Bruiloft aan zee
Abdelkader Benali
Het verhaal: een man en vrouw, zoontje en ongeboren zusje emigreren vanuit Marokko naar Nederland. De man laat zijn jongere broer een huis bouwen, en die doet alleen op voorwaarde dat hij hem naar Nederland zal laten komen. Als de dochter een jaar of achttien is, moet zij de jongere oom huwen. Met tegenzin stemt ze toe, en het gezin trekt naar Marokko voor het huwelijksfeest in het dorp waar de familie vandaan komt. Dan wordt de bruidegom overvallen door grote twijfels..hij die vanaf zijn twaalfde al dingen deed waarvan hij niet wist wat hij precies deed, krijgt nu de schrik te pakken dat hij daar na zijn huwelijk nog maar die ene onbekende vrouw voor zal hebben. Hij vlucht naar zijn liefje.
En de broer, die de verteller van het boek is, moet zijn oom gaan zoeken, want de bruiloft moet doorgaan. Hij neemt een taxi, en de chauffeur blijkt een bron van informatie.
Volgens het NRC (staat op de flap) spettert het plezier er van af.. Dan is het een soort humor die mij niet aanspreekt. Het verhaal vind ik absurd, het enige interessante aan het boek zijn de dingen die de chauffeur vertelt: de grote verandering die in de kleinere dorpen in Marokko plaatsvond door Westerse invloeden en emigratie van de meeste bewoners.
Hardcover | Vassallucci ISBN10: 9050000185
© Marjo
april 2007
Abdelkader Benali: Bruiloft aan zee (debuut uit 1996)
Abdelkader Benali: Bruiloft aan zee (debuut uit 1996)
Laatst gewijzigd door Marjo op 26 apr 2007, 19:59, 1 keer totaal gewijzigd.
Re: Abdelkader Benali: Bruiloft aan zee
Sorry Marjo, maar dat is wat al te mager. Geef eens een paar duidelijke redenen!
Marjo schreef:Nou, dit is duidelijk niet mijn schrijver. Ik weet echt niet wat hij moet..
De voltrekking van de bruiloft, waar ik verder niets over mag zeggen, kan je humoristisch noemen, lugubere humor.
Ik heb het boek niet bij de hand, kan geen voorbeelden noemen, maar het zijn inderdaad absurde dingen (poepen achter de cactussen), waar ik niet eens om kan glimlachen. Tja.. misschien kan iemand anders het uitleggen?
Ik heb het boek niet bij de hand, kan geen voorbeelden noemen, maar het zijn inderdaad absurde dingen (poepen achter de cactussen), waar ik niet eens om kan glimlachen. Tja.. misschien kan iemand anders het uitleggen?
Ja maar dat is een heel klein onderdeel van het boek.
Het is geen 'lach of ik schiet' humor of onderbroekenlol.
De taxichauffeur vertelt... eigenlijk een beetje als in Alles is verlicht. Absurde humor maar humor is zo moeilijk uit te leggen, de een heeft een heel ander gevoel voor humor dan de ander.
Dettie
Het is geen 'lach of ik schiet' humor of onderbroekenlol.
De taxichauffeur vertelt... eigenlijk een beetje als in Alles is verlicht. Absurde humor maar humor is zo moeilijk uit te leggen, de een heeft een heel ander gevoel voor humor dan de ander.
Dettie
Dat is zo natuurlijk.
Ik sla het boek nu even open:
Al schreeuwend en klotsend, Lamarat schreeuwend en Rebekka, die alsmaar contact probeerde te maken met haar broer, klotsend (psst, psst, boerie, hier lig ik, ik lig onder je, minkukle, dwaas, hardhorende, luister dan eens, klots klots..enz enz (hier is Rebekka de ongeborene)
Niet snel daarna, een uur of zes later, vertrokken ze uitgegeten en uitgeslapen naar het land van pief-paf-poef-en-ze-komt.
Dat is de toon van het boek..
Ik sla het boek nu even open:
Al schreeuwend en klotsend, Lamarat schreeuwend en Rebekka, die alsmaar contact probeerde te maken met haar broer, klotsend (psst, psst, boerie, hier lig ik, ik lig onder je, minkukle, dwaas, hardhorende, luister dan eens, klots klots..enz enz (hier is Rebekka de ongeborene)
Niet snel daarna, een uur of zes later, vertrokken ze uitgegeten en uitgeslapen naar het land van pief-paf-poef-en-ze-komt.
Dat is de toon van het boek..