Op een donkere, koude, herfstachtige zondag gaat opeens de telefoon en word de ik-persoon gebeld door zijn ex. Ruim tien jaar geleden heeft zij hem plotseling, zonder waarschuwing, verlaten.
Lees verder, klik hier http://www.leestafel.info/gregoire-bouillier
irene
Grégoire Bouillier - De raadselgast
Grégoire Bouillier - De raadselgast
Laatst gewijzigd door Dettie op 24 Dec 2009, 17:00, 1 keer totaal gewijzigd.
Re: Grégoire Bouillier - De raadselgast
Kom ik tot de ontdekking dat dit boek al op de site staat! (al was het via het forumzoekding niet te vinden)
Het is een lange 'monologue interieur'. Zo schijnt dat te heten als de schrijver een lange monoloog opschrijft in de ik-vorm.
In hele lange zinnen schrijft hij zijn gedachtenspinsels op.
Ik begrijp wel waarom de relatie van tien jaar eerder voorbij is overigens! Hij is toch een beetje een zeurpiet...
Het verhaal begint als zijn ex hem belt. Wil hij misschien de raadselgast zijn op een soirée?
Hij zegt toe dat hij zal komen, maar dan begint het te malen. Doet hij er wel goed aan? Hoe was hun relatie ook al weer? Waarom is ze weg gegaan?
Wil hij haar terug?
Hij moet een cadeau meenemen voor de gastvrouw die hij niet kent. Hoe lang hij er niet over doet om iets uit te zoeken! En dan wordt hem die fles wijn - wel een heel bijzondere wijn - zomaar afgenomen, en hij ziet de fles niet meer terug. Zijn ex vertelt hem later dat de gastvrouw ieder jaar de cadeaus verzamelt, en ze niet openmaakt. Wat een zonde! Hij heeft er spijt van dat hij de fles gegeven heeft!
Hij heeft er overigens ook spijt van dat hij de uitnodiging heeft aangenomen. Zijn ex heeft nauwelijks belangstelling voor hem. Daar gaan al die mooie gedachten die hij had!
Het enige aangename is wat er gebeurt als hij na korte tijd het feest verlaat. Er blijkt een klik te zijn met de gastvrouw. Of is het toch zijn ex? Dit blijft onduidelijk, want het klopt niet met wat hij jaren later meemaakt.
Een eigenaardig slot.
Vanwege die lange zinnen en monologue interieur is het absoluut niet erg dat het boek slechts 126 pagina's heeft.
Het is een lange 'monologue interieur'. Zo schijnt dat te heten als de schrijver een lange monoloog opschrijft in de ik-vorm.
In hele lange zinnen schrijft hij zijn gedachtenspinsels op.
Ik begrijp wel waarom de relatie van tien jaar eerder voorbij is overigens! Hij is toch een beetje een zeurpiet...
Het verhaal begint als zijn ex hem belt. Wil hij misschien de raadselgast zijn op een soirée?
Hij zegt toe dat hij zal komen, maar dan begint het te malen. Doet hij er wel goed aan? Hoe was hun relatie ook al weer? Waarom is ze weg gegaan?
Wil hij haar terug?
Hij moet een cadeau meenemen voor de gastvrouw die hij niet kent. Hoe lang hij er niet over doet om iets uit te zoeken! En dan wordt hem die fles wijn - wel een heel bijzondere wijn - zomaar afgenomen, en hij ziet de fles niet meer terug. Zijn ex vertelt hem later dat de gastvrouw ieder jaar de cadeaus verzamelt, en ze niet openmaakt. Wat een zonde! Hij heeft er spijt van dat hij de fles gegeven heeft!
Hij heeft er overigens ook spijt van dat hij de uitnodiging heeft aangenomen. Zijn ex heeft nauwelijks belangstelling voor hem. Daar gaan al die mooie gedachten die hij had!
Het enige aangename is wat er gebeurt als hij na korte tijd het feest verlaat. Er blijkt een klik te zijn met de gastvrouw. Of is het toch zijn ex? Dit blijft onduidelijk, want het klopt niet met wat hij jaren later meemaakt.
Een eigenaardig slot.
Vanwege die lange zinnen en monologue interieur is het absoluut niet erg dat het boek slechts 126 pagina's heeft.
Re: Grégoire Bouillier - De raadselgast
haha wat een verschil met het enthousiaste verslag van irene.
Het klinkt toch wel goed vind ik.
Dettie
Het klinkt toch wel goed vind ik.
Dettie
Re: Grégoire Bouillier - De raadselgast
Nee, zo enthousiast ben ik niet. Maar het was een goed verhaal, en prima om te lezen hoor!
Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 38 gasten