Bart Moeyaert - Broere (Samenleesboek) 12+

[Dettie]

het boek is uit en hier is het verslag(je)

http://www.leestafel.info/bart-moeyaert

Altijd moeilijk een verslag te maken als mensen het boek nog aan het lezen zijn, dan wil je niet teveel vertellen.

Dettie

[Marjo]

Er is een probleempje: het is een boek voor kinderen ouder dan 12. Heb je het ook bij de kinderboeken staan?
Verder denk ik dat er weinig over te zeggen valt. Het is helemaal waar wat je schrijft, ik heb geen op- of aanmerkingen, niet aan jou en niet aan Moeyaert. Het is een prachtig verhalenboek.

[Dettie]

Is dit een boek voor kinderen? Zo komt het absoluut niet over!
Nu snap ik gelijk waarom ze Moeyaert niet in een categorie kunnen plaatsen.
Ik hoop wel dat er een beetje discussie over het boek komt. Swarup bloedde ook al dood, is nauwelijks discussie over geweest wat ik wel jammer vond. Zou het in het feit liggen dat het verhalen zijn, dat je daar moeilijk wat over kunt zeggen?

Ik vond het zwembadverhaal erg leuk en het verhaal over het meisje waar Bart mee mocht in het badhokje en het kuilgraaf verhaal aan het strand.
Bij het lezen kwam wel bij me naar boven dat het een beetje ouderwets aandoend, knus boek is.

Bernadet

[tiba]

Ben nog aan het lezen. Vindt het heel mooi geschreven. Heb ook al hartelijk moeten lachen...alleen 'sanderendaags waren de verhalen al weggeglipt. Blijkbaar blijven ze toch niet hangen.
Bij ons in de bib staat het onder kinderboeken, met een 14+.

Groetjes. Tiba.

[Marjo]

Ik kan er niet meer over zeggen dat ik de verhalen leuk vond.
Discussie komt pas als we het niet eens zijn.

[tiba]

Heb gisterenavond (laat) nog een paar verhaaltjes in "Broere" gelezen. Mijn dochter vertelde deze morgen dat ze me tot op haar kamer had horen lachen!

Groetjes. Tiba.

[tiba]

Broere is uit ...en ik moet zeggen: ik vind het heel heel goed. Zat gisteren nog in de wachtzaal te lezen en kon mijn lachen niet inhouden.
Het enige wat ik in het begin vond, zoals ik in de chat al zei, is dat bepaalde situaties me niet levensecht schenen (te positief, te veel rozengeur), maar gaandeweg verdween die lichte ergernis, vooral omdat het zooo goed is geschreven.
Ben nu begonnen in een ander boek van hem. Lijkt me heel anders: "Het is de liefde die we niet begrijpen".


Groetjes. Tiba.

[Dettie]

Er was vandaag een gesprek met Bart Moeyaert op t.v. Ontzettend sympathieke man.
Ook nu had hij het over zijn ergernis dat boeken ingedeeld worden in boeken voor volwassenen en kinderen. In Nederland blijken Duitse kinderboeken uitgegeven te worden maar dan met het etiket voor volwassenen. Moeyaert vind het gek dat mensen zich generen als je hen dat vertelt.
Hij vindt dat juist kinderen een enorme wereld hebben te ontdekken en dat het erg interssant is over deze ontwikkeling te lezen (en te schrijven).
Zelf was hij vrij beschermd opgegroeid in Brugge, kende iedereen en kreeg "automatisch" vrienden. Toen hij uit Brugge vertrok had hij het gevoel dat hij in een andere wereld beland was en voelde zich als een kind dat nog van alles moest ontdekken. Vooral in New York kreeg hij het besef hoe enorm groot de wereld was en dat hij moeite moest doen om contact te krijgen terwijl dat in Brugge zo vanzelfsprekend was. Als een kind een wereld ontdekken dus waarom het onderscheid maken tussen volwassen en kinderboeken, volgens hem blijft een mens ontdekken. Hij vindt die ervaringen om te delen ongeacht welke leeftijd iemand dan ook is.

Wat erg leuk was dat Moeyaert begon met u te zeggen tegen de interviewster, je kan hem zelfs verlegen noemen, na het verhaal over moeite hebben met contact krijgen en vrienden maken waar de interviewster zeer serieus op in ging schakelde hij ineens over naar jij. Hij was er zelf ook door verrast.

Dettie

[tiba]

Jammer, heb het interview gemist.
Ondertussen wel naar panorama op canvas gekeken, een uitzending over vluchtelingen in Tsjaad, en die is aan mijn ribben blijven plakken.
Moeyaert lijkt me een heel toffe kerel! Schrijft trouwens ook mooie gedichten. En dat onderscheid kinderen-volwassenen zit hem inderdaad niet goed. En terecht.

Groetjes Tiba.

[Marjo]

Ik moet er toch niet aan denken dat ze geen onderverdelingen meer zouden hebben in de bibliotheek of boekhandels!! Misschien mag het wat ruimer, maar het moet wel blijven..

[berdine]

Spuit elf geeft ook water.....jaren na de "discussie" over dit boek.
Tja ik vind een indeling ook wel handig. Al zou ik dit boek gemist hebben als ik het niet in de uitverkoop was tegen gekomen. Op de bieb of in de schappen van de boekhandel had ik het nooit gevonden, want ik kijk niet bij de kinderboeken.
En ik vind dit ook geen kinderboek. Als volwassene kijk je anders tegen deze stukjes aan. Je beziet het meer van bovenaf. Een kind leest waarschijnlijk alleen de avonturen. Als die spannend zijn is het boek goed. Volwassenen hechten meer waarde aan situaties zoals die, waarin moeder pannenkoeken gaat bakken, halverwege de ochtend, waarbij alle zonen in de keuken moeten toekijken, terwijl ze eigenlijk naar buiten hadden gewild, want er lag al ijs op het kanaal.......

Ik vond het een geweldig boek! Die saamhorigheid van de jongens. Het idee ook dat je als ouders er 7(!!) hebt. Met de foto die achterin staat wordt het nog werkelijker. Jemig, zeven jongens...
Ook het respect en de liefde voor de ouders komt duidelijk naar voren. Een hele mooie zin, nadat ze van moeder een grote diepe kuil op het strand dicht moeten gooien: "We vloekten een beetje op onze moeder, maar niet erg hard, want we hielden van haar." Dat is de toon van dit boek. Ik kan het iedereen aanraden.
Daarom dit topic maar even naar "deze tijd" gehaald!

[berdine]

Ha, dat is prima Dettie dat je naar één plaats hebt verwezen voor een eventuele nieuwe discussie. Die verwacht ik echter niet.
Wat is ie toch lastig hè, die Moeyaert!

[WilV]

O, nu zie ik waarom ik niet mee las...ik wás er helemaal nog niet.
Althans niet op leestafel.

[Dettie]

Meen je dat nou? naar mijn gevoel was je er bijna vanaf het begin bij.

Dettie

[WilV]

vanaf 19 januari 2005

Dus ik was er nét nog niet, het vólgende samenleesboek heb ik vermoedleijk wél mee gelezen.

[WilV]

Wat een héérlijk boek is dit. Ik lees iedere avond één of twee verhalen voor het slapen gaan, en ga zeer weltevreden en met een glimlach de nacht in.

Ook over een móóie jeugd kun je dus blijkbaar mooie boeken schrijven.
Een aanrader!

Willeke