Leestafel forum

De titel van dit boek komt eigenlijk uit het verhaal zelf. Op het einde neemt Louis Seynaeve, hoofdpersonnage, deel aan een literatuurwedstrijd. De titel van dit verhaal is de titel van het boek.

In deze roman verhaalt Claus het leven van de familie Seynaeve en aanverwanten vanaf de machtsgreep van Hitler, tot net na de Tweede Wereldoorlog (tot na de grote zuiveringen, of misschien in sommige gevallen gewoon afrekeningen). Doorheen het verhaal, waarbij de verschillende personnages verschillende strekkingen binnen de Belgische context aanhangen, met daarbij de klemtoon op het Flamingantisme, komen de thema's, die Claus zo lief zijn (namelijk geboorte, sexualiteit en dood) voortdurend aan bod.

Dit was de tweede keer dat ik het boek las. De eerste keer ligt al weer enkele jaren terug. Iemand van mijn ex-collega's zei ooit dat dit boek een echt stuk verdriet was. Die uitspraak laat ik aan hem.

Ik had graag van alles gezegd, maar het is te lang geleden dat ik het boek las. Ik heb het toen twee keer gelezen in korte tijd, omdat ik het eigenlijk niet begreep. Dat deed ik na de tweede keer ook niet, er zijn te veel thema's dooreengeweven. Dat maakt het de lezer ook niet makkelijker..
Ik ga het niet nog een keer lezen..

Bij mij is het ook te lang geleden om een degelijke reactie te geven. Ik weet nog dat een een aantal bladzijden duurde eer het boek me in zijn greep had (zeker 50), maar toen had het me ook in zijn greep....

Tiba.

Voor mij is het ook al behoorlijk lang geleden dat ik het gelezen had. Ik weet nog dat ik moeite had met het dialect. Toch uitgelezen en moest daarna constateren: het is een waar monument.
Daarna is er ook een serie van gemaakt. Daar staan me nog enkele beelden van bij. Herinner me dat die ook goed was. Maar vraag me niet naar de namen van de acteurs!

Ik heb het gekocht, omdat ik het wou "hebben". Omdat het een klassieker is. En wie weet, als ik "oud en wijs" ben, dat ik er eens begin in te lezen.

Er zijn zo van die boeken die je gewoon moet "hebben" vind ik.