*Amy Bloom- Op zoek

[Dettie]

Een verhaal over een vrouw die een barre reis maakt op zoek naar haar verdwenen dochtertje.

Lees verder, klik hier http://www.leestafel.info/amy-bloom


Dettie

[Marjo]

Dit boek staat hier al zo lang. Ik lees het niet meer. Iemand die het wil?

[Dettie]

Oh Marjo en het is zo mooi maar ja, ik ken het gevoel, als het niet wil dan wil het niet.

Dettie

[berdine]

Ik heb wel interesse, Marjo...

[Marjo]

Ok. Komt eraan.

[berdine]

Ha, dank je!

[berdine]

Ik heb het uit en vond het ook een mooi boek. Tamelijk apart van stijl, met veel hiaten die je zelf in mag vullen, aan de hand van hier en daar een zinnetje, totdat alles op zijn plaats valt.
Apart ook in de manier waarop, telkens wanneer Lillian aan haar volgende etappe begint, het verhaal van de hulpgever van het moment netjes tot aan zijn/haar dood uit de doeken wordt gedaan, voordat de draad bij Lillian weer wordt opgepakt.
Kaft en titel doen het boek simpeler lijken dan het is. Jammer.

[Dettie]

Apart ook in de manier waarop, telkens wanneer Lillian aan haar volgende etappe begint, het verhaal van de hulpgever van het moment netjes tot aan zijn/haar dood uit de doeken wordt gedaan, voordat de draad bij Lillian weer wordt opgepakt.

Ik moest even diep nadenken waar je het over had maar nu weet ik het weer. Ja dat was inderdaad bijzonder en ik vond het ook een echte toevoeging. Vaak denk je dat het jammer is dat een verhaal over een personage afgelopen is en hier wordt dat wel mooi afgemaakt.

Persoonlijk vond ik haar tijd bij Burnstein ook erg mooi. Maar ja die voettocht... prachtig.

Wat vind jij dat er tussen de regels staat Berdine? (dat schreef je bij het item over boekcovers)

Dettie

[berdine]

Ik bedoel wat ik hierboven schreef. Je mag zelf hele stukken tussen de handelingen verzinnen: b.v. Chinky, dat Chinese meisje zit op de boot naast een jongen, die in slaap valt met zijn hoofd op haar schouder. Beiden zijn op weg naar hun resp. ouders. Chinky vindt het prima dat de jongen op haar leunt, hij ziet er goed uit. De jongen doet alleen maar aslof hij slaapt. Bijna aan de kade komt Chinky met een bruine jas en een pet aanzetten en zegt tegen de jongen dat hij linksom achter het havengebouwtje om moet lopen. Daarna volgt het verslag van hun leven samen. Er is geen samenspraak tussen die twee, die mag je erbij bedenken, want die moet er toch geweest zijn.
Dit was nog een duidelijk geval, maar soms moest je echt even nadenken...hè? hoe zit dit?
Voor de goede orde: dit vond ik een pluspunt.

[Dettie]

Ah zo bedoel je, bedankt voor de uitleg.
Ik weet niet meer precies hoehet geschreven is, wel weet ik het verhaal zelf nog en dat er steeds een levensloop van de personages waarvan afscheid werd genomen werd toegevoegd. Maar dat er dingen niet gezegd werden kan ik me niet meer voor de geest halen.

Dettie

[berdine]

Een ander voorbeeld: Lillian denkt dat ze in verwachting is. Ze is de maitresse van vader Reuben en zoon Meyer Burstein. Ze gaat op zoek naar Reuben.

Als ze hem eindelijk vindt, in de Blue Bonnet, legt Reuben zijn sandwich neer en zegt: "Grootvader. Keine hora".
"Grootvader" zegt Lillian, die bedenkt dat mannen in een bepaald opzicht helemaal geen menselijke wezens zijn. "Het is waarschijnlijker dat het van jou is dan van Meyer", zegt ze.

Dat bedoel ik met weglaten. Haar aankondiging dat ze in verwachting is ontbreekt. En ook een directe uitspraak van Reuben, dat het niet van hem is, is er niet. Het ligt besloten in het woord "Grootvader".
Prettig dat niet alles voorgekauwd wordt. Maar als je dit boek te vluchtig leest, zullen er dingen zijn die je ontgaan.

[Dettie]

Ja mooi is dit. Knap als je zo kunt schrijven.
Ik bedenk me nu dat de eerste (gruwelijke) bladzijden volgens mij ook zoiets hadden, dat er veel gebeurde maar weinig echt bij de naam genoemd. (weet het niet zeker meer)

Dettie

[berdine]

Het gaat het hele boek zo, Dettie.