Link naar artikelen Marjo en Inge
http://www.leestafel.info/hafid-bouazza
Ik had het idee dat we er nog niet helemaal mee klaar waren vandaar dat ik het weer plaats.
Dettie
Hafid Bouazza - Paravion
Hafid Bouazza - Paravion
Laatst gewijzigd door Dettie op 13 Jun 2009, 08:27, 4 keer totaal gewijzigd.
Mijn oordeel over dit boek is niet echt positief. Niet mijn soort boek misschien?
In een dorpje in Morea (zal wel Marokko zijn) woont het echtpaar Baba Baloek en Mamoerra, buitenstaanders in de kleine gemeenschap: hem kijkt men met de nek aan, en noemt men "slaaf" haar benijden ze juist vanwege haar blankheid. En het feit dat ze omgaan met de dorpsheksen maakt het er niet beter op.
Baba Baloeks vader is al tien jaar geleden uit Morea vertrokken en als op een dag zijn brief komt besluiten ze dat Baba Baloek ook gaat, naar het beloofde land: Paravion (Amsterdam).
Tot dusver lijkt het een normaal verhaal, maar dan begint het sprookjesachtige: de zeven mannen in het dorp besluiten ook te vertrekken op hun vliegende tapijten, zij bezwangeren voor ze gaan tegelijk hun zeven vrouwen. De mannen zijn afwezig als de zeven dochters op dezelfde dag geboren worden.
Mamoerra, ingetrokken bij de heksen, is ook zwanger, maar bevalt natuurlijk niet op die dag; als Baba Baloek (de derde)wordt geboren, sterft Mamoerra en de jongen wordt door de heksen opgevoed, en net als zijn ouders met de nek aangekeken of gepest.
Op een dag ontmoet hij een meisje, die hem lessen in seks geeft, waar later het hele dorp van profiteren zal.
Hier houdt in feite het verhaal op. We gaan naar Paravion, waar de mannen de grootste moeite hebben om te integreren.
"het leven verliep hier op een manier waarover zij geen zeggenschap hadden. Dingen liepen anders dan zij zouden willen. Zij hadden geen autoriteit, er was geen erkenning voor hun mannelijkheid, het natuurlijke overwicht van hun kunne ging hier verloren. Hoe moesten zij aansluiting vinden? Daar waren compromissen voor nodig en juist compromissen tastten hun wezen aan."
Bouazza geeft heel duidelijk aan hoe de cultuurverschillen liggen, maar voor mij is de vorm waarin hij het doet niet prettig.
Marjo
In een dorpje in Morea (zal wel Marokko zijn) woont het echtpaar Baba Baloek en Mamoerra, buitenstaanders in de kleine gemeenschap: hem kijkt men met de nek aan, en noemt men "slaaf" haar benijden ze juist vanwege haar blankheid. En het feit dat ze omgaan met de dorpsheksen maakt het er niet beter op.
Baba Baloeks vader is al tien jaar geleden uit Morea vertrokken en als op een dag zijn brief komt besluiten ze dat Baba Baloek ook gaat, naar het beloofde land: Paravion (Amsterdam).
Tot dusver lijkt het een normaal verhaal, maar dan begint het sprookjesachtige: de zeven mannen in het dorp besluiten ook te vertrekken op hun vliegende tapijten, zij bezwangeren voor ze gaan tegelijk hun zeven vrouwen. De mannen zijn afwezig als de zeven dochters op dezelfde dag geboren worden.
Mamoerra, ingetrokken bij de heksen, is ook zwanger, maar bevalt natuurlijk niet op die dag; als Baba Baloek (de derde)wordt geboren, sterft Mamoerra en de jongen wordt door de heksen opgevoed, en net als zijn ouders met de nek aangekeken of gepest.
Op een dag ontmoet hij een meisje, die hem lessen in seks geeft, waar later het hele dorp van profiteren zal.
Hier houdt in feite het verhaal op. We gaan naar Paravion, waar de mannen de grootste moeite hebben om te integreren.
"het leven verliep hier op een manier waarover zij geen zeggenschap hadden. Dingen liepen anders dan zij zouden willen. Zij hadden geen autoriteit, er was geen erkenning voor hun mannelijkheid, het natuurlijke overwicht van hun kunne ging hier verloren. Hoe moesten zij aansluiting vinden? Daar waren compromissen voor nodig en juist compromissen tastten hun wezen aan."
Bouazza geeft heel duidelijk aan hoe de cultuurverschillen liggen, maar voor mij is de vorm waarin hij het doet niet prettig.
Marjo
Misschien is dat juist wel het cultuurverschil marjo.
Ik had er ook moeite mee om het verhaal te blijven volgen. Het werd af en toe té Oosters. Ik denk dat wij met heel andere verhalen zijn opgegroeid en het daarom niet prettig vinden aandoen.
Het werd mij af en toe té zweverig. De heksen vond ik wel erg leuk. Maar daarvan verwacht je ook dat ze anders zijn. Naar mijn gevoel had er iets meer samenhang in mogen zitten. Ik kon er amper uithalen dat de jongste van de familie ook naar paravion ging. Ik begreep het uit de achterflap maar haalde het niet echt uit het boek.
Bernadet
Ik had er ook moeite mee om het verhaal te blijven volgen. Het werd af en toe té Oosters. Ik denk dat wij met heel andere verhalen zijn opgegroeid en het daarom niet prettig vinden aandoen.
Het werd mij af en toe té zweverig. De heksen vond ik wel erg leuk. Maar daarvan verwacht je ook dat ze anders zijn. Naar mijn gevoel had er iets meer samenhang in mogen zitten. Ik kon er amper uithalen dat de jongste van de familie ook naar paravion ging. Ik begreep het uit de achterflap maar haalde het niet echt uit het boek.
Bernadet
Ging Baba de derde ook naar Paravion? Heb ik dan ook gemist. Zo snapte ik ook niets van de reis van de tweede Baba. Het leek alsof die met zijn vliegend tapijt neerstortte, en toch was dat niet zo? Of was dat wel zo, en was het struk van de tweede Baba dan eigenlijk de derde?
Nou ja, het las wel aardig weg, maar inderdaad mis ik de kop en staart. Het eerste hoofdstuk, het voorstellen zeg maar, was duidelijk. Het hoofdstuk over de mannen in Paravion ook, maar de rest. En dat geheimzinnige meisje dat Baba 2 verleidde, volgens een recensie vertelde zij verhalen: ik heb ze niet gelezen..
Over dit boek zou heel wat te praten zijn, alleen al omdat we het niet goed begrijpen. Zou het ook daarom de prijs gekregen hebben? Is wel vaker zo, dat prijswinnaars boven mijn pet gaan.
Marjo
Nou ja, het las wel aardig weg, maar inderdaad mis ik de kop en staart. Het eerste hoofdstuk, het voorstellen zeg maar, was duidelijk. Het hoofdstuk over de mannen in Paravion ook, maar de rest. En dat geheimzinnige meisje dat Baba 2 verleidde, volgens een recensie vertelde zij verhalen: ik heb ze niet gelezen..
Over dit boek zou heel wat te praten zijn, alleen al omdat we het niet goed begrijpen. Zou het ook daarom de prijs gekregen hebben? Is wel vaker zo, dat prijswinnaars boven mijn pet gaan.
Marjo
Ik haalde eruit dat het meisje dat hem verleidde eigenlijk zijn moeder was!
ja dat neerstorten dacht ik ook, dat man nr 2 (vergeet z'n naam steeds) nooit aankwam in Paravion.
Ik las op de achterflap dat no 3 ook naar Paravion ging maar zeker weten doe ik het niet daarvoor was het verhaal te raadselachtig. Misschien dat Engi antwoord weet die is het nu aan het lezen.
bernadet
ja dat neerstorten dacht ik ook, dat man nr 2 (vergeet z'n naam steeds) nooit aankwam in Paravion.
Ik las op de achterflap dat no 3 ook naar Paravion ging maar zeker weten doe ik het niet daarvoor was het verhaal te raadselachtig. Misschien dat Engi antwoord weet die is het nu aan het lezen.
bernadet
Zijn moeder??? Als onderdeel van het sprookje, of beetje incestueus?? Ik heb er niet over nagedacht waar ze vandaan kwam, het hele stuk over zijn sexuele belevenissen kwam mij wat voor als was het de wens van de schrijver zelf, iets waar hij over droomt of zo. Het slaat nergens op.
En een enorme tegenstelling met de afkeuring die de mannen in Paravion ten toon spreiden als ze de blote vrouwen daar zien. Stiekum loeren en er schande van spreken.
Marjo
En een enorme tegenstelling met de afkeuring die de mannen in Paravion ten toon spreiden als ze de blote vrouwen daar zien. Stiekum loeren en er schande van spreken.
Marjo
Hij verklaart voor mij wel het waarom van het sprookjesachtige, en ook dat sex-hoofdstuk. Ik begrijp tenminste dat hij dat schreef om aan te geven dat de tijden in Marokko ook veranderden terwijl de mannen in Amsterdam zaten. En hij zegt dat je als Marokkaaan eigenlijk niet terugkon naar het land waar naar ze heimwee hebben: dat land bestaat niet meer, en je kan er alleen als lijk terug. Dat verklaarde weeer het verhaal over die twee mannen die terugkwamen.
Marjo
Marjo
Je bedoelt dat de Marokkanen er zelf een sprookje van maken? Het sprookje dat Marokko blijft zoals ze het achtergelaten hebben? Dat de vrouwen onderdanig zijn en gehoorzaam?
(Ik vond dat de vrouwen in Moroea niet onderdanig waren. Zij leerden Baba de dingen en niet andersom.)
Maar het sprookje dat Paravion was voor de Marokkanen draaide in Paravion weer om tot het sprookje Marokko.
Paravion was een luchtspiegeling en toen ze er eenmaal waren werd Marokko een luchtspiegeling. Niets was meer werkelijkheid.
bernadet
(Ik vond dat de vrouwen in Moroea niet onderdanig waren. Zij leerden Baba de dingen en niet andersom.)
Maar het sprookje dat Paravion was voor de Marokkanen draaide in Paravion weer om tot het sprookje Marokko.
Paravion was een luchtspiegeling en toen ze er eenmaal waren werd Marokko een luchtspiegeling. Niets was meer werkelijkheid.
bernadet
Hier mijn mening. Ik vond het in het algemeen een tamelijk goed boek. Luchtig, ontspannend, geen zware passages,....Een tussendoorboek voor mij. Wat vond ik zéér mooi? Eigenlijk weinig. De beschrijvingen van de omgeving. Soms rook je gewoon bijna de geuren.Dat stukken van voorin het boek achteraan terugkomen. Stukken die dan eigenlijk op hun plaats vallen.
Wat vond ik minder goed? De personages lopen gewoon door elkaar. De karreman was dood en plots duikt hij weer op in "paravion". Ook de twee "heksezusters" doken in paravion op. Op een bepaald moment begon ik te denken dat ze "paravion" ook gebruikten als woord voor bv. de hemel. Ook snapte ik niet altijd over welke baba baloek ze nu bezig waren. De oude of de jonge.
Ook na het lezen van het artikel snap ik niet waar het echt over ging. Ja, volgens het artikel over de integratie....Ik heb geprobeert het zo op een rijtje te plaatsen. (na het lezen van het artikel en de reacties hier.)De mannen immigreren naar Nederland en laten hebben en houden achter. (waarom moeten hun vrouwen dan eerst in verwachting zijn??? om de familie verder te laten leven????) De zonen krijgen de opdracht de vrouwen onder de duim te houden terwijl de vaders weg zijn. De zonen kunnen dat door listige beloftes van de moeders niet volhouden en vluchten in eerste instantie naar de stad en daarna naar Nederland. (daar ben ik niet zeker van maar ze duiken plots op in het theehuis.....) Ondertussen is de jonge Baba Baloek in zijn puberteit gekomen en krijgt les van een meisje (zijn moeder) en de andere jonge meisjes in het dorp ( daar stelde ik me de vraag bij: gaven ze hem les????? Ik dacht dat ze hem gebruikten voor hun eigen genot.)De oude mannen zitten in Nederland te zeuren over de verloedering daar maar zien niet in dat ondertussen in hun eigen land de tijd ook voortgaat.Vooral dan wat de meisjes betreft (lachebek). Ze hebben heimwee naar hun land (voor hen dan "paravion??????)maar vooral naar de gedweeê vrouwen, daarom gaan ze met grote trom (auto's) naar daar en ontvoeren er daar een paar waarvan ze denken dat die nog traditioneel zijn. (hun eigen dochters!!!!!)
Ik vond het boek veel minder erotisch dan dat er overal verteld werd (gelukkig maar want ik ben niet echt aan boeken type "zout op mijn huid").
Dus een goed tussendoorboek maar ik vond het geen Gouden Uil waard. Ik zou wel eens willen weten waarop een boek voor zo'n prijs op gequoteerd wordt.
groetjes Inge
Wat vond ik minder goed? De personages lopen gewoon door elkaar. De karreman was dood en plots duikt hij weer op in "paravion". Ook de twee "heksezusters" doken in paravion op. Op een bepaald moment begon ik te denken dat ze "paravion" ook gebruikten als woord voor bv. de hemel. Ook snapte ik niet altijd over welke baba baloek ze nu bezig waren. De oude of de jonge.
Ook na het lezen van het artikel snap ik niet waar het echt over ging. Ja, volgens het artikel over de integratie....Ik heb geprobeert het zo op een rijtje te plaatsen. (na het lezen van het artikel en de reacties hier.)De mannen immigreren naar Nederland en laten hebben en houden achter. (waarom moeten hun vrouwen dan eerst in verwachting zijn??? om de familie verder te laten leven????) De zonen krijgen de opdracht de vrouwen onder de duim te houden terwijl de vaders weg zijn. De zonen kunnen dat door listige beloftes van de moeders niet volhouden en vluchten in eerste instantie naar de stad en daarna naar Nederland. (daar ben ik niet zeker van maar ze duiken plots op in het theehuis.....) Ondertussen is de jonge Baba Baloek in zijn puberteit gekomen en krijgt les van een meisje (zijn moeder) en de andere jonge meisjes in het dorp ( daar stelde ik me de vraag bij: gaven ze hem les????? Ik dacht dat ze hem gebruikten voor hun eigen genot.)De oude mannen zitten in Nederland te zeuren over de verloedering daar maar zien niet in dat ondertussen in hun eigen land de tijd ook voortgaat.Vooral dan wat de meisjes betreft (lachebek). Ze hebben heimwee naar hun land (voor hen dan "paravion??????)maar vooral naar de gedweeê vrouwen, daarom gaan ze met grote trom (auto's) naar daar en ontvoeren er daar een paar waarvan ze denken dat die nog traditioneel zijn. (hun eigen dochters!!!!!)
Ik vond het boek veel minder erotisch dan dat er overal verteld werd (gelukkig maar want ik ben niet echt aan boeken type "zout op mijn huid").
Dus een goed tussendoorboek maar ik vond het geen Gouden Uil waard. Ik zou wel eens willen weten waarop een boek voor zo'n prijs op gequoteerd wordt.
groetjes Inge
Inge ik moet 'Vertel eens' nog lezen!
Maar als daaruit voortkomt dat je eerst vertelt wat je mooi vindt, wat niet mooi enz., dan is het wel te merken. Het is wel heel duidelijk zo.
Ik hoop ook van 'Vertel eens' te leren want ik vind het altijd erg moeilijk om onder woorden te brengen wat ik nou zo leuk of niet leuk vind in een boek.
Ik snap sommige stukken van je verhaal niet. Misschien ben ik zelf ook weer hele stukken vergeten. Kan ook hoor.
Volgens mij was de eerste generatie al naar paravion, de tweede generatie vertrekt nadat ze eerst hun vrouwen zwanger hebben gemaakt. Daaruit worden alleen maar dochters geboren en één zoon. Deze zoon krijgt 'les' van het geheimzinnige meisje (zijn moeder blijkt achteraf) en past zijn lessen toe op de meisjes die daarom gek op hem zijn (de superminnaar).
Van die heksenvrouwen kan ik me niet herinneren dat ze in paravion waren. Het kan best zijn dat paravion op twee manieren gebruikt werd. Paravion als Nederland en Paravion als de hemel. Ik vond sommige stukken erg verwarrend, kon het af en toe niet meer volgen waar wie was en welke generatie nu weer aan de beurt was. Net wat jij zegt.
Het enige wat me echt duidelijk was, was dat de mannen in Nederland heimwee hadden naar hun status in Marokko, Nederland was veel te losgeslagen voor hen (maar ze genoten er stiekem wel van). Ze wilden de onderdanige vrouw maar vergaten dat de tijd in Marokko ook niet stil had gestaan.
Ik denk dat de vrouwen eerst in verwachting moesten zijn omdat anders het verhaal over de jongste baba en de veranderde houding onder de vrouwen in Marokko niet verteld kon worden. (een soort kapstok om het verhaal aan op te hangen)
ja die Gouden Uil is mij ook een raadsel. Iemand (Marjo?) merkte hier op dat juist misschien door het onbegrijpelijke, (ze snapten het zelf niet) dit boek De gouden Uil kreeg!
bernadet
Maar als daaruit voortkomt dat je eerst vertelt wat je mooi vindt, wat niet mooi enz., dan is het wel te merken. Het is wel heel duidelijk zo.
Ik hoop ook van 'Vertel eens' te leren want ik vind het altijd erg moeilijk om onder woorden te brengen wat ik nou zo leuk of niet leuk vind in een boek.
Ik snap sommige stukken van je verhaal niet. Misschien ben ik zelf ook weer hele stukken vergeten. Kan ook hoor.
Volgens mij was de eerste generatie al naar paravion, de tweede generatie vertrekt nadat ze eerst hun vrouwen zwanger hebben gemaakt. Daaruit worden alleen maar dochters geboren en één zoon. Deze zoon krijgt 'les' van het geheimzinnige meisje (zijn moeder blijkt achteraf) en past zijn lessen toe op de meisjes die daarom gek op hem zijn (de superminnaar).
Van die heksenvrouwen kan ik me niet herinneren dat ze in paravion waren. Het kan best zijn dat paravion op twee manieren gebruikt werd. Paravion als Nederland en Paravion als de hemel. Ik vond sommige stukken erg verwarrend, kon het af en toe niet meer volgen waar wie was en welke generatie nu weer aan de beurt was. Net wat jij zegt.
Het enige wat me echt duidelijk was, was dat de mannen in Nederland heimwee hadden naar hun status in Marokko, Nederland was veel te losgeslagen voor hen (maar ze genoten er stiekem wel van). Ze wilden de onderdanige vrouw maar vergaten dat de tijd in Marokko ook niet stil had gestaan.
Ik denk dat de vrouwen eerst in verwachting moesten zijn omdat anders het verhaal over de jongste baba en de veranderde houding onder de vrouwen in Marokko niet verteld kon worden. (een soort kapstok om het verhaal aan op te hangen)
ja die Gouden Uil is mij ook een raadsel. Iemand (Marjo?) merkte hier op dat juist misschien door het onbegrijpelijke, (ze snapten het zelf niet) dit boek De gouden Uil kreeg!
bernadet
Ik snapte het boek ook niet echt. Je kunt er blijkbaar veel verschillende dingen over opmaken. Die heksen kwamen ook in Paravion en daarom denk ik dat het de hemel was 
Er staat ergens naar het einde een stuk waar ze aan een meer of rivier zitten en waar ze mannen verleiden (die heksen dan). 
Ik moet eerlijk zeggen ik weet het niet echt. Het leek me zo'n verwarrend boek en hoe meer je er over praat of nadenkt hoe verwarrender het wordt.
Er staat ergens naar het einde een stuk waar ze aan een meer of rivier zitten en waar ze mannen verleiden (die heksen dan). Ik moet eerlijk zeggen ik weet het niet echt. Het leek me zo'n verwarrend boek en hoe meer je er over praat of nadenkt hoe verwarrender het wordt.Ja het was ook verwarrend. Toch is het daardoor wel dat je erover na blijft denken, misschien is dat de kracht van het boek wel.
Ik dacht weer dat het verhaal aan het eind, over die heksen, een verhaal was over hun jeugd. Toen de ene helft van die heksen dood ging begon de andere in te zien dat zij dan ook snel zou volgen (het was toch een siamese tweeling?) en dat zij toen haar jeugd begon te overdenken, maar inderdaad ook dit weet ik niet zeker. Ik heb het boek niet meer in huis want leesster wilde het ook graag lezen. kan het dus ook niet even nazoeken.
bernadet
Ik dacht weer dat het verhaal aan het eind, over die heksen, een verhaal was over hun jeugd. Toen de ene helft van die heksen dood ging begon de andere in te zien dat zij dan ook snel zou volgen (het was toch een siamese tweeling?) en dat zij toen haar jeugd begon te overdenken, maar inderdaad ook dit weet ik niet zeker. Ik heb het boek niet meer in huis want leesster wilde het ook graag lezen. kan het dus ook niet even nazoeken.
bernadet
Laatst gewijzigd door Dettie op 20 Mei 2004, 09:31, 1 keer totaal gewijzigd.
Ik heb gisteren eindelijk de band van de Gouden Uil uitreiking bekeken (nog bedankt Inge, hetwas een leuke uizending) en daarin wordt eigenlijk ook niets gezegd over de inhoud van het boek. In grote lijnen wordt het verhaal vertelt (heel kort) en daarna vertelt iemand waarom zij het boek zo mooi vond. Dat ging meer over de taalrijkdom en het spelen met de taal dan over de inhoud.
Het blijft dus puzzelen.
Bernadet
Het blijft dus puzzelen.
Bernadet
Ik kreeg vandaag het blad boek-delen en daar staat ook een recensie in over Paravion. Hier een gedeelte daaruit.
Paravion verhaalt van Marokkanen die naar Nederland emigreren en daar hun machismo en adat willen importeren, ongeacht de zeden en gewoonten van hun nieuwe thuishaven. dat alles is opgetekend in de stijl van vertellingen uit duizend-en-een-nacht.
De luchtspiegeling is het gedroomde, maar vervormde beeld dat de Moreanen van het westen hebben. De vliegende tapijten staan voor de technische achterstand van hun vaderland, maar zijn ook magisch genoeg om de landverhuizers van de ene dimensie naar de andere te brengen.
Bouazza gebruikt taal niet uitsluitend als vehikel om een boodschap over te brengen. Hij kruidt en doorkneedt de zinnen met sfeertekeningen, totdat ze van weelderigheid bijna gisten. Nu eens zet hij daarmee een prachtige glimmende kers op de slagroom, een andere keer is het vooral nog meer slagroom.
Een enkele keer lijkt Bouazza z'n rijke vondsten en bespiegelingen voorrang te gunnen boven een duidelijke rode draad. dan moet de lezer zich op eigen kracht orienteren in dit levendige, kritische verhaal, dat meandert van geloofwaardige situaties naar sprookjeselementen, waarbij tijden, gebeurtenissen en plaatsen soms letterlijk in elkaar overlopen.
Judith Zeeman.
Dat die vliegende tapijten de technische achterstand aangaven had ik niet begrepen dus.
Maar ook hier wordt gezegd dat het af en toe niet meer te volgen is.
Bernadet
Paravion verhaalt van Marokkanen die naar Nederland emigreren en daar hun machismo en adat willen importeren, ongeacht de zeden en gewoonten van hun nieuwe thuishaven. dat alles is opgetekend in de stijl van vertellingen uit duizend-en-een-nacht.
De luchtspiegeling is het gedroomde, maar vervormde beeld dat de Moreanen van het westen hebben. De vliegende tapijten staan voor de technische achterstand van hun vaderland, maar zijn ook magisch genoeg om de landverhuizers van de ene dimensie naar de andere te brengen.
Bouazza gebruikt taal niet uitsluitend als vehikel om een boodschap over te brengen. Hij kruidt en doorkneedt de zinnen met sfeertekeningen, totdat ze van weelderigheid bijna gisten. Nu eens zet hij daarmee een prachtige glimmende kers op de slagroom, een andere keer is het vooral nog meer slagroom.
Een enkele keer lijkt Bouazza z'n rijke vondsten en bespiegelingen voorrang te gunnen boven een duidelijke rode draad. dan moet de lezer zich op eigen kracht orienteren in dit levendige, kritische verhaal, dat meandert van geloofwaardige situaties naar sprookjeselementen, waarbij tijden, gebeurtenissen en plaatsen soms letterlijk in elkaar overlopen.
Judith Zeeman.
Dat die vliegende tapijten de technische achterstand aangaven had ik niet begrepen dus.
Maar ook hier wordt gezegd dat het af en toe niet meer te volgen is.
Bernadet
Ze redt zich er mooi uit door te zeggen: dan moet de lezer zich op eigen kracht orienteren in dit levendige, kritische verhaal
Ik denk maar helemaal niets meer bij dit verhaal, ik laat de vliegende tapijten maar over me komen en orienteer me maar op eigen kracht.
Bernadet
Ik denk maar helemaal niets meer bij dit verhaal, ik laat de vliegende tapijten maar over me komen en orienteer me maar op eigen kracht.
Bernadet
Laatst gewijzigd door Dettie op 31 Aug 2004, 08:16, 1 keer totaal gewijzigd.
ja het is goed te lezen he. Er stond nog en heel stuk bij, over het verhaal zelf maar dat hadden wij met z'n allen allang uitgedoktert. Zo zie je maar, we zijn zo dom nog niet!!
Bernadet
Bernadet
Laatst gewijzigd door Dettie op 31 Aug 2004, 08:14, 1 keer totaal gewijzigd.
Het juryrapport van de ako literatuurprijs 2004
Net als zijn vader vele jaren terug heeft Baba Baloek besloten Morea te verlaten om naar Paravion te gaan, land vol rijkdom en weelde, waarvan de blauw-witte kleuren de enige brief van zijn vader sierden: Par avion. Een lichtvoetig boek door de sprookjesachtige sfeer en melodieuze stijl, maar bijna grimmig door de blootgelegde dubbele moraal van de nieuwkomers in Paravion. 'Geen hart kan kloppen in twee oorden tegelijk', zeggen de vrouwen in Morea. Bouazza laat in deze geraffineerde roman zien dat literatuur en liefde zich wel degelijk staande kunnen houden in twee werelden.
Nou dat is toch een geweldig rapport. Het verduidelijkt veel, toch?
Bernadet
Net als zijn vader vele jaren terug heeft Baba Baloek besloten Morea te verlaten om naar Paravion te gaan, land vol rijkdom en weelde, waarvan de blauw-witte kleuren de enige brief van zijn vader sierden: Par avion. Een lichtvoetig boek door de sprookjesachtige sfeer en melodieuze stijl, maar bijna grimmig door de blootgelegde dubbele moraal van de nieuwkomers in Paravion. 'Geen hart kan kloppen in twee oorden tegelijk', zeggen de vrouwen in Morea. Bouazza laat in deze geraffineerde roman zien dat literatuur en liefde zich wel degelijk staande kunnen houden in twee werelden.
Nou dat is toch een geweldig rapport. Het verduidelijkt veel, toch?
Bernadet
Nee dat vond ik juist de grap, er staat ook niets nieuws in. gewoon een leeg rapport, hadden wij ook wel kunnen maken, hoeven we geen deskundige jury voor te zijn.
Volgens mij snapt niemand het boek echt goed en durven ze dat allemaal niet te bekennen! Dus roepen ze maar dat het zo bijzonder is!
Bernadet
Volgens mij snapt niemand het boek echt goed en durven ze dat allemaal niet te bekennen! Dus roepen ze maar dat het zo bijzonder is!
Bernadet
Laatst gewijzigd door Dettie op 31 Aug 2004, 12:10, 1 keer totaal gewijzigd.
hahahahahahahahahaha. Wij zijn ook deskundigen wij weten evenveel als een jury 
ik heb het altijd geweten en vanaf nu hebben we ook de gedroomde formule om zelf boeken te schrijven: een gulden middenweg tussen sprookje, verhaal, larie en apekool 
voor iedereen onbegrijpelijk, zelfs voor onszelf maar wie heeft er wat om. We zullen hopen prijzen winnen
ik heb het altijd geweten en vanaf nu hebben we ook de gedroomde formule om zelf boeken te schrijven: een gulden middenweg tussen sprookje, verhaal, larie en apekool voor iedereen onbegrijpelijk, zelfs voor onszelf maar wie heeft er wat om. We zullen hopen prijzen winnen Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 72 gasten