Heerlijk die boeken die Nothomb schrijft! En Tiba, jij zei eens dat ze al haar manuscipten met de hand schreef: in dit boek een verklaring:
"De cijfers, waarvan ik de pythagorische, verstilde schoonheid altijd had bewonderd, werden me plots vijandig gezind. Ook de rekenmachine had het op mij voorzien. Een van mijn vele psycho-motorische handicaps was namelijk deze: wanneer ik langer dan vijf minuten toetsen in moest drukken, bleef mijn hand plots steken, alsof ik hem in dikke, kleverige aardappelpuree had gestopt. Vier van mijn vingers kwamen hopeloos vast te zitten; alleen de wijsvinger slaagde er nog in zich los te worstelen en de toetsen in te drukken, met een traagheid en schutterigheid die onbegrijpelijk waren als je het niet wist, van die onzichtbare piepers."
Prachtig toch, dit stukje!!
Lees verder....
http://www.leestafel.info/amelie-nothomb
Marjo
Amélie Nothomb: Met angst en beven
Amélie Nothomb: Met angst en beven
Laatst gewijzigd door Marjo op 05 Mei 2009, 20:13, 1 keer totaal gewijzigd.
Nee hoor, het is geen stil muisje. het is een heel levendige, welbespraakte vrouw. Knap ook, met lang zwart haar en zeer modieus gekleed.
Ik zag later nog een tweede interview met haar op de Franse TV. Ze kan het echt heel goed uitleggen. Het rare is dat een aantal zaken waarvan je denkt, dat is fantasie, dat ze die ook echt meegemaakt heeft. Ze komt ook heel waarachtig over.
Ik herinner me ook nog dat ze zei dat het veel interessanter is een slecht karakter te beschrijven dan een goed. Aan een goed karakter heb je volgens haar niet veel in een boek.
Groetjes. Tiba.
Ik zag later nog een tweede interview met haar op de Franse TV. Ze kan het echt heel goed uitleggen. Het rare is dat een aantal zaken waarvan je denkt, dat is fantasie, dat ze die ook echt meegemaakt heeft. Ze komt ook heel waarachtig over.
Ik herinner me ook nog dat ze zei dat het veel interessanter is een slecht karakter te beschrijven dan een goed. Aan een goed karakter heb je volgens haar niet veel in een boek.
Groetjes. Tiba.
Ziehier Amélie.
en hier meer over Amélie
http://www.belgium.be/eportal/applicati ... ocId=18157
Bernadet
Nou ik las vroeger wel kinderboeken over hele goede mensen, een non bijvoorbeeld of een zuster in een weeshuis en die deden allemaal prachtig mooie en goede dingen. Was dan diep onder de indruk en zag mij zelf dan later ook als non of werken in een weeshuis en dan deed ik alleen maar goede dingen. Ach ja, ik was nog kind he. 
Bernadet
Bernadet
Een stukje uit het boek van Hemmerechts: een dag als (g)een ander:
"...De residentie van de Belgische ambassade (in Rome)ligt trouwens naast het Forum...
Residentie ook schitterend ingericht. Charmante gastheer en gastvrouw, die tegenwoordig vooral met hun dochter Amélie Nothomb roem oogsten. Moeder Nothomb praat precies zoals haar dochter, met veel mimiek en charme. Zuivere cinema, maar grappige cinema. En misschien echt. Weet ik veel. "Lorsque Amélie a vendu 150 000 exemplaires de son premier livre, c'était comme si une bombe atomique détonnait dans la famille." Enfin, ze zal het wel beter geformuleerd hebben en zonder fouten. En dat Amélie in het begin in het geheim schreef. Dat ze zich op haar kamer opsloot om te schrijven en dat ze haar moeder pas na lang aandringen opbiechttte dat ze een boek aan het schrijven was. Moeder had al die tijd gevreesd dat ze ziek was. Moeder dodelijk ongerust. Amélie, je moet me vertellen wat er aan de hand is. En toen de moeder haar werk las, zei ze : "Mais enfin, Amélie, tu ne peux pas garder ça pour toi ! Tu dois partager ça avec le monde !" – "Alors," zei ik, "c'est grâce à vous ?" – "Ah oui, c'est ce qu'elle dit toujours."
"...De residentie van de Belgische ambassade (in Rome)ligt trouwens naast het Forum...
Residentie ook schitterend ingericht. Charmante gastheer en gastvrouw, die tegenwoordig vooral met hun dochter Amélie Nothomb roem oogsten. Moeder Nothomb praat precies zoals haar dochter, met veel mimiek en charme. Zuivere cinema, maar grappige cinema. En misschien echt. Weet ik veel. "Lorsque Amélie a vendu 150 000 exemplaires de son premier livre, c'était comme si une bombe atomique détonnait dans la famille." Enfin, ze zal het wel beter geformuleerd hebben en zonder fouten. En dat Amélie in het begin in het geheim schreef. Dat ze zich op haar kamer opsloot om te schrijven en dat ze haar moeder pas na lang aandringen opbiechttte dat ze een boek aan het schrijven was. Moeder had al die tijd gevreesd dat ze ziek was. Moeder dodelijk ongerust. Amélie, je moet me vertellen wat er aan de hand is. En toen de moeder haar werk las, zei ze : "Mais enfin, Amélie, tu ne peux pas garder ça pour toi ! Tu dois partager ça avec le monde !" – "Alors," zei ik, "c'est grâce à vous ?" – "Ah oui, c'est ce qu'elle dit toujours."
Nou Marjo, een van de weinige keren dat ik het niet met je eens ben. Ik heb het gelezen maar kreeg het met moeite uit.
Ik vond het wat aardig gekwebbel maar meer ook niet.
Beetje Bridget Jones achtig maar daar vond ik ook niet veel aan.
De stukjes die jij aanhaalde zijn nog het leukste en voor de rest was het wat oppervlakkig gebabbel. Het moet voor humoristisch doorgaan maar blijkbaar is het mijn humor niet.
Ik ben blij dat het boekje maar 3 euro was!
Bernadet
Ik vond het wat aardig gekwebbel maar meer ook niet.
Beetje Bridget Jones achtig maar daar vond ik ook niet veel aan.
De stukjes die jij aanhaalde zijn nog het leukste en voor de rest was het wat oppervlakkig gebabbel. Het moet voor humoristisch doorgaan maar blijkbaar is het mijn humor niet.
Ik ben blij dat het boekje maar 3 euro was!
Bernadet
Smaken verschillen!! Je leest dus geen ander boekeje meer van haar?
Mij bevalt die humor wel. Bridget Jones vind ik niks, omdat dat nergens over gaat, nou ja over de liefde. Nothomb geeft in 'angst en beven' toch wel duidelijk culturele verschillen aan, dat vind ik leuk. En het is autobiografisch. Jij wilt haar niet ontmoeten dan.
Mij bevalt die humor wel. Bridget Jones vind ik niks, omdat dat nergens over gaat, nou ja over de liefde. Nothomb geeft in 'angst en beven' toch wel duidelijk culturele verschillen aan, dat vind ik leuk. En het is autobiografisch. Jij wilt haar niet ontmoeten dan.
Nou geen boekje meer van haar lezen of haar niet willen ontmoeten dat gaat wat ver. Wie weet vind ik een ander boek beter.
(Jij bent ook dapper aan nog een boek van Karel ten Haaf begonnen.)
Ik vond dit boekje ook niet echt over wat gaan.
Cullturele verschillen... misschien maar of het nu echt zo verschilt?
In Nederland zijn ook enorme verschillen in rang en stand op het werk. Hier bestaat ook het vliegen voor de baas en de 'mindere' medewerker zal er ook zeker op gewezen worden als hij zich als een gelijkwaardige van zijn meerdere gedraagt.
Ook hier zal het je als koffiejuffrouw niet in dank afgenomen worden als je té gewoon tegen bijv. de directie doet. Je moet dan ook onzichtbaar zijn enz. enz.
Bernadet
(Jij bent ook dapper aan nog een boek van Karel ten Haaf begonnen.)
Ik vond dit boekje ook niet echt over wat gaan.
Cullturele verschillen... misschien maar of het nu echt zo verschilt?
In Nederland zijn ook enorme verschillen in rang en stand op het werk. Hier bestaat ook het vliegen voor de baas en de 'mindere' medewerker zal er ook zeker op gewezen worden als hij zich als een gelijkwaardige van zijn meerdere gedraagt.
Ook hier zal het je als koffiejuffrouw niet in dank afgenomen worden als je té gewoon tegen bijv. de directie doet. Je moet dan ook onzichtbaar zijn enz. enz.
Bernadet
Gaat het niet om de manier waarop??
Zoals die secretaresse behandeld wordt en zij alles over haar kant laat gaan, zie je zoiets hier gebeuren? En Amélie zou hier toch allang buiten gegooid zijn, terwijl ze haar ginds haar contract uit laten dienen, op wat voor manier dan ook. En niemand zegt iets. Dat is toch niet iets wat hier kan? Iemand als tolk aannemen en dan als wcjuf laten werken??
Zoals die secretaresse behandeld wordt en zij alles over haar kant laat gaan, zie je zoiets hier gebeuren? En Amélie zou hier toch allang buiten gegooid zijn, terwijl ze haar ginds haar contract uit laten dienen, op wat voor manier dan ook. En niemand zegt iets. Dat is toch niet iets wat hier kan? Iemand als tolk aannemen en dan als wcjuf laten werken??
Marjo schreef:Gaat het niet om de manier waarop??
Zoals die secretaresse behandeld wordt en zij alles over haar kant laat gaan, zie je zoiets hier gebeuren? En Amélie zou hier toch allang buiten gegooid zijn, terwijl ze haar ginds haar contract uit laten dienen, op wat voor manier dan ook. En niemand zegt iets. Dat is toch niet iets wat hier kan? Iemand als tolk aannemen en dan als wcjuf laten werken??
Nee, inderdaad, het komt volgens mij vooral omdat ze westerse is. Japan is een erg hierarchische cultuur, het stikt er van de (voor ons onnavolgbare) gedragsregels. Typerend voor haar annalyse van de Japanse cultuur vind ik het stukje waarin de hoofdpersone tijdens een bulderpreek (dat is een understatement) verteld dat ze nu de geschiedenis van Japan begrijpt omdat ze tot alles bereid zou zijn om de tirade te laten stoppen: Het invallen van Mantsoerije (gebied in China), Kamikazepiloot worden, etc.
Het is een hilarisch boek, maar ook erg deprimerend, ik herken het wel een beetje.
Maar ik ontken zeker niet dat er in Nederland ook veel mensen tot de grond van hun wezen worden afgebroken en gefnuikt door collega's en meerderen. Een wrange situatie die ik niet begrijpen kan.
Ik heb het boekje uit!
Heerlijk! Boordevol ironie, van een afstand beschrijft ze de gebeurtenissen, op zo'n wijze dat je de meest huiveringwekkende vernederingen leest met een ingehouden lach, want hardop lachen is moeillijk te combineren met doorlezen.
Dit is in mijn ogen het mooiste stukje in het boek, de apotheose:
'Beste Sneeuwstorm, als ik zonder veel moeite het werktuig van je genot kan zijn, ga dan gerust je gang, laat je ijskoude, harde vlokken en je vlijmscherpe hagelstenen maar op me los, je wolken pakken zich woedend samen, ik zal met plezier de stervelinge zijn die verdwaald is in de bergen waarop ze hun drift koelen, ik krijg al hun ijzige druppels spuug in mijn gezicht, dat doet me niks en ik vind het prettig om te zien hoe gretig je je beledigingen op me afvuurt, je schiet met losse flodders, beste sneeuwstrorm, en ik wilde niet geblindddoekt voor je executiepeloton verschijnen, want ik verlang er al zolang naar om die wellustige blik in je ogen te zien'.
'
Heerlijk! Boordevol ironie, van een afstand beschrijft ze de gebeurtenissen, op zo'n wijze dat je de meest huiveringwekkende vernederingen leest met een ingehouden lach, want hardop lachen is moeillijk te combineren met doorlezen.
Dit is in mijn ogen het mooiste stukje in het boek, de apotheose:
'Beste Sneeuwstorm, als ik zonder veel moeite het werktuig van je genot kan zijn, ga dan gerust je gang, laat je ijskoude, harde vlokken en je vlijmscherpe hagelstenen maar op me los, je wolken pakken zich woedend samen, ik zal met plezier de stervelinge zijn die verdwaald is in de bergen waarop ze hun drift koelen, ik krijg al hun ijzige druppels spuug in mijn gezicht, dat doet me niks en ik vind het prettig om te zien hoe gretig je je beledigingen op me afvuurt, je schiet met losse flodders, beste sneeuwstrorm, en ik wilde niet geblindddoekt voor je executiepeloton verschijnen, want ik verlang er al zolang naar om die wellustige blik in je ogen te zien'.
'
-
Gast
Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 9 gasten