Sebastian Barry: De geheime schrift

[Dettie]

Roseanne McNulty is 100 en heeft het grootste deel van haar leven in een psychiatrische inrichting doorgebracht. Ze slijt haar dagen op haar kamertje in het vervallen oude gebouw en heeft met niemand veel contact. Ze wisselt een paar woorden met de schoonmaker John Kane, krijgt af en toe een kort bezoekje van de psychiater William Grene, verder gebeurt er niet veel in haar tamelijk tevreden bestaan. Onder een losse vloerplank verbergt ze echter haar op schrift gestelde herinneringen...

Lees verder, klik hier http://www.leestafel.info/sebastian-barry

berdine

[Dettie]

Ben je er nu achter waarom het DE geheime schrift heet? Ik zat te denken aan een geheime taal (schrift). Ben nu toch we erg nieuwsgierig waarom er DE staat ipv het.

Dettie

[berdine]

Nee, geen idee. Ik denk dat de vertaler, DE het normale lidwoord vond. Dat is het natuurlijk ook wel, want HET schrift zou dat papieren boekje met die gelinieerde pagina's betekenen.
Persoonlijk zou ik de memoires gewoon "het geschrift" noemen. "De schrift" tja, dat is toch de bijbel?
Toch mijn oude woordenboek er maar eens bijgehaald. En ja, Scripture betekent Schrift en er wordt alleen melding gemaakt van The Holy Scripture. Geschrift wordt vertaald met "writing" "putting in words" e.d. Dus misschien heeft de auteur zelf de titel deze lading meegegeven.

[Dettie]

Nee, geen idee. Ik denk dat de vertaler, DE het normale lidwoord vond. Dat is het natuurlijk ook wel, want HET schrift zou dat papieren boekje met die gelinieerde pagina's betekenen.

ja maar daar gaat het toch in feite ook over, wat die vrouw in het schrift schrijft. Dat schrift laat ze aan niemand lezen, voor zover ik jouw recensie begrijp. Dat is het toch het geheime schrift, lijkt mij. Het schrift als 'boekje' dus.

Dettie

[berdine]

Ja, zou kunnen. Ik geloof dat het losse vellen waren, papier dat ze her en der kon bemachtigen. Maar dat is niet echt van belang. Tezamen zou je het toch een "schrift" kunnen noemen.
Nu ik er zo over nadenk...misschien dat de schrijver de titel deze lading heeft gegeven, omdat hij in het boek benadrukt dat herinneringen iemands persoonlijke waarheid kunnen zijn maar niet per se dè waarheid. En dat De Heilige Schrift misschien ook met een korreltje zout moet worden genomen? Ik vind het zelf eigenlijk nogal vergezocht.
De priester die in het boek voorkomt, komt er niet al te best vanaf, maar om nou te zeggen, dat hij in het boek de hele katholieke kerk over de hekel haalt...
Het zou een mooie vraag aan de schrijver zelf zijn!

[Dettie]

Een andere boek ging over Eneas McNulty http://www.leestafel.info/sebastian-barry

Ik vraag me af of er verband tussen die twee is.

dettie

[berdine]

Jazeker, Eneas is een zwager van Roseanne. Ze ontmoet hem maar één keer. Zoals je uit het verslag van Marjo kunt lezen is Eneas zelden "thuis". Die ene ontmoeting is wel belangrijk, maar meer kan ik daar niet over zeggen, dat zou onder een VERKLAPPER moeten.

[Renate]

Vandaag in De Volkskrant een interview met Sebasian Barry, waarin hij ook ingaat over de families in zijn boeken, die in zekere zin op z'n eigen voorouders gebaseerd zijn.
https://www.volkskrant.nl/cultuur-media ... ~b857d872/

In 1985 brak Barry door bij een breed publiek met zijn succesvolle toneelstuk The Steward of Christendom, waarvan de hoofdpersoon gebaseerd was op een overgrootvader aan moederskant.

Het was het begin van een oeuvre waarin Barry het verhaal vertelt van twee Ierse families, gebaseerd op zijn voorouders. De Dunnes uit County Sligo zijn geïnspireerd op zijn vaders familie, de McNulty’s uit County Wicklow op die van zijn moeder. Naast een familiegeschiedenis vormen de romans een alternatieve geschiedenis van Ierland, waarin Barry de complexe relatie met Groot-Brittannië onderzoekt en de zwarte kanten van het Iers nationalisme voor het voetlicht brengt.