Daniel Hecht: Geestdrift
Geplaatst: 24 apr 2007, 09:45
Flaptekst:
Het grote huis staat eenzaam op de heuvel. Het ziet er vredig uit, maar binnen is alles met ongekende geweldadigheid gesloopt. De streek eromheen wordt geplaagd door een serie verdwijningen en sterfgevallen.
Paul Skoglund lijdt aan het Tourette-syndroom, een hersenziekte die bizarre tics en onwillekeurige uitbarstingen veroorzaakt. Mede door zijn aandoening zit hij zonder werk. Met zijn onafhankelijke vriendin Lia en een plaatselijke politieman ontdekt Paul een verband tussen het huis, de verdwijningen en vaag herinnerde flarden van zijn eigen jeugd...
Geestdrift is een literaire thriller van een grote intensiteit. Daniel Hecht duikt diep in de schaduwkant van onze hersenen en onze menselijke aard. Dit debuut, rijk aan neurologische en psychologische details, mondt uit in een huiveringwekkende climax die beangstigende vragen oproept over het wezen van het menselijk bestaan.
Ik had de pocketuitgave, heel kleine lettertjes. Dat betekent dat ik in bed niet kan lezen, en dat vond ik eigenlijk heel vervelend, want ik wilde doorlezen, doorlezen, het was spannend en boeiend..
En toen kwam de uitleg, want het was niet zomaar een ontknoping, het waren pagina's uitleg. Dat brak de spanning.
Die kwam een beetje terug bij de echte ontknoping, maar als je dan als lezer zoals ik dus, erg twijfelt of dat allemaal wel mogelijk is, dan blijf je toch met een onbevredigd gevoel achter.
Het grote huis staat eenzaam op de heuvel. Het ziet er vredig uit, maar binnen is alles met ongekende geweldadigheid gesloopt. De streek eromheen wordt geplaagd door een serie verdwijningen en sterfgevallen.
Paul Skoglund lijdt aan het Tourette-syndroom, een hersenziekte die bizarre tics en onwillekeurige uitbarstingen veroorzaakt. Mede door zijn aandoening zit hij zonder werk. Met zijn onafhankelijke vriendin Lia en een plaatselijke politieman ontdekt Paul een verband tussen het huis, de verdwijningen en vaag herinnerde flarden van zijn eigen jeugd...
Geestdrift is een literaire thriller van een grote intensiteit. Daniel Hecht duikt diep in de schaduwkant van onze hersenen en onze menselijke aard. Dit debuut, rijk aan neurologische en psychologische details, mondt uit in een huiveringwekkende climax die beangstigende vragen oproept over het wezen van het menselijk bestaan.
Ik had de pocketuitgave, heel kleine lettertjes. Dat betekent dat ik in bed niet kan lezen, en dat vond ik eigenlijk heel vervelend, want ik wilde doorlezen, doorlezen, het was spannend en boeiend..
En toen kwam de uitleg, want het was niet zomaar een ontknoping, het waren pagina's uitleg. Dat brak de spanning.
Die kwam een beetje terug bij de echte ontknoping, maar als je dan als lezer zoals ik dus, erg twijfelt of dat allemaal wel mogelijk is, dan blijf je toch met een onbevredigd gevoel achter.