Marit Törnqvist - Bellen blazen in Burundi

[Dettie]

"In mei 2006 lag er een brief van Artsen zonder Grenzen op mijn deurmat. Ze nodigden me uit om een zogenaamd moeder-kind-project te bezoeken en daar rond te kijken met de ogen van een tekenaar. Het verzoek was of ik mijn ervaringen na afloop in beeld zou kunnen brengen."

Zo begint het boek van Marit Törnqvist.

Lees verder, klik hier http://www.leestafel.info/marit-toernqvist

Dettie

[WilV]

Lijkt me een boeiend boek Dettie.

Het verslag staat op de debutantenpagina, is dit een (schrijf)debuut?

Groetjes
Wil

[Dettie]

Dit is haar eerste boek voor volwassenen Wil.

In 1995 verscheen haar eerste eigen (kinder)boek, Klein verhaal over Liefde, dat gelijk de Zilveren Griffel kreeg.
Ze maakte altijd illustraties zoals voor Pikkuhenki een boek dat ze samen met Toon Tellegen en Jij bent de liefste samen met Hans en Monique Hagen.

Dettie

[Marjo]

Dochter van Rita hè .. die heb je ook pas ontdekt!

[Dettie]

Ja en het leuke is dat je leest in dat boek van Rita Verschuur hoe dochter Marit aktief wordt en nauw contact heeft met Astrid Lindgren.

Het boek komt binnenkort naar je toe Marjo, debuut he

Dettie

[WilV]

Ze maakte altijd illustraties zoals voor Pikkuhenki een boek dat ze samen met Toon Tellegen en Jij bent de liefste samen met Hans en Monique Hagen.

Ja..prachtig.
Ik wist niet dat ze ook schreef, maar ze heeft dus ook al voor kinderen gescheven, leuk.

Groeten
Willeke

[Marjo]

Dit boek, daar heb ik ruim een week over gedaan. Het in een keer lezen ging niet, te heftig..
dus af en toe een stukje, en dan nog.

Lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/marit-toernqvist

Marjo

[Dettie]

Dan is het boek Rooskleurig van Roos Ament nog heftiger voor je.
Zij was vroedvrouw in Afrika en daar staan ook verhalen over in haar boek, ik vond de verhalen van Roos Ament nog veel indringender.

Dettie

[Marjo]

Ik weet niet of ik dat dan wil lezen..eigenlijk wil ik helemaal niet van die waargebeurde verhalen. Struisvogelpolitiek, dat weet ik wel, maar ik houd er nu eenmaal niet van.
Dan moet het op een bepaalde manier geschreven zijn, zeker niet met een toontje"kijk eens wat zielig..
Dat toontje proefde ik bij Marit niet gelukkig. Daar was het meer het feit dat ze geschokt was. Zonder beklag, zonder tranentrekkerij.

[Dettie]

Nee Roos Ament heeft ook niet dat toontje.
Ze schrijft zoals het is. Maar dat vind ik vaak aangrijpender dan de waar gebeurde verhalen waarin een ondertoon is van... Kijk eens welke erge dingen mij overkomen zijn. Vaak worden die verhalen ook nog aan anderen verteld en opgeschreven door die ander en wordt er een (in mijn ogen) erg onsmakelijk sensatietoontje aan toegevoegd.
Ik denk dat een eerlijk, reëel verhaal veel meer impact heeft.
Ooit heb ik Bittere Kou van Harry Wu gelezen. Wat hem overkomt is te erg voor woorden maar juist door het reële, zonder zelfbeklag, komt het eens te beter aan.

Dettie

[Marjo]

Aangrijpender, dat wel. Dat was dit bellen blazen ook. Maar ik heb tenminste het gevoel dat het echt en gemeend is, en dat de schrijver niet uit is op een bepaalde reactie van mij.