Leestafel forum

Achterflap: "Jon en Siri Dreyer leiden elk hun eigen leven, terwijl hun huwelijk langzaam verbrokkelt. Jon verliest zichzelf in een writer's block en herhaaldelijk overspel. Siri probeert daarmee om te gaan, maar maakt zich ook zorgen om haar weerbarstige dochter Alma en haar drankverslaafde moeder Jenny. En dan wordt Mille dood teruggevonden, de vroegere au pair van de Dreyers. De waas van mysterie rond het meisje dat twee jaar geleden verdween, treft iedereen die haar ooit kende en rijt oude wonden open."

In dit boek gaat het meer om de psychologische uitdieping van de karakters dan om het plot. Aan het eind is dan ook niets opgelost. Ik had moeite om in het verhaal te komen. Telkens wanneer een persoon een beetje vertrouwd begon te raken, werd er weer een ander ten tonele gevoerd. Zo had ik al een derde gelezen voor het een beetje begon te boeien. Misschien wel een goed boek, maar niet het mijne.

Ik weet niet van wanneer dit boek is, maar ik heb de afgelopen tijd twee van die boeken gelezen waarbij ik eigenlijk vind dat het meer romans zijn dan spannende boeken. Maar de uitgever verkoopt het liever als 'thriller'. Zou dat beter lopen?
Of is het iets van de schrijvers zelf, dat ze graag een portie spanning in hun boeken stoppen?

Dit boek is absoluut geen thriller en wordt ook niet als zodanig aangeprezen hoor. Het vermoorde meisje is maar "bijzaak" in dit verhaal en de lezer weet ook meteen wat er is gebeurd, alleen de personen in dit boek niet. Er zit helemaal geen spanning in dit boek. Het gaat veel meer om hoe de mensen in elkaar zitten, hun relaties en hun drijfveren.