Kees van Beijnum - De vrouw die alles had

[Dettie]

De laatste roman van Kees van Beijnum, 'De vrouw die alles had', werd in 2002 door de 'Bezige Bij' Amsterdam uitgebracht. Omslagillustratie is van Photonica/Image Store en de auteursfoto op de achterkant is van Serge Ligtenberg.
Het boek telt 335 pagina's en het ISBN-nummer is: 90 234 1044 0 NUR 301.

Op de achterflap staat:

'Claire, hoofdpersoon van De vrouw die alles had, staat voor de moeilijke taak in zeer korte tijd haar filmscenario's te herschrijven. Het bezoek van haar zoon Bas, die met proefverlof uit de gevangenis komt, is dan ook behalve onverwacht ongelegen. Wat moet Claire met deze jongen, die voor een even duistere als dubbelzinnige daad veroordeeld is? En wat wil Bas van haar, de moeder die hij minstens net zoveel verwijt als zij hem? Behoedzaam proberen moeder en zoon het mijnenveld van het verleden te omzeilen - tot het scenario in Bas' handen valt. Het einde van de gewapende vrede tussen hen is hiermee een feit.'

Kees van Beijnums welvaartsmoeder tussen heden en verleden.

http://www.leestafel.info/kees-van-beijnum

recensie door Miranda Mei

[Dettie]

Hallo Miranda,

Bedankt voor je recensie!
Ik heb net een ander boek uit van Kees van Beijnum 'Dichter op de zeedijk". Het is semi-autobiografisch.
Ik was niet echt kapot van dat boek. Het waren allemaal verhalen over een kind dat opgroeit op de Zeedijk in Amserdam.
Hoewel het vanuit het perspectief van het kind werd geschreven vond ik het allemaal te mooi weergegeven. Je zou er bijna willen gaan wonen zoals hij die buurt beschrijft!
Ook dit boek was wel in heldere duidelijke taal geschreven.

Ben je van plan meer boeken van Van Beijnum te lezen? Of laat je het bij deze ene?

Groet Bernadet

[Dettie]

Marjo, jij had toch over het IJ van hem gelezen?

Miranda: Als ik het verslag zo lees lijkt het me wel een goed boek.
Uit wraak knoopt Claire ook een aantal verhoudingen aan met mannen in de buurt. Veel genoegen beleeft ze er niet aan, ze vindt het vooral lastig om ze geheim te houden.
Ik moest hier wel om lachen. Het klinkt of ze het allemaal een enorm gedoe vindt!
Wordt dit ook niet met humor beschreven? Omdat je zegt dat je humor mist in dit boek.

Bernadet

[Miranda Mei]

Als ik het verslag zo lees lijkt het me wel een goed boek.
Uit wraak knoopt Claire ook een aantal verhoudingen aan met mannen in de buurt. Veel genoegen beleeft ze er niet aan, ze vindt het vooral lastig om ze geheim te houden.
Ik moest hier wel om lachen. Het klinkt of ze het allemaal een enorm gedoe vindt!
Wordt dit ook niet met humor beschreven? Omdat je zegt dat je humor mist in dit boek.

Bernadet,

dat was mijn eigen commentaar erop.
Eerder las ik ergens dat jij ook een boek van Kees van Beijnum gelezen had, ‘dichter op de Zeedijk’ en er niet weg van was. Gezien de bombarie waarmee de pers hem omringt, zou je zeggen dat hij boeiende romans schrijft. Het vreemde is, dat ik zijn schrijfstijl prettig vind, maar het thema van 'de vrouw die alles had' boeit me niet zo. Misschien komt het doordat ik me verzet tegen het het feit dat Claire het maar over zich laat komen. Dat haar huwelijk afloopt, goed, dat heb je niet alleen zelf in de hand, maar dat ze zich laat afglijden in avontuurtjes, drank en sigaretten, dat staat me tegen. Ik wil dan strijd, verzet, omzetting van negativisme in positivisme zien. Ik mis ook spanning in dit boek, het blijft me teveel in beschrijvingen hangen. Het scenario van de film waaraan Claire werkt en dat door haar eigen verhaal heenspeelt vind ik geen toegevoegde waarde, al gebruikt Van Beijnum het wel om Claire's eigen leven te beïnvloeden. Maar het is zo vergezocht, zo toevallig vergelijkbaar.
Kortom; het is een boek dat je zelf gelezen moet hebben om je er een mening over te vormen.

[Dettie]

hallo Miranda,

Het is precies wat jij zegt, ook in Dichter op de zeedijk, ontbreekt elke spanning. Het leest vlot weg maar soms verveelde het verhaal, het kabbelde maar voort. De zeedijk is geen rustig buurtje, er gebeurden ook vrij pittige dingen maar alles wordt zo vluchtig beschreven, als een voorvalletje.
De moeder van de jongen ligt in een psychiatrisch ziekenhuis, hij gaat haar samen met zijn oma bezoeken Het bezoek is vrij naargeestig maar ook hier laat Van Beijnum veel liggen. Wat het bezoek het jongetje en oma doet komt niet naar voren. Later overlijdt de moeder en ook dit wordt terloops verteld. Alles wordt aangetipt maar niet echt uitgewerkt.
Dat was mijn grootste bezwaar tegen het boek.


Groet
bernadet

[Miranda Mei]

Bernadet,

om één van jou vorige vragen hiermee te beantwoorden:
Nee, ik denk niet dat ik gezien wat jij en ik ervaren hebben bij het lezen van zijn boeken, meer van hem zou willen lezen.
Wat dat betreft; als het boek dan zonodig onder 'literatuur' moet vallen, wil ik ook dat de karakters psychologisch goed zijn uitgewerkt. Het blijft me teveel aan de oppervlakte hangen en eerlijkgezegd heeft dit boek niet zo'n diepe indruk gemaakt dat ik het iedereen zou willen aanraden. Het is meer zo'n boek dat je meeneemt op vakantie en waarin je op het strand af en toe even een uurtje in leest.

[Marjo]

Ik heb "over het IJ" gelezen (dat hoef je geen drie keer te vragen, ha ha), dat was zijn eerste boek meen ik. Ik denk dat ik Dichter op Zeedijk ook gelezen heb, je verhaal doet een belletje rinkelen.
Maar is niet blijven hangen dus.
Geen schrijver waarvan ik perse alles wil lezen, maar ik zou een boek dat ik tegenkwam wel meenemen.

[Dettie]

Hahaha ja Marjo ik zag het, ik heb de laatste tijd wel vaker dat iets 3 x geplaatst wordt!! Ik was bang dat je het anders niet zou zien (grapje).

Dichter op de zeedijk is ook een leuk tussendoorboek en dat is het dan ook. Ook ik zou het niet aanraden, maar op de leeskring hier in het dorp waren er wel enthousiaste mensen!
Zo zie je maar dat smaken erg kunnen verschillen wat natuurlijk maar goed ook is.

Bernadet

[lizzy]

Ooit begonnen in "De oesters van Nam Kee". Nu eet ik die graag, als ik in Amsterdam ben, maar van het boek werd ik niet vrolijk. Niet uitgelezen en geen zin meer om een ander boek te proberen. Aan jullie reacties te lezen had ik daar geen ongelijk in.