Korte inhoud.
Vergilius en Dante komen op het tweede ringterras.
Alles is er vlak en grauw en schimloos.
Vergilius roept de zon aan.
Een mijl gaan Dante en Vergilius de zonnestralen na, op de vleugels van hun prompte wil.
Dan zweven onzichtbare schimmen hen nader, hen uitnodigend aan de dis der liefde.
De stemmen spreken vluchtig en gaan in de lucht verloren.
De stemmen citeren liefdadige historische uitspraken, waaronder “Ik ben Orestes !” of de kreet van Pylades die in de plaats van zijn vriend Orestes wilde sterven.
Die woorden zijn de striemende liefdeslessen die de afgunstigen en nijdigaards in deze boetekring moeten tuchtigen, legt Vergilius aan Dante uit.
Een schaar grijze schimmen zit tegen de grijze rotswand te huilen.
Zij zijn blind en leunen en steunen op elkaar en tegen de rotswand.
Alles is hier grijs en vlak omdat de boetelingen toch blind zijn voor de dingen.
Dante vraagt hen of er een Italiaan bij hen is.
Een Siennese genaamd Sapia geeft present.
Nijd en wrok zijn haar aardse adelbrieven geweest.
Zij ziet dat Dante’s wijdopen mond bij het spreken ook nog ademt en vraagt op haar beurt naar hem.
Dante zegt dat nijd en afgunst hem minder wegen dan de hoogmoed van de vorige kring.
Dante vraagt haar wat hij voor haar kan doen eenmaal weer op aarde.
Me gedenken in gebeden, zegt ze, en mijn eer herstellen bij mijn verwanten die bij de “domme” Siennezen wonen.
Blijkbaar zal ze nog wat moeten boeten in deze kring.
Canto 13 Louteringsberg.
37 t/m 39
Langs deze omgang boet men voor de zonde
Der afgunst; daarom wordt men aangespoord
Door liefdes koorden, tot een zweep gebonden.
Als ik het goed begrepen heb wordt hier een symbolische zweep bedoeld.
Door steeds liefdevolle zaken te noemen worden de afgunstigen 'gegeseld?
121 t/m 123
Mijn felle blik ten hemel opgeslagen,
Riep ik tot God: "Nu ducht ik U niet meer!"
Als merels doen op warme winterdagen
Bij de uitleg staat
Vogels de fabel had een merel, die op een mooie dag in januari dacht dat de lente gekomen was, dit tot God geroepen.
Het zal mij wel weer ontgaan wat er voor ergs is aan het niet meer vrezen van God. Dat lijkt mij eerder positief.
Of wordt bedoeld dat als je niet bang meer bent voor God je dan een liederlijk leven hebt?
Bernadet
Langs deze omgang boet men voor de zonde
Der afgunst; daarom wordt men aangespoord
Door liefdes koorden, tot een zweep gebonden.
Als ik het goed begrepen heb wordt hier een symbolische zweep bedoeld.
Door steeds liefdevolle zaken te noemen worden de afgunstigen 'gegeseld?
121 t/m 123
Mijn felle blik ten hemel opgeslagen,
Riep ik tot God: "Nu ducht ik U niet meer!"
Als merels doen op warme winterdagen
Bij de uitleg staat
Vogels de fabel had een merel, die op een mooie dag in januari dacht dat de lente gekomen was, dit tot God geroepen.
Het zal mij wel weer ontgaan wat er voor ergs is aan het niet meer vrezen van God. Dat lijkt mij eerder positief.
Of wordt bedoeld dat als je niet bang meer bent voor God je dan een liederlijk leven hebt?
Bernadet
Ah dankjewel, ik zag het andersom, als je God niet meer vreest dan laat je God toe.
En zie de huidige maatschappij..heeft men geen gelijk?
Ja misschien lijkt het wel zo Marjo, maar toen God nog wel gevreesd werd verrijkten de priesters, pauzen e.d. zich ook ten koste van de armen en werden er vele oorlogen gevoerd vanwege die God.
Toen was het ook niet 'Heb uw naasten lief gelijk uzelf'.
(Ik denk eerder dat de huidige maatschappij zo is omdat Amerika als God wordt gezien tegenwoordig. )
Bernadet
En zie de huidige maatschappij..heeft men geen gelijk?
Ja misschien lijkt het wel zo Marjo, maar toen God nog wel gevreesd werd verrijkten de priesters, pauzen e.d. zich ook ten koste van de armen en werden er vele oorlogen gevoerd vanwege die God.
Toen was het ook niet 'Heb uw naasten lief gelijk uzelf'.
(Ik denk eerder dat de huidige maatschappij zo is omdat Amerika als God wordt gezien tegenwoordig. )
Bernadet
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 71 gasten