Samenleesboeken

[Dettie]

Gaan we nog door met de samenleesboeken? Er is de laatste tijd weinig animo voor.
Misschien beter om samen debuten te lezen? Of helemaal geen samenleesboeken meer?
Ben benieuwd naar jullie mening of mogelijk andere ideeën

Dettie

[Marjo]

Ik blijf het leuk vinden om tegelijk met iemand anders een boek te lezen, maar het is inderdaad zo dat ook bij de samenleesboeken dat niet altijd lukt. Heb je twee maanden, lezen we vaak nog met acht weken verschil. En als ik eenmaal aan een ander boek begin, zakt het vorige vrij snel weg.
Toch: doe je het niet, dan verlies je ook een deel van de onderlinge samenhang. Ik stem dus nog steeds voor!

[Dettie]

Oké ik heb er ook over na lopen denken en wil het toch ook wel graag blijven doen.
Net wat jij schrijft Marjo, het is leuk om van gedachte te wisselen over een boek.

Is het handig om bij een samenleesboek een paar notities voor jezelf te maken zodat je ook nog na
die weken weet waar het over ging? Dat lijkt me voor jou dan ook leuker, dat praat wat makkelijker mee
en er zijn al zo weinig meelezers.
Ik zal proberen om alles mee te lezen maar er zitten soms boeken bij die me helemaal niet trekken.
Het zou wel leuk zijn om meer meelezers te hebben, maar hoe komen we eraan?
Iemand een goed idee?

Dettie

[Marjo]

Dat doe ik altijd al aantekeningen maken, en ik maak ook een verslag immers. Maar als er dan over gesproken wordt heb ik net dàt puntje niet genoteerd, en is het ook niet blijven hangen. Dat gebeurt nogal eens, en ik kan niet altijd het boek er weer bij pakken.

Meelezers lokken? Geen idee..ik denk wel vaker dat het voor nieuwkomers best moeilijk kan zijn om mee te doen.

[berdine]

Weet je wat het ook is, er zijn zo weinig mensen die meelezen. Dan moet het boek ook nog vaak doorgestuurd en zoals Marjo zegt, als er 6 of 8 weken tussen lezen en discussiëren zit werkt het gewoon niet. Heel vaak ook wordt er helemaal niet gediscussieerd. Dan zegt iedereen alleen maar: Goh, mooi boek, of Mmmm, viel een beetje tegen.
Ik vind het het leukst als iemand hier heel enthousiast over een boek gaat doen en vervolgens doet nr. 2 dat ook en dat er dan spontaan meerdere mensen zo'n boek ook gaan lezen, in korte tijd wel te verstaan. Dat gebeurt niet heel vaak omdat we toch ieder een andere smaak hebben. Maar een vrijblijvend samenleesboek, dat werkt voor mij niet. Vrijblijvend kan alleen als je een hele grote groep lezers hebt. Dan valt het niet op als er eentje afhaakt. Vaak is zo'n boek niet je eigen keuze. Je leest het soms tegen je zin uit en dan blijkt dat maar 3 mensen het hebben gelezen, omdat de anderen er niet aan toe zijn gekomen of er geen zin in hebben. En dan komt ook nog eens geen discussie op gang. Dus voor een vast samenleesboek voel ik niets.

Ennuh....ik zou ook niet weten hoe je een grotere groep bij elkaar moet krijgen..
Misschien moet je eens proberen te achterhalen, waarom mensen afhaken. Ik heb in de loop der jaren best veel mensen voorbij zien komen, die enige tijd behoorlijk actief zijn en dan ineens niet meer. Als die nou eens eerlijke kritiek zouden willen leveren, dan kon je er misschien iets mee doen. Maar dat is een lastige opgave....

[WilV]

Ik lees het en ga mijn mening zo snel mogelijk geven. Ben nu even brak van de feestdagen, en kan niet zo soepel formuleren. maar wordt vervolgd.

[Dettie]

Ik zal het proberen in een nieuwsbrief te verwoorden berdine, misschien komen er reacties op waar we wat mee kunnen.

Dettie

[Marjo]

Misschien zijn er wel mensen die een leesclub zoeken, maar hoe krijg je die hier?

[Dettie]

Ik zal eens nadenken over een berichtje op facebook, wie weet helpt dat.

Dettie

[berdine]

O ja, dat zou kunnen helpen!

[Inge]

Ik lees, als ik het boek hier kan krijgen mee. Met de debuten was dat moeilijk. Ik ga nu Miranda van frituur Miranda halen omdat ik het nu pas kan krijgen in de bib.

mvg Inge

[Marjo]

Dat is ook een probleem ja, iedereen moet op ongeveer dezelfde tijd het boek hebben. Dat kan dan denk ik geen debuut zijn, of het moet een oud debuut zijn!

[Inge]

Veel debuten waren hier sowieso niet te krijgen. Ik denk dat we hier in Vlaanderen de debuten uit Nederland niet zo volgen

[Marjo]

Maar er staan ook Vlaamse debuten op de lijst die wij volgen. en jullie hebben ook een eigen debuutprijs.

[Inge]

tja het spijt me... zijn in "mijn" bib meestal niet te vinden of maar veel later.

Hendrix Hanneke was hier en is nog altijd niet te krijgen.
Keller Shira: M is hier nu wel te krijgen maar hebben jullie in mei al gelezen dus kom ik ver achter
Bergboer: Prullarium was hier niet en is nog altijd niet te krijgen.

Soms is het al moeilijk met "gewone" boeken maar debuten is hier echt moeilijk.

'k moet eerlijk bekennen dat ik in de bibliotheek van Kortrijk misschien meer kans heb om die boeken te vinden maar ik ontzie het altijd een beetje. 'k moet me dan na het werk naar Kortrijk spoeden, weinig parkeerplaats, tamelijk druk op dat uur enz...

[WilV]

Werven lijkt me een goed plan.

Ik denk dat het met in de vorm die wij hebben, een forum en een kleine groep lezers, moeilijk is een passend concept te vinden waarin we meer tegelijkertijd lezen. Ik snap het probleem, maar ik vind het persoonlijk niet zo heel erg dat de de tijdspanne groot is en de discussie niet heel erg diepgaand. De mensen die lezen schrijven vaak ook een recensie waarbij er al inhoudelijk op het boek wordt ingegaan en daar wordt dan op gereageerd.
Voor mij is het nog steeds een leuke manier om boeken op het spoor te komen die ik anders niet zou lezen.

Misschien moeten we inderdaad proberen wat te werven, ook privé misschien wel, en afspreken dat we aan het eind van het jaar stoppen of doorgaan.
Als er bij de mensen die nu meelezen nog genoeg animo is, want het moet geen opgave of móeten worden, dan kunnen we beter stoppen.

[Dettie]

Ik ben al aan het broeden op een wervende tekst, komt goed.

Wat mij betreft hoeft het ook niet in zo'n korte tijd, het is alleen wel jammer als het verhaal weggezakt is bij mij of andere lezers, zodat we dan moeten roepen dat we dingen niet meer weten.
Ik wil er eventueel wel meer aandacht aan besteden en iets over achtergronden vertellen of interviews opzoeken en als het moet vragen bedenken maar dan moet ik wel zeker weten dat er wat mee gedaan wordt en niet met één zin beantwoord wordt of helemaal niet beantwoord wordt, anders is het jammer van alle moeite.

Boek-delen heeft ook vaak samenleesboeken en besteedt veel tijd aandacht aan de schrijver en boek. Is het een idee om dat te volgen?
Hier staat er iets over geschreven. http://www.literatuurplein.nl/mededeling.jsp?medId=2
ik wil dan eventueel wel het samenleesboek aanschaffen en doorsturen.
We kunnen met De vlucht of Het badhuis beginnen dan.

Roept u maar

Dettie

[Inge]

"De vlucht kan ik bij ons in de bib halen". Van Kisling hebben ze andere boeken maar niet het badhuis.

[WilV]

O dat klinkt wel leuk, om dat te volgen. Ik wil ook wel af en toe wat kopen en rond sturen hoor, dat jij dat niet steeds hoeft te doen.

En dan om de 2 maanden?

[Dettie]

mensen die afgehaakt zijn
Ik heb gekeken naar de mensen die afgehaakt zijn. Van enkelen heb ik wel bericht gekregen dat ze wegens
privéomstandigheden (werk, problemen thuis, ziekte, andere dingen te doen e.d.) niet veel tijd meer hadden.
Omdat de verhalen van hun veelal nogal privé waren heb ik dat hier niet gemeld. Anderen zijn gewoon gestopt.
Als ik al eens in de nieuwsbrief vraag of mensen er nog prijs op stellen blijkt toch wel dat veel mensen het erg
prettig vinden om Leestafel te volgen. Ook de statistieken bewijzen dat (ca. 60.000 bezoekers per maand).

Hand in eigen boezem
Ik kan ook wel om meer mensen vragen maar we moeten ook de hand in eigen boezem steken, net wat berdine
zegt, de discussie is vaak wel héél kort of is er helemaal niet, dat moedigt ook niet erg aan om mee te doen. Soms
zijn het maar een paar zinnetjes. Als ik voor het eerst mee zou lezen en er tijd en energie in gestoken had, dan
zou ik een volgende keer niet meer zo nodig hoeven. Dus ik denk dat we zelf ook meer energie erin moeten steken
en écht samen gaan lezen, dus echt onze gedachtes moeten gaan uitwisselen en niet alleen mooi, lelijk met ja, of
nee als antwoord.

Nog interesse in de roman?
Het is toch ook vooral een vaste kern die altijd bezig is geweest met de recensies en samenleesboeken (romans,
verhalenbundels). Alleen de laatste tijd waren het vooral de kinderboeken, non-fictie, fantasy en thrillers die op de
site voorbij kwamen. Er is minder aandacht geweest voor de al dan niet literaire romans, ook noodgedwongen bij
mij. Marjo leest dan nog wel de debuten.
De vraag is dus eigenlijk, is er nog wel interesse in de roman? Of gaan de voorkeuren naar andere genres uit?

Waar gaat de voorkeur naar uit?
Ik weet niet wat jullie voor ogen hebben en wat jullie verder willen met de site. Persoonlijk was mijn streven met
deze site altijd om de betere, literaire, roman onder de aandacht te brengen en te laten zien dat literaire boeken
ook heel mooi en leuk kunnen zijn. Door mijn ziekte kon ik een hele tijd alleen maar kinderboeken lezen, andere
boeken sloeg ik gewoon niet op, en probeerde daarin ook de betere kinderboeken onder de aandacht te brengen.
Maar dat is mijn persoonlijke drive.
Voor mijn gevoel is de interesse voor de roman bij de Leestafelmensen een eind gezakt. Dus heeft het nog wel zin
om die samen te lezen? Ik wil het zeker nog wel en wil er ook meer tijd en energie in gaan steken maar dan is het
wel handig om te weten wat jullie willen.
Het blijft nu nog steeds een beetje vaag allemaal.

Wat willen jullie?
Zelf wil ik dus graag samen boeken blijven lezen maar dan niet de boeken die overal op de toplijsten staan zoals
Stoner etc.
Hieronder mijn voorkeuren.
Nr 1 heeft mijn grootste voorkeur en dan verder. Ik kan altijd wel zorgen dat de boeken ook bij Inge komen.

1. (Literaire) Romans samen lezen (en dan eventueel een jaarleeslijst maken?)
2. De boeken van boek-delen volgen
3. Debuten samen lezen
4. Non-fictie samen lezen

(De thrillers hebben hun eigen samenleesitem.)

Heel graag zou ik jullie duidelijke voorkeuren willen horen.

Dettie

[Marjo]

Als ik de hand in eigen boezem steek: ja, ik ben meestal nogal kort van stof.
Eigenlijk vind ik het niet zo nuttig om sec over het verhaal te hebben, dat we gelezen hebben. Waarom een schrijver het verhaal zo op schrijft, vind ik de keuze van de schrijver, wat moet je daar over zeggen? Ik ga meer voor de vorm: waarom zegt hij het zo, en niet anders? Is de manier waarop het boek in elkaar steekt nuttig voor je beleving als lezer, of maakt dat niets uit? Zulke dingen.

Bij boek-delen staan die vragen bij dat boek, bijvoorbeeld deze:

'De herder onderwijst de jongen zonder al te veel te spreken. Wat brengt hij zijn beschermeling zoal bij?'

Dat is een soort begrijpend-lezenvraag. Heb je wel goed gelezen? Weet je wat er verteld wordt? Dat vind ik eerlijk gezegd onzinnige vragen.

Een vraag als deze

' De personages hebben geen naam en de plaats en tijd blijven onbestemd. Wat is daar naar uw mening het effect van?'

is nuttiger. Dan vraag je naar een achterliggende reden, die misschien verwijst naar de opzet die de schrijver heeft.
Dat is prima: wat bedoelt de schrijver? En komt dat over bij de lezer?

Welke boeken je zou kunnen lezen. Dat wordt lastig. Praktisch gezien moeten ze verkrijgbaar zijn voor iedereen. Maar het soort boek, tja, als je meegaat in wat ik eerder zei, dan moet er een boodschap zijn. Is er die niet dan verzandt je inderdaad al snel in leuk, of niet leuk.
Een boek moet indruk maken op de lezer en die kan dan aangeven wat en waarom. Of je dan meteen een discussie krijgt weet ik niet.

Ik ga ook niet voor de 'beroemde' of 'beruchte' boeken. Dat hoeft niet te betekenen dat je meegaat met boek-delen, maar je kan er allicht ideeën opdoen. Het voordeel van meegaan is dat je daar al vragen vindt!!
Een voorstelrondje en dan stemmen, net als bij een andere groep? Misschien dat dan degene die het voorstelt wat meer het gesprek probeert te leiden?

Verder gaat mijn voorkeur natuurlijk uit naar de debuten, met romans op de tweede plaats. Non-fictie niet zo.
Voor een langere periode vind ik prima.

[Dettie]

Waarom een schrijver het verhaal zo op schrijft, vind ik de keuze van de schrijver, wat moet je daar over zeggen? Ik ga meer voor de vorm: waarom zegt hij het zo, en niet anders? Is de manier waarop het boek in elkaar steekt nuttig voor je beleving als lezer, of maakt dat niets uit? Zulke dingen.

Is dat niet hetzelfde? 'Waarom een schrijver het zo schrijft' en 'waarom zegt hij het zo, en niet anders?'.

Praktisch gezien moeten ze verkrijgbaar zijn voor iedereen.

Zoals ik al gemeld heb, ik zal als vaste Leestafelmensen niet aan een boek kunnen komen er voor zorgen dat ze het kunnen lezen.

dan moet er een boodschap zijn. Is er die niet dan verzandt je inderdaad al snel in leuk, of niet leuk.

Dit begrijp ik niet. Een boodschap zijn? Ik zie dan een soort stichtelijk boek voor me, waarin je iets geleerd wordt, waarin je iets meekrijgt. Bedoel je dat? vertel, vertel...

Dat hoeft niet te betekenen dat je meegaat met boek-delen, maar je kan er allicht ideeën opdoen. Het voordeel van meegaan is dat je daar al vragen vindt!!

Ja dat is het voordeel maar ik ben het ook wel met je eens dat er vragen bij staan waarbij ik ook m'n bedenkingen heb. We kunnen enkele vragen wel als richtlijn houden.

Voorstel
We kunnen ook doen zoals in een echte leeskring dat iemand het boek leest en daar achtergrond informatie bij
zoekt en vragen maakt. Eventueel als niemand dat wil doen wil ik dat wel doen onder de voorwaarde dat er dan ook
echt wat mee gedaan wordt.

Een voorstelrondje en dan stemmen

het kost vaak al moeite om één of twee boektitels losgepeuterd te krijgen. Daarom begon ik ook te twijfelen of mensen het nog wel willen.
In principe vind ik het wel handig werken maar zoals gezegd dan moeten er ook wel voorstellen komen. Vroeger deden we dat stemmen met een poll, het nadeel was dat mensen wel stemden maar niet meelazen.

Debuten samen lezen vind ik ook prima.

Wat ik dus uit jouw reactie begrijp is dat je toch wel romans wil blijven samenlezen want dat was eigenlijk de hoofdvraag.

Dettie
Sorry als ik een beetje to the point ben maar ik probeer een beetje duidelijkheid te scheppen hoe verder te gaan.

[Inge]

Mij maakt het weinig uit.
Er zijn periodes waar ik veel kan lezen en periodes waar ik nauwelijks tijd vind om een boek open te doen.
Ik lees niet altijd mee met de samenleesboeken of lees ze een hele tijd later.
Ik vind het gewoon leuk om, als ik een boek gelezen heb, te lezen wat anderen ervan vonden en om mijn mening even te spuien.
Maar dat kan gewoon via het forum he.

[Annemarie]

Ik heb een stukje van de discussie gemist want op de een of andere manier kreeg ik geen meldingen via de mail. Zelf heb ik me voorgenomen om actiever mee te gaan lezen met de samenleesboeken. We kunnen boeken rondsturen of allemaal tegelijk lezen wat misschien wel het leukst is. Ik ben nog even aan het nadenken over een manier om boeken allemaal tegelijk te kunnen lezen. Van veel boeken komt bijvoorbeeld na een niet al te lange tijd een midprice-editie uit of ze worden afgeprijsd. De kans dat meer mensen meelezen is dan misschien groter. Sommigen zouden er dan voor kunnen kiezen om het boek te kopen terwijl anderen een grotere kans hebben dat het inmiddels in de bibliotheek beschikbaar is. We zouden dan de frequentie bijvoorbeeld kunnen terugbrengen naar 4 x per jaar. Lastig hoor! In ieder geval zou ik het jammer vinden als we zouden stoppen met het samenleesboek.

[Dettie]

Nou ik denk dat we er verder niet echt uitkomen. Het blijft vaag.
Niemand spreekt zich echt voor iets uit. (Ik ook niet)

Dan noem ik nu maar een paar titels.
Ik zal proberen van het gekozen boek (boeken?) wat achtergrondinformatie te vinden en
vragen te bedenken zodat het écht samenlezen wordt.


Dagen zonder Dulci - Deniz Kupers (debuut)

Ik denk aan mijn vader en Dulci en aan hoe ons gezin uiteen is geblazen als de zaadjes van een paardenbloem, en ik vraag me af hoe we elkaar ooit weer terug zullen vinden als we dag na dag maar door blijven vliegen en steeds verder bij elkaar vandaan raken.’

Sylph is een gevoelig meisje dat zich nergens echt thuis voelt. Ze leeft in een roes in een kleine stad in de vs. Sinds haar oudere zus Dulci spoorloos verdween, is het gezin waarin zij is opgegroeid uiteengevallen – de moeder lijkt haar troost in drank te vinden, de vader komt zo min mogelijk thuis. Sylph gaat naar school en heeft weinig vrienden. Het gemis van haar zus neemt steeds grotere vormen aan. Ten einde raad maakt haar moeder een afspraak bij de schoolpsycholoog, maar Sylph vertrouwt hem niet. Wat wordt er voor haar verborgen gehouden? En wat is de rol van Dulci’s vriendje Caden precies geweest in haar verdwijning?

het boek is in mijn bezit dus ik kan het doorsturen. Ik moet het nog lezen.
Dingt mee voor de nieuwe debuutprijs

203 pagina's Anthos

---

De poort - Natsume Sõseki

Sōsuke en zijn vrouw Oyone zijn niet zo heel jong meer en leiden in Tōkyō een rustig, haast saai leven. Ze wonen in een armoedig huurhuis waar het lekt als het regent, in een doodlopende steeg onder een enorm rotsblok waar nooit zon komt.

Hij is ambtenaar op een of ander departement en moet van een bescheiden salaris proberen rond te komen. Vooral Oyone trekt het zich aan dat ze geen kinderen kunnen krijgen. Na meerdere mislukkingen hebben ze zich erbij neergelegd dat ze kinderloos zullen blijven. Sōsuke en Oyone hebben weinig sociale contacten, maar lijken betrekkelijk gelukkig samen. Langzaam maar zeker wordt duidelijk dat hun isolement een dramatische gebeurtenis in het verleden als oorzaak heeft.

Op een bepaald moment voelt Sōsuke dat hij weer geconfronteerd zou kunnen worden met iemand uit het verleden dat hij probeert te vergeten. Om aan deze confrontatie te ontsnappen en ook om weer tot rust te komen gaat hij tenslotte een dag of tien in retraite in een zentempel, waar hij probeert mee te doen aan zenmeditatie. Uiteindelijk is de hele zenexercitie een mislukking, maar toch is Sōsuke een stuk rustiger geworden als hij weer thuis komt. De poort eindigt haast als een Nō-stuk. Rust en ontspanning zijn weergekeerd en de eerst tekenen van het voorjaar worden zichtbaar.

Natsume Sōseki (schrijversnaam van Natsume Kinnosuke, 1867-1916; de familienaam staat voorop) is een van de eerste moderne schrijvers van Japan en een voorbeeld voor de velen na hem. Hij kreeg een traditionele opvoeding, kende de Chinese klassieken en was een goed haiku-dichter. Hij studeerde Engelse literatuur aan de Universiteit van Tōkyō, verbleef rond 1900 enige jaren in Londen en doceerde vervolgens zelf ook Engels aan zijn alma mater. Na enige jaren gaf hij zijn docentschap op om romanschrijver te worden; in 1907 ging hij werken bij een krant, de Asahi shinbun. In deze krant verschenen meerdere van zijn romans als feuilletons.

het boek is in mijn bezit dus ik kan het doorsturen
ik heb het gelezen en vond het mooi, er gebeurt weinig maar het is wel mooi geschreven
Het boek is geschreven in 1910 en nu voor het eerst in het Nederland vertaald

164 blz. Heas productions
In mijn bezit dus kan rondgestuurd worden

--

Kasper van Kooten - Het leven van Jackie Fontanel (debuut uit 2011)

Klaas leeft in het goede lichaam, maar in de verkeerde tijd. Zo voelt dat al jaren. Zijn avontuurlijke opa vaart in de roaring twenties mee op de Holland-Amerika Lijn. In New York raakt deze scheepsjongen verslingerd aan de opzwepende wereld van jazz, dans en vaudeville.
Een halve eeuw later verhaalt hij zijn kleinzoon van een zekere Jackie Fontanel. Een sprookjesachtige legende. Na de dood van zijn grootvader - zijn beste vriend en grootste voorbeeld - probeert Klaas zijn opa's savoir-vivre te doorgronden. Hij trekt zijn sporen na en doet verbijsterende ontdekkingen.
Het wonderlijke leven van Jackie Fontanel is een meeslepend verhaal over de afspraken die je met het leven kunt maken, en daarnaast een intrigerende familiegeschiedenis.

256 pagina's Querido's Uitgeverij BV
Ik heb het in huis en gelezen, mooi verhaal kan dus rondgestuurd worden.

--

De majoor en mevrouw Ali - Helen Simonson

Misschien is majoor Pettigrew niet meer van deze tijd. Zijn minutieus onderhouden golftas ziet er nog net zo uit als op de dag dat zijn vader hem deze schonk, zijn thee is sterk en met melk en hij koestert het pistool dat zijn vader hem ooit naliet, en waarvan zijn broer een 'zusterexemplaar' heeft.

Maar de Engelse plattelandswereld van de majoor blijkt niet bestand tegen de moderne tijd: het dorp verandert door de komst van steeds meer mensen uit de stad en zijn zoon, die in Londen werkt, is voornamelijk uit op zijn geld om een 'pittoreske cottage' in de buurt te kunnen kopen. Zijn Amerikaanse schoondochter beschouwt hem op z'n best als een oubollige vriendelijke sul.

Zelfs op zijn oude vertrouwde golfclub heerst de moderne tijdgeest: de jaarlijkse feestavond met aangename muziek en een menu van steak en aardappelen is vervangen door een rijk gedecoreerde thema-avond.

Nu alles wat hem dierbaar lijkt weg te vallen, moet hij in actie komen om te behouden wat hem lief is en te krijgen wat hem toekomt.

De enige persoon die Majoor Pettigrew lijkt te begrijpen is de eigenaresse van de buurtwinkel, mevrouw Ali, met wie hij een voorkeur voor de schrijver Rudyard Kipling (Jungleboek) en goede omgangsvormen deelt.

384 pagina's Atlas-Contact november 2010
Ik heb het boek in mijn bezit dus het kan rondgestuurd worden

---

De huisvriend- Bertram Koeleman (debuut)

Jonas Balsam is beheerder van het landgoed Storm Lake en ogenschijnlijk de enige bewoner. Wat niemand weet is dat hij al bijna twintig jaar het bestaan van de mensenschuwe Benjamin Krendler verbergt. Het bewaken van deze precaire constructie is Balsams werkelijke dagtaak. Menselijk contact wordt vrijwel helemaal geweerd. De enige complicerende factor is de huisvriend, een emeritus hoogleraar die Benjamin wekelijks colleges aan huis geeft. Het is dan ook deze figuur die een onhoudbare keten van gebeurtenissen in gang zet. Niet alleen dreigt hierdoor zijn beschermeling aan de buitenwereld te worden blootgesteld, ook moet Balsam onder ogen zien waarom hij zijn leven zonder enige reserve opoffert voor dat van een ander.

Dingt mee voor de nieuwe debuutprijs

288 pagina's Atlas Contact augustus 2013
ik heb het in huis en ben halverwege, dus kan rondgestuurd worden.

---

Dettie