jeugd 13-15 jaar

altVervloekt
Luc Hanegreefs


‘Weet je dat dan niet, molenaarsdochter? Een grote vis die strandt, is de voorbode van een ramp.’


In de meimaand van het jaar 1348 spoelt er een enorme vis aan op het strand van Waterdunen. Een potvis. Alles  wat er aanspoelt is eigendom van de pachtheer, en die woont in Brugge. De pachtboer, Den Brunen, eist gauw het recht op de vis te beheren, want er moet nu snel iets gebeuren. De vis is zo groot! Hij moet verwerkt worden voor het karkas gaat rotten. De viskoopman en zijn zoon Snellard nemen die taak op zich zodat na een flinke tijd de vis en de stank ervan verdwijnen.


Het volgend voorjaar blijft het maar regenen, de schapen krijgen wolrot, de graanoogst mislukt, en ook de uien- en raapoogst dreigt niets te worden. En er steekt een grote storm op. Nu is het wel klaar, hopen de bewoners, maar helaas: niet lang daarna komt een geheimzinnige ziekte, de ‘Grote Sterfte’.
Is God boos op hen? Reynold, een zonderling die steels over het eiland zwerft, zegt dat het de wraak van God is. Is het eiland vervloekt?


Op het eiland Waterdunen woont ook Hille, de molenaarsdochter. Ysewin, zoon van de pachtboer, heeft een oogje op haar, maar Hille heeft een ander op het oog: Alwin, die in St Lambrecht woont, op het eiland Wulpen. De Waterduners gaan daar naar de markt, en Hille doet dat maar al tel graag. Maar is Alwin een dief, zoals Ysewin beweert?
Intussen is Heinric Taybarts in Brugge er niet zeker van dat zijn zaken daar op dat verre eiland wel goed beheerd worden, en hij stuurt zijn secretaris erheen. En er arriveert nog een vreemde op het eiland: een Engelsman spoelt aan met zijn bootje.


Vanaf dat moment gaat het fout: de een na de ander wordt ziek en sterft. Reynold kwijt zich van de onaangename taak de doden te begraven. Er gebeuren nog meer vreemde dingen: een brand, twee mannen die verdrinken. Het kan niet anders, het eiland is vervloekt. Toch, als de molenaar besluit het eiland te isoleren, om het andere eiland en zijn bewoners te beschermen, zijn de achterblijvers daar niet blij mee.
Dat Hille en anderen overleven is bekend bij de lezer, omdat zij getuigenissen afleggen, die in een ander lettertype tussen de hoofdstukken staan.


Luc Hanegreefs geeft een goed beeld van de veertiende eeuw, voor zover bekend is hoe mensen toen leefden. Hanegreefs heeft zich terdege laten informeren, getuige het dankwoord:  Over de pest, en ook de historische achtergrond van de topologie werd gecontroleerd. De kaart zien we aan de binnenzijde van de omslag.


Waterdunen zou een eiland geweest zijn dat tussen de eveneens verdwenen eilanden Wulpen en Koezand lag. In 1356 teisterde een storm de kustlijn van Vlaanderen. Waterdunen verdween. In de eeuwen die volgden veranderde de kustlijn steeds weer. Het is niet helemaal zeker wat Waterdunen was. Een eiland? Een dorp op een eiland? Of misschien allebei?  (zie www.waterdunen.nl bij ‘echt gebeurd’) Heden ten dagen is er opnieuw een Waterdunen: een nieuw natuurgebied In Zeeuws-Vlaanderen, ten westen van Breskens, dat moet dienen als versterking van de kust, maar ook een recreatiegebied zal worden.


ISBN  9789044826999  | Hardcover | 254 pagina's | Uitgeverij Clavis |  april 2016
Leeftijd vanaf 13 jaar

© Marjo, 29 augustus 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER