Fabien van Kempen- Help mijn broer is voor altijd (va 11 jr)

[Dettie]

Vicky heeft een nieuwe pleegbroer Dinos en ze vindt hem maar niets.
Aardig verhaal maar meer ook niet.

Lees verder, klik hier http://www.leestafel.info/fabien-van-kempen

Dettie

[Marjo]

Het is maar wat je wil met zo'n boek (met konijntjes zit je bij mij al gauw goed natuurlijk).

Misschien is het niet haar bedoeling om het eventueel problematische van zo'n situatie aan te kaarten, en wil ze juist benadrukken dat het gewoon moet en kan zijn. Maar ik begrip dat zoiets voor de lezer wringt. De titel verwijst naar meer, dus wil je dan dat zo'n gegeven uitgewerkt wordt.

[Dettie]

ja en op de achterflap staat:

---

Dinos komt bij Vicky wonen. De ouders van Vicky vangen wel vaker een kind uit een probleemgezin op, maar deze keer is het anders. In plaats van een paar weken of maanden, blijft Dinos heel lang. Dat zint Vicky niets. Wat moet je met een pleegbroer die zijn mond zelden opentrekt, altijd in z’n eentje op zijn kamer zit te snoepen en je konijnen suf vindt? Maar als er konijnen uit Vicky’s konijnenopvang verdwijnen, blijkt ze de hulp van Dinos hard nodig te hebben.

in een vlotte, humoristische stijl beschrijft Fabien van Kempen hoe het voelt om een pleegbroer te hebben. Over een bijzondere band die niet vanzelfsprekend, maar wel heel bijzonder kan zijn. Voor broers, zussen en dierenliefhebbers.

--

Ook dit wijst wel erg op een pleegkind ipv verdwijnende konijnen.

Dettie

[Marjo]

Je hebt helemaal gelijk. Jammer is dat dan..

[Marjo]

Ook al schreef jij op het begeleidende briefje dat ik het wel leuk zou vinden, ben ik helemaal eens met jouw mening over dit boek. Ik maak geen apart verslag.
Niet alleen gaat het verhaal niet alleen over pleegkinderen, er wordt ook nog even van alles bijgehaald over ouders in de gevangenis, mensen met een uitkering, diefstal, moeilijk opvoedbare kinderen, en ik vergeet vast nog wat. Het wordt allemaal aangestipt en niet uitgewerkt. Deed mij denken aan die Slee-mevrouw.
En ja, dan vind ik het nog slecht geschreven ook. Het is qua onderwerp voor kinderen vanaf een jaar of elf, maar de manier waarop het verhaaltje geschreven is is nogal infantiel. Dan slaat ze die kinderen toch niet hoog aan. Het is allemaal zo zoetig.
Nee, ik vond alleen de konijntjes leuk..verder niets.

[Dettie]

ja ik was er ook niet kapot van. Het rammelt aan alle kanten en dat is jammer. Die konijntjes hadden wel een mooi aanknopingspuunt kunnen zijn om beter contact te krijgen met die pleegbroer. Maar het verhaal over de konijntjes is veel te overheersend als de schrijfster pleegkinderen als onderwerp wilde bespreken.

Dettie