In de tuinkamer van hun Haarlemse woning beleeft Louis Ferron, schrijver en partner van Lilian Blom, de laatste weken van zijn leven. Op zijn sterfbed vraagt hij zijn echtgenote te noteren wat hij zelf niet meer zal kunnen schrijven over zijn leven. En hoewel ze al regelmatig columns schreef en docente Engelse literatuur is, ontstond zò pas haar eerste boek: een debuut dat er mag zijn en dat ik tip als een van de kanshebbers voor de Debutantenprijs 2007.
Lees verder, klik hier... http://www.leestafel.info/lilian-blom
Librije
Lilian Blom - De tuinkamer (debuut)
Lilian Blom - De tuinkamer (debuut)
Laatst gewijzigd door Dettie op 13 Jun 2009, 08:37, 3 keer totaal gewijzigd.
Re: Lilian Blom - De tuinkamer (debuut)
Hallo Jannie,
Dat is heel bijzonder. Van Louis Ferron heb ik al redelijk wat gelezen; zoals Karelische Nachten en de triologie: Gekkenschemer, Het stierenoffer en De keisnijder van het Fichtenwald. Duistere boeken, vooral dat laatste deel. Maar ik vond die triologie zo apart, dat ik tweedehands op zoek ben gegaan naar de uitverkochte grote, gebundelde gebonden uitgave. Die heb ik ook gevonden. Zoals goed als gaaf. Een monument voor de boekenkast.
Dit boek ga ik zeker lezen. Bedankt voor de tip.
Dat is heel bijzonder. Van Louis Ferron heb ik al redelijk wat gelezen; zoals Karelische Nachten en de triologie: Gekkenschemer, Het stierenoffer en De keisnijder van het Fichtenwald. Duistere boeken, vooral dat laatste deel. Maar ik vond die triologie zo apart, dat ik tweedehands op zoek ben gegaan naar de uitverkochte grote, gebundelde gebonden uitgave. Die heb ik ook gevonden. Zoals goed als gaaf. Een monument voor de boekenkast.
Dit boek ga ik zeker lezen. Bedankt voor de tip.
Dettie schreef:In de tuinkamer van hun Haarlemse woning beleeft Louis Ferron, schrijver en partner van Lilian Blom, de laatste weken van zijn leven. Op zijn sterfbed vraagt hij zijn echtgenote te noteren wat hij zelf niet meer zal kunnen schrijven over zijn leven. En hoewel ze al regelmatig columns schreef en docente Engelse literatuur is, ontstond zò pas haar eerste boek: een debuut dat er mag zijn en dat ik tip als een van de kanshebbers voor de Debutantenprijs 2007.
Lees verder, klik hier... http://www.leestafel.info/lilian-blom
Librije
Na het zien van de uitzending over literaire non-fictie bij de VPRO denk ik dat ook dit boek daarbij hoort.
Zie het artikel en de video over non-fictie op de VPRO-site:
http://boeken.vpro.nl/afleveringen/32553521/
http://boeken.vpro.nl/artikelen/33427068/
Judith Koelemeijer zegt in het interview: soms geeft de werkelijkheid je prachtige dingen cadeau, die je in een roman niet zou wagen te schrijven.
In De Tuinkamer is dat ook het geval: De overeenkomsten tussen het ziekteverloop van Louis Ferron en de hoofdfiguur uit zijn laatste boek zijn zo macaber, dat je ze in een roman niet zou accepteren: te toevallig.
Eigenlijk zullen we dus eigenlijk een onderscheid moeten maken in fictie, non-fictie en literaire non-fictie. (Dat wordt wel problematisch. Waar hoort Marga Kool met Een kleine wereld dan bv? Ze zegt er zelf over: veel zijn mijn werkelijke herinneringen, maar enkele dingen heb ik een beetje veranderd om er een roman van te maken. En Lilian Blom noemt haar boek geen roman).
Zie het artikel en de video over non-fictie op de VPRO-site:
http://boeken.vpro.nl/afleveringen/32553521/
http://boeken.vpro.nl/artikelen/33427068/
Judith Koelemeijer zegt in het interview: soms geeft de werkelijkheid je prachtige dingen cadeau, die je in een roman niet zou wagen te schrijven.
In De Tuinkamer is dat ook het geval: De overeenkomsten tussen het ziekteverloop van Louis Ferron en de hoofdfiguur uit zijn laatste boek zijn zo macaber, dat je ze in een roman niet zou accepteren: te toevallig.
Eigenlijk zullen we dus eigenlijk een onderscheid moeten maken in fictie, non-fictie en literaire non-fictie. (Dat wordt wel problematisch. Waar hoort Marga Kool met Een kleine wereld dan bv? Ze zegt er zelf over: veel zijn mijn werkelijke herinneringen, maar enkele dingen heb ik een beetje veranderd om er een roman van te maken. En Lilian Blom noemt haar boek geen roman).
"Een mens die het aandurft om een uur te verspillen heeft de waarde van het leven nog niet ontdekt."
Charles Darwin Engels medicus en bioloog (1809-1882)
Charles Darwin Engels medicus en bioloog (1809-1882)
Ik zat ook al te denken aan Marga Kool met Een kleine wereld en Annejet van der Zijl met Sonny Boy.
De eerste zou ik peroonlijk een roman noemen het tweede non-fictie, maar waar ligt het verschil nu in. Misschien in het vooraf gedane onderzoek?
Bij Kool zijn het persoonlijke herinneringen over een bepaalde tijd, Van der Zijl heeft het over een gezin in een bepaalde tijd maar het verschil is dat zij feitenmateriaal erbij heeft gezocht. Geert Mak doet dat ook.
Maar... Van der Zijl en Mak kunnen daarbij ook nog eens goed schrijven.
Net als Hans Warren met zijn dagboeken.
Spreek je dan van literaire non-fictie?
Dettie
die Marga Kool overigens ook goed vindt schrijven
De eerste zou ik peroonlijk een roman noemen het tweede non-fictie, maar waar ligt het verschil nu in. Misschien in het vooraf gedane onderzoek?
Bij Kool zijn het persoonlijke herinneringen over een bepaalde tijd, Van der Zijl heeft het over een gezin in een bepaalde tijd maar het verschil is dat zij feitenmateriaal erbij heeft gezocht. Geert Mak doet dat ook.
Maar... Van der Zijl en Mak kunnen daarbij ook nog eens goed schrijven.
Net als Hans Warren met zijn dagboeken.
Spreek je dan van literaire non-fictie?
Dettie
die Marga Kool overigens ook goed vindt schrijven
Oké, Marjo, mee eens. Marga Kool: is fictie geworden door kleine wijzigingen en enkele verzonnen items. (Maar ze schuurt wel dicht tegen de literaire non-fictie aan. Ook voor haar boek geldt de vraag uit het artikel: waarom opeens zoveel succes voor dit soort boeken?)
Maar in het boek van Frank Westerman bv. over de Graanrepubliek. Daar beschrijft hij een bijeenkomst (eind 19e eeuw), die inderdaad heeft plaatsgevonden, waar van de toespraken verslagen in de krant hebben gestaan. Maar die hij vervolgens in een "verzonnen" context plaatst: "Het sneeuwde toen hij zijn beste paarden voor de koets spande om naar de bijeenkomst te gaan. Hij stak een sigaar aan." En de toespraak wordt uitgeschreven: "Beste mensen hier aanwezig,...... etc." Zo zijn er tal van stukjes in het boek, waarin de feiten op een prettig leesbare manier worden verpakt. Met verzinsels die zouden kunnen, maar niet te controleren zijn. Toch zou ik dit geen romantiseren willen noemen.
Dat gebeurt ook bij Judith Koelemeijer. Bovendien zegt ze in het interview bij de VPRO zelf: "Ik schreef geen geschiedenisverslag. Het ging om hun herinneringen. Daarom komen enkele grote gebeurtenissen (de moord op Kennedy bv.) er niet in voor." Maar of wat mensen vertellen, of herinneringen kloppen met de werkelijkheid? Toch wordt ook zij ingedeeld bij de literaire non-fictie. Maar in de bibliotheek stond ze tussen de romans.
Heb je het artikel al gelezen? Het is best wel verhelderend.
Maar in het boek van Frank Westerman bv. over de Graanrepubliek. Daar beschrijft hij een bijeenkomst (eind 19e eeuw), die inderdaad heeft plaatsgevonden, waar van de toespraken verslagen in de krant hebben gestaan. Maar die hij vervolgens in een "verzonnen" context plaatst: "Het sneeuwde toen hij zijn beste paarden voor de koets spande om naar de bijeenkomst te gaan. Hij stak een sigaar aan." En de toespraak wordt uitgeschreven: "Beste mensen hier aanwezig,...... etc." Zo zijn er tal van stukjes in het boek, waarin de feiten op een prettig leesbare manier worden verpakt. Met verzinsels die zouden kunnen, maar niet te controleren zijn. Toch zou ik dit geen romantiseren willen noemen.
Dat gebeurt ook bij Judith Koelemeijer. Bovendien zegt ze in het interview bij de VPRO zelf: "Ik schreef geen geschiedenisverslag. Het ging om hun herinneringen. Daarom komen enkele grote gebeurtenissen (de moord op Kennedy bv.) er niet in voor." Maar of wat mensen vertellen, of herinneringen kloppen met de werkelijkheid? Toch wordt ook zij ingedeeld bij de literaire non-fictie. Maar in de bibliotheek stond ze tussen de romans.
Heb je het artikel al gelezen? Het is best wel verhelderend.
"Een mens die het aandurft om een uur te verspillen heeft de waarde van het leven nog niet ontdekt."
Charles Darwin Engels medicus en bioloog (1809-1882)
Charles Darwin Engels medicus en bioloog (1809-1882)
Dettie,
Ik heb ook een itempje gemaakt bij de rubriek Non-fictie: Literaire non-fictie. Misschien is het beter de discussie daar voort te zetten, i.p.v. onder Lilian Blom?
Voor de duidelijkheid. Want wat er allemaal onder het Boekenweekgeschenk De Brug terecht is gekomen....... Dat had daar al lang niets meer mee te maken. Ik ben blij dat je voor het verslag een nieuw draadje gemaakt hebt.....
Ik heb ook een itempje gemaakt bij de rubriek Non-fictie: Literaire non-fictie. Misschien is het beter de discussie daar voort te zetten, i.p.v. onder Lilian Blom?
Voor de duidelijkheid. Want wat er allemaal onder het Boekenweekgeschenk De Brug terecht is gekomen....... Dat had daar al lang niets meer mee te maken. Ik ben blij dat je voor het verslag een nieuw draadje gemaakt hebt.....
"Een mens die het aandurft om een uur te verspillen heeft de waarde van het leven nog niet ontdekt."
Charles Darwin Engels medicus en bioloog (1809-1882)
Charles Darwin Engels medicus en bioloog (1809-1882)
Je hebt helemaal gelijk.
Ik heb m'n bericht daar naar overgeplaatst.
http://oscar.messageboard.nl/7067/viewtopic.php?t=3345
Dettie
Ik heb m'n bericht daar naar overgeplaatst.
http://oscar.messageboard.nl/7067/viewtopic.php?t=3345
Dettie
Nee..maar nu wel.
Er wordt aangehaald dat non-fictie populairder is geworden sinds men zich bedient van een andere schrijfstijl: meer dialogen, schrijven in scenes en zo. Maar daar ligt dus net de valkuil. Als je dan ook nog subjectief gaat schrijven, wordt de grens tussen fictie en non-fictie steeds vager. Hoewel het de leesbaarheid ten goede komt (ik heb er dan ook niets op tegen) is het wel lastiger voor de lezer om onderscheid te maken: wat is waar, waar wordt ter opvrolijking wat verzonnen?
Zo gauw er personages samengevoegd worden, en achtergronden verzonnen, is het fictie gebaseerd op de werkelijkhied, maar geen literaire non-fictie. Vind ik..
Verplaatst naar "literaire non-fictie ".
Ik hoop dat ik er geen warboel van maak..
Er wordt aangehaald dat non-fictie populairder is geworden sinds men zich bedient van een andere schrijfstijl: meer dialogen, schrijven in scenes en zo. Maar daar ligt dus net de valkuil. Als je dan ook nog subjectief gaat schrijven, wordt de grens tussen fictie en non-fictie steeds vager. Hoewel het de leesbaarheid ten goede komt (ik heb er dan ook niets op tegen) is het wel lastiger voor de lezer om onderscheid te maken: wat is waar, waar wordt ter opvrolijking wat verzonnen?
Zo gauw er personages samengevoegd worden, en achtergronden verzonnen, is het fictie gebaseerd op de werkelijkhied, maar geen literaire non-fictie. Vind ik..
Verplaatst naar "literaire non-fictie ".
Ik hoop dat ik er geen warboel van maak..
Je verslag is recensie van de week bij literair nederland Librije!
http://www.literairnederland.nl/web/
Dettie
http://www.literairnederland.nl/web/
Dettie
Voor mij is er wel een afstand in dit boek, maar ik vraag me af of we met het begrip afstand wel hetzelfde bedoelen. Natuurlijk is de schrijfster betrokken bij het verhaal, ze is er duidelijk in aanwezig, en laat ook haar gevoelige kanten zien. Maar de manier waarop ze erover schrijft is niet pathetisch, ze roept geen medelijden op, niets eigenlijk. Dus is er afstand wat mij betreft.
We weten intussen dat ze niet op de shortlist staat, en dat is denk ik goed. Want is vraag me af of Lilian Blom ooit een tweede boek zal (willen) schrijven. Ik kreeg niet het idee dat dit bedoeld was als een debuut in de zin van eersteling. Het is een document over deze periode in haar/hun leven, en dat is voorbij.
We weten intussen dat ze niet op de shortlist staat, en dat is denk ik goed. Want is vraag me af of Lilian Blom ooit een tweede boek zal (willen) schrijven. Ik kreeg niet het idee dat dit bedoeld was als een debuut in de zin van eersteling. Het is een document over deze periode in haar/hun leven, en dat is voorbij.
Twee weken terug heb ik een recencie geschreven over het tweede boek van Lilian Blom, strijkend licht,
mijn recencie toen was niet onverdeeld positief. Ik dacht toen al dat haar eerst boek mij meer zou liggen, en inderdaad....
Dit is wat ik graag wilde lezen.
in haar tweede boek vond ik eigenlijk alleen de persoonlijke fragmenten mooi, dit eerste bestaat uit dit soort fragmenten.
Het boek is een geheel, en duidelijk één verhaal, en niet zoals in haar tweede boek geforceerd, naar mijn mening dan, krampachtig twee verhalen.
Ze vertelt ook wel de geschiedenis van haar man, en hun geschiedenis samen maar dat vormt één mooi geheel.
Ik ben nog aan het lezen, maar de toon is zeer goed getroffen, zonder al te sentimenteel te zijn. een boek wat ráákt.
Willeke
mijn recencie toen was niet onverdeeld positief. Ik dacht toen al dat haar eerst boek mij meer zou liggen, en inderdaad....
Dit is wat ik graag wilde lezen.
in haar tweede boek vond ik eigenlijk alleen de persoonlijke fragmenten mooi, dit eerste bestaat uit dit soort fragmenten.
Het boek is een geheel, en duidelijk één verhaal, en niet zoals in haar tweede boek geforceerd, naar mijn mening dan, krampachtig twee verhalen.
Ze vertelt ook wel de geschiedenis van haar man, en hun geschiedenis samen maar dat vormt één mooi geheel.
Ik ben nog aan het lezen, maar de toon is zeer goed getroffen, zonder al te sentimenteel te zijn. een boek wat ráákt.
Willeke
Ik ben eigenlijk wel benieuwd wat jij er van vindt.
Mijn probleem zat vooral in de geloofwaardigheid, en als ik daar in afhaak gaat het bij mij altijd mis in een boek,
het hoeft niet te kloppen, als een schrijver mij maar wel kan laten geloven dat het klopt, en dat ontbrak voor mij bij haar tweede boek.
maar als jij dat niet hebt, zou je maar zo een heel andere mening kunnen hebben.
Groetjes
Willeke
Mijn probleem zat vooral in de geloofwaardigheid, en als ik daar in afhaak gaat het bij mij altijd mis in een boek,
het hoeft niet te kloppen, als een schrijver mij maar wel kan laten geloven dat het klopt, en dat ontbrak voor mij bij haar tweede boek.
maar als jij dat niet hebt, zou je maar zo een heel andere mening kunnen hebben.
Groetjes
Willeke
Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 32 gasten