Carlos Ruiz Zafón - De schaduw van de wind Samenleesboek

[MoniquevZ]

Ik heb net even op de site van mijn bieb gekeken, maar hier in de omgeving staat het boek helaas nergens op de plank.
Dan moet ik er maar over denken het zelf aan te schaffen (goed excuus: lekker voor in de meivakantie). Ik zag dat het nogal een dik boek is, dus dan lijkt de gebonden versie me het mooist (pingping
Groetjes, Monique

[WilV]

Misschien een boekenweek idee, dan krijg je er meteen nog een boekje bij.

Groetjes,
Wil

[MoniquevZ]

Hoi Wil, nog niet aan gedacht. Goede tip!
Groet, Monique

[irene]

De schaduw van de wind haalt de meivakantie niet Monique...
Dat boek is dan allang uit.

Veel leesplezier en vergeet niet af en toe te ademen.

Groetjes, Irene

[MoniquevZ]

Ja, zeg, zo maken jullie me wel steeds nieuwsgieriger. Nog maar even wachten met de aanschaf, want als ik het goed gezien heb kost de gebonden (nou ja, met harde kaft, binden is er tegenwoordig nagenoeg niet meer bij helaas) bijna 25 euro.
Groetjes,
Monique

[Eric]

Carlos Ruiz Zafón: De Schaduw van de Wind
Een overdosis aan prachtige zinnen

Wat valt er nog te schrijven over een boek dat door vrijwel iedereen al uitvoerig is bejubeld en werkelijk euforische recensies heeft gekregen? Een literaire sensatie, waarvan alleen in Europa al meer dan twee miljoen exemplaren zijn verkocht. Carlos Ruiz Zafón is met zijn debuutroman in één keer doorgeschoten naar de top van alle bestsellerslijsten en zelden waren de meningen zo unaniem positief als bij de beoordeling van “De Schaduw van de Wind”. De beeldende kracht en het zeer poëtische taalgebruik maakte zo enorm veel emoties los, dat het al snel werd uitgeroepen tot één van de allermooiste boeken van het afgelopen jaar.Lezers verloren zich massaal in de schoonheid en mysterie van de taal en het verhaal van de jonge Daniel Sempere raakte plekken in de ziel die op literair niveau bij veel mensen al enige tijd stevig op slot hadden gezeten. Het prachtige hedendaagse Barcelona, op dit moment één van de meest geliefde steden voor romantische vakanties en architectonische bezienswaardigheden, werd door Zafón ingeruild voor de mistroostige en duistere variant van 1945, zes jaar na het beëindigen van de Spaanse burgeroorlog. Een kille en donkere stad, gevangen in een beangstigende grauwsluier en in de greep van het vaak zeer gewelddadige regime van Franco.

Het taalgebruik van Zafón is werkelijk prachtig, maar op een gegeven moment lijkt het wel alsof helemaal niemand meer normaal kan praten. Het verlangen naar een paar normaal uitgesproken zinnen wordt groter naarmate de pagina’s zich aaneenrijgen. Zelfs Daniel Sempere – het middelpunt in het gehele verhaal – lijkt reeds in zijn tienerjaren op een volgroeide Philip Freriks, maar dan zonder diens aandoenlijke fouten en versprekingen. Het verhaal zelf is echter zeer intrigerend te noemen, waarbij de zoektocht van Sempere naar de mysterieuze auteur Julián Carax centraal staat. Ondanks de hulp van de raadselachtige Fermín Romero de Torres lijkt het onmogelijk om te ontdekken wie Carax precies is, of hij nog wel leeft en waarom zijn boeken inmiddels nauwelijks meer te vinden zijn. Alle sporen lopen dood of eindigen bij het absolute stilzwijgen van voormalige vrienden van de verdwenen auteur. Maar als er dan eindelijk toch een paar druppels aan informatie doorsijpelen naar Daniel Sempere, blijkt dat de zoektocht naar Julián Carax mogelijk gevaarlijker kan zijn dan in eerste instantie was gedacht.

Waarom flopt een groot aangekondigd boek als “De Historicus” van Elizabeth Kostova en wordt “De Schaduw van de Wind” van Carlos Ruiz Zafón zo’n enorm succes? Laatstgenoemde begon aan zijn indrukwekkende opmars na een wel zeer enthousiaste recensie in de Volkskrant. Het werd vervolgens meteen opgepakt door het publiek, terwijl het in de weken daarvoor nog nauwelijks enige verkoop van betekenis had weten te realiseren. Het succes van Zafón is best wel te verklaren, want het is zeer zeker een bijzonder boek, maar de mate waarin het in de boekhandels over de toonbank gaat zal ook de uitgever zelf toch redelijk verbazen. Het is mogelijk de niet te stoppen kracht van ouderwetse mond tot mond reclame in combinatie met de zeer nostalgische uitstraling van het boek. De sfeer van de jaren vijftig is op literair vlak weer helemaal terug en ook Jan Siebelink weet daar met zijn bekroonde “Knielen op een Bed Violen” een aantal gevoelige snaren te raken. Het lukt beide boeken een zeer breed publiek aan te spreken, waarbij Zafón het ook nog eens weet te combineren met een bij vlagen spannend en mysterieus verhaal. Liefhebbers van De Taal kunnen zich er heerlijk in uitleven al denk ik dat er ook redelijk wat lezers zijn die na afloop hun overdosis aan prachtige zinnen aan niemand wil toegeven. Want daarvoor is de hype rondom “De Schaduw van de Wind” inmiddels te groot.

[irene]

De schaduw van de wind vond ik een prachtig boek.
De Historicus vond ik een schitterend boek.
Door het boek "de Historicus"werd ik verwezen naar Bram Stokers
"Dracula", die klassieker stond gelukkig nog in mijn boekenkast.
"Lang leve het kerkhof van de vergeten boeken"
We zullen anno 2006 maar denken:
"Van oude mensen, de dingen die voorbijgaan"
Ook een vergeten boek, een prachtige, schitterende klassieker van Louis Couperus. Staat toevallig ook nog in mijn boekenkast
En, natuurlijk, het herlezen waard...

Groetjes, Irene

[Dettie]

het verhaal van de jonge Daniel Sempere raakte plekken in de ziel die op literair niveau bij veel mensen al enige tijd stevig op slot hadden gezeten

Dat is wel een beetje erg overdreven.
Ik denk dat het verrassende van het boek was dat het een thriller was maar dan met echte ménsen. Typische mensen dat wel maar wat me vaak in thrillers (als ik ze al lees) opvalt is dat de personages heel vlak/plat zijn en het verhaal meer gericht is op de aktie dan op de mensen.

Bernadet

[Marjo]

Dat soort 'actie'-thrillers vind ik dus niet leuk. Maar gelukkig zijn er ook heel veel die wel dat psychologische inkijkje hebben.

[jeroenv]

*** LEES DIT NIET ALS JE HET BOEK NOG NIET GELEZEN HEBT!!! ***

Hallo,

Ik heb dit boek in de vakantie gelezen en moet er nu een leesverslag over maken, maar het is inmiddels weer een beetje weggezakt, dus ik hoop dat jullie me antwoord kunnen geven op onderstaande vragen:
1 - Wat was Nuria Monfort ook alweer van Julián? Hoe is Daniel erachter gekomen dat zij meer wist van alles?
2 - Hoe is Julián ook al weeer verbrand?

***

[Dettie]

Welkom jeroenv

Ik heb het boek niet meer in huis en ik zit me suf te denken hoe Julián ook al weer verbrand raakte. Er gebeurde zovéél in dat boek.
Meestal heb ik wel een goed geheugen maar van dit boek weet ik het écht niet meer allemaal.
Misschien even bij de bibliotheek het boek halen? Dan kan je het zo nakijken.

groetjes
Bernadet

[jeroenv]

Hm, ja, dat heb ik maar gedaan.. en weet het inmiddels bedankt voor de tip!

Iemand enig idee wat het motief zou kunnen zijn in de schaduw van de wind? (motief = 'patroon' / steeds terugkerend element in het boek). Ik zat te denken aan boeken.. Maar dat is meer het thema.
Wie zou me kunnen helpen?
Bedankt.

[Gast]

Ik heb het boek zojuist uitgelezen en vond het erg indrukwekkend. Ook tot mijn verrassing bleek het ook een thriller te zijn, echter vind ik de relaties tussen mensen, de synchroon lopende belevenissen prachtig. Het heeft me ontroerd, vastgehouden, laten nadenken, etc. eigenlijk alles wat je in een boek zoekt. Hulde! Ik heb genoten!

[Dettie]

Ik heb begrepen dat er vervolgen komen op dit boek.
Steeds wordt er een personage uitgelicht. Kan er al naar uitkijken!

Bernadet

[Hendrik]

Hype of geen hype ik vindt het een fantastisch boek.
Prachtige zinnen, sterke personen, de magisch realistische en engiszins bevreemdende sfeer. En ja, die Fermin!

[tiba]

In de bib was het alweer uitgeleend, heb het nu gereserveerd.

Tiba.

[Marjo]

Ik heb het gekocht. Moest nog een keuze maken voor de boekenclub..

[Inge]

Ik had/heb het nog niet gelezen. Stond al zo'n eind op mijn lijstje te wachten maar is zo dikwijls uitgeleend en gereserveerd. Nu is het het volgende samenleesboek voor de leesclub in de bib. Hoera

Inge

[irene]

Ik ben benieuwd wat je ervan vindt Inge. Ik vond het boek wel wat hebben, net als mijn vele vrienden die het steeds lenen; het boek staat sinds aanschaf nauwelijks in mijn boekenkast...

groetjes, irene

[Inge]

Als ik de recencies lees is het houden van of haten. Kan dus maar 1 van die twee mogelijkheden zijn

inge

[MoniquevZ]

Bij mij was het zeker houden van. Prachtig boek!

[Dettie]

Nou zeg dat wel! Heerlijk en mooi boek! Ik vond het echt een verrassing.

Bernadet

[Inge]

Ik heb het uitgelezen. Prachtig boek. Maar het is een boek dat ik eigenlijk opnieuw moet lezen om alles te kunne bevatten. Ik heb nu al het gevoel dat ik teveel dingen gemist heb om er echt over te kunnen praten. Het leest zo vlot dat ik vlugger ga lezen en dan krijg ik steeds het gevoel dat ik "over" belangrijke dingen gelezen heb.
Ik lees het boek zeker en vast nog eens opnieuw maar nu eerst Oz Amos.

Inge

[Rael]

*** LEES DIT NIET ALS JE HET BOEK NOG NIET GELEZEN HEBT!!! ***

Hallo,

Ik heb dit boek in de vakantie gelezen en moet er nu een leesverslag over maken, maar het is inmiddels weer een beetje weggezakt, dus ik hoop dat jullie me antwoord kunnen geven op onderstaande vragen:
1 - Wat was Nuria Monfort ook alweer van Julián? Hoe is Daniel erachter gekomen dat zij meer wist van alles?
2 - Hoe is Julián ook al weeer verbrand?

***

Ik zie dat hier geen antwoord op is gegeven, vandaar dat ik even uit mijn schaduw treed...

1. Nuria Monfort was de dochter van de bewaker/concierge van het Kerkhof der vergeten boeken, Isaac. Hij verwijst Daniël naar haar. Nuria was een vroegere geliefde van Julian. Daniël weet dat laatste niet en nadat hij erachter komt dat ze liegt en hij (of Fermin, weet niet meer) haar betrapt bij het ophalen van de post op naam van een niet bestaand advocatenkantoor (die postbus), willen ze (Daniël, Fermin, Gustavo) meer van haar weten. Nuria verstopte (de eerste keer) de boeken van Julian in het kerkhof.

2. Julian wilde zijn eigen werk vernietigen. Toen hij de opslagplaats in brand zette, kwam hij zelf in het vuur terecht (pagina 473)

@ Dettie:

Als Fermin, Daniël en Gustavo door het voorstel van Gustavo een plan in werking zetten, verdwijnt Fermin plotseling. Zijn taak is om Nuria op te wachten nadat Daniël haar geconfronteerd heeft. Fermin vermomt zich als priester (of pastoor, weet ik niet meer) en wordt later beschuldigd van de moord op Nuria. Hoe Fumero dat geënsceneerd heeft, wordt niet duidelijk. Fermin verdwijnt van het toneel en laat via een briefje aan Daniël weten dat hij veilig is.

Later als Daniël door Tomas geslagen en van de trap af geduwd wordt, komt hij op straat een auto tegen waar hij ingeloodst wordt. Daar is Fermin weer. Hij geeft Daniël een plek om op te knappen en valt in slaap. Daniël gaat achter Bea aan... etc. etc.

Dat is in mijn ogen de enige zwakte van Zafon, dat hij naar gelieve zonder goede verklaring mensen kan laten komen en verdwijnen. Ook de horlogemaker die inderdaad geen grote rol had, krijgt naarmate het verhaal vordert een steeds belangrijkere rol zonder dat de lezer weet waarom.

Verder alleen maar lof over dit boek. Ik ben het ermee eens dat de taal soms wat gekunsteld overkomt. Het boek staat bol van de literaire verwijzingen en 'boeken' is een belangrijk motief in het verhaal, dus ongepast vind ik het zeker niet... Wat er overblijft is een fantastisch verhaal dat zowel ontroerd als intrigeert door de intelligentie die door het hele boek heen vertegenwoordigd is. Een parel in de literatuur.


Zo, en nu weer terug naar m'n schaduwplekje

[Dettie]

Ik zie dat hier geen antwoord op is gegeven, vandaar dat ik even uit mijn schaduw treed...
Zo, en nu weer terug naar m'n schaduwplekje

Je kan weer uit je schaduwplekje komen Rael, er komt een vervolg op Schaduw van de wind getiteld Het spel van de engel.

Het langverwachte vervolg op De schaduw van de wind verschijnt op 28 mei bij uitgeverij Signatuur. Uitgever/vertaler Nelleke Geel licht een tipje van de sluier op over de inhoud van Het spel van de engel: ‘In het turbulente Barcelona van de jaren twintig krijgt de jonge schrijver David Martín, geobsedeerd door een onmogelijke liefde, het aanbod van een mysterieuze uitgever om een boek te schrijven zoals het nog nooit geschreven is, een boek dat de wereld zal veranderen. De tol die David daarvoor moet betalen is echter torenhoog.’

@ Dettie:

Als Fermin, Daniël en Gustavo door het voorstel van Gustavo een plan in werking zetten, verdwijnt Fermin plotseling. Zijn taak is om Nuria op te wachten nadat Daniël haar geconfronteerd heeft. Fermin vermomt zich als priester (of pastoor, weet ik niet meer) en wordt later beschuldigd van de moord op Nuria. Hoe Fumero dat geënsceneerd heeft, wordt niet duidelijk. Fermin verdwijnt van het toneel en laat via een briefje aan Daniël weten dat hij veilig is.

Later als Daniël door Tomas geslagen en van de trap af geduwd wordt, komt hij op straat een auto tegen waar hij ingeloodst wordt. Daar is Fermin weer. Hij geeft Daniël een plek om op te knappen en valt in slaap. Daniël gaat achter Bea aan... etc. etc.

Dat is in mijn ogen de enige zwakte van Zafon, dat hij naar gelieve zonder goede verklaring mensen kan laten komen en verdwijnen. Ook de horlogemaker die inderdaad geen grote rol had, krijgt naarmate het verhaal vordert een steeds belangrijkere rol zonder dat de lezer weet waarom.

Verder alleen maar lof over dit boek. Ik ben het ermee eens dat de taal soms wat gekunsteld overkomt. Het boek staat bol van de literaire verwijzingen en 'boeken' is een belangrijk motief in het verhaal, dus ongepast vind ik het zeker niet... Wat er overblijft is een fantastisch verhaal dat zowel ontroerd als intrigeert door de intelligentie die door het hele boek heen vertegenwoordigd is. Een parel in de literatuur.

Het is twee jaar geleden dat ik dit boek las maar door wat jij vertelt komt het verhaal wel weer omhoog. Ik had inderdaad moeite met alle namen en het verdwijnen van personages. Ik moest af en toe opzoeken wie iemand ook alweer was. Vooral in het begin van het boek werd mooie taal gebruikt en Fermin was helemaal, zowel in taal als personage, een topfiguur vond ik. Ik hoop ook dat hij in het nieuwe boek weer voorkomt.
De literaire verwijzingen weet ik niet meer.

Momenteel lees ik een boek dat ook bol staat met literaire verwijzingen. Veelal naar Amerikaanse schrijvers en dichters. Er worden soms conversaties gevoerd in citaten en dan vind ik het wel een gemis dat ik de genoemde boeken niet ken. (Ik weet sowieso weinig van de Amerikaanse literatuur)
Het boek is van Elizabeth Hay en heet Nachtradio mocht je geïnteresseerd zijn (je hebt nog een boek van me tegoed)

Dettie