Cees Nooteboom - Mokusei! & De Boeddha achter de schutting
Geplaatst: 04 sep 2004, 17:57
Mokusei! & De Boeddha achter de schutting
Flaptekst:
In Mokusei wordt een Nederlandse fotograaf die al jaren Tokio bezoekt heftig verliefd op zijn Japanse model Sakoto, die hij Mokusei noemt, naar een geurende plant. Het wordt voor hem de enige werkelijke liefdesgeschiedenis van zijn leven, een passie die hem tot de grond toe zal afbranden. Zonder afscheid te nemen verdwijnt Mokusei weer uit zijn leven.
In De Boeddha achter de schutting dwalen een reiziger en zijn tegenstem door de hemel en hel van Bangkok. Tussen monniken en hoeren, de stilte van de grote rivier en het gruwelijke verkeer, langs gouden tempels en over de oneindig groten markten laat de reiziger zich meevoeren als een blad op de stroom. Ook hier komen de oosterse en westerse cultuur in een fascinerende verhaaleenheid samen.
Mijn mening:
Vooral Mokusei! is een prachtig verhaal. Het geeft heel goed de Japanse ondoorgrondelijkheid weer. Het niet kunnen vatten van de essentie van Japan en de Japanners. Mokusei en de fotograaf hebben de Liefde met een hoofdletter in elkaar gevonden. Toch kunnen zij niet met elkaar gaan leven juist vanwege het feit dat zij Japanse is. Dit alles is in erg mooie bewoordingen weergegeven.
In De Boeddha achter de schutting laat de tegenstem de betrekkelijkheid zien van alles aan de reiziger. De reiziger noteert alles wat hij ziet maar de tegenstem laat zien dat het helemaal geen nut heeft. Je kan de buitenlandse woorden willen onthouden, de gebruiken en gewoontes, maar het gaat erom wat je voelt, wat je ermee doet, niet dat je een encyclopedische kennis overhoudt.
Ik ga zeker meer van Nooteboom lezen, wat kan die man prachtig schrijven.
Bernadet
Flaptekst:
In Mokusei wordt een Nederlandse fotograaf die al jaren Tokio bezoekt heftig verliefd op zijn Japanse model Sakoto, die hij Mokusei noemt, naar een geurende plant. Het wordt voor hem de enige werkelijke liefdesgeschiedenis van zijn leven, een passie die hem tot de grond toe zal afbranden. Zonder afscheid te nemen verdwijnt Mokusei weer uit zijn leven.
In De Boeddha achter de schutting dwalen een reiziger en zijn tegenstem door de hemel en hel van Bangkok. Tussen monniken en hoeren, de stilte van de grote rivier en het gruwelijke verkeer, langs gouden tempels en over de oneindig groten markten laat de reiziger zich meevoeren als een blad op de stroom. Ook hier komen de oosterse en westerse cultuur in een fascinerende verhaaleenheid samen.
Mijn mening:
Vooral Mokusei! is een prachtig verhaal. Het geeft heel goed de Japanse ondoorgrondelijkheid weer. Het niet kunnen vatten van de essentie van Japan en de Japanners. Mokusei en de fotograaf hebben de Liefde met een hoofdletter in elkaar gevonden. Toch kunnen zij niet met elkaar gaan leven juist vanwege het feit dat zij Japanse is. Dit alles is in erg mooie bewoordingen weergegeven.
In De Boeddha achter de schutting laat de tegenstem de betrekkelijkheid zien van alles aan de reiziger. De reiziger noteert alles wat hij ziet maar de tegenstem laat zien dat het helemaal geen nut heeft. Je kan de buitenlandse woorden willen onthouden, de gebruiken en gewoontes, maar het gaat erom wat je voelt, wat je ermee doet, niet dat je een encyclopedische kennis overhoudt.
Ik ga zeker meer van Nooteboom lezen, wat kan die man prachtig schrijven.
Bernadet
)