Mireille Geus

Te klein
Illustraties: Evy Van Guyse
Tekst: Mireille Geus

Er staat een doos met boeken voor Olifantjes neus. Hij wil daar wel eens in neuzen en trekt er een boek uit. Maar mama pakt het boek meteen weer af!

‘Hier ben je veel te klein voor.’

Herken je dat? Dat grote mensen je te klein vinden voor van alles en nog wat, terwijl je daar zelf helemaal niets van snapt? Het maakt Olifantje alleen maar nieuwsgieriger. Wat zou er dan wel in dat boek staan? Zijn fantasie slaat op hol:

Gaat het over mierenvolken die oorlog voeren met andere mierenvolken?
Gaat het boek over een boze wesp?
Of misschien iets over een groot en gevaarlijk onderwaterdier dat alle mooie vissen op eet?
Hij moet dat boek hebben! Hij moet en zal weten wat er in staat!

En ja, dat komen we wel te weten, op het einde, maar eerst zijn er de fantasieën van het kleine olifantje, die zo prachtig geïllustreerd worden door Evy Van Guyse!
Met de verhaaltjes die het olifantje (= Mireille Geus) verzint, kun je twee kanten op: inderdaad is het niet zo leuk om te lezen over mieren die in oorlog met elkaar zijn, of over zo’n boze wesp, maar als je de tekeningen bekijkt valt vooral de humor op. Waarschijnlijk trekken jonge lezertjes net als Olifantje zelf de conclusie dat zijn mama wel erg streng is, want eigenlijk zijn zelfs zijn wildste fantasietjes niet zo eng.
Waarom zou hij niet mogen weten dat mierenvolken oorlog voeren of dat een wesp steken kan?
En als je er dan achter komt wat er echt in dat boek staat, voel je helemaal met Olifantje mee… Hij is echt niet te klein! Ook al wordt dat op iedere pagina herhaald...

Mireille Geus (1964, Amsterdam) schreef onder andere Een makkelijk kind en het autobiografische Madame Jeanette. Haar dertig jeugdboeken verschenen in tien landen en werden bekroond met o.a. De Gouden Griffel.

Evy Van Guyse volgde beeldende vorming in het secundair onderwijs en behaalde een bachelordiploma interieurvormgeving. Ook volgde ze grafische en illustratieve vormgeving.
Ze is freelance illustrator. https://www.evyvanguyse.com

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Schatkamer
Illustraties: Evy Van Guyse
Tekst: Mireille Geus

Welk kind had het niet? Een verzameling van de aller-, aller-, allermooiste dingen die je onderweg gevonden had of waar je een fijne herinnering aan had.
Alleen heel speciale mensen mochten jouw schatten zien, want je was er heel zuinig op. Vaak bewaarde je het in een speciaal doosje of op een speciale plek.

Het is dan ook heel lief van het jongetje in dit boek dat we, samen met zijn vriendje, de schatkamer mogen bezoeken. Maar eerst moeten we wel een kaartje 'kopen'. Pas dan wordt het gordijn opzij geschoven en mogen we de schatkamer binnenlopen. Bij elke schat heeft hij een kaartje gemaakt, het is net een klein museum zo.
Maar het allerleukste zijn de verhalen die hij bij zijn schatten te vertellen heeft.

Die speen bijvoorbeeld is niet zomaar een speen maar een echte troostspeen. 'Als ik moest huilen, maakte mijn speen dat ik ermee kon stoppen', vertelt het jongetje. Nou, zoiets gooi je nooit weg natuurlijk!
En aan die grote bromtol zit eveneens een mooie herinnering vast. Die bromtol zorgde ervoor dat het jongetje voor het eerst ging staan, want hij wilde er gelijk mee spelen!
Maar ook de mooie glinsterende snoeppapiertjes hebben hun verhaal dat maar al te graag verteld wordt. En zo zijn er heel veel 'schatten' te zien.

Die schatkamer is echt prachtig om te zien. De illustrator Evy van Guyse heeft de schatten én de verhalen heel mooi samengevoegd op de afbeeldingen. Vooral de illustraties over de de narcissen van oma en alle velletjes van de vervellende krabben zijn heel knap weergegeven.

Het is echt zo'n boek dat aanleiding geeft tot het vertellen over de eigen schatten die kinderen verzamelen of verzameld hebben. Bij mij werkte het in ieder geval goed. Ik zat weer in het schuurtje van mijn ouderlijk huis waar ik op een geheime plek een doosje met o.a. veertjes, en mooie knikker en een glinsterend speldje bewaarde.
Erg leuk boek ook om cadeau te geven.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Met de wind mee
Tekst: Mireille Geus
Illustraties: Thé Tjong-Khing

Wat waait het hard! De bomen buigen helemaal om! Beertje kijkt er naar vanuit zijn veilige hol waar mama slaapt met de broertjes en zusjes.

Beertje kan niet slapen, hij wil weten wat daar buiten gebeurt. Maar hij krijgt geen antwoord op zijn vragen. Whoei-hoei zegt de wind alleen. Als hij van tevoren geweten had wat er zou gebeuren, was hij dan ook naar de uitgang van het hol gekropen?

De wind pakt hem op en daar gaat Beertje, zomaar door de lucht!
Hij moet zijn knuffel-uil stevig vasthouden, zo hard gaat het te keer. Hij ziet wonderlijke dingen die net als hij door de wind meegevoerd worden.
En is Beertje bang? Niks hoor, hij geniet. Eindelijk avonturen. Al wil hij na een tijdje ook wel weer naar huis, naar mama en het warme hol. Om te vertellen over wat hij heeft meegemaakt.
Maar zou hij daar ooit terug kunnen komen?

Een tekst van Mireille Geus en illustraties van Thé Tjong-Khing, dan zit het wel goed: over de kwaliteit van dit boek hoeft niemand te twijfelen. Het is prachtig!
Een mooi verhaal voor kinderen die helemaal geen zin hebben om te gaan slapen! Of ze net als Beertje met de wind mee moeten gaan?
Wel een leuk idee, maar…

Mireille Geus (1964, Amsterdam) schrijft alle dagen, vroeger toneelstukken en teksten voor Sesamstraat en tegenwoordig boeken voor volwassenen én voor kinderen, zoals Dans! en Mijn dagen met Niets. Met de wind mee is haar eerste prentenboek.

Thé Tjong-Khing (1933, voormalig Nederlands-Indië) volgde de kunstacademie in Bandung en werkte vervolgens als tekenaar bij de Toonderstudio’s. Inmiddels is hij al 65 jaar striptekenaar en ruim 50 jaar kinderboekenillustrator. Hij won drie keer het Gouden Penseel en onder meer de Woutertje Pieterse Prijs en de Max Velthuijs-prijs voor zijn oeuvre.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

jeugd 4-5 jaar

Mireille Geus