Mooi debuut, mag van mij volgend jaar op de shortlist.
Lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/rene-poort
Dettie
René Poort - Alleen bestaat niet (debuut)
René Poort - Alleen bestaat niet (debuut)
Laatst gewijzigd door Dettie op 07 Jul 2009, 14:32, 1 keer totaal gewijzigd.
Nee dus. Geen hoogvlieger, al ligt dat gedeeltelijk aan het thema, dat mij niet boeit.
Je hebt gelijk: zweverig is het niet, al is voor mij die man in die djeballa maar een wazig figuur. En ik heb ook al niets met Spinoza, zeker niet over dit onderwerp. Maar zoals gezegd: er zijn ook stukjes die me wèl raken, die mooi geschreven zijn.
Lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/rene-poort
Marjo
Je hebt gelijk: zweverig is het niet, al is voor mij die man in die djeballa maar een wazig figuur. En ik heb ook al niets met Spinoza, zeker niet over dit onderwerp. Maar zoals gezegd: er zijn ook stukjes die me wèl raken, die mooi geschreven zijn.
Lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/rene-poort
Marjo
Ik vond die man in die djeballa juist zo ontroerend. De enorme eenzaamheid die hij uitstraalde, hij kon niemand bereiken.
Ook die Gap met haar rotsvaste geloof in hun relatie en precies wist Erik nodig had, ondanks haar eigen eenzaamheid vond ik ontroerend.
Ja mooi verhaal.
Dettie
die het boek niet terug hoeft maar misschien wil iemand anders het nog lezen?
Ook die Gap met haar rotsvaste geloof in hun relatie en precies wist Erik nodig had, ondanks haar eigen eenzaamheid vond ik ontroerend.
Ja mooi verhaal.
Dettie
die het boek niet terug hoeft maar misschien wil iemand anders het nog lezen?
Ik schrijf even onder de verklapper
V
E
R
K
L
A
P
P
E
R
Hij krijgt een opdracht mee van zijn vriendin Gap:
'Ik moest alles opschrijven. Het maakte haar niet uit wat.'
Dat blijkt een onmogelijke opdracht. Nu ze hem vraagt om te kiezen, al is het zoiets simpels als wat je op moet schrijven, raakt ze zijn probleem: hij kan niet kiezen.
Als hij niet volledig kan zijn, dan maar niet, en gooit zijn pogingen weg.
staat in je verslag. (hij verscheurt ze niet zoals je aanvankelijk in je verslag had staan)
Hij schrijft ook alles op. Alleen verstuurt hij het niet naar Gap. Haar stuurt hij wel brieven maar niet over wat hij voelt en denkt. Dus niet wat hij aanvankelijk geschreven had.
Later geeft de vrouw uit de gevangenis alles wat hij weggegooid had aan hem mee, zij heeft de proppen uit de prullenbak gehaald en bewaard.
Alsof een kind, een man die twintig jaar lang niet heeft kunnen liefhebben, dat dan ineens wel zou kunnen. Quatsch.
Daar gaat het hele boek juist over. Erik sluit zich af voor mensen, gelukkig voor hem leert Gap hem mensen in zijn leven toe te laten. En... ze leert hem ze lief te hebben. Het hele boek gaat over dat proces.
Vandaar dat ze Spinoza citeert:
“De liefde is goed. U kunt er niet voor vluchten. Wie bemind wordt, kan niet vluchten, want wie wordt bemind, wordt altijd gevonden.”
Zij blijft hem liefhebben, ondanks zijn onmacht/afwerende houding.
Dat is voor hem de leerschool, hij is feitelijk bang iedereen te verliezen, en zij blijft maar van hem houden.
Door Erik er o.a. op uit te sturen met de opdracht foto's van mensen te maken leert hij te kijken naar mensen en hun te accepteren. De geboorte van het kind is net het laatste zetje om hem te kunnen laten liefhebben.
Dettie
V
E
R
K
L
A
P
P
E
R
Hij krijgt een opdracht mee van zijn vriendin Gap:
'Ik moest alles opschrijven. Het maakte haar niet uit wat.'
Dat blijkt een onmogelijke opdracht. Nu ze hem vraagt om te kiezen, al is het zoiets simpels als wat je op moet schrijven, raakt ze zijn probleem: hij kan niet kiezen.
Als hij niet volledig kan zijn, dan maar niet, en gooit zijn pogingen weg.
staat in je verslag. (hij verscheurt ze niet zoals je aanvankelijk in je verslag had staan)
Hij schrijft ook alles op. Alleen verstuurt hij het niet naar Gap. Haar stuurt hij wel brieven maar niet over wat hij voelt en denkt. Dus niet wat hij aanvankelijk geschreven had.
Later geeft de vrouw uit de gevangenis alles wat hij weggegooid had aan hem mee, zij heeft de proppen uit de prullenbak gehaald en bewaard.
Alsof een kind, een man die twintig jaar lang niet heeft kunnen liefhebben, dat dan ineens wel zou kunnen. Quatsch.
Daar gaat het hele boek juist over. Erik sluit zich af voor mensen, gelukkig voor hem leert Gap hem mensen in zijn leven toe te laten. En... ze leert hem ze lief te hebben. Het hele boek gaat over dat proces.
Vandaar dat ze Spinoza citeert:
“De liefde is goed. U kunt er niet voor vluchten. Wie bemind wordt, kan niet vluchten, want wie wordt bemind, wordt altijd gevonden.”
Zij blijft hem liefhebben, ondanks zijn onmacht/afwerende houding.
Dat is voor hem de leerschool, hij is feitelijk bang iedereen te verliezen, en zij blijft maar van hem houden.
Door Erik er o.a. op uit te sturen met de opdracht foto's van mensen te maken leert hij te kijken naar mensen en hun te accepteren. De geboorte van het kind is net het laatste zetje om hem te kunnen laten liefhebben.
Dettie
V
E
R
K
L
A
P
P
E
R
Juist dus: Na een paar waarover hij evenmin tevreden is, houdt hij op met versturen, het lukt hem niet om te schrijven wat hij zou willen schrijven. Hij verscheurt ze dus, maar dat meisje haalt ze uit de prullenbak en plakt ze aan elkaar.
Zij blijft inderdaad open naar hem toe, maar hij kan daar niets mee. En dan als dat kind komt is het goed. Ja hoor, gooi maar in mijn pet. Ik geloof daar niet in. Ik vind dat niet overtuigend. Dat komt waarschijnlijk door mijn eigen kijk op 'liefde'.
Ik weet dat het boek daar over gaat, en daarom vind ik het dus niks. Ik geloof niet in zo'n liefde. En Spinoza, nou ja, die verergert het, want zulke zweverige teksten..nou ja, ik zeg maar niks.
E
R
K
L
A
P
P
E
R
Juist dus: Na een paar waarover hij evenmin tevreden is, houdt hij op met versturen, het lukt hem niet om te schrijven wat hij zou willen schrijven. Hij verscheurt ze dus, maar dat meisje haalt ze uit de prullenbak en plakt ze aan elkaar.
Zij blijft inderdaad open naar hem toe, maar hij kan daar niets mee. En dan als dat kind komt is het goed. Ja hoor, gooi maar in mijn pet. Ik geloof daar niet in. Ik vind dat niet overtuigend. Dat komt waarschijnlijk door mijn eigen kijk op 'liefde'.
Ik weet dat het boek daar over gaat, en daarom vind ik het dus niks. Ik geloof niet in zo'n liefde. En Spinoza, nou ja, die verergert het, want zulke zweverige teksten..nou ja, ik zeg maar niks.
Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 45 gasten