In een interview zegt Adriaan van Dis dat het personage Mulder een uitvergroting van bepaalde aspekten van zichzelf is.
Van Dis studeerde Afrikaans in Amsterdam, hij was de enige student, en zou naar Zuid-Afrika gaan vanwege deze studie. Van Gennep vroeg hem toen 'iets te doen' als hij in Zuid-Afrika was. Het was de tijd van strijd tegen Apartheid. Van Dis kreeg voor zijn vertrek een training in Parijs.
Het boek gaat over twee blanke mannen, de Nederlander Mulder en de Zuid-Afrikaan Donald, die in de jaren zeventig als student betrokken raakten bij het internationale verzet tegen de Apartheid. Beiden volgden de training in Parijs en zijn, ondanks strikte afspraken over omgang met elkaar, toch vrienden zijn geworden.
Lees verder, klik hier http://www.leestafel.info/adriaan-van-dis
Dettie
Adriaan van Dis - Tikkop
Adriaan van Dis - Tikkop
Laatst gewijzigd door Dettie op 27 Sep 2010, 10:25, 1 keer totaal gewijzigd.
OOOOh...wat ben ik nieuwsgierig naar dit boek, zowel om de schrijver als om het thema.
En wat heb je een mooi verslag gemaakt, ook over de manier waarop van Dis schrijft, zijn personages zijn inderdaad vaak ongrijpbaar..je denkt dat je ze 'hebt"en dan heb je ze net niet.
Ik ga de goedheiligman en/of de kerstman maar eens héél vriendleijk aankijken dit jaar
Groetjes
Willeke
En wat heb je een mooi verslag gemaakt, ook over de manier waarop van Dis schrijft, zijn personages zijn inderdaad vaak ongrijpbaar..je denkt dat je ze 'hebt"en dan heb je ze net niet.
Ik ga de goedheiligman en/of de kerstman maar eens héél vriendleijk aankijken dit jaar
Groetjes
Willeke
Tikkop is voor mij een roman die vooral over de ontgoocheling gaat.
Hoofdpersonage Mulder, in de jaren '70 actief betrokken bij de strijd tegen de Apartheid, keert terug naar Zuid-Afrika. Daar ontdekt hij dat er nog steeds een groot verschil is tussen de leefomstandigheden en de toekomstverwachtingen van de blanke en zwarte bewoners. Veel jongeren zijn verslaafd aan goedkope drugs.
Mulder en Donald besluiten om één jongen te helpen, en nemen hem op in huis. Van Dis roert in Tikkop morele problemen aan als: doe je er als buitenstaander goed aan om één jongere uit deze arme zwarte bevolkingsgroep te helpen? En kun je zo'n jongere een nieuwe levenshouding aanleren?
De kracht van de roman is dat het je als lezer aanzet om over deze morele dilemma's na te denken.
Het taalgebruik in Tikkop is prachtig, het Zuid-Afrikaans in de roman maakt je nieuwsgierig naar het door Van Dis voorgelezen luisterboek.
Jeannette
Hoofdpersonage Mulder, in de jaren '70 actief betrokken bij de strijd tegen de Apartheid, keert terug naar Zuid-Afrika. Daar ontdekt hij dat er nog steeds een groot verschil is tussen de leefomstandigheden en de toekomstverwachtingen van de blanke en zwarte bewoners. Veel jongeren zijn verslaafd aan goedkope drugs.
Mulder en Donald besluiten om één jongen te helpen, en nemen hem op in huis. Van Dis roert in Tikkop morele problemen aan als: doe je er als buitenstaander goed aan om één jongere uit deze arme zwarte bevolkingsgroep te helpen? En kun je zo'n jongere een nieuwe levenshouding aanleren?
De kracht van de roman is dat het je als lezer aanzet om over deze morele dilemma's na te denken.
Het taalgebruik in Tikkop is prachtig, het Zuid-Afrikaans in de roman maakt je nieuwsgierig naar het door Van Dis voorgelezen luisterboek.
Jeannette
Uit.
En wat een goed boek is dit zeg. In ieder geval een boek wat mij enorm aanspreekt.
Ten eerste kan van Dis schrijven, her en der staan prachtige zinnen, en dan komt ook de mooie Afrikaanse taal er nog regelmatig bij.
Maar ik vind vooral de geëngageerdheid
die me in “de wandelaar”ook al zo beviel, erg prettig in dit boek. Van Dis schuwt de morele dilemma’s niet en hij doet dat op een manier die goed na te voelen is.
Wat zijn idealen, waarom heb je idealen, waarom doe je goed, voor jezelf of voor de anderen, en wat doe je als de werkelijkheid er na al je idealen anders uit ziet als je vroeger idealistisch dacht.
Er zit een soort spanning in dat boek die ik wel herken uit het denken over “hulpverlening”. Het is bijna onmogelijk hulp te verlenen zonder jezelf boven die ander te verheffen, niet alleen in materialistische zin maar ook moreel.
Mooi vond ik ook dat die spanning tot aan het einde blijft. Van Dis geeft geen kant en klaar afgerond praatje van hoe het dus blijkbaar moet maar laat ons met dat dilemma zitten. Zet ons aan het denken.
Mulder zegt op de één na laatste bladzijde van het boek
“ Cynisme was een luxe. Net zoals zijn betrokkenheid destijds- hoe gemeend die soms ook was .Hij verbood zichzelf nog langer moreel verontwaardigd te zijn. Je moest mensen nemen zoals ze zijn en met verbazing naar ze kijken. Afstand uit liefde. Niet jouw waarde aan een ander opleggen.
De wereld was zoals ie was. Onrechtvaardig. Mooi soms. En daar keek ie dan naar, liep ie achteraan. La filature. Er zijn door er niet te zijn.
Maar op de láátste bladzijde van het boek, dus maar één bladzijde verder ,als iemand op het vliegveld iets negatiefs over de zwarten in Zuid Afrika zegt staat er;
“” Zijn hand werd een vuist,een vuist bereid een gutsmes te omklemmen,een bijbel mee uit te hollen en er een kneedbom in te stampen.
Zie je wel,hij kon het niet laten zich met de wereld te bemoeien”
Over de spanning tussen die twee citaten gaat dit boek.
Een aanrader.
Willeke
En wat een goed boek is dit zeg. In ieder geval een boek wat mij enorm aanspreekt.
Ten eerste kan van Dis schrijven, her en der staan prachtige zinnen, en dan komt ook de mooie Afrikaanse taal er nog regelmatig bij.
Maar ik vind vooral de geëngageerdheid
die me in “de wandelaar”ook al zo beviel, erg prettig in dit boek. Van Dis schuwt de morele dilemma’s niet en hij doet dat op een manier die goed na te voelen is.
Wat zijn idealen, waarom heb je idealen, waarom doe je goed, voor jezelf of voor de anderen, en wat doe je als de werkelijkheid er na al je idealen anders uit ziet als je vroeger idealistisch dacht.
Er zit een soort spanning in dat boek die ik wel herken uit het denken over “hulpverlening”. Het is bijna onmogelijk hulp te verlenen zonder jezelf boven die ander te verheffen, niet alleen in materialistische zin maar ook moreel.
Mooi vond ik ook dat die spanning tot aan het einde blijft. Van Dis geeft geen kant en klaar afgerond praatje van hoe het dus blijkbaar moet maar laat ons met dat dilemma zitten. Zet ons aan het denken.
Mulder zegt op de één na laatste bladzijde van het boek
“ Cynisme was een luxe. Net zoals zijn betrokkenheid destijds- hoe gemeend die soms ook was .Hij verbood zichzelf nog langer moreel verontwaardigd te zijn. Je moest mensen nemen zoals ze zijn en met verbazing naar ze kijken. Afstand uit liefde. Niet jouw waarde aan een ander opleggen.
De wereld was zoals ie was. Onrechtvaardig. Mooi soms. En daar keek ie dan naar, liep ie achteraan. La filature. Er zijn door er niet te zijn.
Maar op de láátste bladzijde van het boek, dus maar één bladzijde verder ,als iemand op het vliegveld iets negatiefs over de zwarten in Zuid Afrika zegt staat er;
“” Zijn hand werd een vuist,een vuist bereid een gutsmes te omklemmen,een bijbel mee uit te hollen en er een kneedbom in te stampen.
Zie je wel,hij kon het niet laten zich met de wereld te bemoeien”
Over de spanning tussen die twee citaten gaat dit boek.
Een aanrader.
Willeke
Laatst gewijzigd door WilV op 05 Okt 2010, 12:20, 1 keer totaal gewijzigd.
En het staat op de site Willeke
http://www.leestafel.info/adriaan-van-dis
Wat Van Dis voor mij vooral duidelijk maakte is dat de tijd ook dingen verandert. Je verandert zelf maar ook gedachten over de wereld en 'hoe het zou moeten zijn' veranderen. De tijdgeest verandert, wat vroeger een ideaal was verandert maar wat vroeger niet belangrijk leek kan nu belangrijk gevonden worden.
Dettie
http://www.leestafel.info/adriaan-van-dis
Wat Van Dis voor mij vooral duidelijk maakte is dat de tijd ook dingen verandert. Je verandert zelf maar ook gedachten over de wereld en 'hoe het zou moeten zijn' veranderen. De tijdgeest verandert, wat vroeger een ideaal was verandert maar wat vroeger niet belangrijk leek kan nu belangrijk gevonden worden.
Dettie
Laatst gewijzigd door Dettie op 31 Okt 2010, 12:41, 2 keer totaal gewijzigd.
dank je wel.
Ik vond het ook leuk in dit boek Mulder weer tegen te komen. De hoofdpersoon uit " de wandelaar". Hij is onmiskenbaar een alter ego van van Dis zelf, als Mulder spreekt hoor ik bijna de intonatie van van Dis, en de verwijzingen van een ouder wordende ietwat deftige man die in Parijs woont zijn onmisbaar.
Ik vond in jouw verslag mooi Dettie dat je de personages van van Dis vergelijkt met zilvervisjes, ongrijpbaar. Steeds als je denkt dat je ze hebt ontglippen ze je weer.
Maar ik vond wel dat in vergelijking met "de Wandelaar" Mulder deze keer iets minder toeschouwer en be-schouwer was, en wat meer betrokken.
Dat hij zijn handen letterlijk vuil maakte, terwijl hij in mijn herinnering in de Wandelaar steeds stond te kijken, naar de armoede, de brandende panden en de ellende.
Willeke
Ik vond het ook leuk in dit boek Mulder weer tegen te komen. De hoofdpersoon uit " de wandelaar". Hij is onmiskenbaar een alter ego van van Dis zelf, als Mulder spreekt hoor ik bijna de intonatie van van Dis, en de verwijzingen van een ouder wordende ietwat deftige man die in Parijs woont zijn onmisbaar.
Ik vond in jouw verslag mooi Dettie dat je de personages van van Dis vergelijkt met zilvervisjes, ongrijpbaar. Steeds als je denkt dat je ze hebt ontglippen ze je weer.
Maar ik vond wel dat in vergelijking met "de Wandelaar" Mulder deze keer iets minder toeschouwer en be-schouwer was, en wat meer betrokken.
Dat hij zijn handen letterlijk vuil maakte, terwijl hij in mijn herinnering in de Wandelaar steeds stond te kijken, naar de armoede, de brandende panden en de ellende.
Willeke
Ja van Dis zegt zelf ook dat Mulder 'een uitvergroting van bepaalde aspecten van hem zelf is'. Ik had af en toe ook dat ik Van Dis zelf zag ipv Mulder.
Ik zit te twijfelen over de niet of mindere betrokkenheid van Mulder in De wandelaar. ik heb het boek niet hier maar volgens mij was hij op het eind wel betrokken, bij de pater in de kerk en bij het meisje dat de hond krijgt.
Maar helemaal zeker ben ik er niet van. Mulder was in De wandelaar wel me uiterlijk meer de afstandelijke man maar in zijn gedrag leek me toch ook wel betrokken. Zogenaamd onder het mom van de hond die hem overal mee naartoe nam. Als hij dat écht niet gewild had dan had hij er wel voor gezorgd dat de hond wegging.
Dettie
Ik zit te twijfelen over de niet of mindere betrokkenheid van Mulder in De wandelaar. ik heb het boek niet hier maar volgens mij was hij op het eind wel betrokken, bij de pater in de kerk en bij het meisje dat de hond krijgt.
Maar helemaal zeker ben ik er niet van. Mulder was in De wandelaar wel me uiterlijk meer de afstandelijke man maar in zijn gedrag leek me toch ook wel betrokken. Zogenaamd onder het mom van de hond die hem overal mee naartoe nam. Als hij dat écht niet gewild had dan had hij er wel voor gezorgd dat de hond wegging.
Dettie
Re: Adriaan van Dis - Tikkop
Wat een indrukwekkend boek! Ik kon het niet wegleggen.
Lees mijn recensie: http://www.leestafel.info/adriaan-van-dis
Lees mijn recensie: http://www.leestafel.info/adriaan-van-dis
Re: Adriaan van Dis - Tikkop
Ach ja, wat een mooi boek was dit toch. Ik moet het eigenlijk nog eens herlezen. Mooi verslag heb je er van gemaakt Annemarie!
Groeten Willeke
Groeten Willeke
Re: Adriaan van Dis - Tikkop
Dank je Willeke. Jouw verslag vind ik ook mooi. De momenten die jij citeert waren voor mij ook heel belangrijk in het boek. Dat is precies waar het hele boek eigenlijk over gaat. Leuk dat we dat allebei zo ervaren hebben!
Re: Adriaan van Dis - Tikkop
Mooi verslag heb je er van gemaakt Annemarie, je bent helemaal op dreef!
Er is een erg mooie documentaireserie over Afrika op tv geweest met Van Dis die daar rondreist en met allerlei mensen spreekt. Ook daarin de betrokkenheid van Van Dis en de enorme tegenstellingen tussen arm en rijk. In een van de afleveringen was een rijke gekleurde vrouw, zij leefde ook in een soort vesting. Alles, alles, alles moest afgesloten worden en bewaking rijdt constant rond. Ik zou zo niet willen leven.
Hier staat informatie over die uitzendingen http://www.vpro.nl/programma/vandisinafrika/
Dettie
Er is een erg mooie documentaireserie over Afrika op tv geweest met Van Dis die daar rondreist en met allerlei mensen spreekt. Ook daarin de betrokkenheid van Van Dis en de enorme tegenstellingen tussen arm en rijk. In een van de afleveringen was een rijke gekleurde vrouw, zij leefde ook in een soort vesting. Alles, alles, alles moest afgesloten worden en bewaking rijdt constant rond. Ik zou zo niet willen leven.
Hier staat informatie over die uitzendingen http://www.vpro.nl/programma/vandisinafrika/
Dettie
Re: Adriaan van Dis - Tikkop
Dank je Dettie! Ik ben al druk aan het lezen op de website. Zuid-Afrika is een onderwerp wat mij blijft boeien merk ik. Er is zoveel gebeurd en er is nog steeds zoveel gaande. Het schijnt het meest gevaarlijke land ter wereld te zijn heb ik wel eens gelezen.
Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 20 gasten