Heb gisteren nog een heel stuk verder gelezen in de Correcties.
Ik kom er nooit denk ik, want het boek moet woensdag terug naar de bib en ik ken niet meer verlengen.
Groetjes. Tiba.
Jonathan Franzen - De correcties
Ik heb het boek weer kunnen lenen, en ben nu 200 bladzijden ver. Ik weet niet of ik nog verder lees.
Gary is een vervelende vent, oerdegelijk maar zijn redeneringen staan me niet aan, zijn vrouw is een naar mens.
Met Alfred heb ik tot nu medelijden. Er staan veel te veel details in het boek die me niet interesseren, over die geldbelegging bv, al die namen van firma's en banken, al die details.
En de meeting over het geneesmiddel, het mag dan wel de ultieme correctie zijn, maar de vergadering is veel te lang uitgesponnen en niet boeiend... Ik vind dat na 200 bladzijden een boek je toch moet in zijn greep hebben!
Ik neem even een ander boek...
Groetjes. Tiba.
Groetjes. Tiba.
Gary is een vervelende vent, oerdegelijk maar zijn redeneringen staan me niet aan, zijn vrouw is een naar mens.
Met Alfred heb ik tot nu medelijden. Er staan veel te veel details in het boek die me niet interesseren, over die geldbelegging bv, al die namen van firma's en banken, al die details.
En de meeting over het geneesmiddel, het mag dan wel de ultieme correctie zijn, maar de vergadering is veel te lang uitgesponnen en niet boeiend... Ik vind dat na 200 bladzijden een boek je toch moet in zijn greep hebben!
Ik neem even een ander boek...
Groetjes. Tiba.
Groetjes. Tiba.
Waarschijnlijk heb je hetzelfde gevoel als Wil en mij met het lezen van dit boek Tiba.
Tussendoor heb ik ook vele malen het boek aan de kant gelegd. Toch heb ik me er doorheen geworsteld. Vanaf het hoofdstuk de Generator (om en nabij bladzijde 300) pakt het boek je wel volledig in de ban.
Vooral het hoofdstuk rondom het Kerstfeest is zeerpakkend geschreven.
Groetjes, Irene
Tussendoor heb ik ook vele malen het boek aan de kant gelegd. Toch heb ik me er doorheen geworsteld. Vanaf het hoofdstuk de Generator (om en nabij bladzijde 300) pakt het boek je wel volledig in de ban.
Vooral het hoofdstuk rondom het Kerstfeest is zeerpakkend geschreven.
Groetjes, Irene
De rode draad in dit boek is de vurige wens van Enid om alle leden van het vroegere gezin nog een keer bijeen te krijgen met Kerstmis, in St. Jude. Het erge is dat dat het enige is wat zij belangrijk vindt. De uiterlijke schijn dus. Ze weet best dat Denise verhoudingen heeft waarmee zijzelf nou niet bepaald te koop zou willen lopen, dat Chip helemaal niet voor Wall Street Journal werkt en dat vrouw en kinderen van Garry de pest aan haar hebben. Maar dat wil ze niet weten, ze negeert dat.
Enid is misschien wel op te vatten als een metafoor voor het uiterlijk fatsoen. Als alles aan de buitenkant maar goed lijkt, als iedereen maar de dingen doet die zij aan haar vriendinnen kan vertellen. Daarbij gaat ze heel ver: ze is het er bijvoorbeeld niet mee eens dat Chip aan tafel moet blijven zitten tot hij zijn eten op heeft, maar laat hem toch gewoon zitten. Het is niet haar fout want Alfred heeft zo beslist, zij doet niets verkeerd, zij zal nooit iets doen dat haar niet is verteld.
Alle andere personages in dit boek wekken mijn sympathie op, maar naarmate het boek vorderde, kreeg ik een steeds grotere hekel aan Enid. Haar ontkenning van de werkelijkheid, haar totale gebrek aan werkelijke interesse voor wie dan ook maakt haar tot iemand die ik met liefde zou willen wurgen.
De overige personages worstelen zich met vallen en opstaan door het leven heen. Dat ze Enid af en toe nog enigszins tegemoet willen komen, valt in hen te prijzen. Hun levens zijn interessant, omdat het gaat om herkenbare zaken (hoewel ik niet erg veel bij mafia-praktijken in Litouwen ben betrokken tot nog toe). Iedereen zoekt een doel in het bestaan, de zin van haar/zijn leven, maar die worden niet gevonden want die zijn er niet. Misschien heeft Enid nog wel gelijk met het zich willen vasthouden aan illusies: immers, zij springt er altijd goed uit, wat er ook gebeurt.
Ik heb bijzonder genoten van dit boek. Het is goed geschreven, met veel inlevingsvermogen en gevoel voor absurde details (zoals de gebeurtenissen op het cruiseschip, waarbij die arts pillen verkoopt die alle ellende opheffen). Een 9 geef ik ervoor, zeker een 9.
Enid is misschien wel op te vatten als een metafoor voor het uiterlijk fatsoen. Als alles aan de buitenkant maar goed lijkt, als iedereen maar de dingen doet die zij aan haar vriendinnen kan vertellen. Daarbij gaat ze heel ver: ze is het er bijvoorbeeld niet mee eens dat Chip aan tafel moet blijven zitten tot hij zijn eten op heeft, maar laat hem toch gewoon zitten. Het is niet haar fout want Alfred heeft zo beslist, zij doet niets verkeerd, zij zal nooit iets doen dat haar niet is verteld.
Alle andere personages in dit boek wekken mijn sympathie op, maar naarmate het boek vorderde, kreeg ik een steeds grotere hekel aan Enid. Haar ontkenning van de werkelijkheid, haar totale gebrek aan werkelijke interesse voor wie dan ook maakt haar tot iemand die ik met liefde zou willen wurgen.
De overige personages worstelen zich met vallen en opstaan door het leven heen. Dat ze Enid af en toe nog enigszins tegemoet willen komen, valt in hen te prijzen. Hun levens zijn interessant, omdat het gaat om herkenbare zaken (hoewel ik niet erg veel bij mafia-praktijken in Litouwen ben betrokken tot nog toe). Iedereen zoekt een doel in het bestaan, de zin van haar/zijn leven, maar die worden niet gevonden want die zijn er niet. Misschien heeft Enid nog wel gelijk met het zich willen vasthouden aan illusies: immers, zij springt er altijd goed uit, wat er ook gebeurt.
Ik heb bijzonder genoten van dit boek. Het is goed geschreven, met veel inlevingsvermogen en gevoel voor absurde details (zoals de gebeurtenissen op het cruiseschip, waarbij die arts pillen verkoopt die alle ellende opheffen). Een 9 geef ik ervoor, zeker een 9.
Ook dit gaat voorbij.
Stijn Meuris vergeleek bij de uitreiking van De Gouden Uil het boek Zwerm van Peter Verhelst met De Correcties.
In dat laatste staat ook geen woord te veel, zei hij.
Jammer dat ik jullie mening niet deel, Petra.
Misschien is het gewoon omdat de thematiek me niet boeit.
Ooit krijgt het een tweede kans.
Groetjes. Tiba.
In dat laatste staat ook geen woord te veel, zei hij.
Jammer dat ik jullie mening niet deel, Petra.
Misschien is het gewoon omdat de thematiek me niet boeit.
Ooit krijgt het een tweede kans.
Groetjes. Tiba.
Petra schrijft
Vind je dat? Ik denk dat ze heel goed weet dat dit waarschijnlijk het laatste jaar is dat ze samen kerst kunnen vieren gezien de toestand van Alfred.
Ik denk ook dat ze de werkelijkheid ontkende omdat ze die werkelijkheid helemaal niet aan kon. Diep in haar hart weet ze het natuurlijk allemaal wel maar als ze het hardop zou zeggen dan móet ze er wel aan, dus liever de schijn ophouden.
Dus met dochter gaat het goed en Alfred is 'lastig' want als ze moet zeggen wat er werkelijk aan de hand is dan zal ze het onder ogen moeten zien en die werkelijkheid is te erg voor haar denk ik. Een soort zelfbescherming.
De dochter en 'maffia' zoon vond ik heerlijke personages en Alfred... met hem had ik medelijden, zijn hele wereld stort in elkaar, hij weet dat het mis gaat met hem.
Bernadet
De rode draad in dit boek is de vurige wens van Enid om alle leden van het vroegere gezin nog een keer bijeen te krijgen met Kerstmis, in St. Jude. Het erge is dat dat het enige is wat zij belangrijk vindt. De uiterlijke schijn dus.
Vind je dat? Ik denk dat ze heel goed weet dat dit waarschijnlijk het laatste jaar is dat ze samen kerst kunnen vieren gezien de toestand van Alfred.
maar naarmate het boek vorderde, kreeg ik een steeds grotere hekel aan Enid. Haar ontkenning van de werkelijkheid
Ik denk ook dat ze de werkelijkheid ontkende omdat ze die werkelijkheid helemaal niet aan kon. Diep in haar hart weet ze het natuurlijk allemaal wel maar als ze het hardop zou zeggen dan móet ze er wel aan, dus liever de schijn ophouden.
Dus met dochter gaat het goed en Alfred is 'lastig' want als ze moet zeggen wat er werkelijk aan de hand is dan zal ze het onder ogen moeten zien en die werkelijkheid is te erg voor haar denk ik. Een soort zelfbescherming.
De dochter en 'maffia' zoon vond ik heerlijke personages en Alfred... met hem had ik medelijden, zijn hele wereld stort in elkaar, hij weet dat het mis gaat met hem.
Bernadet
Ik heb 'The Corrections' sinds gisteren uit en ik vond het een prachtig boek! Zelf voelde ik met alle personages sympathie en kon ik ze allemaal wel 'begrijpen'. De auteur slaagt hierin door ieder personage aan het woord te laten. Zo begreep ik Caroline wel dat ze een hekel had aan de bemoeizuchtige Enid (en op dat moment vond ik Enid inderdaad een irritante vrouw), maar wanneer je dan merkt hoe hard ze uitkijkt naar het Kerstfeest en hoe hard ze wil dat iedereen aanwezig zou zijn en hoe hard ze zich vastklampt aan kleine, maar voor haar uiterst belangrijke dingen (zoals het plaatsen van het Jezusfiguurtje), dan voel je een immens medeleven met deze vrouw. Het is een zeer dubbel boek: je voelt sympathie en tegelijk afkeer voor de verschillende personages. Echt prachtig!
En dan heb ik het nog niet gehad over de 'maatschappelijke' thema's die aan bod komen: hoever kan je gaan in je eigen identiteit? Hoever kan je gaan om zelf gelukkig te zijn? In welke mate volg je je eigen gevoel of luister je naar de raad van anderen? Zou je ooit overwegen om zo'n identiteitsveranderende pil te nemen (in een maatschappij waarin mensen graag hun uiterlijk veranderen door plastische chirurgie, denk ik dat zo'n identiteitsveranderende pil ook wel een kans maakt...), enzovoort enzoverder.
En dan heb ik het nog niet gehad over de 'maatschappelijke' thema's die aan bod komen: hoever kan je gaan in je eigen identiteit? Hoever kan je gaan om zelf gelukkig te zijn? In welke mate volg je je eigen gevoel of luister je naar de raad van anderen? Zou je ooit overwegen om zo'n identiteitsveranderende pil te nemen (in een maatschappij waarin mensen graag hun uiterlijk veranderen door plastische chirurgie, denk ik dat zo'n identiteitsveranderende pil ook wel een kans maakt...), enzovoort enzoverder.
Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 83 gasten