vrij dun boek is, had ik niet verwacht. Je verslag maakt nog nieuwsgieriger!
Ik vond Wie scheep gaat ook niet bijster geweldig op de opa en kleindochter na. Alhoewel de watertorens in New York in m'n geheugen gegrift staan.
Ik heb je verslag op de site gezet met een link naar de schilderijen van Friedrich.
Klik hier: http://www.leestafel.info/rascha-peper
Groet,
Bernadet
Ik ben ook erg benieuwd naar dit boek. Tot m'n verrassing zag ik nu dat het een vrij dun boek is, had ik niet verwacht. Je verslag maakt nog nieuwsgieriger!
Ik vond Wie scheep gaat ook niet bijster geweldig op de opa en kleindochter na. Alhoewel de watertorens in New York in m'n geheugen gegrift staan.
Ik heb je verslag op de site gezet met een link naar de schilderijen van Friedrich.
Klik hier: http://www.leestafel.info/rascha-peper
Groet,
Bernadet
Laatst gewijzigd door Dettie op 18 Mei 2009, 21:48, 3 keer totaal gewijzigd.
Hallo Wil,
Wat heb je verder van haar gelezen?
En wat vind je haar sterkste boek?
Ze is trouwens goed in novelle's "Dooi" vond ik heel sterk!
Russisch Blauw vind ik haar nog haar meest diepgaande roman, die alweer heel ver terugligt en een niveau kent, dat ik daarna nooit meer in haar andere boeken heb aangetroffen.
Ook goed waren Rico's vleugels en Een spaans hondje.
Wat heb je verder van haar gelezen?
En wat vind je haar sterkste boek?
Ze is trouwens goed in novelle's "Dooi" vond ik heel sterk!
Russisch Blauw vind ik haar nog haar meest diepgaande roman, die alweer heel ver terugligt en een niveau kent, dat ik daarna nooit meer in haar andere boeken heb aangetroffen.
Ook goed waren Rico's vleugels en Een spaans hondje.
Hallo Bernadet,
Ja, het is een novelle van 144 pagina's die leest als een trein!
Nee, ik vond de Opa en kleindochter veel te clichematig, ik mistte het bijzondere. Het gevoel over de dood drukte veel te weinig op het gemoed van personen, terwijl dat voor het verhaal wel had gemoeten. Ook vond ik het niet bijzonder genoeg, qua verhaal, die insteek van die eentjes had wel wat bijzonders, maar het was veel te weinig.
Dank Bernadet, het ziet er weer als gewoonlijk prima uit!
groeten,
Roel
Ja, het is een novelle van 144 pagina's die leest als een trein!
Nee, ik vond de Opa en kleindochter veel te clichematig, ik mistte het bijzondere. Het gevoel over de dood drukte veel te weinig op het gemoed van personen, terwijl dat voor het verhaal wel had gemoeten. Ook vond ik het niet bijzonder genoeg, qua verhaal, die insteek van die eentjes had wel wat bijzonders, maar het was veel te weinig.
Dank Bernadet, het ziet er weer als gewoonlijk prima uit!
groeten,
Roel
Had je ook de link naar de schilderijen gezien Roel?
Als je op de site op de link klikt dan zie je allemaal schilderijen van Friedrich
http://www.leestafel.info/rascha-peper
Daar heb je helemaal gelijk ik Roel. Het bleef allemaal erg oppervlakkig. Toen ik het uit had bleef ik met een soort gevoel zitten van: Waar ging het nou eigenlijk over en om?
Russisch blauw was inderdaad stukken beter!
Dettie
Als je op de site op de link klikt dan zie je allemaal schilderijen van Friedrich
http://www.leestafel.info/rascha-peper
Het gevoel over de dood drukte veel te weinig op het gemoed van personen, terwijl dat voor het verhaal wel had gemoeten
Daar heb je helemaal gelijk ik Roel. Het bleef allemaal erg oppervlakkig. Toen ik het uit had bleef ik met een soort gevoel zitten van: Waar ging het nou eigenlijk over en om?
Russisch blauw was inderdaad stukken beter!
Dettie
Laatst gewijzigd door Dettie op 18 Mei 2009, 21:46, 3 keer totaal gewijzigd.
Wat heb je verder van haar gelezen?
En wat vind je haar sterkste boek?
Volgens mij bijna alles,
ik kreeg ooit "Oesters" van iemand,
en dat vond ik toen zo mooi, en op de een of andere manier "anders" dan wat ik ooit gelezen had dat ik van alles van haar ben gaan lezen.
Op een gegeven moment had ik het wel even gehad..het zijn toch vaak dezelfde thema s die terug komen.
Het laatste wat ik van haar las was inderdaad ook "wie scheep gaat"en ook ik vond dat niet echt geweldig.
Wat ik haar mooiste boeken vond?
Dooi en Oesters heb ik vaak herlezen, ook al omdat het zo makkelijk leest als je even iets makkelijks wil lezen,
en Spaans hondje en Russisch blauw vond ik ook erg mooi.
Rico's vleugels bleef vooral lang in mijn hoofd rondspoken, ik weet niet of daar de term "mooi"op van toepassing is.
Ik ben in ieder geval heel benieuwd naar haar nieuwe boek.
Wil
Ben begonnen in Verfhuid,
Ik had me erg verheugd op dit boek, en toen nu toe valt het bepaald niet tegen,
het heeft iets waardoor je alsmaar verder leest omdat je weten wilt hoe het verder gaat,
er hangt..zoals altijd bij Peper iets in de lucht, dat voel je vanaf de eerste bladzijde,
maar wat?
Word vervolgd
Groeten,
Wil
Ik had me erg verheugd op dit boek, en toen nu toe valt het bepaald niet tegen,
het heeft iets waardoor je alsmaar verder leest omdat je weten wilt hoe het verder gaat,
er hangt..zoals altijd bij Peper iets in de lucht, dat voel je vanaf de eerste bladzijde,
maar wat?
Word vervolgd
Groeten,
Wil
Heb het boek uit, en loop er nog over na te denken,
wat bij mij altijd een goed teken is,
zeer de moeite van het lezen waard,
met bekende Rascha Peper thema's als obsessieve verzameldrang en de dood.
Minder sterk vond ik in dit boek de dialogen, vooral die tussen Kee en zijn vriend, ze deden me wat al te gemaakt "hip" aan.
Goed vond ik zoals vaak in haar boeken dat ik geboeid werd door het verhalen en vooral wilde weten hoe het afliep,
terwijl er toch ook nog een laag onder zit, en het over grote thema's gaat.
Dat maakt denk ik ook dat ik er nog in gedachte mee bezig ben.
Trouwens wat goed die link naar de schilderijen Bernadet, dank je wel,
zo krijg je een nog beter beeld bij het verhaal.
Wil
wat bij mij altijd een goed teken is,
zeer de moeite van het lezen waard,
met bekende Rascha Peper thema's als obsessieve verzameldrang en de dood.
Minder sterk vond ik in dit boek de dialogen, vooral die tussen Kee en zijn vriend, ze deden me wat al te gemaakt "hip" aan.
Goed vond ik zoals vaak in haar boeken dat ik geboeid werd door het verhalen en vooral wilde weten hoe het afliep,
terwijl er toch ook nog een laag onder zit, en het over grote thema's gaat.
Dat maakt denk ik ook dat ik er nog in gedachte mee bezig ben.
Trouwens wat goed die link naar de schilderijen Bernadet, dank je wel,
zo krijg je een nog beter beeld bij het verhaal.
Wil
Het viel tegen vond ik. Als je het over oppervlakkig hebt, het karakter van de beide hoofdpersonen werd ook hier maar weinig uitgediept, vooral van de verzamelaar. Jammer..
Lees het verslag, klik hier! http://www.leestafel.info/rascha-peper
---
Lees het verslag, klik hier! http://www.leestafel.info/rascha-peper
---
Ja, de beweegredenen waarom iemand zoiets doet.
Al eens eerder gezegd, doordat de beste stukken van toneelschrijver Harald Pinter niet al hun geheimen hebben prijsgegeven, blijven ze nu nog steeds boeiend. Dat geld trouwens ook voor Samuel Beckett's Wachten op Godot. Het heeft iets ongrijpbaars.
Marjo, je hebt gelijk als je het verhaal van Verfhuid wat oppervlakkig vind. De meeste diepgang zit in de atmosfeeropbouw. Die vind ik superieur vooral als de hoofdpersoon bij de oude man op bezoek en zijn walhalla mag betreden. Daar ging ik helemaal in op.
Ook hier was het gewenst dat er een flinke roman uitkwam, in plaats van een novelle. Niettemin heeft Peper zich gerevancheerd voor het matige Wie scheep gaat.
Helaas heeft Peper nooit meer de diepgang van Russisch Blauw geevenaard.
Al eens eerder gezegd, doordat de beste stukken van toneelschrijver Harald Pinter niet al hun geheimen hebben prijsgegeven, blijven ze nu nog steeds boeiend. Dat geld trouwens ook voor Samuel Beckett's Wachten op Godot. Het heeft iets ongrijpbaars.
Marjo, je hebt gelijk als je het verhaal van Verfhuid wat oppervlakkig vind. De meeste diepgang zit in de atmosfeeropbouw. Die vind ik superieur vooral als de hoofdpersoon bij de oude man op bezoek en zijn walhalla mag betreden. Daar ging ik helemaal in op.
Ook hier was het gewenst dat er een flinke roman uitkwam, in plaats van een novelle. Niettemin heeft Peper zich gerevancheerd voor het matige Wie scheep gaat.
Helaas heeft Peper nooit meer de diepgang van Russisch Blauw geevenaard.
Ik ben het ook met jou eens, wat betreft de omvang van het boek. Dit had gerust breder gekund, zonder in het teveel van 'wie scheep gaat' terecht te komen.
Maar qua sfeer kan het niet tippen aan 'dooi'. Daar blijft veel ongezegd en is het toch duidelijk. Dàt vind ik mooi.
In 'verfhuid' blijft veel ongezegd, en daar kom je er ook niet achter.
Maar qua sfeer kan het niet tippen aan 'dooi'. Daar blijft veel ongezegd en is het toch duidelijk. Dàt vind ik mooi.
In 'verfhuid' blijft veel ongezegd, en daar kom je er ook niet achter.
Hallo Marjo,
Ik vond Dooi ook fantastisch!
Maar, zeker omdat ik een echte romanticus ben, geef toch zondermeer de voorkeur aan Verfhuid.
groetjes,
Roel
Ik vond Dooi ook fantastisch!
Maar, zeker omdat ik een echte romanticus ben, geef toch zondermeer de voorkeur aan Verfhuid.
groetjes,
Roel
Marjo schreef:Ik ben het ook met jou eens, wat betreft de omvang van het boek. Dit had gerust breder gekund, zonder in het teveel van 'wie scheep gaat' terecht te komen.
Maar qua sfeer kan het niet tippen aan 'dooi'. Daar blijft veel ongezegd en is het toch duidelijk. Dàt vind ik mooi.
In 'verfhuid' blijft veel ongezegd, en daar kom je er ook niet achter.
En het verslag staat op de site bij de andere verslagen van Marjo en rotor
http://www.leestafel.info/rascha-peper
Bernadet
die er een link bij gezet heeft naar het schilderij "Hirtenknabe"
http://www.leestafel.info/rascha-peper
Bernadet
die er een link bij gezet heeft naar het schilderij "Hirtenknabe"
Het eerste boek dat ik gelezen heb van Rascha Peper, prachtig vond ik het.
Als ik iedereen zo hoor, lijkt het erop dat de haar andere boeken nog beter zijn.
Ik wil graag wat dieper op het boek ingaan, de achterliggende boodschap eruit halen.
Mijn vraag aan jullie is dan ook:
Welke motieven zitten er in dit boek volgens jullie?
Ik ben erg benieuwd
Groetjes Femke
Als ik iedereen zo hoor, lijkt het erop dat de haar andere boeken nog beter zijn.
Ik wil graag wat dieper op het boek ingaan, de achterliggende boodschap eruit halen.
Mijn vraag aan jullie is dan ook:
Welke motieven zitten er in dit boek volgens jullie?
Ik ben erg benieuwd
Groetjes Femke
Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 81 gasten