Khaled Hosseini - Duizend schitterende zonnen

Reacties op recensies van, door leden gelezen, boeken en discussie samenleesboeken
Marjo
Berichten: 25828
Lid geworden op: 16 Mei 2004, 21:01

Khaled Hosseini - Duizend schitterende zonnen

Berichtdoor Marjo » 02 Jan 2008, 17:05

Het was mijn eerste boek van 2008, en zo meeslepend dat het meteen uitgelezen werd..want al is dit dan geen literatuur, Hosseini is wel een rasverteller.
Veel drama, maar ook informatie.

Lees verder, klik hier http://www.leestafel.info/khaled-hosseini

Marjo
Laatst gewijzigd door Marjo op 05 Mei 2009, 16:08, 1 keer totaal gewijzigd.

Roel
Berichten: 992
Lid geworden op: 22 Jul 2004, 12:09
Locatie: Maastricht

Berichtdoor Roel » 03 Jan 2008, 12:45

Ik ga het boek niet lezen, zal er misschien wel een blik inwerpen in de boekhandel.

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » 03 Jan 2008, 13:33

Ik ga het boek niet lezen


Mag ik vragen waarom niet Roel?

Dettie

Roel
Berichten: 992
Lid geworden op: 22 Jul 2004, 12:09
Locatie: Maastricht

Berichtdoor Roel » 03 Jan 2008, 15:12

Ik zit niet direct op zo'n soort niet-literaire romans te wachten (om te lezen bedoel ik), of het onderwerp boeiend is of niet, andere boeken zijn belangrijker. En dan lees ik persoonlijk liever een journalistiek verslag over de problemen van mensen in Afghanistan, dan een roman waar de diepgang ontbreekt, omdat de emotie overheerst. Daarom ga ik Dan Brown ook niet lezen, want ik ben bang voor een grote teleurstelling (schijnt heel slecht geschreven te zijn), ondanks dat ik zeer geboeid wordt door de onderwerpen die hij in zijn werk aansnijdt.

Ik heb ook op internet gezocht naar commentaren (zowel van doorsnee lezers als critici) op het werk van Hosseini. Ik was nieuwsgierig en wilde weten of dit nou tot de literatuur gerekend werd of niet.
Pascal Mercier's werk wordt ook niet tot de literatuur gerekend. Iets waar ik het persoonlijk mee oneens ben, maar wat ik gezien het verloop van het verhaal wel kan begrijpen. Op zijn filosofische uitspraken die hij onder andere doet via het gevonden oude boek in het verhaal, kwam ook hevige kritiek. Het zou quasi filosofisch zijn, weinig met echte filosofie te maken hebben. Ik heb er terdege rekening meegehouden dat deze reactie zou kunnen voortkomen uit jaloezie op het enorme succes van deze niet-academische filosoof als roman-schrijver die in de wereld van de academische vakbroeders met scepsis wordt onthaald. Net als Hosseini zou Mercier zich "schuldig maken" aan spirituele diepgang, ten koste van literaire structuur.
Afgelopen jaar (dat klinkt alsof het al lang geleden was, maar het was in december) stond in nrc een boeiend artikel over het succes van deze emotionele, spirituele, historische romans, waardoor de literaire roman steeds meer het onderspit delft. Daarbij werd een top tien lijstje uit '77 vergeleken met een uit 2007. Dat uit '77 sprak boekdelen. Veel meer literatuur, dan niet-literatuur.
In de Volkskrant had een redacteur een term voor deze nieuw stijl van romans: "draculs" (ik zou weer moeten nakijken waar dat ook alweer voor staat, want het is een hele mondvol, maar het omvat ondermeer eerder genoemde categorieën en meer).



Dettie schreef:
Ik ga het boek niet lezen


Mag ik vragen waarom niet Roel?

Dettie

Marjo
Berichten: 25828
Lid geworden op: 16 Mei 2004, 21:01

Berichtdoor Marjo » 03 Jan 2008, 15:26

Dit is precies het antwoord dat ik al verwachtte, het verbaast me dus niet. Hosseini biedt mijns inziens inderdaad geen literatuur. Wat betreft die 'spirituele diepgang'..ook daar heb ik mijn twijfels over.
Zoals ik in mijn verslag al zeg mis ik juist het hoe en waarom van de problemen in Afghanistan.
Als je nou echt vervelend wil zijn dan kan je zelfs zeggen dat Hosseini, als verhalenverteller, profiteert van de situatie daar: lekker veel drama..
Gaat er in als koek..en diepgang? Nee, in mijn ogen op geen enkele manier.
Mercier vind ik dan een slag of twee beter.

Roel
Berichten: 992
Lid geworden op: 22 Jul 2004, 12:09
Locatie: Maastricht

Berichtdoor Roel » 03 Jan 2008, 16:47

Hallo Marjo,

Hoe jij het zegt, klinkt het bijna alsof het een deeltje uit de bouquet-reeks betreft!
De term die men voor dit soort op de sensatie berustte en misschien wel, zoals je zegt belustte boeken, wordt tegenwoordig in turbo taal aangeduidt met emo-literatuur.
Ik denk dat Hosseini ook niet uit is op een poging te wagen de geschiedenis van de complexe problematiek aldaar te ontraadselen. Hij wil gewoon een spannend verhaal schrijven, dat snel leest. En dat doet het gezien de, alleen in Nederland al enorme verkoopcijfers van zijn twee romans.
Laten we het dan houden op quasi-spirituele diepgang.
Ik las ook commentaar van iemand die zei dat zijn beschrijvingen van mensen daar in Afghanistan, niet overeen kwamen met "hoe de mensen daar werkelijk zijn". Zou je zelfs kunnen zeggen dat het een typisch Amerikaanse manier van benadering is?

Maar dan begrijp ik niet, dat je toch hebt kunnen doorlezen Marjo, irriteerde je dat alles dan niet enorm? Ik zou dat niet kunnen, ik zou mijn kostbare tijd wel beter gebruiken.

Ik heb jou verslag van Mercier nog bewust niet gelezen. Ben zelf bezig met het schrijven van mijn recensie en dan wil niet van tevoren beinvloed worden door andere commentaren.

Maar een vraag heb ik nu al wel. Je vind Mercier toch wel echte literatuur?

Marjo schreef:Dit is precies het antwoord dat ik al verwachtte, het verbaast me dus niet. Hosseini biedt mijns inziens inderdaad geen literatuur. Wat betreft die 'spirituele diepgang'..ook daar heb ik mijn twijfels over.
Zoals ik in mijn verslag al zeg mis ik juist het hoe en waarom van de problemen in Afghanistan.
Als je nou echt vervelend wil zijn dan kan je zelfs zeggen dat Hosseini, als verhalenverteller, profiteert van de situatie daar: lekker veel drama..
Gaat er in als koek..en diepgang? Nee, in mijn ogen op geen enkele manier.
Mercier vind ik dan een slag of twee beter.

Marjo
Berichten: 25828
Lid geworden op: 16 Mei 2004, 21:01

Berichtdoor Marjo » 04 Jan 2008, 11:24

Ik lees ook graag boeken die geen literatuur zijn hoor, en zoals ik al zei: Hosseini is een goed verteller, dus ja, ondanks dat ik dingen miste, las ik met plezier door.
Mercier komt wel in de buurt van literatuur, hij schrijft heel mooie zinnen, en voor mij die geen verstand heeft van filosofie, voegt hij dus wel degelijk iets toe.

Roel
Berichten: 992
Lid geworden op: 22 Jul 2004, 12:09
Locatie: Maastricht

Berichtdoor Roel » 04 Jan 2008, 12:53

Mercier komt wel in de buurt van literatuur, dus jij vindt zijn werk geen literatuur? Waarom niet?


Marjo schreef:Ik lees ook graag boeken die geen literatuur zijn hoor, en zoals ik al zei: Hosseini is een goed verteller, dus ja, ondanks dat ik dingen miste, las ik met plezier door.
Mercier komt wel in de buurt van literatuur, hij schrijft heel mooie zinnen, en voor mij die geen verstand heeft van filosofie, voegt hij dus wel degelijk iets toe.

Marjo
Berichten: 25828
Lid geworden op: 16 Mei 2004, 21:01

Berichtdoor Marjo » 04 Jan 2008, 20:54

Hier heb ik even over zitten peinzen.. Het is als met dat boek van Maarten 't Hart, Het woeden der gehele wereld.
Dat vind ik ook zo'n boek dat op het randje zit. Ik denk dat ik er moeite mee heb om een boek dat thrillerachtig is als literatuur te beschouwen.
En als ik dat zeg, weet ik dat het onzin is. Het is een gevoel. Een thriller is nu eenmaal ontspannend en literatuur, daar moet je juist moeite voor doen.

Roel
Berichten: 992
Lid geworden op: 22 Jul 2004, 12:09
Locatie: Maastricht

Berichtdoor Roel » 07 Jan 2008, 15:30

Daar zit de crux van alles. Kan een literair boek geen thriller plot hebben?
Voor mij wel. Literatuur kan alles omvatten, maakt niet uit wat, als er maar een visie uitspreekt en een bepaalde complexiteit in zit.
Goed voorbeeld is: Smilla's gevoel voor sneeuw van Peter Hoeg.

Het woeden der gehele wereld heb ik gelezen, dus daar kan een oordeel over hebben. Voor mij is dat ook literatuur, al vind ik de stijl van 't Hart hier al een beginnend verval tonen. Maar het behoort zeker tot de literatuur. Er zijn echter critici die het hele oeuvre van 't Hart geen literatuur vinden.

Je zegt hier literatuur is een gevoel. Ja, daar kan ik het mee eens zijn, maar een gevoel dat opgeroepen wordt door een raffinement in de taal en de struktuur van het verhaal.
Meestal moet je voor literatuur inderdaad moeite doen. Het is uitdaging voor de lezer. Een schrijver waar dat niet voor geldt is Jos vandeloo. Zijn verhalen zijn wonderlijk eenvoudig geschreven, maar toch getuigen zijn beste verhalen van een indrukwekkende diepgang in sfeer, in beschrijvingen van personages en dingen. Dat is al een kunst op zich; om je als schrijver zo subtiel uitdrukken en tegelijkertijd zo krachtig zijn.

Marjo schreef:Hier heb ik even over zitten peinzen.. Het is als met dat boek van Maarten 't Hart, Het woeden der gehele wereld.
Dat vind ik ook zo'n boek dat op het randje zit. Ik denk dat ik er moeite mee heb om een boek dat thrillerachtig is als literatuur te beschouwen.
En als ik dat zeg, weet ik dat het onzin is. Het is een gevoel. Een thriller is nu eenmaal ontspannend en literatuur, daar moet je juist moeite voor doen.

Marjo
Berichten: 25828
Lid geworden op: 16 Mei 2004, 21:01

Berichtdoor Marjo » 07 Jan 2008, 16:36

Wat we opnieuw moeten constateren is dat het gewoonweg niet in woorden is uit te drukken.
Er zijn eigenlijk zelfs gradaties binnen het begrip literatuur! En dan staat Mercier ergens onderin wat mij betreft. Ook omdat het thema het idee achter het verhaal eigenlijk niet blijft hangen. Ik herinner me nu wel de plot, maar de rest dus niet.
Dat is een van de normen voor mij: echte goede literatuur moet blijven hangen dan wel meteen naar boven komen als er over het boek gepraat wordt. Met andere woorden: het moet mij iets doen, en niet alleen op het moment van het lezen.
En daarom vind ik dat een plot mij te veel afleidt. Mijn jongste zei het gisteren nog, ze moest een Duits boek lezen, en ze had hele stukken overgeslagen want ze wilde weten hoe het afliep, en was niet geïnteresseerd in de tussenstukken..zo werkt dat bij mij ook vaak.

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » 07 Jan 2008, 19:10

Voor mij is goede literatuur als personages voor mij gaan léven, diepgang hebben en mij iets te 'zeggen' hebben waarover ik na kan denken.
Dat vond ik zelfs bij Tsjip/De leeuwentemmer wat volgens Elsschot zelf over 'niets' moest gaan. Het is een vrolijk verhaal maar toch wist Elsschot het zo te beschrijven dat het niet simpel-vrolijk was. Hij wist het zo te beschrijven dat je de man als het ware als een blok zág vallen voor zijn kleinkind. Hij wist zijn eigen tekortkomingen en dat maakte hem een lévend mens. Daarna moest ik denken aan de onbewuste voorkeuren die je voor bepaalde mensen kan hebben.
Dat is voor mij dus literatuur.

Marjo schrijft En daarom vind ik dat een plot mij te veel afleidt. Ik vraag me dan af wat versta je onder plot?
Voor mij is een plot dat alle eindjes aan elkaar geknoopt worden en het boek eindigt met een al dan niet bevredigende 'oplossing'.
Een plot hoeft voor mij niet eens zo, als het verhaal zelf maar iets met me doet.

Dettie
die zich nu afvraagt of dit niet bij de cursus hoort.

Marjo
Berichten: 25828
Lid geworden op: 16 Mei 2004, 21:01

Berichtdoor Marjo » 07 Jan 2008, 20:31

Misschien hoort dit wel bij de cursus ja..
Voor mij hoort een plot die inderdaad de definitie heeft zoals jij die geeft vooral bij een spannend boek, bij een thriller of detective. Waar een raadsel moet worden opgelost.
Een roman heeft dat veel minder. In de literaire cursus werd een roman aldus omschreven: een roman begint (meestal) met een beschrijving, dan volgt een crisis, en daarop moet de consequentie volgen. Dit kan herhaald worden, in een andere vorm gegoten worden, maar dit is de opbouw van een roman.
Dat vind ik iets anders dan een plot waarbij een moord, diefstal of geheim is, dat met allerlei omwegen opgelost moet worden.
Dus nee, een roman hoeft geen plot te hebben.

Het is lastig om dingen te definiëren, zodat we over dezelfde dingen praten!
Wat jij aangeeft wat voor jou goede literatuur is Dettie, is dat niet hetzelfde als wat ik zei?

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » 07 Jan 2008, 21:21

echte goede literatuur moet blijven hangen dan wel meteen naar boven komen als er over het boek gepraat wordt

Ik neem aan dat je dit bedoelt met hetzelfde denken marjo.

ja en dan zit je meteen weer met een dillema, bij de een blijft dit hangen bij de ander dat. Dus ik denk zelf dat een literatuurervaring heel persoonlijk is. Het is iets waarvan jijzelf denkt, dit vind ik literatuur.
Ik heb een vrij groot geheugen en ook van 'slechte' boeken kan een verhaal blijven hangen, ook al is het geen literatuur, maar dat blijft weer hangen omdat het zo slecht was en ik me daaraan vreselijk heb zitten ergeren. Hiermee bedoel ik slecht geschreven, onwaarschijnlijk verhaal of duidelijk op schockerende effecten uit of te zoetsappig. Maar dat is allemaal puur persoonlijk. Bij sommige boeken denk ik, dit is literatuur maar dat hoeft een ander helemaal niet met me eens te zijn.

Dettie

Marjo
Berichten: 25828
Lid geworden op: 16 Mei 2004, 21:01

Berichtdoor Marjo » 07 Jan 2008, 22:30

Daar heb je weer gelijk in..het is persoonlijk. Wat niet de moeite waard is om te onthouden dat is bij mij heel snel weggezakt. Dus over boeken die ik slecht vond, daar zou ik nu niets meer over kunnen vertellen. Geen verhaal, geen sfeer, niets.
Maar dat wisten we al wel: we kunnen hier lang en breed over praten, we komen er toch niet echt uit.
Dat geeft niet trouwens, want het helpt mij wel om het zelf allemaal eens goed te overdenken.

Roel
Berichten: 992
Lid geworden op: 22 Jul 2004, 12:09
Locatie: Maastricht

Berichtdoor Roel » 10 Jan 2008, 11:54

Zou het niet zo kunnen zijn Marjo, dat dit boek van Mercier minder indruk op je heeft gemaakt, omdat je het toch minder goed vond.
Ik moet mijn recensie nog afschrijven, maar ik kan je alvast verklappen dat ik dit boek een enorme indruk op mij heeft gemaakt. Zo zelfs dat ik iedere dag terug denk aan het verhaal. Het thema hier zat/zit mij als gegoten.
Dat heb ik nou nooit. Ik kijk echt nooit hoe het boek zal aflopen, dat neemt gewoon bijna alle spanning weg. Ik lees altijd gewoon door en lees ook alles, sla nooit passages over!
Ik denk dat je dan ook niet mag klagen, als een boek niet echt begrepen hebt, want vaak zijn juist de tussenstukken belangrijk voor het begrip van het verhaal.

Marjo schreef:Wat we opnieuw moeten constateren is dat het gewoonweg niet in woorden is uit te drukken.
Er zijn eigenlijk zelfs gradaties binnen het begrip literatuur! En dan staat Mercier ergens onderin wat mij betreft. Ook omdat het thema het idee achter het verhaal eigenlijk niet blijft hangen. Ik herinner me nu wel de plot, maar de rest dus niet.
Dat is een van de normen voor mij: echte goede literatuur moet blijven hangen dan wel meteen naar boven komen als er over het boek gepraat wordt. Met andere woorden: het moet mij iets doen, en niet alleen op het moment van het lezen.
En daarom vind ik dat een plot mij te veel afleidt. Mijn jongste zei het gisteren nog, ze moest een Duits boek lezen, en ze had hele stukken overgeslagen want ze wilde weten hoe het afliep, en was niet geïnteresseerd in de tussenstukken..zo werkt dat bij mij ook vaak.

Roel
Berichten: 992
Lid geworden op: 22 Jul 2004, 12:09
Locatie: Maastricht

Berichtdoor Roel » 10 Jan 2008, 11:58

Dat had ik dus echt bij Mercier dat de personages leefden, met als hoogtepunt de oude hoogleraar.
Ik weet het niet. Elsschot is toch niet zo mijn schrijver. Ik denk niet als ik ander werk van hem ga lezen, dat ik dan Elsschot als schrijver hoger zal aanslaan.
Een werk dat wel, al wel weer lang geleden, een diepe indruk op mij heeft gemaakt is Droomkoninkje van Herman Heijermans. Dat vond ik werkelijk prachtig.

Dettie schreef:Voor mij is goede literatuur als personages voor mij gaan léven, diepgang hebben en mij iets te 'zeggen' hebben waarover ik na kan denken.
Dat vond ik zelfs bij Tsjip/De leeuwentemmer wat volgens Elsschot zelf over 'niets' moest gaan. Het is een vrolijk verhaal maar toch wist Elsschot het zo te beschrijven dat het niet simpel-vrolijk was. Hij wist het zo te beschrijven dat je de man als het ware als een blok zág vallen voor zijn kleinkind. Hij wist zijn eigen tekortkomingen en dat maakte hem een lévend mens. Daarna moest ik denken aan de onbewuste voorkeuren die je voor bepaalde mensen kan hebben.
Dat is voor mij dus literatuur.

Marjo schrijft En daarom vind ik dat een plot mij te veel afleidt. Ik vraag me dan af wat versta je onder plot?
Voor mij is een plot dat alle eindjes aan elkaar geknoopt worden en het boek eindigt met een al dan niet bevredigende 'oplossing'.
Een plot hoeft voor mij niet eens zo, als het verhaal zelf maar iets met me doet.

Dettie
die zich nu afvraagt of dit niet bij de cursus hoort.

Roel
Berichten: 992
Lid geworden op: 22 Jul 2004, 12:09
Locatie: Maastricht

Berichtdoor Roel » 10 Jan 2008, 12:03

Als het om een plot gaat, ben ik het absoluut met jullie oneens; plots en subplots maken deel uit van bijna ieder verhaal en zeker in de literatuur. Het is een van de manieren om een struktuur te op te bouwen.
Dus in de literatuur mogen geen raadsel worden opgelost?
Dat zou betekenen dat alle fantasierijke literatuur geen literatuur zou zijn?
Ik denk bijvoorbeeld aan Het grote gebeuren van Belcampo en De kelner en de levenden. Goede voorbeelden van raadselachtige literatuur, die de lezer een uitdaging bieden het geboden raadsel op te lossen.

Marjo schreef:Misschien hoort dit wel bij de cursus ja..
Voor mij hoort een plot die inderdaad de definitie heeft zoals jij die geeft vooral bij een spannend boek, bij een thriller of detective. Waar een raadsel moet worden opgelost.
Een roman heeft dat veel minder. In de literaire cursus werd een roman aldus omschreven: een roman begint (meestal) met een beschrijving, dan volgt een crisis, en daarop moet de consequentie volgen. Dit kan herhaald worden, in een andere vorm gegoten worden, maar dit is de opbouw van een roman.
Dat vind ik iets anders dan een plot waarbij een moord, diefstal of geheim is, dat met allerlei omwegen opgelost moet worden.
Dus nee, een roman hoeft geen plot te hebben.

Het is lastig om dingen te definiëren, zodat we over dezelfde dingen praten!
Wat jij aangeeft wat voor jou goede literatuur is Dettie, is dat niet hetzelfde als wat ik zei?

Roel
Berichten: 992
Lid geworden op: 22 Jul 2004, 12:09
Locatie: Maastricht

Berichtdoor Roel » 10 Jan 2008, 12:11

Daar ben ik het mee eens. Maar het kan voorkomen, ik zelf ben daar een goed voorbeeld van, dat in de eerste jaren van je kennismaking met literaire werken nog niet rijp voor bepaalde boeken bent, waardoor die boeken onterecht niet blijven hangen. Als je die nu zo lezen, zouden wel blijven hangen.

Dettie daar heb je ook weer gelijk in. Blijven hangen aan een verhaal heeft ook weer met smaak te maken. Wat bij de een blijft hangen, blijft bij de ander helemaal niet hangen. Eén voorbeeld. Als iemand houdt van sentiment en melodrama in een roman, kan een bepaalde roman die aan die kenmerken voldoet, zo'n persoon die daar dus van houdt in vervoering brengen, in tegenstelling tot een andere persoon die daar een hekel aan heeft, het boek niet alleen niks doet, maar het verhaal ook meteen weer vergeet.
Ja, dat kan ook dat iets je zo geergerd heeft dat het niet uit je hoofd wil gaan, net zoals een populair vreselijk deuntje waar ze je iedere dag op de radio mee confronteren.
Er schiet me even geen slecht boek te binnen, waarvan het verhaal is blijven hangen.

Dettie schreef:
echte goede literatuur moet blijven hangen dan wel meteen naar boven komen als er over het boek gepraat wordt

Ik neem aan dat je dit bedoelt met hetzelfde denken marjo.

ja en dan zit je meteen weer met een dillema, bij de een blijft dit hangen bij de ander dat. Dus ik denk zelf dat een literatuurervaring heel persoonlijk is. Het is iets waarvan jijzelf denkt, dit vind ik literatuur.
Ik heb een vrij groot geheugen en ook van 'slechte' boeken kan een verhaal blijven hangen, ook al is het geen literatuur, maar dat blijft weer hangen omdat het zo slecht was en ik me daaraan vreselijk heb zitten ergeren. Hiermee bedoel ik slecht geschreven, onwaarschijnlijk verhaal of duidelijk op schockerende effecten uit of te zoetsappig. Maar dat is allemaal puur persoonlijk. Bij sommige boeken denk ik, dit is literatuur maar dat hoeft een ander helemaal niet met me eens te zijn.

Dettie

Roel
Berichten: 992
Lid geworden op: 22 Jul 2004, 12:09
Locatie: Maastricht

Berichtdoor Roel » 10 Jan 2008, 12:13

Je moet maar zo denken Marjo, overdenking leidt tot inzicht, tenminste daar mag je dan toch wel op hopen.

Marjo schreef:Daar heb je weer gelijk in..het is persoonlijk. Wat niet de moeite waard is om te onthouden dat is bij mij heel snel weggezakt. Dus over boeken die ik slecht vond, daar zou ik nu niets meer over kunnen vertellen. Geen verhaal, geen sfeer, niets.
Maar dat wisten we al wel: we kunnen hier lang en breed over praten, we komen er toch niet echt uit.
Dat geeft niet trouwens, want het helpt mij wel om het zelf allemaal eens goed te overdenken.

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » 10 Jan 2008, 17:50

Jeetje Roel wat heb je veel geschreven.

Een werk dat wel, al wel weer lang geleden, een diepe indruk op mij heeft gemaakt is Droomkoninkje van Herman Heijermans. Dat vond ik werkelijk prachtig.


Toevallig lees ik nu het boek over uitgever G.A. van Oorschot en die is als het ware opgevoed met Heijermans, zijn vader regiseerde elk jaar een toneelstuk van heijermans wat hij natuurlijk moest zien.

Dus in de literatuur mogen geen raadsel worden opgelost?
Dat zou betekenen dat alle fantasierijke literatuur geen literatuur zou zijn?


Ik dacht niet dat wij dat gezegd hebben Roel. Het ging om plots en van mij hoeft een verhaal geen plot te hebben. Ik heb Lipari gelezen van Robert Welagen en dat verhaal kabbelde voort en een plot had het niet (vond ik dan) en toch vond ik het een zeer aangenaam boek om te lezen en evengoed ook fantasievol en zou dit boek ook onder de literatuur scharen en wat dacht je van De Avonden van Reve?

Maar het kan voorkomen, ik zelf ben daar een goed voorbeeld van, dat in de eerste jaren van je kennismaking met literaire werken nog niet rijp voor bepaalde boeken bent, waardoor die boeken onterecht niet blijven hangen.

De kleine Johannes was bij mij wel blijven hangen maar voornamelijk het eerste deel en het zat in mijn hoofd als een lieflijk boek, na herlezing schrok ik bijna van het tweede gedeelte, dat was het tegenovergestelde van lieflijk, erg somber zelfs. Selectief geheugen blijkbaar.

Eén voorbeeld. Als iemand houdt van sentiment en melodrama in een roman, kan een bepaalde roman die aan die kenmerken voldoet, zo'n persoon die daar dus van houdt in vervoering brengen, in tegenstelling tot een andere persoon die daar een hekel aan heeft, het boek niet alleen niks doet, maar het verhaal ook meteen weer vergeet.

Ja en zo houd ik van korte strakke zinnen zoals bijv. Bordewijk kon en daar is ook niet iedereen gecharmeerd van.

Dettie

Marjo
Berichten: 25828
Lid geworden op: 16 Mei 2004, 21:01

Berichtdoor Marjo » 10 Jan 2008, 21:39

Poeh nou..ik kan pas echt na het weekend reageren hierop, maar een ding zie ik al wel: het hangt er heel vaal van af wat we precies verstaan onder bepaalde begrippen. Definities dus..
En ik sluit helemaal niet uit dat ik de woorden verkeerd gebruik.
Maar volgende week meer..

Roel
Berichten: 992
Lid geworden op: 22 Jul 2004, 12:09
Locatie: Maastricht

Berichtdoor Roel » 11 Jan 2008, 15:20

Dettie schreef:Toevallig lees ik nu het boek over uitgever G.A. van Oorschot en die is als het ware opgevoed met Heijermans, zijn vader regiseerde elk jaar een toneelstuk van heijermans wat hij natuurlijk moest zien.

Ja, heel bekend is Heijermans natuurlijk als toneelschrijver. Nog altijd wordt met veel succes het zeemansdrama "Op hoop van zegen uitgevoerd". Een werk dat wel, al wel weer lang geleden, een diepe indruk op mij heeft gemaakt is Droomkoninkje van Herman Heijermans. Dat vond ik werkelijk prachtig.

Dettie schreef:
Dus in de literatuur mogen geen raadsel worden opgelost?
Dat zou betekenen dat alle fantasierijke literatuur geen literatuur zou zijn?

Ik dacht niet dat wij dat gezegd hebben Roel. Het ging om plots en van mij hoeft een verhaal geen plot te hebben. Ik heb Lipari gelezen van Robert Welagen en dat verhaal kabbelde voort en een plot had het niet (vond ik dan) en toch vond ik het een zeer aangenaam boek om te lezen en evengoed ook fantasievol en zou dit boek ook onder de literatuur scharen en wat dacht je van De Avonden van Reve? .


Ik begreep dat uit de woorden van Marjo, Dettie. Ze maakte toch een duidelijk onderscheid tussen een literair verhaal dat plot-loos zou zijn en een detective en een thriller het juist bijna alleen om plots draait. Daarom haakte ik hier op in.
De avonden is pure literatuur, ook nog van de bovenste plank. De sfeer is puur Nederlands, heel bijzonder, typisch voor de vijftiger jaren en bezorgt de lezer kippevel.
Heb je de verflilming van Rudolf van de Berg ook gezien, Dettie? Ik vond dat een waar meesterwerk; knap hoe deze regisseur die typische sfeer uit het boek messcherp en haarfijn wist neer te zetten.

Dettie schreef:
Maar het kan voorkomen, ik zelf ben daar een goed voorbeeld van, dat in de eerste jaren van je kennismaking met literaire werken nog niet rijp voor bepaalde boeken bent, waardoor die boeken onterecht niet blijven hangen.

De kleine Johannes was bij mij wel blijven hangen maar voornamelijk het eerste deel en het zat in mijn hoofd als een lieflijk boek, na herlezing schrok ik bijna van het tweede gedeelte, dat was het tegenovergestelde van lieflijk, erg somber zelfs. Selectief geheugen blijkbaar.

De kleine Johannes van van Eeden heb ik ookal weer vele jaren geleden gelezen. Wat is daar blijven hangen? Dat ik het een heel goed boek vond, uitstekend gecomponeerd, krachtig in zijn beeldende taal en ook meeslepend. Alleen van het verhaal zijn alleen flarden blijven hangen. Weer een boek dat opnieuw gelezen moet worden.
Ja, nu je het zegt, het tweede deel dit aan als haast een filosofische bouwwerk. Ik weet nog goed dat dit enorme indruk op me maakte!

Dettie schreef:
Eén voorbeeld. Als iemand houdt van sentiment en melodrama in een roman, kan een bepaalde roman die aan die kenmerken voldoet, zo'n persoon die daar dus van houdt in vervoering brengen, in tegenstelling tot een andere persoon die daar een hekel aan heeft, het boek niet alleen niks doet, maar het verhaal ook meteen weer vergeet.

Ja en zo houd ik van korte strakke zinnen zoals bijv. Bordewijk kon en daar is ook niet iedereen gecharmeerd van.

Bordewijk is een schrijver van twee gezichten. Hij kon heel beeldend, meanderend schrijven, maar ook meer kort zakelijk. Bij de tweede stijl schijnt zijn beroep als advocaat duidelijk door. Die latere Bordewijks worden minder genoemd. Daar heb ik nog geen kennis meegemaakt.
Wel gelezen: Karakter, Rood Paleis, Drie eiken van Dodona, Bint, Blokken, Knorrende Beesten en Apollion.

Roel

Roel
Berichten: 992
Lid geworden op: 22 Jul 2004, 12:09
Locatie: Maastricht

Berichtdoor Roel » 11 Jan 2008, 15:24

Marjo, ik ben benieuwd en volkomen gelijk we draaien allemaal om definities.

Marjo schreef:Poeh nou..ik kan pas echt na het weekend reageren hierop, maar een ding zie ik al wel: het hangt er heel vaal van af wat we precies verstaan onder bepaalde begrippen. Definities dus..
En ik sluit helemaal niet uit dat ik de woorden verkeerd gebruik.
Maar volgende week meer..

Joanazinha
Berichten: 1445
Lid geworden op: 27 Sep 2007, 16:07
Locatie: Amersfoort

Berichtdoor Joanazinha » 28 Sep 2008, 17:33

Ik heb Duizend schitterende zonnen dit weekend uitgelezen en ik heb ervan genoten. Ik vond het zelfs mooier dan De Vliegeraar, omdat er naar mijn idee meer verteld werd over het dagelijkse leven in Afghanistan.
Naar aanleiding van de discussie hierboven: nee, inderdaad geen literatuur, maar wel een mooie, boeiende roman die het lezen meer dan waard is. Diepgravende literatuur voor een beperkte groep lezers is prima, maar zo'n boek als dit dat gelezen wordt door veel mensen, en daardoor de problemen van Afghanistan op een breder vlak bekend maakt, is ook nodig. Afghanistan en het zware leven in dat land is met dit boek wel dichterbij komen te staan en dat zal voor veel lezers gelden, denk ik.

Joanazinha


Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 6 gasten