Fabio Genovesi - Wat de golven brengen

[berdine]

Korte inhoud: Het valt niet mee om albino in Italië te zijn, slecht zicht te hebben en in de schaduw te moeten leven. Luna zet daarom haar verbeeldingskracht in om het leven kleur te geven. Haar oudere broer Luca is blond, knap, sterk en een talentvolle surfer die hele dagen aan zee te vinden is. Tot de zee hem opslokt. Terwijl Luna's moeder Serena als een zombie thuis zit, probeert Luna weer de draad op school op te pakken. Intussen voelt Sandro, de hulpleraar van Luna, zich vreselijk schuldig. Hij had Serena aangespoord om Luca naar het surfkamp te laten gaan. Tijdens een uitstapje zoekt hij weer toenadering terwijl Luna leert dat de zee geeft en neemt. Zonder haar broer weet ze haar plek in de wereld te vinden. Met dit tragikomische avontuur in het mondaine dorp Forte dei Marmi, waarin oude legendes, spoken uit het verleden, onmogelijke liefdes en dromen een rol spelen, overtreft Genovesi zichzelf.

Nee, dit boek haalt het niet bij zijn voorganger. In het begin lijkt er meer serieus drama in te zitten, maar dat wordt teniet gedaan door een flinke dosis slapstick. Bij het lijk in de vriezer moest ik zelfs aan De honderdjarige man etc. denken. Geen goed teken. Het jongetje Zjot in dit boek is een halve kopie van het wielrennertje in Vissen voeren. Het leest wel lekker, het is grotendeels ook wel grappig, maar ik vind het een richtingloos boek.