Canto 15 De hel

[Jom]

Korte inhoud.

Dante en Vergilius gaan nu over de dijk dwars over de hete zandzee.
Zij komen er figuren tegen die steeds maar voort moeten lopen,
degenen die God of de geest van de bijbel door hun (intellectuele) activiteiten geweld hebben aangedaan,
of : de zondaars tegen de H. Geest.

Dante loopt even mee met zijn overleden aardse mentor Brunetto Latini.
Een warm gesprek volgt.
Dante verhaalt hoe hij zo diep in de hel is geraakt,
en dat hij nog veel met warme gevoelens aan zijn oude meester denkt.

Latini antwoordt met veel advies als vanouds,
voorspelt Dante’s verbanning,
en maant hem aan zijn “Trésor” te koesteren.

PS
Volgens een zekere A. Pezard (in een onuitgegeven thesis) schenkt het gezelschap waarin Latini verkeerd helderheid in de kwestie of Latini nu voor sodomie (homoseksualiteit) of voor tegennatuurlijke geestelijke activiteiten boet.

Latini holt voort te samen met Priscianus, d’ Accorso, en Andrea di Mozzi,
alle drie intellectuele “schuinmarcheerders”:
de eerste verafgoodde het Grieks buitensporig,
de tweede stelde de rechtswetenschap boven de theologie,
en de derde was een geestelijke wiens preken te burslesk en “volks” waren.
Latini zelf schreef zijn hoofdwerk, de “Trésor”, in het Frans en niet in het Latijn of in zijn rechtmatige moedertaal het Toscaans.

Allemaal voorbeelden van wat Augustinus “spirituele sodomie” zou noemen.
Daarom ook worden deze zondaars door vurige tongen gegeseld.

Nu ja, misschien had Latini ook wel enkele homo-trekjes hoor.

[Jom]

Bernadet :

Dante is weer erg pedant. Hij laat zijn leermeester uitermate lovende woorden over hem zeggen. Maar hij is ook vol lof over zijn leermeester. Toch laat Dante hem wel ver in de hel verkeren... omdat hij niet in het Latijn schreef?.

tegennatuurlijke geestelijke activiteiten

Wat bedoel je daarmee Jom?

vers 114 Zijn overspannen wil begaf het daar
Bij mijn verklaring staat:
v 114 Er staat" Daar liet hij zijn (voor het) kwaad gespannen zenuwen, dit moet slaan op zijn levenseinde. Met nervo kon spier of zenuw worden aangeduid, een snaar van een muziekinstrument of de pees van een boog. Dante gebruikt vaak beeldspraak ontleend aan het boogschieten om de menselijke wil aan te duiden.
Volgens een oud commentaar wordt verwezen naar een lichaamsdeel waarover men beter kon zwijgen.

Bernadet




Paulus en Augustinus die lachten er niet mee, Bernatrice,
De ortho-doxie was heilig.
En zij bepaalden die.
De Kerk wilde niet alleen controle over wát je dacht,
maar ook voor alle zekerheid over hóe je dacht
- want je weet maar nooit waar je met in het wilde weg denken uitkomt.
Zo werden sommige intellectuele methoden of gedragswijzen of voorkeuren door hen bestempeld als geestelijk tegennatuurlijk, als een vorm van spirituele sodomie, als zonden tegen de H. Geest.
Men was, wat het publieke domein betrof, vlug ketters of blasfemisch of niet geloofstrouw in die tijd.

Ik heb je in mijn vorige repliek, wat Pezard betreft (ivm canto 15) enkele voorbeelden gegeven.


canto 15, vers 114 /

“dove lasciò li mal protesi nervi.”
“waar hij zijn slecht gespannen zenuwen liet.”
Of zoals een Engelse vertaling zegt:
“waar zijn zondig gespannen vlees het begaf.”