Ik ben enigszins teleurgesteld, maar eerlijk gezegd is Joe Speedboot ook niet blijven hangen.
O ja, Caesarion is de zoon van Cleopatra en Julius Caesar. En het is de bijnaam van Ludwig, de hoofdpersoon.
Lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/tommy-wieringa
Marjo
Tommy Wieringa: Caesarion
Ben ook heel benieuwd naar dit boek!
Het boek heeft veel publiciteit gekregen. Wieringa was o.a. bij Paul en Witteman en bij De wereld draait door.
Joe Speedboot heeft veel indruk op mij gemaakt! En ik dacht dat de meeste recensenten Caesarion ook wel konden waarderen.
Nog even wachten tot het in de bieb ligt...
Jeannette
Het boek heeft veel publiciteit gekregen. Wieringa was o.a. bij Paul en Witteman en bij De wereld draait door.
Joe Speedboot heeft veel indruk op mij gemaakt! En ik dacht dat de meeste recensenten Caesarion ook wel konden waarderen.
Nog even wachten tot het in de bieb ligt...
Jeannette
Ik vond het prachtig! Het verhaal van een kind van twee extreme mensen, een pornoster en een omstreden kunstenaar op zoek naar zijn eigen identiteit. Ben ik ook zo? Lijk ik misschien op mijn verre, afwezige vader? De weerzin tegen hun manier van leven, tegen wat zij doen en er toch niet aan kunnen ontkomen er deel van te zijn. In prachtige zinnen. Ik krijg de indruk dat hij steeds mooier gaat schrijven.
Het heeft inderdaad meer van Alles over Tristan en Ik was nooit in Isfahan, dan van Joe Speedboot. In de laatste zit zeker meer humor. Dit boek heeft meer diepgang. Een absolute aanrader!
Ik ben het dus niet met Marjo eens! Wie volgt?
Het heeft inderdaad meer van Alles over Tristan en Ik was nooit in Isfahan, dan van Joe Speedboot. In de laatste zit zeker meer humor. Dit boek heeft meer diepgang. Een absolute aanrader!
Ik ben het dus niet met Marjo eens! Wie volgt?
berdine schreef:Ik vond het prachtig! Het verhaal van een kind van twee extreme mensen, een pornoster en een omstreden kunstenaar op zoek naar zijn eigen identiteit. Ben ik ook zo? Lijk ik misschien op mijn verre, afwezige vader?
Dit boek heeft meer diepgang. Een absolute aanrader!
Ik ben het dus niet met Marjo eens! Wie volgt?
Ik heb Caesarion in een ruk uitgelezen! Prachtig!
Dit boek van Wieringa vraagt wel meer van de lezers dan Joe Speedboot. Aan de ene kant omdat er in Caesarion nogal vaak verhuisd en gereisd wordt, we worden als lezer van de ene kant van de wereld naar de andere kant gesleept, aan de andere kant door de vele verwijzingen in het boek naar de klassieke oudheid, de bijbel en literaire romans.
Wat ik vooral prachtig beschreven vind, is de ontwikkeling in de relatie van de zoon met zijn moeder en zijn - afwezige - vader. Het zal je maar gebeuren dat je als 15 jarige jongen ontdekt dat je moeder vroeger als pornoster haar brood verdiende! Wieringa laat Caesarion na deze ontdekking een ruige sport beoefenen, rugby. Dit maakt hem mentaal en fysiek sterker. Maar hij kan en wil zijn moeder, ook tijdens haar ziekte, jaren later, niet loslaten.
Voor mij hoort de zoektocht van Caesarion naar zijn vader bij het boek. Ik ben na 327 bladzijden als lezer trouwens ook nieuwsgierig geworden naar die man!
Ik ben het met Berdine eens: Caesarion, een echte aanrader!
Jeannette
Ik leg het al wéér af..
Jullie vinden het boek niet te veel uitgesponnen? Dat verhaal van de vader is bij mij bijna diagonaal gegaan, ik vond er niets aan. De spanning was er al af. En dat Wieringa er ook nog even de problematiek van kwakzalvers erbij haalt, nou ja, ik vind dat goedkoop om het even zo in een roman aan te kaarten.
Maar dat zullen jullie wel niet zo zien.
Jullie vinden het boek niet te veel uitgesponnen? Dat verhaal van de vader is bij mij bijna diagonaal gegaan, ik vond er niets aan. De spanning was er al af. En dat Wieringa er ook nog even de problematiek van kwakzalvers erbij haalt, nou ja, ik vind dat goedkoop om het even zo in een roman aan te kaarten.
Maar dat zullen jullie wel niet zo zien.
Marjo schreef: En dat Wieringa er ook nog even de problematiek van kwakzalvers erbij haalt, nou ja, ik vind dat goedkoop om het even zo in een roman aan te kaarten.
Het verhaal over de borstkanker van de moeder, haar ontkenning van deze ziekte en haar gang naar alternatieve genezers, vind ik uitstekend passen in de roman.
Moeder Marthe is pornoster geweest; ze maakt jaren later een comeback en heeft als het ware haar geld verdiend met haar borsten. Haar borsten zijn een onderdeel van haar imago.
Ik vind dat Wieringa een prachtige beschrijving geeft van iemand die borstkanker ontkent, tegen beter weten in. En vervolgens geeft de schrijver nog een ontroerende beschrijving van een zoon die zijn moeder verzorgt.
Caesarion is een roman vol motieven die met een duizelingwekkende kracht op je afkomen. Je wordt er door overrompeld, verrast en gegrepen of niet...
Jeannette
of niet dus. Althans tot op twee derde ging het wel, daarna niet meer.
Tja, ik houd nu eenmaal niet van boeken die over zulk leed gaan. In dit geval viel het ook nog samen met het gedoe rond Jomanda (toeval?? Ik geloof dat niet), en dan vind ik dit misplaatst. Goedkoop.
Maar ook daar verschillen de meningen, ik weet het.
En bij dat stuk in het oerwoud kreeg ik associaties met de toestanden in Zuid-Amerika met die gijzelingen.
Ik ben niet snel ontroerd, dat lijkt me duidelijk.
Tja, ik houd nu eenmaal niet van boeken die over zulk leed gaan. In dit geval viel het ook nog samen met het gedoe rond Jomanda (toeval?? Ik geloof dat niet), en dan vind ik dit misplaatst. Goedkoop.
Maar ook daar verschillen de meningen, ik weet het.
En bij dat stuk in het oerwoud kreeg ik associaties met de toestanden in Zuid-Amerika met die gijzelingen.
Ik ben niet snel ontroerd, dat lijkt me duidelijk.
En tegelijk bedenk ik me dan dat ik het wel accepteer als schrijvers feiten en gebeurtenissen uit het verleden gebruiken. Toch raar dus.
Waarom zou dit me tegenstaan? Ik zal ook niet snel zo'n boek van Thomas Ross lezen, dat ook vaak over de actuele politiek o.i.d gaat.
Of over een ander recent drama. Stel dat er nu al een boek zou zijn over Koninginnedag, dat zou ik nu niet willen lezen. Over tien jaar misschien, maar niet nu.
Een eigenaardigheid van mij denk ik.
Waarom zou dit me tegenstaan? Ik zal ook niet snel zo'n boek van Thomas Ross lezen, dat ook vaak over de actuele politiek o.i.d gaat.
Of over een ander recent drama. Stel dat er nu al een boek zou zijn over Koninginnedag, dat zou ik nu niet willen lezen. Over tien jaar misschien, maar niet nu.
Een eigenaardigheid van mij denk ik.
Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 15 gasten