Je kan sputteren over de manier waarop het gedaan wordt maar de boodschap is luid en duidelijk en blijft - toch zeker bij mij- hangen!
Lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/peter-holleman
Marjo
Peter Holleman: De nacht dat de sterren dansten (debuut)
Het klinkt een beetje tegenstrijdig.
Je begint het verslag met Wij Westerlingen zijn vrijwel uitsluitend gericht op macht en bezit. [...] Dat is de kern van het verhaal dat Peter Holleman geschreven heeft.
Maar later wordt er gezocht naar een schat, of willen mensen zoeken naar een schat. Dat is dan toch vreemd als die Paul daar aan meewerkt? Of doet hij dat juist niet? "Ze verwachten van Paul dat hij door zijn contact met zijn soulmate uitzoekt waar die schat zich bevindt." Of is dat juist wat hij wil zeggen, dat ze alleen maar geïnteresseerd zijn in bezit (die schat)?
"Pas als je weet dat er geen morgen zal zijn, zul je ‘nu’ gaan leven."
Dat is wat de Taoïsten zeggen... in het 'nu' leven.
Maar op zich vond je het wel een prettig boek om te lezen?
Dettie
Je begint het verslag met Wij Westerlingen zijn vrijwel uitsluitend gericht op macht en bezit. [...] Dat is de kern van het verhaal dat Peter Holleman geschreven heeft.
Maar later wordt er gezocht naar een schat, of willen mensen zoeken naar een schat. Dat is dan toch vreemd als die Paul daar aan meewerkt? Of doet hij dat juist niet? "Ze verwachten van Paul dat hij door zijn contact met zijn soulmate uitzoekt waar die schat zich bevindt." Of is dat juist wat hij wil zeggen, dat ze alleen maar geïnteresseerd zijn in bezit (die schat)?
"Pas als je weet dat er geen morgen zal zijn, zul je ‘nu’ gaan leven."
Dat is wat de Taoïsten zeggen... in het 'nu' leven.
Maar op zich vond je het wel een prettig boek om te lezen?
Dettie
Het kernverhaal is prettig om te lezen, ja, maar in het begin had ik dus mijn twijfels.
En inderdaad: ik zeg niet dat Paul de schat gaat zoeken...
Er zijn twee 'kampen' mensen die alleen bezit en macht nastreven, en mensen die intuïtief leven, die de stem van hun hart volgen.
Nu ik dit zeg bedenk ik me dat de stem van je hart niet altijd hoeft te zeggen dat je leeft zonder materialistisch te willen zijn. Maar dat bedoelt de schrijver dus wel: naastenliefde en de natuur staan centraal.
En inderdaad: ik zeg niet dat Paul de schat gaat zoeken...
Er zijn twee 'kampen' mensen die alleen bezit en macht nastreven, en mensen die intuïtief leven, die de stem van hun hart volgen.
Nu ik dit zeg bedenk ik me dat de stem van je hart niet altijd hoeft te zeggen dat je leeft zonder materialistisch te willen zijn. Maar dat bedoelt de schrijver dus wel: naastenliefde en de natuur staan centraal.
Toch totaal niet interessant het thema bezit/macht vs naastenliefde? Als je niet verder komt dan dat..
Men weet dat er iets niet goed gaat, maar wil daar ook niet te veel mee bezig zijn, en komt daarom niet verder dan dit soort simpele, afgekloven analyses, om zich te distantieren van iets (schijnbaar) verderfelijks (schijnbaar want bezit en macht is op zich niet verderfelijk, de schrijver bedoelt vermoedelijk iets anders, iets waar hij niet de moeite neemt het te analyseren en plakt er een kant-en-klaar stikkertje op), waarna andere verderfelijkheden het overnemen.
Men weet dat er iets niet goed gaat, maar wil daar ook niet te veel mee bezig zijn, en komt daarom niet verder dan dit soort simpele, afgekloven analyses, om zich te distantieren van iets (schijnbaar) verderfelijks (schijnbaar want bezit en macht is op zich niet verderfelijk, de schrijver bedoelt vermoedelijk iets anders, iets waar hij niet de moeite neemt het te analyseren en plakt er een kant-en-klaar stikkertje op), waarna andere verderfelijkheden het overnemen.
Bep het is een beetje vreemd om een oordeel te hebben over een boek dat je niet gelezen hebt, vind je ook niet?
Marjo geeft een gedeelte van het boek aan, maar hoe het geschreven is en of hij wel of niet de moeite neemt het te analyseren etc. weet je niet.
Eigenlijk kan ik dan tegen jou hetzelfde zeggen. Jouw bericht is totaal niet interessant zolang je het niet kan onderbouwen met citaten uit het boek (want je hebt het niet gelezen). Klinkt een beetje hard maar het is natuurlijk wel zo.
Dettie
Marjo geeft een gedeelte van het boek aan, maar hoe het geschreven is en of hij wel of niet de moeite neemt het te analyseren etc. weet je niet.
Eigenlijk kan ik dan tegen jou hetzelfde zeggen. Jouw bericht is totaal niet interessant zolang je het niet kan onderbouwen met citaten uit het boek (want je hebt het niet gelezen). Klinkt een beetje hard maar het is natuurlijk wel zo.
Dettie
BEWERKT:
Ik besef dat ik een beetje als een olifant in een porseleinkast loop, moet ik misschien niet doen. Maar ik heb wel een indruk van wat voor soort boek het is en die indruk geef ik weer.
Maar Marjo schrijft over twee "kampen", mensen die macht en bezit nastreven en mensen die de stem van hun hart volgen. Dat hoeft toch helemaal niet tegenstrijdig te zijn (zoals Marjo ook zelf suggereert)? Ik denk zelfs dat het een niet zonder het ander kan. Zal misschien niet voor iedereen in dezelfde mate gelden. Natuurlijk spelen andere meer concrete zaken een rol, waardoor het misschien niet lijkt dat het zo is.
Naastenliefde is kilheid, kaalheid, begrippen als verantwoordelijkheid en schuld, ressentiment, kortom al het negatieve, alles wat niet boeit
. Het is ook een soort dekmantel voor als het fout gaat (zie je wel zeggen mensen dan, mensen moeten meer naastenliefde hebben). Het tegenovergestelde van naastenliefde en alle negatieve bijbetekenissen (want positieve zijn er niet) is daarentegen alles wat mensen aan mensen boeit.
Met liefde kan de wereld niet geholpen worden. De hoeveelheid liefde in de wereld is niet onbeperkt en kan beter besteed worden voor waar het voor bedoeld is.
Nog een cynische opmerking ten slot
. De schrijver wil aanzetten tot nadenken, dat lijkt een beschaafd en bescheiden streven met zijn boek, maar is eigenlijk natuurlijk een makkelijke manier om zijn boek te vercommercialiseren. Nou ja, misschien gaat het wel samen, zoals eerder mijn analyse is. Genoeg eer voor Peter Holleman. 
Ik besef dat ik een beetje als een olifant in een porseleinkast loop, moet ik misschien niet doen. Maar ik heb wel een indruk van wat voor soort boek het is en die indruk geef ik weer.
Maar Marjo schrijft over twee "kampen", mensen die macht en bezit nastreven en mensen die de stem van hun hart volgen. Dat hoeft toch helemaal niet tegenstrijdig te zijn (zoals Marjo ook zelf suggereert)? Ik denk zelfs dat het een niet zonder het ander kan. Zal misschien niet voor iedereen in dezelfde mate gelden. Natuurlijk spelen andere meer concrete zaken een rol, waardoor het misschien niet lijkt dat het zo is.
Naastenliefde is kilheid, kaalheid, begrippen als verantwoordelijkheid en schuld, ressentiment, kortom al het negatieve, alles wat niet boeit
. Het is ook een soort dekmantel voor als het fout gaat (zie je wel zeggen mensen dan, mensen moeten meer naastenliefde hebben). Het tegenovergestelde van naastenliefde en alle negatieve bijbetekenissen (want positieve zijn er niet) is daarentegen alles wat mensen aan mensen boeit.
Met liefde kan de wereld niet geholpen worden. De hoeveelheid liefde in de wereld is niet onbeperkt en kan beter besteed worden voor waar het voor bedoeld is.
Nog een cynische opmerking ten slot
. De schrijver wil aanzetten tot nadenken, dat lijkt een beschaafd en bescheiden streven met zijn boek, maar is eigenlijk natuurlijk een makkelijke manier om zijn boek te vercommercialiseren. Nou ja, misschien gaat het wel samen, zoals eerder mijn analyse is. Genoeg eer voor Peter Holleman. Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 21 gasten