Fikry El Azzouzi - Het schapenfeest (debuut)

[Dettie]

Het is de dag van het Offerfeest oftewel het Schapenfeest. Met dit feest herdenken de moslims het offer dat van Ibrahim werd gevraagd. Ibrahim kreeg van God de opdracht om zijn dierbaarste bezit te offeren. Zijn enige zoon was zijn dierbaarste bezit, maar vlak voordat deze Ismaël geofferd werd verscheen er een engel. Deze vertelde hem dat de opdracht was volbracht en dat hij een schaap mocht offeren.
De elfjarige Ayoub moet met zijn vader mee om een schaap te slachten.

Lees verder, klik hier http://www.leestafel.info/fikry-el-azzouzi

Dettie

[Marjo]

Wat een raar verhaal eigenlijk. Hoe kom je erop?

[Dettie]

Ja, het is een vreemd verhaal maar het wordt wel verteld door een jongetje van 11 jaar. Een jongetje die veel fantasie heeft.

Dettie

[Marjo]

Dat is de draai die de schrijver er aan geeft. Intussen verzint hij het wel mooi zelf!

[Marjo]

Het hinkt een beetje op twee gedachten dit verhaal.
Ik had er eigenlijk al wel genoeg van na de helft van het boek, het is dan niet leuk meer.

Lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/fikry-el-azzouzi

Marjo

[Dettie]

Je haalt de houding ten opzichte van de vrouw aan als zijnde typisch Marrokaans. Ik denk dat de Nederlandse jongens net zo kijken naar vrouwen. Ik bedoel dat er ook met een hoop kritiek gekeken wordt naar vrouwen. Als ik op het strand zit en op het commentaar af ga wat ik daar allemaal hoor wat jongens over meiden zeggen dan is het bijna een wonder dat mensen nog gaan samenwonen of trouwen.

Dettie

[Marjo]

Ha, je hebt vast gelijk! Ik hoorde laatst een oude (Nederlandse)man ook zeggen dat hij graag hele dagen op een bankje buiten zit, en een andere vroeg hem: maar wat doe je dan de hele dag daar?
"vrouwen kijken!" was het antwoord.
Maar dat gaat toch om iets anders. Zijn wij handelswaar in de ogen van de Nederlandse man? Niet toch?
In veel andere culturen, zoals de Marokkaanse worden vrouwen anders bekeken, en dat bedoelde ik.

[Dettie]

Maar dat gaat toch om iets anders. Zijn wij handelswaar in de ogen van de Nederlandse man? Niet toch?
In veel andere culturen, zoals de Marokkaanse worden vrouwen anders bekeken, en dat bedoelde ik.

'Abdelkari is op zoek naar trouwmateriaal. We leunen zo stoer mogelijk tegen een muurtje met één voet plat tegen de muur aan. Abdelbari bestudeert met een schuin hoofd en een vieze grijns elk meisje dat voorbij slentert. De kont mag niet te dik zijn, maar ook niet te plat. Ze mag niet naar ons kijken, maar ook niet naar de grond. Ze moet de juiste pas hebben, niet te snel en ook niet te traag.'

Uit dit stukje dat jij aanhaalt zie ik niet zo dat vrouwen handelswaar zijn of je moet het woord trouwmateriaal bedoelen. Dat zie ik meer als een jogen die ene leuk meisje zoekt. Maar voor de rest...
Ik denk dat wij dan ook handelswaar zijn in ogen van de Nederlandse man. Je wordt toch héél erg op je uiterlijk beoordeeld. K.ont, benen, bor.sten die moeten wel goed zijn. Dat vind ik dus ook bekeken worden als handelswaar, alsof je een koe bent die gekocht moet worden.
Als je té vrij bent is het niet goed, als je te verlegen bent ook niet. enz. enz.

Dettie

[Marjo]

Ik weet wat je bedoelt, maar ik heb daar minder moeite mee.
Volgens mij is dat gedrag van die mannen, hoe hinderlijk soms ook, biologisch bepaald is, dus ik zit er niet zo mee. Ik denk ook dat niet alle mannen dit zo nadrukkelijk doen als jij beschrijft.
Niet zo open en bloot.

En dat is natuurlijk in dit verhaal niet zo: die jongen staat echt iemand te zoeken voor een huwelijk, letterlijk. Zo gebeurt dat toch in 'onze cultuur' niet? Niet echt?

[Dettie]

Nee echt iemand te zoeken voor een huwelijk gebeurt hier niet meer op deze manier. Misschien in de zwaar gereformeerde plaatsen nog wel maar dan wordt er niet geselecteerd op uiterlijk.

Dettie