Anne Baaths: Dochters van Europa (debuut)

[Marjo]

Een familiekroniek, die begint in Rusland en eindigt in België en de tijd omspant tussen Russische adel en de euro.
Hoe noem je dat als er een echte Vlaamse verteltrant is?
Misschien had de redacteur daar wat aan kunnen schaven, noorderlingen begrijpen misschien niet altijd wat er staat...

Lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/anne-baaths

Marjo

[Dettie]

En ik heb ook een verslag gemaakt en ben het wel met je eens Marjo

zie http://www.leestafel.info/anne-baaths

Dettie

[Marjo]

Niets aan toe te voegen dus!

[Dettie]

He jammer, zit ik een hele middag te ploeteren op een verslag en is er niets toe te voegen
Onze verslagen kwamen ook wel overeen, jij zegt ook al over het laatste gedeelte dat het er niet echt bij hoort, dat ze daar beter een apart boek van had kunnen maken.

Dettie

[Marjo]

Jouw verslag is veel uitgebreider, wat moet ik dan nog zeggen??
Op zich is dit het soort boek dat we allebei leuk vinden, dus is het gewoon jammer van dat laatste stuk..

[Dettie]

Ja ik vond het begin erg goed, las het met plezier, vooral omdat ook de toenmalige situatie in Europa goed weergegeven werd. Het had een mooie historische roman kunnen zijn als dat laatste stuk er niet bij zat.

Dettie

[elviratoverspin]

Ik sluit me aan bij jullie verslagen. Ik vind bovendien het ritme van haar boek nogal onregelmatig. Sommige delen worden heel verhalend uit de doeken gedaan, terwijl over andere delen een sprintje getrokken wordt.
Toch zaten er heel boeiende elementen in.

Overigens: ik blijk de schrijfster te "kennen". Van zien dan. Volgens mij zong ze (onder andere?) in het jongerenkoor op onze parochie. Het is heel bevreemdend om zoiets te lezen. Ik weet nog dat ik heel erg naar die oudere hechte kliek opkeek. Zo kwamen ze op mij over, ik vond oudere jongeren altijd erg onbereikbaar. Het is nooit bij me opgekomen dat die zich ook wel eens onzeker zouden kunnen voelen...

[Dettie]

Ik sluit me aan bij jullie verslagen. Ik vind bovendien het ritme van haar boek nogal onregelmatig. Sommige delen worden heel verhalend uit de doeken gedaan, terwijl over andere delen een sprintje getrokken wordt.
Toch zaten er heel boeiende elementen in.

Zou dat onregelmatige ook niet voortkomen uit niet weten wat er met de familie gebeurde? Het eerste gedeelte was puur verzonnen vanuit enkele gegevens. Het latere gedeelte kon veel meer achterhaald worden.

En wat apart je verhaal over dat ze misschien wel lid was van het koor.

Dettie

[Dettie]

En ook Elvira's verslag staat op de site

http://www.leestafel.info/anne-baaths

---

[Anne Baaths]

Beste lezers,

Ik wil toch graag even reageren op jullie berichten. Als ik ze lees heb ik een klein beetje het gevoel dat het opzet van het boek aan jullie voorbij is gegaan. Dit boek is een roman, per definitie fictie en dus niet echt gebeurd. Ik heb er met opzet enkele eigenschappen van mezelf in gestoken en ook een paar gebeurtenissen die ik zelf heb meegemaakt omdat ik de grens tussen fictie en nonfictie bewust opzocht. Iedere schrijver steekt altijd een deel van zichzelf in zijn boeken.
Het deel Anne hoort echt in het boek. Is het heden (hoewel minder romantisch!) niet het product van het verleden? Om het personage Anne beter te kunnen doorgronden moet men weten welke achtergrond ze heeft. Dat er over sommige periodes minder wordt geschreven komt omdat er in die tijdsspannes minder interessante zaken gebeuren. Veel journalisten vertelden nu al dat het boek voor een debuut onwaarschijnlijk dik is.
Overigens heb ik inderdaad in een jeugdkoor gezeten maar ik ben wel nooit inwoner van Leuven en omstreken geweest dus ik betwijfel of het hier om hetzelfde koor gaat. Ik ben in West-Vlaanderen opgegroeid.
Willen jullie een fijner beeld krijgen van de dubbele lagen in 'Dochters van Europa' surf dan naar www.annebaaths.be en blader eens door de interviews. Er is er eentje waar ik bijzonder trots op ben. (Karaat mei 2009).
Ik vind jullie feedback leuk om te lezen.
Groetjes en veel leesplezier!
Anne Baaths

[Marjo]

Beste Anne, je zegt het zelf: iedere schrijver stopt altijd een deel van zichzelf in zijn boeken.
Kun je je voorstellen dat lezers daar soms moeite mee hebben?
De grens is vaak zo vaag dat je niet goed weet hoe je het moet interpreteren. Doordat jij je boek zowel in het heden als in het verleden plaatst wordt het alleen maar lastiger.
Je hebt wel gelezen dat wij het historische gedeelte van het boek wel kunnen waarderen, maar moeite hebben met Anne. Ik kan er wel in komen dat ze erbij hoort, natuurlijk is het heden een product van het verleden. Waardoor hebben wij dat niet opgepikt?
Ik denk dat het komt doordat het enigszins afgeronde gehelen zijn, waarbij Anne's verhaal niet ingebed lijkt in dat verleden.
Ik wil maar proberen uit te leggen vanwaar de kritiek komt...
Ben je al met een volgende boek bezig?
Marjo

[Dettie]

Dit boek is een roman, per definitie fictie en dus nietecht gebeurd. Ik heb er met opzet enkele eigenschappen van mezelf in gestoken en ook een paar gebeurtenissen die ik zelf heb meegemaakt omdat ik de grens tussen fictie en nonfictie bewust opzocht. Iedere schrijver steekt altijd een deel van zichzelf in zijn boeken.

Beste Anne,
Ik zal proberen mijn kritiek ook toe te lichten.
Misschien zit in het bovenstaande wel de knoop. Het boek wordt aan ons, de lezers, gepresenteerd als een boek waarin jouw familiegeschiedenis beschreven wordt. Zo kwam het tenminste wel op mij over. Je had veel uitgezocht en opgezocht over jouw familie en hebt met die gegevens het verhaal geschreven. Inderdaad non-fictie vermengd met fictie. De verhalen over jouw voorouders worden erg in hun tijd geplaatst met een historische achtergrond.
Het verhaal over Anne, wat naar ik meende over jou gaat, gaat voornamelijk over een vrouw met een handicap en de strijd met die handicap niet over de familiegeschiedenis. Het lijkt alsof er een gat ontstaat tussen de drie voorgaande vrouwen en hun verhaal en het verhaal van Anne.
Het gaat er ook niet om of het goed of slecht geschreven is of een dik of dun boek is. Het gedeelte over Anne lijkt niet meer voort te borduren op de familiegeschiedenis maar lijkt een verhaal op zich, los van de familiegeschiedenis.
Misschien is zo beter te begrijpen wat ik bedoel?

Vriendelijke groet
Dettie

[Anne Baaths]

Halllo,

Om de frustraties van het personage Anne over de kloof tussen haar en de rest van de maatschappij goed te kunnen begrijpen moet je weten dat die niet alleen op haar handicap maar ook op haar familiegeschiedenis betrekking heeft. Ze is opgevoed met heel andere waarden dan haar leeftijdsgenoten. Noblesse oblige zeg maar... Ze probeert die kloof ook continu te overbruggen.
En, ja, mijn tweede boek ligt al bij mijn uitgeefster. Aan het derde ben ik net begonnen. Meer info vind je op mijn website www.annebaaths.be.
Groetjes,
Anne

[tiba]

Meer info vind je op mijn website www.annebaaths.be

Vond dit een interessante discussie, maar de link doet het niet.
Misschien omdat er een punt achter staat?
Daarom even gequoted, even kijken of ie het nu doet.

Tiba.

[Gast]

Als ik hem aanclick.
Doet ie het wel, Tiba!

manja

[PetraO.]

Beste lezers,

Ik wil toch graag even reageren op jullie berichten. Als ik ze lees heb ik een klein beetje het gevoel dat het opzet van het boek aan jullie voorbij is gegaan.

Het boek dat de lezer leest, is heel vaak een ander boek dan de schrijver schrijft. Niet aan de lezers is de opzet voorbij gegaan, maar jij als schrijver hebt die niet dwingend in je roman weten te leggen. Geeft niks, je zal bij je volgende boeken ook vast meemaken, dat de lezers er iets anders in zien dan jij hebt bedoelt.