Per Petterson - Twee wegen

[Annemarie]

Toen de kinderen alleen in het huis achterbleven riep Tommy zichzelf tot nieuw gezinshoofd uit. Ik denk dat hij het als falen zag dat de kinderbescherming hen uit elkaar haalde.

Kwam hij niet later achter die relatie? Ik weet dat niet meer precies.

[Dettie]

Ik kom er morgen op terug Willeke, ik heb nog iets geschreven over het artikel dat in boek-delen stond. Dat gaat over hoe hij dit boek gemaakt heeft, maar ik krijg het niet echt goed op 'papier'. Ik zit maar te strepen en schrappen. grrr.

Dettie

[Willeke]

Maakt niet uit, tijd genoeg hoor.

[Dettie]

Een aantal scènes in het boek vond ik echt indrukwekkend mooi beschreven en ontroerend. Bijvoorbeeld de scene op het ijs, misschien wel de sleutelscene van het boek, maar misschien wel de ontroerendste scene vind ik als Jimmy voor het psychiatrisch centrum staat te roken en Tommy op bezoek komt, en Jim zegt…

“ dus jij denkt dat het met opzet was, dat daar op Aurtjern, op het ijs ( blz. 203)
en dat hij vervolgens een munt gooit of Tommy hem al of niet moet bellen.
Ik vond dat zó sterk geschreven.

Wat ik verder heel sterk vond aan dit boek was de afwisseling van de personages, vanuit onverwachtse hoek, bijvoorbeeld Jonsen die ineens een verhouding met de moeder van Tommy blijkt gehad te hebben en haar weg heeft gebracht op de morgen dat ze er vandoor ging. Terwijl Tommy dat niet weet. Heel vaak weten we meer dan de hoofdpersonen zelf. Ook de kalme manier en gedetailleerde manier van schrijven sprak mij erg aan, ik zag het hele verhaal, het dorp en het landschap voor me en ook de sfeer van het boek sprak me erg aan.

Ik denk ook dat het die scène was waarom Jimmy doordraait. Hij is de enige die weet of het wel of geen opzet was.
Vlak daarna wordt hij opgenomen. Hij heeft mogelijk zijn beste vriend laten barsten, tenminste hij is bang dat Tommy dat mogelijk denkt. Ook met die munt gooien, hij provoceert Tommy.

'Munt' zei hij.
We stonden doodstil elkaar aan te kijken, met maar een paar meter tussen ons, ik wijk niet, dacht ik. Maar hij hield mijn blik vast. Zijn ogen glinsterden. Triomfantelijk, dacht ik. Dit was wat hij wilde dacht ik. Zo wil hij het hebben.
'Oké,' zei ik, 'best', en ik draaide me om en liep naar de uitgang[...]

Mogelijk verwacht hij dat Tommy gaat protesteren, hij wil zien wat Tommy doet, maar Tommy laat zich niet vangen en zegt oké.

Het is een heel mooi boek maar ook heel triest vind ik. Ik word er een beetje somber van.
Wat een ellende in dat gezin, die eenzame kinderen, vooral Tommy.
Heel schreinend vond ik de opmerking dat Tommy en Jim heel lang dachten dat iedereen maar één ouder had.

ja de manier waarop het verhaal verteld wordt is mooi. Sommige gebeurtenissen worden vanuit verschillend perspectief beschreven, zowel door Tommy als Jimmy of door Tommy en Siri of Jonsen...

Dettie

[Dettie]

De ijs-scene én die scene dat ze buiten staan te roken (blz 202, 203, 204, 205, 206, 27) met je dan eigenlijk allebei lezen.
Aan het begin van het hoofdstuk van de ijs-scene staat trouwens een prachtige dialoog over hun vriendschap.

Ja die Jonsen was een held zonder veel woorden.
Ik vond het zo zielig dat Tommy zijn zagerij aan de concurrent verkocht voor veel geld. En dat ze het daar nooit over hadden. Er wordt veel gezegd en veel gezwegen in dit boek.

Ja die dialoog... Ik denk dat dat de hele aanleiding gaf voor de ijsscène.
blz 160,161,162


Het was ook een heel belangrijk moment voor Jim denk ik, hij zegt vrij dwingend dat hun vriendschap heel belangrijk is.
'Ik denk dat we ons hele leven vrienden blijven', zei hij, zachtjes, wat voorzichtig. 'Denk je niet.' [...]
Tommy zegt ene klein stukje verderop. 'Maar we blijven vrienden als we willen. het hangt van onszelf af. We kunnen vrienden zijn zo lang we willen.'
'En dat willen we, toch', zei Jim
Ja, zei Tommy. 'Ik wel, in elk geval. Jij toch ook.'
Ja, natuurlijk. Natuurlijk wil ik dat', zei Jim, en hij werd zo blij, want hoe zou de toekomst eruit hebben gezien als hij Tommy niet had [...]
'Jim zei: 'Vind je mij een oké persoon, dat je met mij bevriend bent. Vind je dat ik iets bijzonders heb.'
'we zijn vrienden omdat we vrienden zijn. We zijn altijd vrienden geweest. Jij bent Jim, je bent altijd Jim geweest.'
'Is dat goed.'
'Ja, natuurlijk is dat goed.'
'Fijn, zei Jim, maar opeens wist hij niet zeker of dat wel genoeg was. Het voelde niet zo, niet helemaal, want misschien was het wel zo dat je het verdiend moest hebben.

Was Jim teleurgesteld in Tommy? Omdat Tommy niet zei, ja natuurlijk heb je iets bijzonders en je bent mijn vriend omdat ik je tof vindt of zoiets. Maar Tommy laat het erg in het midden. Hij geeft Jim niet de zekerheid die Jim graag wilt. Hij zag een toekomst zonder Tommy niet zitten.
En dan gebeurt dat op het ijs. Was het opzet? Of toch niet? Alleen Jim weet het.

Die Jonsen was natuurlijk een held maar zal zich ook flink schuldig hebben gevoeld, onder andere dankzij hem was hun moeder weg. Natuurlijk was hun vader de oorzaak maar Jonsen had wel meegeholpen haar weg te krijgen... hij was meer dan goed voor Tommy en verdiende zijn houding rondom de zagerij ook niet.

Dettie

[Dettie]

Ik had nog wel een paar vragen over dit boek,

Wat vinden jullie bijvoorbeeld van de opdracht voorin

"Oh sister am I not a brother to you
and one deserving of affection"

Ik zag het als een verwijzing dat Tommy zich tekort voelde schieten naar Siri.
Maar in welk opzicht?
Hij voelde zich wel enorm verantwoordelijk voor haar en de tweeling.
En wist hij bijvoorbeeld ook van de relatie tussen Siri en Jim?

Ik begrijp het citaat niet zo goed.
o zus ben ik niet als een broer voor jou en een die affectie verdient?

Het zou kunnen dat het citaat verwijst naar Tommy en Siri. Die twee stonden elkaar heel na.
Tommy wilde de grote broer zijn, de grote beschermer, maar toen Siri te kennen gaf dat ze naar zee wilde en zich wel zou redden knapte er iets in Tommy en begon hij te huilen. Zijn 'vader'rol viel toen weg. Misschien was dat wel iets waar hij zijn hele bestaan aan optrok. Siri rende ook nog eens weg toen Tommy kwam vertellen dat hij het huis in brand wilde steken, hij wilde samen met haar afrekenen met het verleden, maar ze luisterde nauwelijks en had iets heel belangrijks... ze moest handballen. Zou hij vinden dat Siri meer dankbaarheid had moeten tonen, meer samen met hem het verleden had moeten beleven?

Dettie

[Willeke]

>>>ja de manier waarop het verhaal verteld wordt is mooi. Sommige gebeurtenissen worden vanuit verschillend perspectief beschreven, zowel door Tommy als Jimmy of door Tommy en Siri of Jonsen...

Ik vond bijvoorbeeld de manier waarop wij lezen dat Jonsen al die jaren geweten heeft wat er met de moeder van Tommy is gebeurd en dat hij zelfs een relatie met haar had, terwijl Tommy, die ook tegen ons praat, van niets weet, erg mooi gedaan.

Op de rest reageer ik morgen.

[Willeke]

>>>Het is een heel mooi boek maar ook heel triest vind ik. Ik word er een beetje somber van.
Wat een ellende in dat gezin, die eenzame kinderen, vooral Tommy.
Heel schreinend vond ik de opmerking dat Tommy en Jim heel lang dachten dat iedereen maar één ouder had.

Gek he, dat gevoel heb ik ondanks alle treurige gebeurtenissen helemaal niet zo.
toen ik het boek in mijn boekwinkel aan stond te prijzen zei de verkoopster precies hetzelfde, dat het zo'n triest boek was.
Bij mij is op de een of andere manier vooral het verhaal van de vriendschap blijven hangen.

[Dettie]

>>>Het is een heel mooi boek maar ook heel triest vind ik. Ik word er een beetje somber van.
Wat een ellende in dat gezin, die eenzame kinderen, vooral Tommy.
Heel schreinend vond ik de opmerking dat Tommy en Jim heel lang dachten dat iedereen maar één ouder had.

Gek he, dat gevoel heb ik ondanks alle treurige gebeurtenissen helemaal niet zo.
toen ik het boek in mijn boekwinkel aan stond te prijzen zei de verkoopster precies hetzelfde, dat het zo'n triest boek was.
Bij mij is op de een of andere manier vooral het verhaal van de vriendschap blijven hangen.

ja dat verhaal van de vriendschap is ook zeker blijven hangen. het was een heel unieke vriendschap omdat de jongens
elkaar feiloos aanvoelden. De eerste keer dat ik het boek las had ik ook zoiets van wow dat is een mooi verhaal over
vriendschap.
Maar ik heb het nu opnieuw gelezen en vond het ineens het verhaal zo triest, hangt misschien ook van een stemming af
hoor.

Toch overheerst wel dat het een heel erg mooi verhaal is. Die twee jongens zal ik niet snel vergeten.

Dettie

[Dettie]

In boek-delen staat een gesprek met Per Petterson die op zijn achttiende al wist dat hij schrijver wilde worden maar pas debuteerde
toen hij vijfendertig was.

Heel grappig om te lezen is dat hij eindelijk eens een verhaal instuurde en daarop de vraag kreeg: 'Heb je meer?' 'Ja', zei Per
maar dat
was niet zo. Hij schreef wel door en er verschenen diverse verhalen van hem in literaire tijdschriften.
'Heb je meer?' vroeg toen een uitgever. 'Ja', zei Per maar dat was niet zo. Dus stuurde hij steeds wat op naar de schrijver
wat bij elkaar uiteindelijk zijn eerste boek werd. En zo werd Per Petterson schrijver.

Wat ook heel leuk om in dat artikel te lezen is hoe bij Per Petterson een verhaal ontstaat.
Elke verhaal begint met een zin. Een zin die hij hoort, die hij zich herinnert enz. Hij hoort iets en denkt dan hé dat is een
mooie openingszin, het verhaal zelf weet hij dan nog helemaal niet. En dan volgt vanzelf de volgende zin. Hij wacht gewoon
af wat er gebeurt wat hij af en toe heel vervelend vindt, hij wil verder maar weet niet hoe of wat, hij moet wachten tot het
hem te binnen valt.
Soms begint hij aan een hoofdstuk waarvan hij maar hoopt dat het iets te maken zal hebben met het vorige hoofdstuk.
Hij is vooral geïnteresseerd in scènes, de momenten dat er echt iets gebeurd.
Sommige personages krijgen ook geen naam omdat die naam zich niet aandient.
Per Petterson schrijft alles in een keer op en veranderd niets meer achteraf.

Over het ontstaan van Twee wegen vertelt hij dat hij ooit een keer de vuilnisman, die bij hem in de straat woonde, zijn
zoontje van tien een verschrikkelijke trap zag geven. Dat kind vloog net niet door de lucht maar het scheelde niet veel.
Per was toen zelf nog kind maar het had hem wel heel erg geschokt en het was hem altijd bijgebleven...
Die man werd dus de vader van Tommy in Twee wegen.
(De oorspronkelijke titel is Ik weiger)

Dettie

[Willeke]

Ik denk ook dat het die scène was waarom Jimmy doordraait. Hij is de enige die weet of het wel of geen opzet was.
Vlak daarna wordt hij opgenomen. Hij heeft mogelijk zijn beste vriend laten barsten, tenminste hij is bang dat Tommy dat mogelijk denkt. Ook met die munt gooien, hij provoceert Tommy.

'Munt' zei hij.
We stonden doodstil elkaar aan te kijken, met maar een paar meter tussen ons, ik wijk niet, dacht ik. Maar hij hield mijn blik vast. Zijn ogen glinsterden. Triomfantelijk, dacht ik. Dit was wat hij wilde dacht ik. Zo wil hij het hebben.
'Oké,' zei ik, 'best', en ik draaide me om en liep naar de uitgang[...]

Mogelijk verwacht hij dat Tommy gaat protesteren, hij wil zien wat Tommy doet, maar Tommy laat zich niet vangen en zegt oké.

Dettie

Dan gaat het dus om ongelijkwaardigheid in vriendschap, als ik het kort samenvat. Jim denkt dat Tommy hem niet heel bijzonder vindt, en dat hij daarom op het ijs in de steek gelaten. Dat verwijt hij zichzelf en daarom denkt hij dat Tommy hem dat verwijt. Omdat hij bevestiging wil en hem uit wil dagen provoceert hij hem.

[Willeke]

Ik had nog wel een paar vragen over dit boek,

Wat vinden jullie bijvoorbeeld van de opdracht voorin

"Oh sister am I not a brother to you
and one deserving of affection"

Ik zag het als een verwijzing dat Tommy zich tekort voelde schieten naar Siri.
Maar in welk opzicht?
Hij voelde zich wel enorm verantwoordelijk voor haar en de tweeling.
En wist hij bijvoorbeeld ook van de relatie tussen Siri en Jim?

Ik begrijp het citaat niet zo goed.
o zus ben ik niet als een broer voor jou en een die affectie verdient?

Dat Siri hem meer dankbaarheid moest tonen, om jou vraag te beantwoorden, kan ik me niet zo herinneren.

Het zou kunnen dat het citaat verwijst naar Tommy en Siri. Die twee stonden elkaar heel na.
Tommy wilde de grote broer zijn, de grote beschermer, maar toen Siri te kennen gaf dat ze naar zee wilde en zich wel zou redden knapte er iets in Tommy en begon hij te huilen. Zijn 'vader'rol viel toen weg. Misschien was dat wel iets waar hij zijn hele bestaan aan optrok. Siri rende ook nog eens weg toen Tommy kwam vertellen dat hij het huis in brand wilde steken, hij wilde samen met haar afrekenen met het verleden, maar ze luisterde nauwelijks en had iets heel belangrijks... ze moest handballen. Zou hij vinden dat Siri meer dankbaarheid had moeten tonen, meer samen met hem het verleden had moeten beleven?

Dettie

Ik denk inderdaad dat het eerste gedeelte klopt. Annemarie zegt het ook al mooi hierboven, hij voelt zich gezinshoofd en voelt zich misschien schuldig dat hij niet iedereen bij elkaar heeft kunnen houden.
Siri zelf heeft vindt die ruimte juist fijn. Ik herinner me ( uit mijn hoofd) dat de rollen een beetje keren nadat Tommy heeft zitten huilen en dat ze die omkering van die rollen en de ruimte die haar dat oplevert als prettig ervaart.

[Willeke]

In boek-delen staat een gesprek met Per Petterson die op zijn achttiende al wist dat hij schrijver wilde worden maar pas debuteerde
toen hij vijfendertig was.

Heel grappig om te lezen is dat hij eindelijk eens een verhaal instuurde en daarop de vraag kreeg: 'Heb je meer?' 'Ja', zei Per
maar dat
was niet zo. Hij schreef wel door en er verschenen diverse verhalen van hem in literaire tijdschriften.
'Heb je meer?' vroeg toen een uitgever. 'Ja', zei Per maar dat was niet zo. Dus stuurde hij steeds wat op naar de schrijver
wat bij elkaar uiteindelijk zijn eerste boek werd. En zo werd Per Petterson schrijver.

Wat ook heel leuk om in dat artikel te lezen is hoe bij Per Petterson een verhaal ontstaat.
Elke verhaal begint met een zin. Een zin die hij hoort, die hij zich herinnert enz. Hij hoort iets en denkt dan hé dat is een
mooie openingszin, het verhaal zelf weet hij dan nog helemaal niet. En dan volgt vanzelf de volgende zin. Hij wacht gewoon
af wat er gebeurt wat hij af en toe heel vervelend vindt, hij wil verder maar weet niet hoe of wat, hij moet wachten tot het
hem te binnen valt.
Soms begint hij aan een hoofdstuk waarvan hij maar hoopt dat het iets te maken zal hebben met het vorige hoofdstuk.
Hij is vooral geïnteresseerd in scènes, de momenten dat er echt iets gebeurd.
Sommige personages krijgen ook geen naam omdat die naam zich niet aandient.
Per Petterson schrijft alles in een keer op en veranderd niets meer achteraf.

Over het ontstaan van Twee wegen vertelt hij dat hij ooit een keer de vuilnisman, die bij hem in de straat woonde, zijn
zoontje van tien een verschrikkelijke trap zag geven. Dat kind vloog net niet door de lucht maar het scheelde niet veel.
Per was toen zelf nog kind maar het had hem wel heel erg geschokt en het was hem altijd bijgebleven...
Die man werd dus de vader van Tommy in Twee wegen.
(De oorspronkelijke titel is Ik weiger)

Dettie

Interessant om te lezen. Tjonge, dus zijn verhaal ontstaat al schrijvend en dan veranderd hij niets meer.

Dat verhaal over die vuilnisman is leuk om te lezen. ik herinner me dat de scenes heel beeldend geschreven zijn, en af en toe terug komen. Ik zag het helemaal voor me. Ze vormen dus de oorsprong van dit boek.
Ik las ergens dat Petterson zelf ook vaderloos in opgegroeid en dat deze twee vaderloze jongens geen toeval zijn.

[Willeke]

>>>>De oorspronkelijke titel is Ik weiger

Ja daar had ik nog een paar vragen over;
...Wie weigert
en wat wordt er geweigerd?

En is dat een betere titel dan Twee wegen?
En over twee wegen gesproken, wat zijn dan precies de twee verschillende wegen die de jongens kiezen, Tommy kiest er duidelijk voor wat van zijn leven te maken, en anders dan Jonsen, voor het geld te gaan,
maar Jim kiest niet zoveel, zijn leven overkomt hem meer naar mijn indruk.

[Renate]

En de bibliotheek heeft het. Helaas zijn alle exemplaren uitgeleend, of gereserveerd. Maar goed, ik heb nog meer dan genoeg te lezen, dus dit boek komt nog wel.

[Annemarie]

>>>>De oorspronkelijke titel is Ik weiger

Ja daar had ik nog een paar vragen over;
...Wie weigert
en wat wordt er geweigerd?

En is dat een betere titel dan Twee wegen?
En over twee wegen gesproken, wat zijn dan precies de twee verschillende wegen die de jongens kiezen, Tommy kiest er duidelijk voor wat van zijn leven te maken, en anders dan Jonsen, voor het geld te gaan,
maar Jim kiest niet zoveel, zijn leven overkomt hem meer naar mijn indruk.

Over de titel Ik weiger ben ik nog even aan het nadenken. Die begrijp ik ook nog niet. Twee wegen vind ik wel een passende titel. De jongens lijken uiteindelijk iedereen een eigen pad in te slaan. Ook de levens van de jongens verlopen heel verschillend. De een heeft een beschermende moeder, de ouders van de ander hebben hem de rug toegekeerd. Ook gaan Tommy en zijn zusje uit elkaar. Het thema "twee wegen" komt voor mijn gevoel steeds weer terug in het boek.

[Dettie]

>>>>De oorspronkelijke titel is Ik weiger

Ja daar had ik nog een paar vragen over;
...Wie weigert
en wat wordt er geweigerd?

En is dat een betere titel dan Twee wegen?
En over twee wegen gesproken, wat zijn dan precies de twee verschillende wegen die de jongens kiezen, Tommy kiest er duidelijk voor wat van zijn leven te maken, en anders dan Jonsen, voor het geld te gaan,
maar Jim kiest niet zoveel, zijn leven overkomt hem meer naar mijn indruk.

'Ik weiger' kan verwijzen naar het moment dat Jonsen ziek is en dood zal gaan. blz 131
Tommy zegt dat Jonsen kan weigeren te sterven en dan zegt Jonsen
'Je kunt niet weigeren te sterven, jongen.'
Tommy zegt dan. 'Ja maar, jezus, natuurlijk kun je weigeren.'

En die Berit draagt geen trouwring, ze wil hem niet dragen. Ze weigert het blz 273

Ik denk ook dat Siri weigert slachtoffer te worden van de situatie. Ze wil verder, ze wil door.

Twee wegen zou kunnen wijzen op de twee vrienden die ieder een kant opgaan, net wat jij zegt Willeke.
Maar ook die moeder en vader van Tommy gaan ieder een kant op.

Moeilijk vind ik om aan te geven.

Dettie

[Dettie]

Ik denk ook dat het die scène was waarom Jimmy doordraait. Hij is de enige die weet of het wel of geen opzet was.
Vlak daarna wordt hij opgenomen. Hij heeft mogelijk zijn beste vriend laten barsten, tenminste hij is bang dat Tommy dat mogelijk denkt. Ook met die munt gooien, hij provoceert Tommy.

'Munt' zei hij.
We stonden doodstil elkaar aan te kijken, met maar een paar meter tussen ons, ik wijk niet, dacht ik. Maar hij hield mijn blik vast. Zijn ogen glinsterden. Triomfantelijk, dacht ik. Dit was wat hij wilde dacht ik. Zo wil hij het hebben.
'Oké,' zei ik, 'best', en ik draaide me om en liep naar de uitgang[...]

Mogelijk verwacht hij dat Tommy gaat protesteren, hij wil zien wat Tommy doet, maar Tommy laat zich niet vangen en zegt oké.

Dettie

Dan gaat het dus om ongelijkwaardigheid in vriendschap, als ik het kort samenvat. Jim denkt dat Tommy hem niet heel bijzonder vindt, en dat hij daarom op het ijs in de steek gelaten. Dat verwijt hij zichzelf en daarom denkt hij dat Tommy hem dat verwijt. Omdat hij bevestiging wil en hem uit wil dagen provoceert hij hem.

Jimmy duwt Tommy weg op het knallende ijs, daardoor glijdt hij zelf naar de veilige kant en duwt hij Tommy verder het ijs op.
Ik denk dat Jimmy bang is dat Tommy denkt dat hij dat met opzet deed.
Denk jij dat Jimmy daarom die munt opgooit?

Ik denk dat Jimmy hoopt dat bij de uitkomst van de munt waardoor Jimmy niet meer zal bellen hij hoopt dat Tommy zegt, doe niet zo idioot. We zijn toch vrienden, we hebben die hele munt niet nodig. Maar Tommy heeft Jimmy door en doet daar niet aan mee. Hij wil niet dat er met hem gespeeld wordt.

Ik denk niet dat het ongelijkwaardige vriendschap is. Alleen Tommy gaat overal op af wat Jimmy niet doet.
maar daarom hoeft een vriendschap niet ongelijkwaardig te zijn. Bij vrienden is vaak een de aangever en de ander de volger.

Dettie

[Willeke]

Ik denk ook dat het die scène was waarom Jimmy doordraait. Hij is de enige die weet of het wel of geen opzet was.
Vlak daarna wordt hij opgenomen. Hij heeft mogelijk zijn beste vriend laten barsten, tenminste hij is bang dat Tommy dat mogelijk denkt. Ook met die munt gooien, hij provoceert Tommy.

'Munt' zei hij.
We stonden doodstil elkaar aan te kijken, met maar een paar meter tussen ons, ik wijk niet, dacht ik. Maar hij hield mijn blik vast. Zijn ogen glinsterden. Triomfantelijk, dacht ik. Dit was wat hij wilde dacht ik. Zo wil hij het hebben.
'Oké,' zei ik, 'best', en ik draaide me om en liep naar de uitgang[...]

Mogelijk verwacht hij dat Tommy gaat protesteren, hij wil zien wat Tommy doet, maar Tommy laat zich niet vangen en zegt oké.

Dettie

Dan gaat het dus om ongelijkwaardigheid in vriendschap, als ik het kort samenvat. Jim denkt dat Tommy hem niet heel bijzonder vindt, en dat hij daarom op het ijs in de steek gelaten. Dat verwijt hij zichzelf en daarom denkt hij dat Tommy hem dat verwijt. Omdat hij bevestiging wil en hem uit wil dagen provoceert hij hem.

Jimmy duwt Tommy weg op het knallende ijs, daardoor glijdt hij zelf naar de veilige kant en duwt hij Tommy verder het ijs op.
Ik denk dat Jimmy bang is dat Tommy denkt dat hij dat met opzet deed.
Denk jij dat Jimmy daarom die munt opgooit?

Ik denk dat Jimmy hoopt dat bij de uitkomst van de munt waardoor Jimmy niet meer zal bellen hij hoopt dat Tommy zegt, doe niet zo idioot. We zijn toch vrienden, we hebben die hele munt niet nodig. Maar Tommy heeft Jimmy door en doet daar niet aan mee. Hij wil niet dat er met hem gespeeld wordt.

Ik denk niet dat het ongelijkwaardige vriendschap is. Alleen Tommy gaat overal op af wat Jimmy niet doet.
maar daarom hoeft een vriendschap niet ongelijkwaardig te zijn. Bij vrienden is vaak een de aangever en de ander de volger.

Dettie

Ik heb hierbij, bij het stukje over ongelijkwaardige vriendschap geloof ik de verkeerde tekst aangehaald, ik bedoelde de scene net voor deze scene als de vrienden uitspreken hoe belangrijk ze voor elkaar zijn en Jimmy minder bevestiging krijgt dan hij hoopt. Ik denk niet dat de vriendschap ongelijkwaardig was, maar misschien wel dat hij het zo voelde.

En dat daarna de gedachte dat Tommy dacht dat hij hem expres een duw had gegeven met hem aan de haal ging in zijn hoofd.

[Willeke]

>>>>De oorspronkelijke titel is Ik weiger

Ja daar had ik nog een paar vragen over;
...Wie weigert
en wat wordt er geweigerd?

En is dat een betere titel dan Twee wegen?
En over twee wegen gesproken, wat zijn dan precies de twee verschillende wegen die de jongens kiezen, Tommy kiest er duidelijk voor wat van zijn leven te maken, en anders dan Jonsen, voor het geld te gaan,
maar Jim kiest niet zoveel, zijn leven overkomt hem meer naar mijn indruk.

'Ik weiger' kan verwijzen naar het moment dat Jonsen ziek is en dood zal gaan. blz 131
Tommy zegt dat Jonsen kan weigeren te sterven en dan zegt Jonsen
'Je kunt niet weigeren te sterven, jongen.'
Tommy zegt dan. 'Ja maar, jezus, natuurlijk kun je weigeren.'

En die Berit draagt geen trouwring, ze wil hem niet dragen. Ze weigert het blz 273

Ik denk ook dat Siri weigert slachtoffer te worden van de situatie. Ze wil verder, ze wil door.

Twee wegen zou kunnen wijzen op de twee vrienden die ieder een kant opgaan, net wat jij zegt Willeke.
Maar ook die moeder en vader van Tommy gaan ieder een kant op.

Moeilijk vind ik om aan te geven.

Dettie

Ik heb nog even zitten filosoferen over de titel.
Eerst vond ik Twee wegen toch niet helemaal kloppen omdat ik het associeerde met "kiezen".
Tommy en zijn zus kozen daadwerkelijk, en kwamen in een ander leven terecht.
Wat op zich ook nog wel iets is om over na te denken, want Tommy koos voor het kapitalisme en Siri voor het idealisme.
Jimmy koos eigenlijk niet, behalve dan dat hij er twee keer voor kiest om een einde aan zijn leven te maken, maar verder overkomen de ellende en de angsten hem vooral.

Maar je hebt natuurlijk helemaal geen keuzes nodig om op twee verschillende wegen terecht te komen, dus bij nader inzien klopt de titel weldegelijk.
Als ik nog te volgen ben.

"Ik weiger" klonk me eerst vreemd in de ogen, maar die titel klopt steeds beter. Tommy en Siri weigerde absoluut om slachtoffer van hun zeer belabberde omstandigheden te blijven en kozen daadkrachtig voor een manier om daaruit te ontsnappen. Wat daarbij opvalt is dat hoe meer Tommy zich terug trekt hoe krachtiger Siri wordt.

[Willeke]

Ik las inmiddels ook "Boekdelen" over dit boek en daar wordt gerefereerd aan de paniekaanval die Jimmy na de ontmoeting met Tommy op de brug krijgt .
het antwoord op de vraag waarom hij die krijgt is volgens een recensent vervolgens te lezen in het boek.

Welk antwoord is dat volgens jullie?

[Annemarie]

Ik las inmiddels ook "Boekdelen" over dit boek en daar wordt gerefereerd aan de paniekaanval die Jimmy na de ontmoeting met Tommy op de brug krijgt .
het antwoord op de vraag waarom hij die krijgt is volgens een recensent vervolgens te lezen in het boek.

Welk antwoord is dat volgens jullie?

Oei, dat weet ik niet meer. Jij nog wel?

[Willeke]

Ha, ik wilde jullie even laten peinzen omdat ik er zelf ook niet zo goed uit kwam

Maar ik denk dat er bedoeld wordt dat je al lezend gaat begrijpen waarom Jimmy op het punt komt dat hij zelfmoord wil plegen uit teleurstelling en door al zijn angsten.

[Dettie]

Ik weet alleen dat Jimmy heel hard moest huilen nadat hij Tommy op die brug gezien had.

Dus ik moet even nalezen wat bedoeld wordt met die paniekaanval.

Dettie

[Dettie]

Ik weet nog steeds niet wat bedoeld wordt met paniekaanval. Was het dat huilen?
waar kan ik die paniekaanval lezen? Ik kan het niet vinden.

Dettie